Ik had de mooiste en de duurste bus geboekt, maar als ik om 8 uur op de bus zit te wachten, komt men mij zeggen dat de bus vandaag niet rijdt.
Ik wordt gratis omgeboekt naar een andere maatschappij, keuze uit twee, allebei bus cama, allebei zonder airco en allebei vertrek 8u30.
Mijn bus vertrekt uiteindelijk eerst, maar het is ondertussen toch al 9u30.
Er zijn twee wegen naar Cochabamba,de oude en de nieuwe, een tollroad.
We nemen de nieuwe weg, maar de weg is ver van af.
Het is een opeenvolging van werken en onze bus slalomt heel de rit van het ene naar het andere rijvak.
Op de middag gaan we ook nog eens eten.
Toch is het een hele mooie rit.
Alles is zeer groen ,het is lekker zwoel en gelukkig kunnen de ramen open.
Dichter bij Cochabamba rijden we de bergen in .
Nog meer werken hier, herstelling van de weg die weggespoeld is in het regenseizoen ,en tunnels die in samenwerking met de chinezen gebouwd worden.
Uiteindelijk is het geen 18u zoals voorzien ,maar bijna 21 uur als we Cochabamba binnenrijden.
De bus stopt in een donkere straat.
Ik vraag , waar is de terminal?
Er staan zoveel bussen aan te schuiven, het is beter hier uit te stappen en te voet verder te gaan.
Ik volg dus de anderen tussen inderdaad een kilometer??? opeengepakte bussen naar het busstation.
Daar is het nog veel , veel drukker.
Ik vind de ingang, daarna de uitgang en tenslotte de richting naar het centrum.
Gelukkig is dat vlakbij en ik vind onderdak in een hotel op twee blokken van Plaza Colon.
Cochabama ligt op 2500 meter hoogte en heeft een "eeuwige lente" klimaat.
Het is de culinaire hoofdstad van het land, heeft 800.000 inwoners en een Chistusbeeld dat net een beetje groter is dan dat in Rio De Janeiro.
Er zijn heel wat mooie historische gebouwen en zeker de Plaza van de 14de spetember is een must-see.
Bovendien heb ik geluk.
Het is vandaag de feestdag van het kind.
Ik ben dus getuige van een zeer grote, lange optocht met fanfare's en heel veel groepen kinderen ,samen met hun leerkrachten.
Er wordt al direct geoefend in wat ze later nog veel zullen doen..betogen...
Er worden borden meegedragen met "recht op spelen", "recht op onderwijs", recht op diversiteit"..
En na de optocht natuurlijk het recht op lekker eten en het springkasteel!!!
|