Ik ben nu bijna op zeeniveau en nog steeds dicht bij de evenaar...

Het is hier nog steeds gele-koorts gebied, dus deet en zonnecreme smeren.

Ik vind nergens een stadsplannetje.

Ook niks over wat er hier in de omgeving te zien is.

Dus kies ik in de busterminal zomaar wat stadjes uit.

En hoewel er hier dus niets wereldschokkends te zien is , heeft deze reiziger toch wel bijzondere dingen gezien.

Op weg naar Baraja zien we een bord met de boodschap "vende leche de chiva"--geitenmelk te koop.

Ernaast  staat zoiets als een hoogzit van een redder op het strand .

Daar is bovenop een houten bakje gemaakt , waar , inderdaad , een geit op staat.

Iemand in ons busje wil wel een drankje.

Verse melk dus , en recht van de tap!

Baraja zelf is een klein dorpje , waar ik mij vooral verwonder over de vele bloemen en orchideeen die hier als onkruid groeien.

Yaguara ligt aan het stuwmeer van Betania.

Je kan er met een bootje gaan varen en natuurlijk vis gaan eten.

Gigante heeft een groot plein , met een zeer grote boom in het midden en daarvoor een zeer grote gitaar.

Het is er ook zeer warm en ik ga dus voor een paar ijsjes voor ik aanschuif voor een heerlijke kip.

In Neiva zelf is dus weinig te zien, maar  ja hoor, er is feest.

Ik heb de eer om toegelaten te worden in de VIP ruimte van de opening van het 58 ste Festival Folclorico Reinado National Del Bambuco festival.

Een dansfestival met veel mooie kostuums en een schoonheidskoningin voor iedere stad en wijk.

Zelfs miss Pitalito is hier.

En natuurlijk s'avonds vuurwerk!!