De 250 km van Pasto naar Popayan duurt 7 uur , en dat is niet omdat onze chauffeur traag en voorzichtig rijdt.
Alle gebouwen in het mooie historisch centrum van Popayan zijn witte gebouwen.
Zelfs met het systeem van Pico en Plata , waardoor op weekdagen slechts 1 op 5 auto's mag rijden, is het hier zeer druk.
Volgende dag neem ik een busje naar Silvia.
Iedere dinsdag is er in Silvia een grote markt waar veel 'inheemsen' naartoe komen.
Ik ga op zaterdag , dus het is heerlijk rustig .
Ik wandel wat rond, geniet van de stilte , de goede lucht en de mooie uitzichten.
Ga nog eens een menu del dia eten waarbij ik me weer eens verbaas hoe je hier zo lekker en goedkoop kan eten en er dan ook nog het gevoel bij hebt dat je gewoon aanschuift aan de tafel bij moeder thuis.
De volgende dag neem ik eens een busje naar een stadje waar ik niets van weet,
Maar het is een andere richting uit op de landkaart , dus hoop ik op een ander landschap.
Op de bus wordt ik verwittigd dat ik naar Coca.. gebied rij.
Maar geen zorgen , ze zijn niet geinteresseerd in buitenlanders.
Als we een tussenstop maken aan de markt komt er een politieman op de bus en worden al onze paspoorten gecontroleerd.
We rijden door een weelderig groen gebied, warm en vochtig , hier groeit alles.
El Tambo blijkt een klein dorpje met maar een paar straten.
Maar , naar goede Zuid Amerikaanse gewoonte ,is er toevallig iets te doen.
In de kerk is er een soort fotomoment voor de baby's met de pastoor .
Er is een schoolfeest.
El Tambo is vandaag blijkbaar ook de aankomst van een wielerwedstrijd.
Er is nog een markt waar je lokale specialiteiten kan kopen.
En ik wordt uitgenodigd om plaats te nemen in zeteltjes uit recyclage autobanden.
Er worden mij veel vragen gesteld over Colombia en veiligheid, dus..
In Colombia is de politie en het leger je beste vriend.
Ik zag in Pasto dat iedere auto gecontroleerd werd bij het binnenrijden van de kazerne.
De koffer open , zelfs al zaten er alleen militairen in de auto.
Hier in Popayan ging ik geld afhalen , binnen in de Banco de Colombia.
Op nog geen 30 cm van mijn oor stond er een militair,met machinegeweer, vinger aan de trekker.
Toen hij zag dat ik een toerist was , kwam hij nog wat dichter staan.
Veilig geld afhalen dus, want ook buiten de bank stonden er nog 3 militairen , ook met vinger aan de trekker.
Militairen en politie zijn hier enkel om ons te helpen.
Als ze iedere Colombiaan moeten beboeten die zelfs in een schoolomgeving te hard rijdt, die een dubbele lijn overschrijdt, die rechts inhaalt,
de fietser zonder licht, de voetganger die door het rood gaat...
Groetjes
Veerle
|