Ik ben voor de 4de keer in Iquique.
De eerste keer in 2005 , een beach ,een casino en een wandelpromenade na 1000 km rijden door de Atacama,de droogste woestijn ter wereld.
Een tweede keer in 2010 voor een bandenwissel.
In 2016 voor Kerst.
En nu dus terug.
Iquique heeft 365 dagen goed , droog weer,een temperatuur tussen 30 en 25 gr en dat gemiddeld 400 jaar lang!!!
Er zijn veel terrasjes,veel nachtclubs, en er is natuurlijk een haven waar je lekker en goedkoop kan eten terwijl je de vis aan land ziet komen .
Je kan er gaan varen met een bootje, parapente, surfen, ..
Iquique heeft een strand waar je je nooit moet haasten om je handdoek te gaan leggen.
Een stadje waar de auto's al stoppen voor een voetganger ook al denkt om over te steken.
Rustig en veilig.
Bovendien heeft Chili de beste sociale zekerheid van Zuid Amerika.
Een appartement met zicht op zee is hier natuurlijk niet exclusief en niet duur.
Dus als ik ooit zou overwegen iets te kopen aan zee..
Vanuit Iquique kan ik met de bus op maandag , woensdag en zondag terug naar Argentinie.
En dat over de Jama Pass.
De Jama Pass is 1 van de 3 belangrijkste grensovergangen over de Andes tussen Chili en Argentinie.
De meest zuidelijke gaat tussen Osorno en San Carlos De Barlioche.
Vlak naast een nogal actieve vulkaan , en tijdens de winter vaak dicht.
De drukste overgang is tussen Mendoza en Santiago De Chile, maar ook deze is soms tijdens de winter voor enkele dagen dicht.
De derde is dus de Pasa De Jama.
Omdat deze dichter bij de evenaar ligt , is deze pass heel het jaar open.
Enig probleem hier is dat aan de Argentijnse kant van de berg er wel heel veel regen valt en het transsport zich dus daardoor soms vastrijdt.
Vorig jaar is daardoor nog een rit van de Parijs Dakar afgelast.
Maar ik ga er dus voor!
Ik koop mijn ticket , maar als ik rond 23 u in het busstation ben , is er een probleem.
De bus van Andesmar staat in panne.
Ik en nog 10 medereizigers worden omgeboekt naar een andere maatschappij die ons tot in Calama gaat brengen.
Daar zou een andere bus moeten zijn die ons naar Argentinie brengt.
Om 2 uur s' nachts de bus uit voor een douane controle.
Om 5 uur s'morgens staan we letterlijk op straat aan wat de tweede terminal? van Calama is.
We staan voor een gesloten garagepoort met een poster van Andesmar en hopen dat er en bus komt?
Het is koud in de woestijn, ik merk op dat zelfs de maan hier anders is.
Na een uur stopt er een bus van een andere busmaatschappij die ons meeneemt naar San Pedro De Atacama.
Daar wacht ons uiteindelijk de bus van Andesmar.
Vanaf hier gaan we richting Argentinie door een betoverend mooi landschap.
We vertrekken in San Pedro om 8u00 en zijn pas de Andes over om 16u.
Een hele reis dus..
Onderweg zien we meer motorijders dan ezeltjes en lama's samen.
Aan de Argentijnse kant begint het iets voor Jujuy te regenen.
In Jujuy komen we pas echt in een stortbui terrecht, en is het slechts 13 graden.
Alle kleren aan dus en met een heerlijk licht rugzakje op zoek naar een hotel.
s'Morgens zit ik te glunderen aan het ontbijt!
Een echte Argentijnse ober, heeeeeeeeerlijke echte Argentijnse koffie, medialunes!!
Viva Argentina!!
Groetjes
Veerle
|