Sucre heeft 'maar' 320.000 inwoners , is dus maar een beetje groter dan Tarija (250.000 inwoners).
Het is een gezellig , druk stadje , met heel veel mooie witte gebouwen.
Sucre ligt op 2810 meter hoogte, dus weer even naar adem happen als het nog eens bergop gaat.
Ik neem een micro busje naar Yotalo.
Een klein dorpje op slechts 25 minuten rijden van Sucre.
Het heeft veel witte huisjes, een paar kerken , een uitzichtpunt op de mooie omgeving en ook een soort mini canyon.
Er is ook een aqua-park waar wij in Brasschaat alleen maar van kunnen dromen.
Als ik op een pleintje even op een bank ga zitten ,heb ik direct een paar honden die gezellig bij mij komen liggen.
De honden in Bolivie hebben een hondenleven zoals dat heet.
Ze zijn overal en zijn ieders vriend.
Een beetje vreemd, maar soms zitten zelfs een paar stenen honden als wachters aan een kerk.
Ik maak ook nog een dagtrip naar Tarabuco.
Bekend om zijn zondagse markt.
Maar ik ga dus op donderdag.
Weinig reizigers dus, en ik zit een uurtje te wachten tot het busje vol is.
Ondertussen komt een ambulante verkoper van ijsjes langs.
Niet in een frigo-box, gewoon twee ijsjes in de hand.
Dat lijkt me pas een moeilijk beroep..
Wat doe je als je ijsje niet verkocht is?
De rit naar Tarabuco is betoverend mooi!
In Tarabuco beweegt niets als ik er uit het minibusje stap.
Ik wandel dus gewoon een paar uur rond en geniet van de rust, het landschap..
Terug in Sucre ga ik nog eens naar de Recoleta wijk.
Daarna ga ik mensjes kijken op het zeer grote Plaza de 25 mayo.
Gisteren was hier een parade-feest van de kinderen van de Mendoza Straat.
Vandaag hebben de studenten iets te vieren.
Het is zeer druk op het plein, alle studenten lijken elkaar al heel lang niet gezien te hebben.
Het is een zalig warme avond.
Een van die plekjes waar je nog eens naar terug wil?
Groetjes
Veerle
