Balakan ligt immers aan de voet van de bergen.

S' morgens neem ik gewoon 2 liter water mee en wandel bergop , de bergen in.

Het is hier niet alleen grensgebied met Georgie, maar aan de andere kant van de bergen ligt ook Rusland.

De bergen zijn een nationaal park.

Er zitten hier beren , wolven , slangen, schildpadden, veel soorten vogels en planten.

De beren en de wolven zie ik natuurlijk niet.

Maar het bos en de bergen zijn zalig,

Het voelt aan alsof  iedere boom hier  zijn eigen verhaal heeft.

Ik ben helemaal alleen in deze prachtige omgeving, ga steeds hoger en hoger.

En ondervind dan dat een geitenpaadje inderdaad alleen geschikt is voor geiten.

Dat bergop gemakkelijker gaat dan bergaf.

En dat je tot helemaal boven op de berg kan horen dat een kip een ei gelegd heeft.

Volgende dag doe ik het nog rustiger aan.

Het is zeer warm, dus  ik ga wat winkeltjes kijken en ga daarna naar het grote park genoemd naar de Grote Leider.

Er staan veel banken en ik draai mee met de zon.

Oefen zelfs eens hoe het voelt om als dakloze languit te gaan liggen op een bank.

En van daaruit te kijken hoe de zwaluwen doen wat ze doen...

Zalig!!

De volgende dag heb ik s' avonds weer de nachttrein naar Baku.

Opruimen dus  en afscheid  nemen van sommige t-shirts..

Tijd voor  wat indrukken van Azerbeidzjan?

Het is inderdaad niet westers , maar ook niet oosters....en zeker ook niet zuid-amerikaans!

Het is een moslimland maar de steden met een moskee staan aangeduid op de  landkaart.

Het land zelf is rijk ,maar die rijkdom lijkt me zeer onevenredig verdeeld.

Een oud vrouwtje vertelde mij:

Onze president zelf die is wel ok , maar het zijn diegene die rond hem zitten..

De vinger recht op de zere plek !!

Wat mij vooral zal bijblijven is de omgang tussen mannen en vrouwen.

Als  er in Baku metro 3 plaatsen vrij zijn, en je gaat als vrouw op de middelste plaats zitten ,komt er geen man naast je zitten.

Ga je op 1 van de uiterste plaatsen zitten , dan zal de man een plaats tussen laten.

Als je een busje neemt buiten de stad, zullen mannen onmiddellijk recht gaan staan voor een vrouw, maar wordt er ook geschoven in de bus ,zodat altijd vrouwen  naast vrouwen en mannen naast mannen zitten.

Buiten Baku zijn er in iedere stad en dorp massa's theehuizen , waar Azeri mannen hun dag vullen met thee drinken , een soort damspel spelen , en die theehuizen zijn altijd gelegen op de  aangenaamste en schaduwrijkste plekjes.

Ieder theehuis heeft ook een biertap..

Maar helaas voor mij , zo'n theehuis is blijkbaar een no-go-zone voor vrouwen.

Azerbeidzjan ,het was toch anders dan verwacht

Natuurlijk heb ik nog veel verhalen en heb ik weer heel veel bijgeleerd.

Maar die verhalen zijn voor thuis..

Groetjes

Veerle