Een land waar ik al veel langer eens naartoe wou.

Vroeger moest je twee keer naar de ambassade, je had een uitnodiging nodig, te koop bij geselecteerde hotels,en onder andere ook nog  een verklaring  van je werkgever dat je terug aan het werk mocht na je verlof.

Natuurlijk moest je je ook tijdens je verblijf registreren.

Nooit er naartoe geweest dus, want er zijn zoveel landen waar je zonder al die rompslomp maar toe kan.

Tot nu..

Sedert dit jaar hebben ze een e-visa.

On-line je aanvraag doen , even aanvinken dat je geen besmettelijke ziektes hebt,en dat je NIET naar Nagorno Karabach gaat, en er ook NOOIT geweest bent,1 hotel opgeven waar je gaat slapen, 24 dollar betalen en 2 dagen later heb je je visum.

Baku heeft een mooie luchthaven.

Ik wissel wat dollars en haast me dan om 5 voor 10 naar de shuttlebus naar het centrum.

Ik heb nog geen kaartje , dus helpt de buschauffeur mij om dat aan de automaat te kopen.

Op weg naar de stad zie ik heel veel nieuwbouw, zeer grote huizen ,Azerbeidjan heeft nog steeds zijn housing-boom.

Mijn eerste dag ga ik naar het centraal station, de boulevard aan de Kaspische Zee, bezoek wat mall's en probeer me vooral wat te orienteren.

Dat gaat moeilijk.

De straatnamen staan hier enkel in het Azerbeidzjaans aangeduid, en op de stadsplannetjes die ik bij heb is de transcriptie  niet perfect.

Ik ga in de Hilton en bij het Ramada hotel een stadsplan vragen.

Helaas , daar staan zelfs geen straatnamen op , alleen wat foto's van bezienswaardigheden.

Ook om een metrokaart te kopen laat ik mij helpen.

De meeste Azeri begrijpen russisch, spreken gaat soms minder, dan proberen ze engels ,wat ook niet goed gaat, en dan heb je nog het universele probleem met naar links wijzen en rechts zeggen..

Maar ze zijn wel lief , de Azeries.

De mannen zijn attent , laten vrouwen voorgaan en staan op in de metro.

Vandaag naar de oude stad geweest en nog eens naar de boulevard.

Ideaal weer en mooie dingen gezien.

Het is goed om weer op weg te zijn!!

Groetjes

Veerle