Net als op 8 oktober heb ik stress

Na de eerst keer een auto huren , moet ik nu de eerste keer een auto binnenleveren.

Ik heb dus al 2 weekends gepoetst , binnen en buiten.

Maar ik weet ook dat ik per ongeluk 1 keer over een slang gereden ben.

Wat een grote boem gaf tegen de auto en een weliswaar klein putje in de carrosserie van de auto.

Ik weet dus , hoe proper ik de auto ook maak , dat putje zit erin.

Met een klein hartje lever ik dus mijn sleutels weer in, en vrees zeer veel te moeten betalen.

Maar dit is Australie.

De verhuurder vraagt mij of ik een kameel of kangoeroe geraakt heb?

Nee dus.

Is daarna wel verwonderd hoeveel kilometer ik gereden heb.

Maar dat is het.

Terwijl ik mijn formaliteiten vervul staat er ook een Zwitsers koppel .

Die komen net van de transcontinentale vlucht.

Ze hebben met Zwitserse precisie berekend dat ze vandaag nog de hele Great Ocean Road  kunnen gaan rijden.

Natuurlijk moet hun auto dan wel om 8u00 klaar staan, stipt om 8u00 volgens hun Zwitsers wereldbeeld

En men is met mij bezig tot 8u10, want ik vertel aan de verhuurder wat ik zoal gezien heb en wat ik van no worries Australie denk.

De stressfactor van de Zwitser gaat nu al  omhoog, want alles was zo strak gepland..

Hopelijk gaat hij straks wel mee in het Australisch 'keep-left' denken op de weg.

Ik heb meer tijd voorzien dan de Zwitsers..

Het bureau van Apollo Cars is op een paar kilometers van de luchthaven.

Ik kies dus zelfs nog niet voor een taxi , maar ga te voet.

Tullamarine Airport is ook al aan het aftellen naar Kerstmis.

Ik ga nog eens chinees eten en neem dan het vliegtuig naar Tasmanie.

Nog zo een bestemming waar ik nooit van had gedacht om er ooit eens te komen

In Hobart neem ik de airport shuttle naar mijn hostel.

Ik ga nog eens naar het waterfront en geniet van een optreden in de mall