Mijn autootje dat mijn auto , mijn hotel, mijn keuken  is.

Dan aarden in een jeugdherberg waar de enige info was waar op welke dag  een happy hour georganiseerd werd was moeilijk na al die dagen off world.

De happy hours waar mijn kamergenoten blijkbaar wel naartoe gingen.

Dus theoretisch sliep ik met vier op de kamer, maar in de praktijk sliep ik s' nachts alleen.

Ik verlaat dus Perth en rij naar Fremantle.

Een zeer relaxed stadje.

Ook hier gratis bussen, iedereen bedankt de chauffeur voor de rit.

Ik ga naar het shipwreck museum , naar de oude gevangenis.

Daarna ga ik in de haven iets eten.

Samen met mij schuift een pelikaan aan.

Een pelikaan is wat ik een decoratief beest noem, mooi en fotogeniek.

Maar het zijn ook opportunisten.

Waarom , denkt een pelikaan , zou ik gaan vissen als er restaurants zijn met (eventueel) restjes?

Het beest schuift dus aan samen met ons.

Wordt keer op keer buiten gegooid;

Maar zal op het eind van de dag toch wel zijn portie vis gekregen hebben.