Trein ' wagon 261' was zeer mooi en met luxe zetels, maar nderdaad , maar 1 wagonnetje.

De sporen waren ook niet met veel precisie gelegd of onderhouden .

Het was dus schommellen door de woestijn als op een zee bij 6 beaufort, en de stoomfluit maakte meer lawaai dan je voor mogelijk houdt.

En toch was dit een van de origineelste en relaxte grensovergangen die ik ooit gemaakt heb.

Omdat er maar ongeveer 30 passagiers meekunnen en de maximum bagage 10 kg is.

Omdat er niemand zonder geldig ticket het perron op mag.

Omdat de twee douaniers het dus rustig aan kunnen doen  met zo weinig bagage 

En slechts 2 treintjes op en af per dag.

In Peru is het 2 uur vroeger dan in Chili

En mijn euro is geen 700 pesos meer waard, maar slechts 3 nuevos soles.

Tacna heeft een kathedraal , een mooi centraal plein met parabool, een treinmuseum, en heel veel kerstversiering,

Tacna is gegroeid en is de 6de stad van Peru geworden.

Verbouwd heel veel vijgen en heeft een groot commercieel centrum voor toeristen uit Chili.

In Tacna zijn er bijna geen straatnaambordjes, dus het is zoeken naar een herkenningspunt op het stadsplan en dan cuadra's, huizenblokken ,tellen.

Tacna heeft een busstation voor de internationele bestemmingen  , een voor de binnenlandse bestemmingen , een voor de stranden , een voor de warmwaterbronnen, een voor de bergen.

Ik wou op uitstap naar Tarata , een stadje op 4500 m in de bergen.

Waar de bus zou moeten staan , geen bus te zien.

Maar wel een klein minibusje waaruit iemand 'Tarata' roept.

Ik stap in en heb geluk , want 10 minuten later zit ons busje vol.

Met 13 in een klein busje de bergen in.

Normaal doet de bus er 2 uur over, onze chauffeur presteert het in 1,5 uur.

Het betere bochtenwerk, met aangepaste muziek, maar een zeer mooie rit.

Tarata is natuurlijk maar een klein dorpje in de bergen , maar je kan er een stukje 'via de Inca' volgen.

Over een hobbelig weggetje de berg  af en daarna natuurlijk weer de berg  op.

Heel mooi ,ik ben hier helemaal alleen, kom enkel 1 boer tegen

Maar ik moet toch af en toe even rusten om op adem te komen.

Volgende dag vanaf een ander busstation naar Ilo, een visserstadje aan zee,

Nu is er wel een bus.

We volgen de kust en bij ieder stranddorpje stoppen we en krijgen we ambulante handelaars aan boord.

Meloenen, vijgen , empenadas, ijsjes,enz.

Ilo is een vrij grote vissershaven , met veel bootjes, veel zeeleeuwen en zeer veel pelikanen.

Groetjes

Veerle