Vanuit Cordoba nog eens een uitstapje gemaakt naar Carloz Paz.
Dat ligt aan de voet van een lagere bergketen en aan een groot meer.
Veel winkeltjes , een openluchtmis met live muziek,(met drumsolo), en daarna alle Argentijnen naar het meer om te gaan eten..
Vandaag mijn laatste dag in Cordoba.
Alle winkels open nu , maar deze keer lijd ik aan het lege geldriem syndroom...
Het voelt goed dat je je riem een gaatje verder kan dichtdoen, helaas is dat omdat alle geld eruit is.
Tijd dus om nog maar eens afscheid te nemen van Argentinie.
Argentinie is een fantastisch land!
Het is groot, een dikke 4000 km van noord naar zuid, 1400 km van west naar oost, 9665 km grens , 4989 km kust.
Hoogste berg 6960 m , langste rivier 4700 km, 1800 vulkanen..
Om maar te zeggen dat je op 3 weken niet veel kan zien.
Toch veel mooie dingen gezien , en genoten van de Argentijnen!
Argentinie is ook een veilig land.
Je moet je hier nooit zorgen maken of het wel veilig is..
Het enige wat hier constant in gevaar is , is je dieet!
Vandaag nog maar eens teveel gegeten in een tenedor libre (een all-you-can-eat-restaurant).
Daarna begrijp je waarom ze de siesta uitgevonden hebben.
Morgen dus de lange reis terug naar huis.
Eerst met de nachtbus naar Buenos Aires.
Daarna naar Sao Paulo.
Vandaar naar Schiphol.
En dan hopelijk naar Zaventem..
Het zal vreemd thuiskomen zijn.
Sommigen zijn er niet meer, velen zullen veranderd zijn.
Wat ik hier van zeer ver gevolgd heb , zal plots heel reeel worden.
Toch heb ik er vertrouwen in.
Om nog even in de reissfeer te blijven.
Het leven is als een treinrit.
De trein van je leven rijdt en nu en dan komen er mensen op je trein en gaan er weer af.
Alleen weet je nooit wanneer er iemand af gaat..
Ik ben zeer dankbaar dat de mensen die ik tijdens deze reis verloren heb, een stukje met mijn trein meegereden zijn!!
Groetjes
Veerle
|