|
Ik ben nu terug in Hanoi.
De rit van de luchthaven met het openbaar vervoer, wat dacht je?
Hanoi is druk , zeer druk!
Overal is een oorverdovend lawaai van claxons , nog ver boven het getsjirp van de krekels uit.
Het is er snikheet en zwoel, 37 gr nu een af en toe een tropisch buitje.
Heel veel auto's en bussen ook, wat de luchtkwaliteit er niet beter op maakt.
Het wordt steeds avontuurlijker om de straat over te steken.
Ik ben blij dat ik niet naar Saigon ga , da's nog groter, 7 miljoen ipv de 3 miljoen brommers in Hanoi.
In Hanoi hadden ze de afgelopen week al een halve meter water in de straten, het regenseizoen komt dichterbij.
Hanoi is 1001 jaar oud.
De oude stad ligt binnen de muren, je wandelt eerst door een poort en dat zit je opeens in een nog grotere chaos van kleuren , geuren, lawaai, drukte, gekke chauffeurs.
Hier in de oude stad staat het vol met oude ambachtshuizen, iedere straat zijn eigen specialiteit.
Zeer toeristisch , maar zoals steeds , 2 straten verder zit je weer alleen tussen de Vietnamezen.
Heel veel russen hier op verlof.
De visumplicht is voor hun land afgeschaft , dus die komen hier massaal eten , drinken , massage's krijgen en feesten.
Vodka is overal te krijgen , ook russisch bier en champagne.
Voor de belgen is er ook Duvel , Leffe, Hoegaarden en Leonidas pralines.
Ik hou me aan de Vietnamese keuken , met s' avonds een lokaal biertje.
Ik ben hier natuurlijk wel al wat gaan bekijken.
Het Tay meer , met een mooie pagoda op een eilandje.
Dan voorbij het presidentieel paleis naar het Mausoleum van Ho Chi Ming.
Na Kameraad Lenin en Grote Leider Mao ben ik nu vlakbij Oompje Ho.
Ik beperk me tot de buitenkant van het gebouw.
De rij wachtenden was echt te lang.
Ze hebben hier ook nog een citadel , waar niet zoveel van bewaard gebleven is.
En een Lenin park, compleet met een standbeeld van Vladimir Vladimirovich Lenin.
De man heeft blijkbaar maar één keer gepauseerd, wereldwijd is het steeds hetzelfde standbeeld.
Dan naar de Tempel van de Literatuur, zowat de oudste tempel van Hanoi, ongeveer 1000 jaar oud.
De tempel wordt beschouwd als de eerste universiteit van Vietnam.
Gewijd aan Conficius en een aantal keizers.
Er is naast de gewone poort achter poort achter poort ook een heel ereperk voor vooraanstaande mensen die veel bijgedragen hebben aan de culturele ontwikkeling van Vietnam.
Speciaal eraan was dat al hun gedenkstenen staan op de rug van een schildpad staan , een dier dat de wijsheid met zich meedraagt.
Zeer mooi!
Ook naar het Hoan Kiem Lake geweest , met oa de Tempel van het Teruggegeven Zwaard.
Nog een verhaal van 1000 jaar oud.
De keizer zou van een heilige schildpad een zwaard gekregen hebben.
Om zijn volk te beschermen en hun naar een beter leven te leiden.
Zo geschiede en alles ging goed.
Tot op een dag de keizer langs het meer wandelde , en de schildpad het zwaard terugnam.
Als wijze les dat niets eeuwig is en niets ooit echt verworven.
Volgens de legende zou de schildpad nog steeds in het meer verder leven.
Het is er in ieder geval heerlijk om er even op een bankje te kunnen rusten..
En nee...ik heb het Vietnamese ' Monster van Loch Ness' niet gezien.
Naar het Hilton Opera hotel voor mijn dagelijkse krant en daarna naar de Hanoi-Hilton gevangenis.
Zo noemden de Amerikanen de gevangenis waar ze tijdens de oorlog opgesloten waren.
Het contrast is zeer groot!!
Morgen nog een dagje Hanoi en dan de lange reis terug naar huis.
Groetjes en tot binnenkort!!
|
