|
Ola amigo's, groetjes uit Cartagena , Colombia!
Venezuela en Colombia zijn niet bepaald de beste vrienden.
De grens oversteken was dus niet zo simpel.
Het is een lang verhaal van 4 dagen nachtbussen en pogingen om naar de grens te geraken.
Uiteindelijk stap ik om 9 uur in San Cristobal van de bus, klaar om de laatste 40 km naar de grens te rijden met een lokaal busje.
Ik dus mijn mooiste Tshirt aangetrokken voor de trip naar de douane.
De grensovergang is in de bergen , dus die 40 km is weer een rit van 3 uur.
Dan in het grensdorp de bus af en op zoek naar Diez , da's de douane van Venezuela.
Daar moet ik eerst naartoe voor mijn uitgangsstempel.
Normaal zitten beide douaneposten bij elkaar of toch in ieder geval op dezelfde weg, al is het soms kilometers verder.
Deze niet dus , de douane had zich goed verstopt midden in het dorp.
Ik moet ook nog een uitgangstaks betalen.
Zegeltjes te kopen in een winkeltje tegenover het douanekantoor.
Stempel in mijn paspoort en een paar keer de weg gevraagd naar de internationale brug.
Aan de overkant van de brug het gebouw van Das , de Colombiaanse douane ,binnen.
Daar mijn ingangsstempel gekregen van een zeer lieve,enthousiaste en knappe douanier.
Het is eens wat anders aan je loket, een vrouw alleen , te voet , met een klein rugzakje en een brede glimlach die heel graag terug naar Colombia wil.
Het is 13 u en ik ben in Colombia.
Opnieuw een busje in naar de terminal in Cucuta.
Cucuta is een grote moderne stad, maar ik wil weg van de grens.
De terminal is volgens mijn boek chaotisch , vuil en de onveiligste van Colombia.
Zeer chaotisch , dat in elk geval.
Ik moet wat zoeken voor ik uiteindelijk de bureautjes van de busmaatschappijen vind.
Geen enkele aanduiding , dus vragen.
Eerst de weg naar een bankautomaat , dan een ticket gezocht.
Ik heb geluk , na 20 minuten kan ik om 14 u al de bus op naar Cartagena.
Gauw nog een cola gekocht.
De verkoopster komt mij achterna gelopen met mijn wisselgeld.
De bus in Colombia is hetzelfde als in Venezuela, met als extra een 2de WC , alleen voor vrouwen.
De airco staat wat minder koud, hoewel je ook hier een muts , een jas en een dekentje nodig hebt.
Ook in Colombia heeft het de laatste maanden veel geregend, overstromingen, modder,wegepoelde wegen,
Het werd een zeer, zeer lange rit, 21 uur , de bergen uit.
De terminal van Cartagena is heel proper.
Helaas , nog 30 km van het centrum, dus nog maar eens een busje op.
Daar in de hitte van de Caraibische zon gezocht naar een geschikt hotelletje.
Ik besluit om een paar dagen rust te nemen.
|
