Nog eens de Transandina gevolgd, van Merida  naar Tovar , een klein kunstenaars dorpje midden in de bergen.

Het is er zalig rustig wandelen en genieten.

Ik maak nog een uitstapje naar Baladores, met zijn Plaza Bolivar en zijn waterval.

Ik ben nu op weg naar  Sint Cristobal de Andes , een stad nabij de grens met Colombia.

Het heeft hier ondertussen al veel geregend, dus het wordt een lange , zware rit , met modderlawines , rotsen op de weg , de weg overspoeld , enz..

Dit wordt dus mijn laatste mail uit Venezuela.

Tijd dus voor een overzicht.

In Venezuela drinkt men koffie uit een heel klein plastieken bekertje.

Overal op straat kom je mensen tegen met thermossen koffie te koop.

Een thermos met zwarte koffie, 1 met melk, 1 met meer melk , 1 met zeer veel melk.

In Venezuela drinkt men veel verse fruitsappen, aardbei was mijn favoriet.

In Venezuela drinkt men veel bier , gekocht in 1 van de zeer vele licorshops.

In 't weekend rijdt men met de auto naar het water.

In de koffer een paar grote frigoboxen met heel veel bier erin.

Dan de boenke boenke muziek op en maar pinten pakken!

In Venezuela eet men s' morgens arepa's  of empenada's , dat zijn maiskoeken gevuld met allerlei ingredienten , zeer vet  en nog meer vettige saus er bovenop.

Men eet ook Pero Caliente- hot-dog- in allerlei versie's maar ook vet, vet en veel saus erop.

Gelukkig bestaat hier ook nog de cocina criola , waar je een menu ejecutivo kan eten -soep-hoofdgerecht-sap-dessert

En buffetten, waar je zelf kan kiezen en betaald per gewicht,daar vind je  ook al eens groenten.

Men eet ook taart , veel taart.

Op iedere wandelpromenade, ieder plein , in de zoo, staan massa's grote , dikke taarten te koop.

In een restaurant rijdt er altijd wel een karretje rond tussen de tafels met taart.

In Venezuela is de benzine zeer goedkoop dus in de steden is er bijna altijd file.

Gelukkig rijden er ook nog veel bussen , por puesto's , carrito's en taxi's.

Een simpel systeem , je stapt in en betaald een vast bedrag.

In de meeste bussen speelt er ofwel boenke boenke muziek of het spaanse levenslied.

Ik verkies het spaanse levenslied  en de spaanse bard.

Op de bussen ook veel ambulante verkopers, van rijstkoekjes , over messen, bidprentjes , water.

Soms rijdt er een prediker een eindje mee, die heeft altijd een luid stemvolume,een heel omstandig verhaal en altijd geld tekort.

In Venezuela hebben de meeste mannen zwart haar en donkere ogen, de vrouwen ook.

De vrouwen hebben iets met schoenen, de mannen met bier.

Er zijn vrouwen die best aan Miss World kunnen deelnemen , de meeste hebben al te veel arepa's gegeten.

In Venezuela vraag je nooit aan een vrouw om een foto te nemen, dit is een mannenwereld!

Zeer macho, maar wel lief en charmant;

Een heel jonge bevolking, gemiddeld 26 jaar, zal wel door al dat vet eten komen.

Er zijn dus ook zeer veel kinderen , die heel rustig zijn.

Op geen enkele van mijn korte of lange busreizen ( tot 18 u lang) een huilend kind gehoord.

Niemand heeft hier een kinderwagen, de kinderen zitten op schoot in de bus.

In Venezuela staat men geduldig in de rij.

Aan de bankautomaat, in de 3-straten-lange rij voor het bankkantoor, aan de WC.

Venezuela heeft een zeer mooie natuur, bergen, strand en zee.

Zeer behulpzame ,vriendelijke mensen , ook de politie en het leger ,zeer vriendelijk.

Soms is er eens een stroomuitval , of is er geen water , of de natuur wil niet mee..

Dan is het geduldig wachten..

Venezuela werd dus een meevaller.

Als nu de grensprocedure nog meevalt..

Adios Venezuela!!