Het is gelukt , de rit naar het zuiden.

De bus van 5 uur vertrok pas om 8 uur, maar toen waren we dus klaar voor weer een 7 uur durende rit door Los Llanos gebied.

Volgens de reisgids een volledig geasfalteerde weg , in de praktijk vooral putten, modder  en soms een stukje dat we volle gas konden rijden.

Er reed ook een nieuw kookvuur mee en een stapel kranten.

Onderweg een stop om kaas te kopen ,en motorolie voor de bus.

Het was lekker warm op de bus en er speelde een muziekje.

Na 6 uur een overzet over de Orinoco.

Vanaf hier zijn we in de Amazone.

Uiteindelijk komen we aan in Puerto Ayacucho.

Dit is de enige stad in de provincie Amazonas waar je mag komen.

Wil je nog verder dan heb je vergunningen nodig van de lokale autoriteiten.

Het is hier ook maar een paar kilometer van de Colombiaanse grens ,en er worden hier andere dingen gesmokkeld dan boter.

Het busstation was 6 km van het centrum, dus ik met een por puesto naar Plaza Bolivar.

Een por puesto is een heel oude amerikaanse slee die volgens een vast traject rijdt.

Iedereen kan overal in- en uitstappen , je betaalt de chauffeur een vast, klein bedrag.

Je kan voorin , achterin of in de koffer zitten.

De deur kan je naargelang opendoen door het raam, door de doorgeroeste deur , via de hendel die in een vorig leven de rempedaal was.

Ik ben in een duur restaurant friet met kip in champignonsaus gaan eten.

Daarna met de nachtbus naar Ciudad Bolivar, een wild drive rit van 12 u door Amazones.

Onze bus is een oud busje met 3 verstralers.

Jesus es Mi Amigo staat er op de bus, maar dat staat hier op elke bus.

De staat van de weg en de rijstijl van de chauffeur blijven hetzelfde , ook s' nachts.

Volle gas , dan weer slippen, hobbelen ,..alles bij een zwoele temperatuur en een muziekje.

Het gaat maar door, heel de nacht ,van...ti amo , ti quiero..mi corazon..

De volgende dag genoten van wat rust op de wandelboulevard aan de Orinoco in Ciudad Bolivar.

Volgende dag een rit naar Cumana, de oudste stad op het Zuid Amerikaanse vasteland.

De mooie rit er naartoe loopt door het Nationaal Park Mochino.

Cumana zelf is vervallen en vuil, om 5 u is alles hier al dicht.

Ik heb geluk, 4 agenten aan een eetstalletje nodigen mij uit om samen met hen de restjes op te eten.

Dit wordt mijn maaltijd van de dag.

Ze raden mij af om verder naar het oosten te reizen.

Dus s' morgens naar de ferry terminal.

Ik koop een ticket naar Punta de Piedras en na een cruise in de caraiben van 2 uur ben ik op Isla Margerita.

Gelukkig is hier meer dan all-in 5 sterren resorts.

Ik ben nu in Porlemar in een  2 sterren hotel.

Porlemar heeft winkel-wandelstraten, je kan er heel lekker eten.

Een heel gezellige Plaza Bolivar waar iedereen tot laat in de nacht geniet van de heerlijke temperatuur.

Vanuit Porlemar uitstapjes gaan maken op het eiland.

Naar Playa El Agua ,een postkaart mooi wit strand , met mannen die in mij de vrouw van hun leven herkennen...en bier dat op het strand goedkoper verkocht wordt dan in de winkel!

Naar Playa Juangriego ,een mooi stadje met een oud fort en veel bierwinkeltjes.

Naar Boca De Rio en van daar verder met een caritto naar San Francisco, een lieflijk mooi dorpje in het bergachtige binnenland.

Ik neem nog eens de bus naar Playa Punta Arena.

Men zet me af aan een kruispunt waar ik mooi zicht heb op cactussen en bergen , maar geen zee te zien is.

Ik wandel een uurtje in de hitte en zwaai dan naar de eerste bus die langsrijdt terug naar Porlemar.

Ik zit dus op een eiland in de Caraiben.

Als jullie geld willen sturen?

Ik weet een goeie Bank op Plaza Bolivar!!