Ik ben nog een dagje langer gebleven in Ciudad Bolivar.

Heb er oa nog een boottocht gemaakt op de Orinoco.

Bij gebrek aan bateau-mouche gewoon met een mini ferry naar de overkant.

De volgende dag naar Maracay gereden , en van daaruit een dagtrip naar Puerto Colombia.

Dan rij je dwars door het Nationaal Park Henri Pittier.

Een heel mooi park, het is eigenlijk het uiterste noorden van de Andes die tot aan de zee uitloopt.

Een zeer mooi park met heel verscheiden plantengroei.

Deze rit was er één met een echte chicken bus, zeer kleurrijk en met veel toeters en bellen.

Heel luide boenke-boenke muziek, zo luid dat je trommelvliezen en je hart beginnen mee te vibreren.

Heel veel geklaxoneer, want de weg die ons recht over de pas naar de zee voert, is niet zozeer een weg, het is een twee uur lange aaneenschakeling van haarspeldbochten , de asfalt in zeer slechte staat , soms is er een stuk weg weggespoeld of overspoeld door modder.

Eigenlijk kunnen er soms amper 2 moto's elkaar kruisen.

Vandaar dus bij elke bocht oorverdovend geklaxoneer , en regelmatig achteruit om een tegenligger door te laten.

Zelfs zonder tegenligger moet onze chickenbus soms 2 of 3 keer voor- en achteruit om toch de bocht te kunnen nemen.

En we stoppen onderweg aan een waterval  om wat water bij te vullen, aan een kiosk om de remmen te laten koelen.

Maar het totaal van toeters, muziek, prachtige natuur , de warmte, is een fantastische ervaring.

Puerto Colombo is zeer toeristisch en in 't weekend heel druk.

Een mooi stadje met een mooi palmbomenstrand.

Rond 2 uur zie ik donkere wolken opkomen en haast me terug naar de bus.

De busrit was er één in de regen, geen mooie vergezichten, wel een rit met luide boenke-boenke muziek, luide klaksons , carwash uitzicht.

Toen bleek ook waarom onze chauffeur 2 helpers bij heeft.

Die moeten hem helpen om op de smalle baantjes een paar honderd meter bergop achteruit te rijden.

De terugrit heeft dus heel wat langer geduurd.

s'Avonds  de bus op naar Punto Ficho.

En vandaar verder naar Coro, ooit de eerste hoofdstad van Venezuela.

Ik bezoek er het Nationaal Park Medanos de Coro.

Dat zijn duinen tot 30 meter hoog.

Je kan er op gaan surfen.

Je kan er ook gewoon een foto van nemen.