Niet dat de Grieken hun Olympos moeten verkopen hebben.

Wel omdat Bali Boeddhistisch is en tsjokvol tempeltjes staat.

Eén tempeltje voor iedere huis, iedere winkel, iedere straat en dan zijn er de grote tempels natuurlijk ook nog.

De ingangspoort van de tempel lijkt wel een tempel die men in tweeen gespleten heeft en dan de beide helften uit elkaar geduwd heeft.

Twee delen dus , links en rechts,yin en yang, positief en negatief, goed en kwaad.

En het kwade is zeker ook nodig, hoe kan je anders het goede herkennen?

De tempels hebben veel houtsnijwerk en een massa gedetailleerde tekeningen.

De dagelijkse offergaven heel wat minder fotogeniek dan in andere landen.

Meer een slordig kartonnen doosje.

De beelden, bewakers van de tempel, zijn dan weer beter af.

De meeste krijgen ter bescherming van de zon en de regen een dakje boven hun hoofd;

En om er een beetje gekleed uit te zien een doek rond hun middel.

In zwart-wit, yin-yang, plus-min 

Kan ook zijn dat schaken hier zo populair is?

Voor mij is Bali een speciale stop.

Ik ben hier op bezoek geweest bij vroegere buren van mij.

Hun verhaal is een combinatie van het wereldwijd verhaal van het klein pensioentje, gecombineerd met het-laat de boel de boel in Belgie-, en wat je al gehad hebt..

Het waren toen al goede buren en ze gaven me nu de gelegenheid om eens niet een slapeloze nacht door te brengen op een luchthaven, maar afgehaald te worden.

En om uit de eerste bron nu eens te horen en te zien hoe dat nu is, het leven van een expat.

Wel..

Gerty en Raymond hadden in Ekeren al een huis ' uit de showroom', perfect interieur, mooi aangelegde tuin met koi-vijver.

Hier hebben ze een nog mooier, groter huis , met een zwembad,heel het jaar door een dikke 30 gr in en uit het water.

Een stuk beter dus dan aanschuiven op de Antwerpse ring?

Mijn logeerkamer was zowat even groot en comfortabel als mijn appartement thuis.

En mijn tijdelijke Foster Parents hebben ook lekker voor mij gekookt.

De gaatjes van de broeksriem gingen de andere kant op.

Ze wonen in Sanur en dat is een badstad aan de oostkust van Bali.

Het gaat er allemaal rustig en gemoedelijk aan toe.

Weg is het onveiligheidsgevoel.

Ik ga van noord naar zuid op het strand, ga wandelen in de mooie mangrove vlakbij.

Neem eens de bus naar Nusa Dua schiereiland en heb daar een inleef-namiddag hoe het leven is in een resort hotel als het Grand Hyatt.

Ik mag ook nog mee naar een vergadering van de jachtclub en we gaan samen eten in een goed restaurantje, dus voor 1 keer geen rijst of noedels.