Eerste dag was in Kiev,een grote, warme stad.

Heel veel mensen en drukte aan het metrostation, te veel vond ik , dus maar te voet de stad verkend.

De oude binnenstad is niet zo heel groot en veel is er niet te zien.

Wat kerken ,kathedralen, de opera en nog wat grote gebouwen.

En het Oranje Revolutie Plein natuurlijk.

Daar waar de Oekrainers hun revolutie gehouden hebben.

Dat is wel een mooi groot plein, en er is altijd wel wat te doen, van dagelijkse betogingen tot muziekfestivals.

s' Avonds de trein op laar Lviv, de meest westerse stad van Oekraine.

Lviv is een mooi stadje, en bezienswaardigheden zijn er genoeg.

Liefhebbers van kerken kunnen hier genieten, er zijn er tientallen en ze zijn allemaal rijkelijk versierd.

Dan heb je ook nog een aantal kloosters, kastelen en paleizen.

Er is een koffiemuseum, een apotheekmuseum en een biermuseum.

Er is hier zelfs een museum in een gevangenis over de verschrikkingen tijdens de Duitse en Sovjet bezetting.

Verder heel veel restaurantjes en terrasjes.

Er zijn wel wat toeristen ,maar vooral uit de buurlanden, Wit Rusland,Bulgarije,Polen ,Russen.

Geen bus Hollanders te zien hier!

Ik logeer hier in hotel Lviv, nog een hotel uit de Sovjet tijd.

Heel centraal gelegen en nog goedkoop.

Een kamer zonder douche of WC ,maar wel een TV natuurlijk.

Die niet werkte, dus de dejoernaja er bij gehaald.

Die étage-dame riep er dan weer een Master electriciteit bij.

Die vond dat de rozetka, het stopcontact moest vervangen worden.

Toch is het niet meer helemaal als vroeger;

Het is juli en er is warm water , ..

Er is hier natuurlijk van Mc Donald's tot sushi te krijgen, maar ik geniet toch vooral van de soljanka,de borsj, de pelmeni.

De voetpaden en straten zijn nog steeds in erbarmelijke staat.

In de Kiev Weekly wordt nog steeds gewaarschuwd voor valse politieagenten.

Gisteren een ticket gaan kopen.

Dat gaat nog steeds al vroeger.

Een heel grote zaal met veel loketten en nog meer mensen.

Er zijn loketten voor vertrek vandaag, voor vertrek de volgende dagen , voor invaliden en oorlogsveteranen..

Eens je in de juiste rij staat is het geduldig wachten.

Een uurtje aanschuiven is vrij normaal.

En soms nog langer als het loket opeens dicht gaat voor lunchpauze.

Gebeurde mij gisteren , dus nog een uurtje langer wachten tot het loket weer open gaat .

Ik wou dus naar Odessa,maar de trein zat vol , overmorgen dan? ook..

En dan naar Simferopol, is daar nog plaats op,??Vol.

Terug naar Kiev? Vol!!Vol!!Vol!!

De dame achter het loket bekijkt me al , maar ik sta hier nu al zo lang te wachten, ik wil een ticket.

Naar Xharkov?

Ja, daar kan ik nog naartoe..

Vanavond dus weer de trein op.

Morgen word ik wakker in Xharkov, een stad helemaal in het oosten , vlakbij de Russische grens.