Vandaag naar Milana om Herbert te gaan oppikken voor het wegbrengen van de moto's.Zonder kaart door Moskou centrum en toch gevonden.Moskou ziet er bovengronds wel heel anders uit dan met de metro.Regen deze morgen , dus een beetje pech.

Deze dag zal me toch nog jaren bijblijven.

Achterop de moto aanwijzigen  geven , links , rechts ,tot die grote sovjet toren , oei , we mogen hier niet afslaan ,,blokje rond dus ,,oei, hier mogen we nog niet afslaan.;

Om uiteindelijk aan schuifelsnelheid,plok-plok-plok, het grote ,altijd zeer drukke plein tussen de drie grote treinstations op te rijden .

door de mensenmassa's en dan plok-plok-plok , dat enige lange perron helemaal tot het eind, want dit is het enige waar je op het einde met de moto omlaag kan.

Plok-plok-plok--over sporen , langs hangaars tot eindelijk Firma Vera.

Oef , daar zijn ze me niet vergeten.

De moto's vertrekken morgen samen met ons.

Dit is eigenlijk heel vlot gegaan.

We moeten ze niet inkratten , de benzine mag erin blijven , hun gewicht wordt geschat.

We betalen 7500 r voor 2 moto's.

Hopelijk zien we ze veilig en wel terug in Vladivostok op 30 juni , 6u plaatselijke tijd.

Daarna laten we Charlie wat hoogtepunten  van Moskou zien.

De metro , de Arbat, de Leninbibliotheek, Bolshoi Theater, Hotel Metropool.Dan gaan we naar het winkelcentrum Oxotni Rjad.

Charlie gaat mailen , ik laat mijn foto's ontwikkelen.

Daarna naar het monument van de onbekende soldaat in de Alexandertuinen.Gisteren was het 60 jaar geleden dat Hitler Rusland binnenviel.Heel veel mensen komen hier nog bloemen neerleggen.We zien de aflossing van de wacht.

Op weg naar huis genieten we van verschillende vioolconcerten in de metro.

Vandaag naar Vladivostok!

Samen met Herbert en Nina naar VDNK geweest.

Lekkere steur gegeten en champagne gedronken.

Dan naar het station.

Zonder verder problemen de Transsiberie express op.

De moto's zijn in de eerste 2 wagons --denken we.

wij in wagon 11 , plaatsen 12-14-16.

Ik slaap bij een koppel uit Chita met een babytje en een jonge vrouw uit Vladivostok.

Herbert en Charlie bij een vrouw en een tiener uit Chita.

alles is nog steeds zoals ik het mij herinner.

Pirozji gekocht en suiker.

voor de suiker is er iemand helemaal naar het station gehold

Vandaag Omsk en Novosibirsk.

Er zit een jongen , Joeri , op onze trein.

Hij is van Vladivostok en legt ons uit waar we de trein kunnen nemen als we op de terugweg aan het stuk komen waar de weg weg is.

Er is zo'n 1500 km waar er geen wegen , en ook geen bruggen gebouwd zijn .

Er zijn enkel spoorwegbrusggen over de vele brede rivieren in het verre oosten.

Dat wordt dus ofwel moto's duwen over vele  spoorwegbruggen en rijden zonder weg en benzinestations?

Ofwel een goede oefening 'levend russisch 'en een lift organiseren daar waar de weg ophoudt

Zorgen voor later.

Vandaag ook verkoop van mutsen en sjaals op de trein.

Met pijn in het hart een prachtige muts van zilvervos laten voorbijgaan.

Slecht 1500 r maar geen plaats in de koffers.

Vandaag Krasnojarsk.

SMS kunnen sturen naar huis.

Onze medereizigers schenken ons hun melk.

Baikal meer.

Mooi en indrukwekkend als altijd.

Omoel gekocht.

Chita.

Herbert en Charlie nemen afscheid van hun medereizigers.

Boerjaten komen in hun plaats.

Vandaag eerst groot banket met de Boerjaten.Boris , Maria en Anton.

Dan door het raampje de weg bestudeerd  tussen Amazar en Jerofeij Pavlovitsh

We denken dat we hier wel zullen kunnen rijden.

De Boerjaten blijven ons eten toestoppen.Ook de andere Russen geven bier, vodka, chocolade.

Maken we zo'n arme indruk of zijn ze gewoon zo lief?

Boris en Maria willen een uitnodiging voor Belgie.

Ze vragen of 50.000$ zal volstaan?

Zij maken ons misschien een uitnodiging voor Rusland en Mongolie.

Onze trein heeft 4 uur vertraging.

De Boerjaten blijven ons vertroetelen.

De jongen verzamelt ook muntjes.

SMS kunnen sturen uit Chabarovsk.

Vladivostok!

Trein met 4 u vertraging toegekomen.

Daardoor moto's niet uitgeladen in goederenstation.

Geen loskaai.

Kennis gemaakt met Misja , lid van de motoclub Iron Tigers in Vladivostok.

Hij praat wat met de treinmachinist.

De trein wordt wat heen en weer gerangeerd.

Uiteindelijk staan de moto's weer op de grond.

Misha neemt ons mee naar hun clubhuis waar we kunnen overnachten.

Hij betaalt ons eten en zorgt voor een echte russiche banja.

Verkenning Vladivostok.

We gaan iets eten in restaurant  Nostalgia.

hier was ik in 1999 ook al en het eten is nog steeds lekker!

Daarna de ferry naar Slavjanka.

Prachtige boottocht van 2u30 tussen de eilandjes.

Op de boot krijgen we eten van onze medereizigers.

Ik had gezegd dat ik honger had en gevraagd of er een buffet aan boord was

nee dus ,maar onmiddellijk gingen   alle koffers open.

Dus met in beide handen worsten  en in alle zakken nog meer worsten uitgekeken over de Gouden Hoorn Baai 

Naar Chasan ,een Russisch dorpje aan de grens met Noord Korea .

Het landschap hier in Ussuri provincie is zeer speciaal.

Een combinatie van bergen , regenwoud , de zee , heel speciale kleuren groen.

We rijden door een totaal verlaten gebied, passeren grote hekken met prilkkeldraad.

Na nog eens 30 km niets rijden we iteindelijk  Chasan binnen.

We vragen de weg naar de grens .

Niemand , ook de kinderen niet , geeft daarop antwoordt

Ze brengen ons wel water en eten.

Een paar minuten later worden we voor verhoor opgepakt door de douane.

Blijkbaar zijn we hier in verboden gebied .

Tot aan de prikkeldraad hadden we mogen rijden.

Hier mag je slechts komen als je een inreisvisum hebt voor Noord Korea.

Dat hebben we niet en bovendien is Belgie eigenlijk nog steeds in oorlog met Noord Korea?

We zijn dus blij dat we enkel teruggestuurd worden.

Op de terugweg rijdt Charlie te hard in de 350 km grintbak van vandaag en beland in horizontale positie.

Het landschap aan de Noord Koreaanse grens eens uit kikvorsperspectief zien , het is niet aan iedereen gegeven.

Tot in Ussurisk gereden.

gietende regen!

Er staat 25 cm water op de straat!

Hoofdpijn

Ussurisk naar Novoselskoje en dan naar Gaivaron op zoek naar Mr Viktor Joedin.

Hij kweekt Siberische Tijgers.

National Geografic heeft van zijn project al een documentaire gemaakt .

En we waren toch in de buurt.

Op een halve meter van een grote mannetjestijger gestaan.Woooooow!!!!!

We kopen een paar foto's als steun.

Dan verder naar Garjatsi kljoets waar we willen overnachten in het kuuroord.

Op weg daar naartoe staan we in de file.De dame voor ons rijdt ons voor langs een andere weg naar het kuuroord.

Ik krijg een muziekcasstte

Helaas mogen we het kuuroord niet binnen.

We zijn in deze provincie geregistreerd.

Geen probleem .

We mogen logeren  in het huis van een vriendin van deze Natalia, 300 r.

die vriendin gaat wel een nacht bij haar moeder logeren.

s'Avonds nog een rondleiding door het kuuroord.

Luxe!!

hier wonen de armen ook al niet!

ik krijg een houten beeldje.

Veel vuurvliegjes gezien en lotusbloemen.

Naar Chabarovsk.

Daar op een klein bankje naar de immens grote kaart van Rusland zitten kijken.

Helaas , er zijn geen treien naar Chitia of Ulan Ude waarop de moto mee mag.

Zonnebril verloren en een nieuwe gekocht.

Heerlijk gegeten in café Fregat.

Vandaag is mama jarig.

Chabarovsk tot Blagaveshensk.

Over de 3 km lange brug over de Amur gereden.

Door Birobidzjan , hoofdstad van de Joods-Avtonome-Akrug.

Groter en mooier dan verwacht.

Op de weg hier naartoe geven de mensen in de winkel ons warm water zodat we thee kunnen drinken.

Na Birobidzjan wordt de weg erg slecht.

In Boerja ploeteren we door het zand en over een nieuwe brug.

De arbeiders feliciteren ons dat we al zover geraakt zijn!

Dan naar blagoveshensk , een stadje op de grens met China.

S'Avonds nog heerlijke échte chinees!!

s' Morgens in Blagaveshensk een interview met de plaatselijke TV;

Ze filmen ons en beloven een cassette op te sturen.

We staan hier aan de grens van China.

Blagoveshensk is een moderne-open stad.

Ook aan de overkant van de Amur lijkt er niets tekort.

Dan naar Shimanovsk.

Dit is dus letterlijk het einde van de weg.

Hier moeten alle auto's weer op de trein.

Om 18u toegekomen.

Er staat een lange rij auto's , sommige staan hier al een week.

Gediscuteerd en rondgevraagd tot 22u.

Niemand weet wanneer er een trein is , wanneer hij vertrekt , hoelang hij zal rijden , hoeveel het kost.

De post wil ons niet meenemen , de bagage afdeling ook niet.

Een moto is immers ' gevaarlijk goed '.

Uiteindelijk vinden we iemand die zelf 5 wagons  heeft afgehuurd voor zichzelf en zijn vrienden.

Het zijn oude raket-wagons ipv de open wagons voor auto's.

We betalen 5500 r voor de twee moto's.

Van 23u tot 4 u s' nachts laden we de auto's in , de moto's moeten er op 't laatst nog bij.

Het giet heel de tijd...

Het rammelen van de auto's , het geroep , de felle schijnwerpers , de regen , de chaos...Ik voel me in de Hel van Dante!

De mannen trakteren mij op thee.

Terwijl ik binnen thee zit te drinken wordt deze wagon gerangeerd.

Broer staat nog buiten in de gietende regen en ziet de wagon heel ver wegrijden.

Heel even denkt hij dat het de laatste keer is dat hij mij ziet!!

Om 7 u vanmorgen vertrokken naar Shilka.

Leuk als altijd op de trein.

De russen proberen Charlie te leren kaarten.

Charlie ergert zich dat ze van 'ons' water drinken.

Australier pas je toch aan!

De russen delen wel alles met ons.

Om 13 u aangekomen in Shilka;

Tot 17 u auto's gelost.

De moto's zijn veilig aangekomen en staan nog recht.

Dan verder door de steppe naar Aginskoje.

Charlie krijgt een lekke band.

Dit wordt onmiddellijk gerepareerd door een tachtigjarige grijsaard voor 10 r.

Charlie vindt het duur.

We zijn natuurlijk dé belevenis van de dag in dit dorp.

De kinderen brengen Charlies jas en portefeuille die hij verderop had laten liggen.

Herbert laat de kinderen zijn moto starten.

Wedden dat ze daar nog jaren over spreken?

Prachtig , uitgestrekt landschap hier.

Wilde paarden , de koeien gaan s' avonds vanzelf naar huis.

We logeren in een nieuw hotel, 110 r per persoon.

In Aginskoje naar de tempel-datsan geweest.

Rondleiding door de plaatselijke kunstenaar.

We eten pelmeni met een echte 'Lama'!

Ook de school bezocht.

We krijgen uitleg van de lerares Engels.

Ze heeft een accent zegt Charlei.Zucht..

Daarna naar de tempel vanTsoegol, die wordt volgende maand 150 jaar en de Daila Lama komt op bezoek.

De GAI houdt ons tegen en vraagt of ze een foto van ons mogen nemen.