Een moeilijk begin voor Ons Genoegen Vorselaar: na tien minuten stonden we maar liefst 0-5 achter. Elke bal viel goed voor Kasterlee en zelf konden we geen vuist maken. Na deze desastreuze openingsfase kwamen we langzaam in de wedstrijd en konden we een paar keer tegenprikken, al was dat niet evident gezien de grote klasse van de bezoekende doelman. Mathys, Rune en Jef konden hem toch verschalken en brachten ons terug in de wedstrijd. Maar een gelijkspel of winst heeft er nooit echt ingezeten. Daarvoor was de achterstand te groot. We zagen wel nog een behoorlijk goede match van onze jongens. Doelmannen Cyril en Cedric hebben zich zeker verweerd. Jef werkte zoals gewoonlijk heel hard en ook Thys stond zijn mannetje. Lowie begint meer en meer zijn plaats in de ploeg te vinden en speelde goed mee. Jammer van de openingsfase, voor de rest zeker een degelijke wedstrijd.
In de heenronde had Kasterlee ons wat ontgoocheld qua tegenstand. We speelden toen wel in 1 match een stevig duel, maar de andere was een walk-over. Enigszins verbazend wel, want hun parcours tot dan toe liet toch vermoeden dat het in de breedte een stevige groep moest zijn. We gingen er vandaag dus zeker niet van uit dat het opnieuw makkelijk zou worden en dus werd er pittig opgewarmd. Een blik op de geel-zwarte Kastelse troepen bevestigde meteen ons vermoeden: Kasterlee ging vandaag veel sterker voor de dag komen dan de vorige keer, want er zaten geen zwakke schakels in deze ploeg. Er werd op goal gepegeld dat het een lieve lust was daar.
Zoals wel eens vaker was onze start van de dramatische soort. Volledig in de verdrukking gespeeld en kansloos 0-2 achter, terwijl we nog niet goed en wel met de ogen geknipperd hadden. Gelukkig hield de stormloop daarna wat op en evolueerde het spel naar een evenwicht. We slaagden erin de druk weg te nemen van doelman Minthe zodat die ook een fijnere ochtend had. Toen Kasterlee op een hoekschop niet wist te besluiten en de bal in de voeten van Stan kwam, pakte die uit met een straffe counter en lag de aansluitingstreffer tegen de netten: 1-2 dat bood weer perspectief. Maar Kasterlee was sterk en speelde snel en gezond agressief en zette ons opnieuw op een 1-4 achterstand. Je hebt als ploeg dan twee opties: het lijdzaam verder ondergaan en uiteindelijk er ruim 10 om de oren krijgen of er met grote bezieling tegen aan gaan.
We kozen voor de beste optie en toen Stan keihard uithaalde en de bal al weer gekeerd werd door een sterk keepend meisje, was Kobe er als de kippen bij om de rebound hard, hoog en onhoudbaar binnen te trappen. 2-4 bij de rust dus. Even een klein groepsgesprek en iedereen zag dat er nog meer in zat. Het kwam er nu op aan om Kasterlee feller onder druk te zetten en snel de aansluitingstreffer te maken zodat ze wat zenuwachtig gingen worden. Sem en Kobe die een verdienstelijke eerste helft speelden, speelden een uitstekende tweede helft. Er werd nu snel, agressief en volgehouden gejaagd, gebikkeld en gevochten voor elke bal in de spits. Het taktisch plan werkte en Elias op rechts veroverde de bal, schudde zijn tegenstander los en knalde hard binnen. Toen Stan ook nog eens het advies van onder de rust in acht nam om - als de mogelijkheid er was - eens een solo op te zetten, in de praktijk bracht was het 4-4 !
De match lag nu helemaal open en de beleving op het veld nam nog meer toe. De zaterdagochtend gesprekjes tussen de ouders langs de lijn stokten en iedereen ging nu helemaal op in de match. Maxim stond op het veld weer scherp te verdedigen en deed het ook meer dan uitstekend op de rechterflank. Een moeilijke opdracht daar want er stond een technisch hoogstaande tegenstander. Toen Stan aan een volgende solo wou beginnen gingen de lichten op rood bij Kasterlee en werd er aan de noodrem getrokken, iets over de middellijn. Een attent fluitende Lucas (stilaan Kris' beste vriend en redder in nood aan het worden) gaf een terechte vrije schop maar hield de gele kaart op zak en loste het op met een waarschuwing.
Aangezien we intussen van op de bank gezien hadden dat de nieuwe doelman bij Kasterlee wat kleiner en minder goed was dan het meisje uit de eerste helft, leek het een goede optie om eens met een afstandschot uit te pakken. Michiel legde slim af en zwaar geschut Stan werkte het fraai af: midden in doel, proper onder de lat. 5-4 dus, daar schrokken ze behoorlijk van op de bank naast ons ! De polonaise aan Vorselaarse kant werd nog even bewaard voor na de match maar dit gingen we niet meer lossen nu.
Daarna bleef het tien minuten scoreloos, maar daarom absoluut niet vervelend. We kregen een resem corners tegen en dan waren we toch echt blij dat Marc een oefening op verdedigen op corners in de voorbije training had gestoken. We verdedigden dus foutloos en bikkelhard op deze fases en Minthe wierp zich verschillende keren in de strijd als de bal toch even bleef hangen in de gevarenzone. Perfect gedaan ! Minthe had het ook zwaar bij het uitverdedigen want Kasterlee besloot ons geen meter ruimte meer te geven en dus moest er heel attent uitverdedigd worden, wat Minthe quasi feilloos deed.
Ook Michiel wist als laatste man en flankspeler niet waar eerst tussen te komen. Maar hij deed het uitstekend en heel rustig ook in de passing. Toen een bal vrijwel zeker tegen de touwen ging, wierp hij zich nog met lijf en leden in de baan van de bal en voorkwam een zekere goal. Prima match ! De druk bleef aanhouden en vaak konden we het gevaar afwenden, maar je weet dat de bal af en toe toch eens goed gaat vallen en dus was de 5-5 geen echte verrassing.
Kobe en Sem zagen het gevaar en probeerden ons terug in de match te krijgen. Kobe pakte uit met enkele raids op links waar ze toch even verbaasd van op keken bij Kasterlee en Sem kreeg een paar mogelijkheden om af te werken op doel, maar de tweede doelman zat er net een paar keer te snel tussen. Jammer ! Een volgende geniaal ploegmomentje dan: Maxim ontfutselde de bal, speelde door op Elias die de bal buiten getackeld zag. Een snelle instructie vlak voor de bank, Elias pakte de bal op en wierp die meteen door naar Stan die vanop links wat naar binnen kwam. Die draaide in één vlotte beweging door richting doel en de weg lag plots helemaal open. Rustig kijken naar de keeper en proper in het hoekje binnenleggen, dat is Stan wel toevertrouwd !
Toen diezelfde Stan ook nog eens mocht dollen met de hele defensie, ging de 7-5 tegen de netten en was de match gespeeld. Een ongelooflijke remonte van een 1-4 achterstand naar een 7-5 winst. Man van de match was zonder enige twijfel Stan (hopelijk waren de scouts van Lierse, Genk en Antwerp er vandaag niet) maar alleen was het nooit gelukt en we kunnen zonder meer zeggen dat iedereen vandaag boven zijn gewone spelniveau uitsteeg en daardoor deze zege kon binnen slepen. Een schitterende prestatie van Sem, Kobe, Michiel, Elias, Stan, Maxim en Minthe.
Het was lang wachten op de tegenstand in Beerse. Een kleine tien minuutjes voor de wedstrijd daagden de eerste tegenstrevers op en werden enkele doelen bijeengezocht voor de match. De wedstrijd verliep langs beide kanten wat stroef. Iedereen werkte hard maar de bal wilde niet rollen. Lentezon vond iets vlotter de weg naar de netten en wist de wedstrijd uiteindelijk met 8-4 te winnen. Op zich niet onverdiend al vonden we de uitslag een beetje overdreven. Voor Vorselaar wist Rune Van Beveren twee keer te scoren. Maxim maakte er ook nog eens eentje en Lowie schopte ei zo na de doelman mee de netten in. Jeroen en Cyril speelden zoals steeds hun wedstrijd en doelman Minthe keepte een zeer verdienstelijke match. Af en toe nog wat sneller uitkomen en het komt helemaal goed. Niet de beste match van het seizoen maar inzet en spelplezier waren er zeker en dat is nog altijd het belangrijkste. Op naar volgende week.
Wat een prachtige eerste lentedag vandaag. Winterjas in de kast en tussen de laatste flarden mist rustig cruisen naar Kessel voor een leuke affiche: de return van onze wedstrijd tegen de Bijzondere U8 van KSK Lierse ! Het was nog vroeg maar al behoorlijk druk op de jeugdvelden van Lierse. Veel Kortrijkzanen al aan het opwarmen in diverse talen, die dus wel echt heel vroeg de bus hadden moeten nemen.
Wij mochten uiteindelijk op het kunstgrasveld spelen tegen de sterke U8. Dat was niet meteen in ons voordeel want kunstgras is erg moeilijk te bespelen. Een foute pass rolt altijd buiten en het spel gaat veel sneller dan in normale omstandigheden. Tegen een technische superieure ploeg is dat dus geen cadeau ! Maar goed, we zeurden niet en begonnen eraan met frisse moed. We hadden duidelijk even inlooptijd nodig want we werden in snelheid, duelkracht en techniek koud gepakt de eerste paar minuten. 2-0 dus voor we het goed en wel realiseerden. OK, een tandje bijsteken dus en dat deden we vanaf toen met z'n allen. We kwamen een paar keer in de buurt van het doel, maar Vedran stond in doel en dus gaan gewone trappen op doel vandaag niet binnen terwijl dat anders zeker wel goal is. Stan haalde dus maar een extra cartouche boven en met een zeer wel gemikt schot vanop rechts maakte hij de aansluitingstreffer.
Het heilig vuur kwam er nu helemaal in en even later tikte Thobias in een actie voor doel de 2-2 binnen nog net voor het einde van het eerste quarter. Goed herpakt dus ! Het tweede quarter begon zoals het eerste en dus was onze gelijke stand weer snel verdwenen en stonden we weer 2 doelpunten achter! Zelfs doelman Vedran bleek als opkomende man bij hoekschoppen razend gevaarlijk en pegelde er zo eentje onhoudbaar binnen. Doelman Michiel deed zijn uiterste best en pakte nog behoorlijk veel ballen en kwam ook zeer attent in de voeten gedoken van de opkomende man. Een puike wedstrijd. Helaas gebeurde het wel eens dat een eerste geredde bal in de voeten eindigde van een attent gevolgde Lierse man waardoor het soms toch in een doelpunt eindigde.
Geen probleem, want we combineerden bij momenten echt fraai en lieten zien dat wij ook de driehoekjes konden vinden met snel een tijdsvoetbal. Op een van die snelle tegenprikken was het Thijs die slim wist af te ronden, zelfs met rechts. Jef en Elias waren onze spitsen vandaag en hadden handenvol werk. Vrij lopen in de aanval en bliksemsnel reageren om de bal te veroveren en af te schermen, maar ook terug plooien in de verdediging indien nodig. Veel energie werd er verbruikt daar ! Bij de rust stonden we 5-3 achter, deels door wat pech. Thobias miste een hele goede kans, maar als Benteke over een leeg doel mag trappen, mag een U9 speler van Vorselaar ook de bal net aan de verkeerde kant van de paal leggen. Ook Elias werd nog eens voor doel afgezonderd en loeierde de bal op de lat en in de rebound over. Met wat geluk stond het dus gelijk.
in het derde kwart was het aan ons om wervelend te starten. Mathijs was echt een rots in de branding achteraan en op rechts en lanceerde eerst Elias op rechts die deze keer voor een precies hard en laag schot koos, dat zelfs Vedran kansloos liet, een beauty ! Daarna zette Mathijs met Thobias en Stan een eentijdsactie op en de mooiste aanval van de ochtend werd schitterend afgerond door Stan: 5-5, we vochten terug !
Net toen we met Elias de 5-6 aan de voet hadden gebeurde er een zeer ongelukkig incident. Elias werkte zich los van 2 verdedigers en snelde weg op rechts. Hij werd achtervolgd, en maakte zelf een foute beweging en trapte boven op de bal. Elias verloor zijn evenwicht en smakte op volle snelheid tegen het harde kunstgras. Een zeer lelijke val met de slaap vol tegen de grond. Even helemaal het noorden kwijt en dringend naar de kant om te bekomen. Geen 5-6 dus en een mannetje minder met een kwartier te spelen. Dat deed pijn en het technisch meesterschap van Lierse kwam nu naar boven. We waren stilaan moe gestreden en lieten al eens onze man lopen. Een hardwerkende Thijs in de defensie deed wat hij kon om de ploeg recht te houden en Michiel hield ons nog even in de running met een paar fraaie saves, maar in de tweede lijn stond er steeds meer en beter een Lierse speler klaar om de eerste trap rustig binnen te leggen.
Jef kreeg nog een paar mooie kansen om op snelheid door te gaan, maar een uitstekende Vedran lag keer op keer in de weg. Toch prima gewerkt al weer van Jef. Uiteindelijk gingen we dus een beetje kopje onder en eindigde de match met 9-5. Een topprestatie toch weer van deze ploeg, maar Lierse speelde erg snel, technisch vaak meesterlijk en ook zeer sterk en gezond agressief voor een U8 ploeg. We moesten erkennen dat we soms een stap tekort kwamen in de acties en dat we niet gewoon zijn om zo snel op de bal en huid gezeten te worden. Geen erg, de Lierse trainer was lovend voor onze ploeg en het weerwerk dat we boden en polste meteen naar een volgende wedstrijd, dat is een pluim die kan tellen !
Felicitaties dus aan Stan, Mathijs, Jef, Elias, Thijs, Thobias en doelman Michiel.
PS: intussen vernamen we het geruststellende nieuws dat Elias in de namiddag even een uurtje is gaan rusten en nadien nog wat last had van licht en geluid maar tegen de avond ging alles weer veel beter, gelukkig maar. Toch allicht een lichte hersenschudding opgelopen van de klap.
Onze wedstrijd van afgelopen zaterdag werd vakkundig begeleid door debuterend scheidsrechter Lucas De Bleeckere. Die kwam al snel in het oog van de storm terecht toen een terugspeelbal werd gepakt door doelman Jeroen. De bezoekende toeschouwers gingen zwaar uit de bol maar de scheids bleef kalm en leidde verder een foutloze wedstrijd. Onze ploeg had het in de beginfase moeilijk en kwam al snel op achterstand. Na een minuutje of tien spelen stonden we 1-4 in het krijt. Toen kwam er wat meer vuur in de ploeg en langzaam aan kantelde de wedstrijd. Rune knalde er nog gauw eentje binnen voor hij ziek de wedstrijd moest verlaten. (Veel beterschap!) Mathys, Thobias en Jef loodsten ons naar de overwinning met enkele knappe doelpunten. Cedric was alom aanwezig en deed zowel aanvallend als verdedigend zijn werk. Doelman Jeroen trad de tweede helft aan als veldspeler en pikte ook nog een doelpuntje mee. Hij werd in doel vervangen door Kobe die een puike tweede helft keepte. Echt knap!
Het leek zo'n ochtendje van de praktische problemen te worden. Door de aanhoudende regen vrijdagmiddag lagen de duiveltjesvelden er eigenlijk niet bespeelbaar bij. Op kousenvoeten dus naar de almachtige terreinverzorger en proberen om een beter veldje los te krijgen. Dat lukte wonderwel en we kregen een biljartvlakke hoek van een perfect onderhouden A-veld ter beschikking... op voorwaarde dat de trainer langs de zijlijn ging staan en niet aan de overzijde en dus midden op het A-veld. Het moet zijn dat er gevreesd werd dat er een heel loopspoor getrokken ging worden van de strak gespannen zenuwen. Uiteraard luisteren we altijd naar de richtlijnen, goed opgevoed en gedisciplineerd als we zijn !
Probleem 2 dan: Retie bleek nergens te bespeuren en kwam uiteindelijk tegen 20 na 9 aansloefen. Maar dat was nog altijd ruim vroeger dan onze 7e man, Cyril. Die zat in alle rust en kalmte thuis te wachten tot 9.45u om dan te vertrekken naar de kantine. Een klein uurtje te laat maar en het ultieme bewijs dat als Michel op Batibouw vertoeft het hele evenwicht in het huishouden aan het wankelen gaat, want mét Michel gebeurt zoiets nooit !
En tot slot: hebben we een scheids ? Jawel, Lucas (broer van) was voetballoos wegens een ongelukkig misverstand en dolblij met de taak van scheidsrechter. Hij deed het overigens prima, heel geconcentreerd en met duidelijke gebaren en fluitsignalen. Prima !
Enfin, uiteindelijk konden we toch beginnen sjotten. En we gaven er meteen een lap op. De supporters waren zich nog goed en wel aan het installeren in de business seats, toen Elias een hoekschop rechtstreeks in doel had gewerkt en Sem bewees dat hij tegenwoordig scherp bezig is en de 2-0 op het bord knalde. Stan met een hoog en droog afstandsschot en al weer Sem verdubbelden vlotjes de score. We leken op een monsterscore af te stevenen, maar gelukkig begon Retie eindelijk wat beter weerwerk te bieden. Of wij lieten het gaspedaal wat los, dat kan het ook wel geweest zijn. Maxim moest zich dus een paar keertjes omdraaien in doel door wat matig verdedigend werk van ons team.
Geen erg, want op geregelde tijden diepten we de score verder uit. Cyril was ons intussen komen versterken en knokte op de rechterflank voor elke bal. Sem vormde een sterke bedreiging diep in de spits en Thijs wisselde links en achteraan af met zoals gebruikelijk rustig en gecontroleerd spel. Michiel begon wat aarzelend, maar eens onder stoom was hij weer een sterke laatste man en nadien ook heel verdienstelijk op de flanken. Elias scoorde twee keer in de eerste helft en is dit seizoen ongelooflijk sterk bezig. Vandaag was het net wat minder dan we de laatste tijd als normaal zijn gaan beschouwen van hem. Fysiek wat sneller moe, net een tikkeltje trager in het duel en de afwerking...het zou ons niet verbazen als er een virusje aan het wroeten is ! Toen Stan zijn 3e van de dag tegen de touwen joeg, mocht Retie blij zijn met een 7-3 ruststand. Als we een beetje hadden doorgeduwd was 10-1 correcter geweest.
In de tweede helft ging Cyril in doel en mocht Maxim vol energie opdraven. Dat deed hij zoals gewoonlijk prima en feilloos in de verdediging. Nog een beetje meer overzicht houden bij het uitverdedigen en iets meer het samenspel opzoeken en hij maakt grote stappen vooruit ! Met twee vroege treffers, waaronder eentje met links, besliste een al weer magistrale Stan de wedstrijd. Een van de fraaiste doelpunten begon op rechts, waar Michiel zich ontdeed van de tegenstander, goed keek en kruiselings paste tot bij Thijs die de bal in de loop meenam en laag in de beneden hoek binnen poeierde, mooi goaltje !
Daarna kreeg Retie weer wat te veel ruimte van ons en ze kropen geleidelijk aan dichter. Cyril raakte licht gefrustreerd van een paar defensieve missers voor hem, maar redde gelukkig voor ons de meubelen met een paar fraaie reddingen. Hij fleurde weer op en speelde een perfecte match in doel ! Sem zette tot slot de kroon op het werk en werd door Thijs in het straatje gestuurd, mocht alleen op doel af gaan en bleef kalm kijken en trapte de bal prima in de rechter beneden hoek. Scheids Lucas floot uiteindelijk af bij een 12-7 stand, een oververdiende zege, die eigenlijk nog wat ruimer had kunnen zijn ! Winnen wordt een gewoonte tegenwoordig, vandaag met dank aan Cyril, Michiel, Stan, Thijs, Elias, Maxim en Sem.
Scoreverloop:
01:53 - 1-0 Elias 02:27 - 2-0 Sem 05:53 - 3-0 Stan 06:19 - 4-0 Sem 06:55 - 4-1 12:11 - 5-1 Stan 12:59 - 6-1 Elias 16:25 - 6-2 19:24 - 6-3 26:16 - 7-3 Stan
rust
28:55 - 8-3 Stan 33:38 - 9-3 Stan 38:10 - 10-3 Thijs 39:22 - 10-4 40:36 - 10-5 47:42 - 11-5 Stan 48:32 - 11-6 49:36 - 12-6 Sem 52:03 - 12-7
Wij kregen zaterdag de kempen B voorgeschoteld. Na 5 minuten stonden we al 0-3 voor, 3 knappe doelpunten na mooi samenspel via de flanken, Thijs en Thobias zorgden voor de aanvoer en Elias was de perfekte afwerker. We bleven goed samenspelen en ook goed verdedigen, Lowie en cyril hielden het goed gesloten en ook onze doelman Minthe stond zeer alert te keepen. Maxim zette zich op kracht door en maakte er 0-4 van. Lowie zorgde met een hard schot voor 0-5. De kempen kon in de 1e helft 1x tegenscoren, maar wij deden er nog 3 bovenop, 1x Thobias en 2x Thijs. 1-8 bij de rust.
In de 2de helft wisselden we Thijs met Jeroen (die in de andere match in doel had gestaan), Jeroen startte zeer vinnig aan de 2de helft en kon ook zijn goaltje meepikken. In de 2de helft was het samenspel een beetje zoek, maar op inzet en karakter konden we onze tegenstander toch gemakkelijk wegzetten, 2x Maxim, 2x Thobias en nog 1 keer Elias zorgden voor de 4-14 eindstand.
voortreffelijke inzet van iedereen, knap gedaan, tot donderdag.
Eindelijk...de zondvloed van de afgelopen weken was deze week gestopt en de velden hadden de tijd gekregen om het overtollige water op te drinken. Dus na een onderbreking van 2 trainingen en 3 wedstijden konden we eindelijk nog eens aan de slag. De training donderdag liet het beste vermoeden: je zag dat de jongens eens even rust gekregen hadden en aan andere dingen hadden kunnen denken en de gretigheid om te voetballen was er donderdag helemaal terug.
FC De Kempen ontmoetten we voor het eerst want in de heenronde was dit de eerste uitgestelde match rond Wapenstilstand. Dus de laatste onbekende tegenstander voor ons. De collega-trainers gaven voor de match al aan dat het een A en B-ploeg was en wij gingen de strijd aan met de A-ploeg. We hadden onze ploegen evenwichtig verdeeld en gingen wel kijken in de eerste helft hoe het liep op beide velden.
De match begon wat moeilijk voor ons. Je zag meteen dat De Kempen wel een stevige ploeg was en wij deden heel erg goed mee in de aanvangsfase. We kregen een paar kleinere kansjes maar voorlopig ging de bal er niet in. De Kempen daarentegen maakte wel goed zijn kansen af, ook al omdat we nog net iets te afwachtend stonden te verdedigen en op de flanken niet altijd scherp de tegenstander dekten, waardoor de bal steeds voor doel kwam en uiteindelijk wel eens binnen ging. 2-0 na amper 5 minuten. Vervelend vooral voor doelman Jeroen, die het prima deed, maar natuurlijk ook niet alle schoten op doel kon keren.
Gelukkig kon Mathijs net op tijd na een fraaie actie de aansluitingstreffer maken. Hij vertrok vanop links, uitwijkend naar rechts en vandaar fors uithalen op doel. Onhoudbaar binnen. Dat deed ons deugd, zeker om het geloof in een goede afloop hoog te houden. Spijtig dat het nadien weer even fout ging en we twee snelle tegentreffers moesten incasseren. Opnieuw vermijdbaar als we collectief wat steviger verdedigend weerwerk gingen bieden. Gelukkig drukte De Kempen toen niet door, zodat de kloof overbrugbaar bleef. Al weer Mathijs zette de 4-2 op de borden. Cedric was in prima form vandaag en leverde zwaar werk in de spits. Hij bracht keer op keer doelman en verdedigers in moeilijkheden bij het uitverdedigen. Nog iemand die duidelijk energie getankt had in de voetballoze weekends was Jef. Hij was echt attent, had een groot loopvermogen en de drive en overtuiging om zich niet opzij te laten drukken. Oververdiend als beloning voor een straffe eerste helft was dus zijn 5-3 doelpunt !
Ondanks het feit dat De Kempen toch het overwicht had in de eerste helft, kropen we vlak voor rust toch nog terug tot een gevleide 5-4 toen Mathijs een hoekschop strak voor doel gaf en de eerste verdediger die in eigen doel werkte. Met deze ruststand mochten we echt niet klagen. Omdat op het veldje naast ons de score fors aan het oplopen was (1-8 bij de rust), deden we een kleine herschikking in de ploegen. Jeroen die zoals gezegd op een prima eerste helft in doel mocht terugblikken, kon nu gaan proberen de score verder uit te diepen in de andere match, terwijl wij met Thijs een strategische transfer deden om snelheid en power op onze linkerflank bij te brengen.
Het tactische plannetje rendeerde meteen. We kregen veel beter vat op De Kempen, drongen hen terug op de eigen helft en Jef verzilverde zijn bloedvorm al weer met een knappe goal: de bal ging overhoeks binnen net naast de paal: 5-5. Sterkhouder Mathijs zorgde er kort nadien voor dat we voor het eerst in de match op voorsprong kwamen. Vanaf dan werd de intensiteit van de match nog hoger want beide ploegen voelden dat het nog naar beide kanten kon kantelen.
Michiel schakelde achteraan een versnelling hoger en kon - na enkele mindere weken - de verdediging met presence leiden. Er werd hard gebikkeld en getackeld en verstandig met overzicht uitverdedigd. Een prima prestatie ! Met een 6-6 op het scorebord, werd aalvlugge Jef in de rug gelopen en kregen we in het midden van het veld een vrije schop. Op zich kan je daar niet heel veel mee doen, behalve als je Rune in de rangen hebt. Tikje opzij en de raket werd vanuit het midden feilloos afgevuurd richting doel. De doelman verbrandde zijn vingers aan de knal en bal ging over de doellijn binnen om er met een bocht weer uit te kaprioleren. Alleszins zo had de bank en de supporters het toch gezien. De scheids - die niet van het niveau is waar wij doorgaans mee uitpakken op onze thuiswedstrijden- stond slecht geplaatst, aarzelde behoorlijk lang, zocht bevestiging in de eigen rangen, maar werd uiteindelijk toch overtuigd door het volgehouden protest langs Vorselaarse zijde: 6-7 dus.
We kregen De Kempen er niet afgereden, 7-7. Thijs was sterk op links, werd zelfs fors aangepakt in de tackles maar nam fijntjes wraak met een mooie kapbeweging en dito schot vanop de zijlijn. De bal zoefde in de kortste hoek binnen vanop ruim 10m. Toen Mathijs nog eens alles uit de kast haalde en een paar tegenstanders op een hoopje speelde stond het 7-9 en leek de match met nog 10' te spelen in ons voordeel te kantelen.
Helaas, De Kempen bleek een grote veerkracht te hebben en ondanks hard verdedigend werk van Michiel, kwam de bal door een man meer situatie in de verkeerde voeten. Toen we ook nog eens een own doelpunt slikten op corner was alles weer te herdoen: 9-9. Jef was intussen aangetrapt op de kuit of had zich mogelijk ook gewoon zelf gekwetst en moest in die periode even van het veld. Na een zware match was dat even een dipje waar het moeilijk ging. Maar toen Jef weer hersteld was en we weer konden wisselen, duwden we nog eens door. Rune, intussen in de spits, zorgde voor het verlossende 10e doelpunt op 2 minuten van het eind door een afstandsschot van Mathijs in de rebound binnen te werken.
Als we het slim speelden, moest de zege binnen zijn, maar opnieuw bleef De Kempen aandringen. Cedric die al een vlekkeloze wedstrijd had gekeept en attent was tussen gekomen bij verschillende fases, werd uiteindelijk de match winnaar. Op een prima tegenaanval, zette De Kempen hun spits alleen voor doel. Cedric zag het gevaar, liep enkele meters uit doel en pareerde met een wereldsave een hard en goed geplaatst schot uit de linker beneden hoek. Schitterend ! Daarmee was De Kempen dan toch KO geslagen en leverde een prima wedstrijd een deugddoende 9-10 overwinning op.
Het feestje werd al op het veld ingezet met de yell en in de kleedkamer knalde het alom bekende "pinten pakken pinten pakken" en "ole ole" uit de 13 kelen, want intussen had de andere ploeg zich na een 4-14 overwinning ook in het feestgedruis gestort. Toen Jef nog een ter plekke zelfverzonnen song aanhief met licht leedvermaak tov De Kempen, stopten we ze maar rap onder de douche om even af te koelen ! De winterpauze deed deugd, maar we zijn toch ook weer blij met de hernieuwde start ! Topprestatie van Michiel, Mathijs, Jeroen (1e helft), Thijs (2e helft), Rune, Jef en Cedric.
Cyril, Cedric, Rune, Minthe, Jeroen, Sem en Kobe: dat waren de mannen die het afgelopen zaterdag opnamen tegen Herenthout. Minthe nam plaats in doel en deed dat erg goed. Zijn collega's namen een twijfelende start maar zetten snel orde op zaken. Het werd een evenwichtige wedstrijd waarin iedereen zijn steentje kon bijdragen. Er werd goed samengespeeld en hard gewerkt. De gebroeders Van Beveren lieten zich opmerken door elk twee doelpunten te maken. Ook Sem Stevens was trefzeker en vond twee maal de weg naar de netten. Kobe maakte enkele goede acties en werd tijdens één van zijn rushes spectaculair getorpedeerd door een bezoekende verdediger. Gelukkig geen schade... Cyril verdedigde erg sterk en Jeroen liet zich bij de strafschoppen alweer van zijn beste kant zien, al moest hij dit keer wel een doelpuntje incasseren. Een goede wedstrijd van de mannen!
Eigenlijk was het een vrij voetbalweekend, maar dat vinden we niet fijn, dus was er een alternatief programma samengesteld met twee op papier interessante duels tegen de Elite U8 van Lierse en een stevige U8 ploeg van Herenthout. De match tegen Lierse was nog eens extra speciaal omdat we onze goeie vriend en ex-ploegmaat Samuel nog eens tegen kwamen. Een hartelijk en fijn weerzien, waarbij de geweldige herinneringen aan 3 toffe jaren weer in de gedachten komen !
Maar goed, eens tussen de lijnen is er geen plaats meer voor emotie en sympathie en wordt alles toch wat ernstiger. Onze mannen waren wel gebrand om nog eens te laten zien dat zij het ook konden. Onze start was dan ook verschroeiend te noemen en zo snel als we vorige week achterstonden tegen SKS Herentals, zo snel stonden we nu voor. 18" amper waren er nodig voor Thobias om de 1-0 te scoren. Tegen een sneltreinvaart volgden goaltjes 2, 3 en 4 waarbij Elias liet zien dat het weer een van die dagen ging worden: scherp in de spits, overal bij en tussen en van een halve kans een heel doelpunt maken ! 4-0, dat hadden we niet gedacht. Maar het was ook wel duidelijk dat wij veel meer energie verstookten dan Lierse. Onze kracht, inzet en het leeftijdsverschil moesten het technisch overwicht van Lierse compenseren. Na de aanvangsstorm kwam Lierse er forser uit en kwamen ze geleidelijk terug tot 4-3.
Niet getreurd, want we hadden allemaal stevige spelers tussen de lijnen en omdat we goed konden wisselen bleven we het aardig volhouden. Lierse speelde het wel slim en hield het veld op de flanken breed terwijl wij ons nog wel eens lieten verleiden om naar binnen te kruipen en daardoor de flanken te laten openliggen. Gelukkig hadden we afwisselend met Thijs en Maxim op de libero twee heel sterke pionnen die nog veel onheil konden voorkomen.
Thobias scoorde vlot in de eerste helft en was hard in de duels. Mathijs leeft van de grote momenten en was onvermoeibaar op links en rechts. Ontzag steeg op uit de goed bezette tribunes bij elke raid die hij lanceerde en waarvan grote dreiging uit ging. Scoren lukte vandaag "maar" 2 keer, maar dat zei dus niets over de topprestatie die we van hem zagen. Een kleine nukkige beweging toen de bal dan toch tegen de netten ging, verborg waarschijnlijk een beetje frustratie dat er niet meer goals in zaten ! Super gedaan.
Hetzelfde gold een beetje voor Stan en Jef. Het was vandaag een Stan van de grote dagen, 200% inzet, technisch heel fraai tot wanhoop van de Lierse spelers en altijd in de aanval en nog op tijd terug ook om een tegenaanval af te blokken. Jef wisselde met Elias vooraan in de spits af. Het was zijn taak om Lierse moeilijker te laten opbouwen van achteren uit, wat niet eenvoudig is want hun keeper(s) spelen perfect mee en dat creëert al snel een man meer situatie. Fijn dat Jef toch op de valreep beloond werd met een doelpuntje zoals Jef ze wel vaker maakt. Scherp voor doel, goed volgen en de laatste tik geven om de bal over de lijn te krijgen !
Je mag nog zo goed zijn in de verdediging en aanval, maar als de doelman open deur houdt lukt het ook niet. Michiel deed het opnieuw prima, zeer attent en keerde alle ballen die te pakken waren. Soms werden we uitgetikt of was het schot te precies en krachtig dat er niks tegen te beginnen viel. Een puike en vlekkeloze prestatie. Intussen vergrootte onze voorsprong stelselmatig en leek de overwinning de onze te worden. Thijs had intussen de linkerflank overgenomen van Thobias en blokte die kant heel goed af. Thobias en Elias waren de goaltjes dieven vandaag met samen 13 stuks. Thobias deed het met de gekende elegantie en Elias op inzet en doorzettingsvermogen. We zagen van Elias verschillende heel fraaie afstandsknallers die net onder de lat binnen gingen.
Maxim tot slot was zijn eigen zelve. Complexloos in de verdediging, beenhard maar wel fair, je kwam er al weer moelijk langs vandaag. We speelden in totaal zeker 70' en het was een heel leuke match geweest. Lierse uiteraard de betere technische ploeg maar wij zetten er heel fraaie combinaties tegenover en de inzet en power van iedereen deed de rest.
Genieten dus vanmorgen en blij dat de KBVB de velden toch niet had afgekeurd ! Super goed gedaan van Mathijs, Stan, Thijs, Jef, Michiel, Thobias, Maxim en Elias. Fijn ook om te zien dat vriend Samuel het goed stelt bij Lierse en zich verder ontwikkelt tot een uitzonderlijk getalenteerde speler !
7-7: dat was de uitslag na deze spannende match. Of toch niet? De scheidsrechter was onderweg ergens de tel kwijt geraakt en moest na de wedstrijd bekennen dat hij het eigenlijk toch niet zo goed meer wist. Volgens de geel-zwarte supporters was het 7-7 en wij sluiten ons graag aan bij dit standpunt. Niet alleen na de wedstrijd gebeurden er vreemde dingen maar ook tijdens de match vielen er enkele eigenaardigheden te noteren. Zo liet afgevaardigde M.M. zich opmerken door een vijandelijke aanval langs de flank zonder pardon af te stoppen. Merkwaardig... Stan Geenen werd tot drie maal toe getorpedeerd door de vijandelijke troepen. Rune Van Beveren torpedeerde op zijn beurt de doelman van de thuisploeg. Twee knappe doelpunten waren zijn deel. Een derde doelpunt leek in de maak maar via twee doelpalen belandde de bal terug in het veld. Elias vlamde er eveneens twee binnen. Cedric, Cyril en Thys werkten zoals steeds erg hard en speelden zeker hun wedstrijd. Een extra pluim gaat naar doelman Jeroen. In de tweede helft dook hij met gevaar voor lijf en leden in de voeten van een blauw-witte aanvaller. Zonder deze schitterende redding zou de nederlaag een feit geweest zijn. Na de match slaagde hij erin om alle strafschoppen uit zijn doel te ranselen. Nog nooit gezien bij de duveltjes! Echt knap! Om af te sluiten, kunnen wij nog meegeven dat wij zeker weten dat Rune Van Beveren en Elias Kiekens twee doelpunten maakten en Stan Geenen één. De twee resterende doelpunten gingen verloren in het warrige hoofd van de bezoekende trainer. De eerlijke doelpuntenmakers mogen zich zaterdag kenbaar maken en een extra bonneke komen halen...
Het was weeral een prachtige dag, zon, graad of 10, kortom ideaal voetbalweer. Vooral Herentals had dat goed begrepen, na enkele seconden 1-0 achter. Mathijs kon 1 minuutje later met een afstandsschot 1-1 maken, maar dan was het terug aan Herentals, die naar onze mening iets te gemakkelijk de duels wonnen, en regelmatig met 3 aanvallers tegenover onze laatste man Michiel en Keeper Minthe kwamen te staan, waardoor ze gemakkelijk konden scoren, 3-1 na 5 minuten. Even leek het erop dat we ons herpakten, 3x Mathijs en 1x Thobias zorgden plots voor een 3-5 voorsprong. Maar dan sloeg Herentals kei hard toe en gingen we rusten met een 7-5 achterstand.
Na de rust ging Lowie in doel, en was de 1e kans voor ons al direkt goal, pasje van Kobe en Thobias die afwerkte. Onze tegenstander was vandaag gewoon beter en strafte onze foutjes simpel af 9-6. We konden nog 1 maal terugkomen tot 9-9 dankzij Kobe en 2x Mathijs, Dan was het voor ons echt gedaan, alleen Sem kon nog scoren in de rebound, en zo eindigde de wedstrijd in 14-10. Onze spelers vandaag waren: keepers Minthe en Lowie, Thobias, Mathijs, Michiel, Sem, en Kobe. Volgende week beter en tot donderdag
We hadden een beetje schrik voor de match, Halle een sterke tegenstander en dan hadden we nog enkele zieken en dan besloten enkele spelers nog om vrijdagavond naar een verjaardags fuif te gaan.Maar goed, we begonnen zeer sterk aan de match, Jef opende al snel de score, ook Halle kreeg wat kansen, maar Cyril stond weer uitstekend te keepen en hij kon de nul houden. Bij ons werkte iedereen kei hard, Sem en Cedric in de spits, Rune en Stan achteraan, Jef en Thobias op de flanken. Stan trok mee ten aanval en kon knap de 2-0, 3-0 scoren. Daarna kon Sem het eerste doelpunt van het seizoen met het hoofd scoren, een fantastisch doelpunt, 4-0 bij de rust.
In de 2de helft ging Jef in doel, ook hij deed dat zeer goed, kwam goed uit en had enkele kattesprongen in huis, maar kon toch niet verhinderen dat Halle terugkwam. Thobias maakte met een afstandschot er nog 5-1 van. Halle speelde in de 2de helft beter en kreeg ook meer kansen, 5-2. Rune rondde nadien een knappe solo af, 6-2. Ook Stan was weer sterk en maakte er nog 2 bij 8-2. Halle kon nog milderen tot 8-4.
De inzet en het positiespel was voortreffelijk vandaag, prima gedaan en tot donderdag.
Na een turbulente week vol medische zorgen was het een genoegen om de wekker om 6.20u te horen afgaan voor een drukke voetbalochtend. Het halve huishouden was om 7.15u al onderweg naar een heel vroege match in Westerlo en ik had rustig de tijd om in alle vroegte te arriveren op nog verlaten Vorselaarse voetbalvelden. Helaas was "ziek zijn" het leidmotief van de week, want op voetbalgebied hadden een zieke Minthe en Michiel de kern gereduceerd van 7 naar 5. Gelukkig stond deze week Jeroen in principe nog op de reservelijst en bleek Maxim uiteindelijk toch ook nog te kunnen meespelen waardoor we terug met 7 waren. Geen overbodige luxe, want Joris wist bij aankomst al te melden dat Thijs zich ook al niet goed voelde. Al denken we echter dat dat een schromelijke overdrijving was, want als Thijs vandaag ziek was, kijken we al met plezier uit naar de toekomstige prestaties van een gezonde Thijs !
Halle... een van de zeldzame ploegen dit seizoen waar we nog niks wisten tegen te halen. We speelden er moeilijke uitmatchen in de heenronde en erger nog, ze kegelden ons volledig terecht uit de VACLA beker met 4-6 na een geweldige match, die we beide speelden met onze sterkste ploegen en terecht verloren. Enfin, de taktische bespreking was redelijk to the point bij de opwarming: het ging niet gemakkelijk worden, maar iedereen was het erover eens dat we ons vel duur gingen verkopen. Omdat het deze week ook al eens mocht meezitten, bleek de golden girl Hasse Smets ziek te zijn. Spijtig voor haar, niet zo heel erg voor ons.
De eerste minuten hadden we het een beetje moeilijk. Halle had veldoverwicht maar toch deden we het vrij aardig en gingen we niet meteen onderuit. Een gelukje kan soms een wereld van verschil maken en toen Thijs de bal op links kreeg en naar binnen sneed om op de rand van strafschopgebied uit te halen tussen 2 verdedigers door, ging de bal via de kuit van een verdediger rustig binnen. Mooi meegenomen ! Toeval was het zeker niet, want Maxim deed 4' later als laatste man een Kompany-ke: bal veroveren, keihard doorzetten en 2 man in de wind en loeihard binnen pegelen. Voila, die kon tellen !
We konden onze voorsprong goed vasthouden en dat was ook en vooral te danken aan Jeroen in doel. Die speelde een prachtwedstrijd. Heel attent, met werkelijk waar knappe safes, snel tegen de grond en vinnig in het uitkomen, foutloos in het uitverdedigen ! Meer moet dat niet zijn natuurlijk, maar het maakt wel een heel verschil als je onnodige goals kan vermijden. Super eerste helft van Jeroen. Ook Kobe was op vrijdagavond verstandig geweest en had op zijn eerste fuif het bier gelaten voor wat het was en stond wel heel scherp te spelen in de spits. Het was alleen wat pech in de afwerking en een goede keeper die konden voorkomen dat er 1 of 2 doelpunten van zijn voet kwamen. Oma en Opa hadden een goede match uitgekozen om te komen kijken, want Kobe was excellent bezig.
Lowie lijkt ook helemaal genezen van zijn voetproblemen en loste Kobe af in de spits. Een snedige pass van Mathijs van op rechts werd goed gecontroleerd en verdween onhoudbaar tegen de netten 3-0. We wreven even in onze ogen bij deze luxe maar bleven rustig, want ook in de VACLA match kwamen we 2-0 voor om uiteindelijk toch te verliezen. Maar Mathijs leeft op in wedstrijden op het scherp van de snee en zette even later zelfs de 4-0 op de borden. De 4-1 net voor rusten was maar een detail.
De eerste helft was van het betere werk dat we dit seizoen al mochten zien van deze ploeg. Meestal heb je in een wedstrijd wel een speler of twee die net die dag hun normale niveau niet helemaal weten te halen, maar vandaag speelde werkelijk iedereen de hele match op en zelfs boven het verwachte niveau. Uitstekend en zalig om naar te kijken ! We vatten de tweede helft dan ook vol goede moed aan. Jeroen bleef in doel, want beter konden we het toch niet hebben. Halle kwam sterker opzetten en we lieten het een beetje los. Maar na de 4-2 ontnam Elias al snel weer de moed bij Halle door een corner zo strak voor doel te zetten dat de eerste verdediger hem aan de eerste paal binnen tikte: 5-2 !
Met Halle ben je nooit klaar en ze hebben naast Hasse nog talentjes rond lopen. De blonde krullebol kan ook met een bal overweg en nam het voortouw en bracht Halle gevaarlijk dicht bij op 5-4. Maar we bleven knokken en ondanks het feit dat we veel corners tegen kregen, deden we het daar ook schitterend. Iedereen stond goed, volgde scherp zijn man en Halle kon niks puren uit de corners. De trainingen beginnen te renderen
We speelden een zware tweede helft. Halle speelde het hard, en Maxim ontpopt zich steeds meer tot een beenharde verdediger. Mathijs' temperament ligt op wedstrijden toch al hoger dan gemiddeld en hoeft niet veel aansporing om tot het uiterste te gaan. Thijs was, zoals in de inleiding al gezegd, outstanding en straalde rust en zelfbeheersing uit op links en als laatste man. Kobe en Lowie liepen en joegen achter alle ballen. Elias is een goalgettertje. Vorige week 7 stuks in één helft en vandaag ook weer steeds op de goede plaats om af te ronden. Na de 5-4 brachten zijn twee doelpunten ons weer op een veiligere 7-4 voorsprong.
Dat Halle toch nog terugkwam tot 7-6 is zeker hun verdienste en ook te wijten aan het feit dat we moe werden van de vele inspanningen en verdedigend al eens een gaatje lieten. Maar toen de gelijkmaker richting doel zoefde, pakte Jeroen weeral uit met een fraaie karpersprong en tikte de bal nog met een vingertop voorbij de paal. Scheids Dirk, alweer foutloos en dus geselecteerd voor de volgende topwedstrijd tegen Lierse, tartte het lot door nog 2 minuten te laten overspelen, maar de zege was voor ons.
Echt, een toppertje gezien vandaag met Kobe, Elias, Mathijs, Jeroen, Maxim, Lowie en Thijs op een zeer hoog niveau ! Gefeliciteerd mannen, een prachtprestatie.
Inzet, motivatie, fair play en veel doelpunten: trainers en supporters mochten heel tevreden zijn afgelopen zaterdag. Rune, Minthe, Mathys, Kobe, Jef en Michiel waren allemaal in vorm en speelden één van de beste wedstrijden van het afgelopen seizoen. Er werd goed gecombineerd en er werden enkele erg mooie doelpunten gemaakt. Minthe begint zich meer en meer in zijn sas te voelen in de goal. Volhouden! De doelpuntenmakers waren Mathys, Rune en Jef. Kobe en Michiel wisten niet te scoren maar hebben ook heel goed gewerkt. Veel meer valt er over deze wedstrijd niet te melden, zeker niet in tijden waarin wij ons dagelijks het hoofd buigen over quizvragen allerhande. Bij deze een oproep aan de mama's en papa's om aanwezig te zijn op de quiz op 31 januari.
Vandaag zakten we af naar nieuwkomer emblem. Gisteren hadden we nog een serieus winter onweer waardoor het veld zeer zwaar lag, en dat was te merken aan het spel in het begin van de wedstrijd. We kregen kansen, maar de bal ging er de 1e 10 minuten niet in. Dan begon Stan te dollen met de verdedigers van Emblem, en liet de andere scoren, 2 xThobias en 1x Thijs en zo stonden we in enkele minuten tijd 0-3 voor. Lowie was er na enkele maanden blessureleed terug bij en werkte vooraan zeer hard. Hij prikte de 0-4 in doel. Dan was het terug aan Stan, hij scoorde de volgende 5 doelpunten na enkele knappe solo's. Emblem kon de 1e helft 1x tegenprikken, ook al stond onze keeper Elias prima te keepen, want hij had ook enkele pogingen van onze tegenstander gepareerd.
De 2e helft kwam Lowie in doel, echt veel werk had hij niet, maar kwam toch geregeld goed tussenbeide. Elias was onze spits en hij deed dat weer voortreffelijk, hij knalde er maar liefst 7 tegen de netten. Ook verdedigend zat het goed in mekaar, Thijs deed het uitstekend als laatste man, sterk in de duels en verdedigde rustig uit. Jeroen vandaag regelmatig op de flank werkte zeer hard, kwam goed mee verdedigen en ook hij pikte een doelpuntje mee nadat hij eerst een mannetje had uitgekapt en de bal beheerst binnentrapte. Op de andere flank zorgde Thobias ook voor enkele assists. Zo kon heel de ploeg scoren, een knappe prestatie van heel de ploeg tegen een iets mindere tegenstander. Tot donderdag
scoreverloop:
0-1 Thobias 0-2 Thijs 0-3 Thobias 0-4 Stan 0-5Lowie 0-6,0-7,0-8,0-9 Stan 1-9 1-10 Stan
rust
1-11,1-12,1-13,1-14,1-15 Elias 2-15, 2-16 Stan 2-17, 2-18 Elias 2-19,2-20 Thobias 2-21 Jeroen
Spannend, dat was het toch een beetje om voor de allereerste keer een match te gaan spelen op een groot veld tegen een ploeg die dat al enkele maanden gewoon is en bovendien ook nog een jaartje ouder, slimmer, groter en sterker is. De enige oefening was vorige week een kort onderling oefenmatchje op training.
Maar iedereen had daarvan goed onthouden dat je je heel snel helemaal kapot kan lopen op zo'n veld en dat het er dus vooral op aankomt om niet overal op het veld te willen zijn en je beter de bal goed rond kan spelen en zuinig omspringen met de krachten. Dat laatste was zeker nodig, want we hadden sowieso al niet veel spelers op overschot om een dubbele match te spelen én tegen de U10 én dan nog eens tegen de U8. Tot overmaat van ramp, had vriend Jef zich iets te veel uitgeleefd op school en zich flink bezeerd aan zijn knie. Kortom, amper 9 spelers dus om aan de match te beginnen.
En toch...we deden het prima in de eerste helft. Een beetje zoekend nog naar onze plaats, soms nog onvoldoende de aansluiting makend tussen de verdedigende en aanvallende linies en ook nog te vaak naar binnen spelend terwijl de ruimte enorm was op de flanken. Maar we deden meer dan behoorlijk mee. Echt heel grote kansen konden we niet afdwingen, maar we zorgden wel voor druk en gevaar, met een resem hoekschoppen tot gevolg.
Toch kwamen we na goed 17' op achterstand toen we Bjarne te veel lieten komen en die met een hard schot, hoog onder de lat Minthe kansloos liet. Even later werd de score nog verdubbeld en leek de wedstrijd toch te kantelen in het voordeel van de meer ervaren en oudere ploeg. De rust was welgekomen om wat op adem te komen en wat taktische wijzigingen door te praten.
Achteraf hoorden we van onze collega U10 trainer dat tijdens de rust de overwinning bij de U10 al gevierd werd...gevaarlijk dat vel van de beer die nog niet (helemaal) geschoten is....
We startten aan de tweede helft met frisse moed. Thijs schoof naar de links voor positie en dat ging een stuk vlotter en onze linkerflank werd razend gevaarlijk. Rune dekte nu rustig en zeker de linkerflank af in de rug van Thijs. Michiel en Maxim in de defensie speelden met meer vertrouwen. Elias rommelde in de spits en teisterde de defensie en Thobias en Stan recupereerden eindeloos veel ballen. Ze vonden vaak Mathijs die er nu helemaal doorkwam. Het opzien naar en tegen de oudere mannen, was helemaal weg en er werd hard gebikkeld. We vreesden nog even voor een Carcela-ke van onze sterkhouder, maar hij kon zich gelukkig nog net inhouden... En Minthe die kwam een paar keer goed uit om een bal te ontzetten en zo de fatale 0-3 te vermijden.
Stilaan kropen we dus weer in de match en verlegden het spel naar de helft van de tegenstander. Toen Mathijs met kracht en techniek een paar verdedigers opzij zette en loeihard uithaalde, sloeg het vuur in de pan. De aansluitingstreffer was er: 1-2 ! Het geloof was er nu helemaal en we bleven gaan. Even later kreeg Elias een bal heel mooi ingespeeld van Thobias en hoewel de keeper er nog goed tussen zat, rolde de bal toch net nog over de lijn. Vreugde voor een verdiende 2-2 !
We roken bloed en probeerden er nu helemaal voor te gaan. Michiel heerste op de rechterback en tikte een paar fraaie combinaties bij elkaar met Mathijs en Thobias. In de allerlaatste minuut konden we ei zo na een mooie aanval afronden. Verschillende spelers - de reporter brak toen even zijn potloodje en weet niet meer wie precies - stonden in schietpositie en we legden tot 3 keer toe aan maar U10 doelman Thijs had mooie reddingen in huis en wist zo toch het gelijkspel op het bord te houden, wat eigenlijk wel een mooie eindstand was en iedereen wel kon plezieren.
Het was een prima oefenpartij en zeker nuttig met het oog op volgende seizoen. De mannen hebben er ongetwijfeld veel van geleerd en wij hebben ook gezien waar we nog aan moeten werken naar volgend seizoen toe. Dikke proficiat aan Rune, Minthe, Michiel, Thobias, Elias, Thijs, Mathijs en Stan.
0-2: dat was de score na vijf minuten. De pandoering van de vorige match indachtig, leek het alweer een zware wedstrijd te worden. Gelukkig liet Mathijs zich inspireren door vader Dirk die zich voor de wedstrijd al tot Vorselaars kampioen veldrijden had gekroond. Mathijs zette de bordjes terug in evenwicht maar niet veel later stonden we alweer twee doelpunten in het krijt. De gebroeders Van Beveren waren erg in hun sas en na een pas van Rune wist Cedric de aansluitingstreffer te scoren. Een sterk keepende Minthe zette ook na de rust zijn taak voort en zou ons nog grote diensten bewijzen. Het was alweer Cedric die ons vlak na rust helemaal terug in de wedstrijd bracht met zijn tweede doelpunt van de dag. Knap gewerkt! Mathijs gooide nu ook alle remmen los en met nog twee doelpunten leek de zege veilig. Maar doelman Minthe werd niet gespaard en ondanks enkele uitstekende reddingen kwam Zoersel toch weer terug in de wedstrijd. 6-5. Dit keer was het Elias die wist te scoren maar ook Zoersel vond nogmaals de weg naar de netten. Met 7-6 leek het nog een erg spannende slotfase te worden maar Mathijs nam met zijn vijfde doelpunt van de dag alle twijfels weg. Thijs en Jeroen hielden achteraan alles dicht en zo konden we afsluiten met een mooie 8-6. Een goede en sportieve wedstrijd van de twee ploegen.
Vandaag stond Zoersel op het programma. Een klassieker van de afgelopen seizoenen, want we komen hen altijd wel eens tegen. We weten dus dat het een sterke kern is, die makkelijk twee goede ploegen in stelling kan brengen. 3 zelfs dit seizoen, want volgens de trainer hebben ze 21 spelers. Dit weekend was het echter plaatselijk scoutsweekend en dus hadden ze wat kunstgrepen moeten uithalen door 1 wedstrijd al vast vorige zondag te spelen zodat ze er vandaag toch geraakten voor 2 wedstrijden. Gewonnen hadden we nog nooit tegen Zoersel en ook in de heenwedstrijden hadden we met 9-8 en 12-7 de duimen moeten leggen, net zoals in de voorbije jaren. Onze mannen waren echter wel fris en monter vanmorgen en besloten al meteen bij het verlaten van de kleedkamer de jacht op de meeuwen op het A veld te openen. Dat die meeuwen uiteindelijk niet braaf bleven zitten, was een kleine maar niet onoverkomelijke ontgoocheling. Een goede opwarming dus. Zoersel begon sterk aan de match en tikte de bal in de eerste minuut netjes rond. We kwamen er zelfs niet met een voet tussen. We lagen duidelijk onder de eerste paar minuten en toen Zoersel na 5' de score opende via hun blonde sterspeler - die veel te ver mocht oprukken en vrij trappen op doel - was dat een terechte tussenstand. Daarna kwamen we stilaan beter in ons spel en Thobias reet met een magistrale dieptepas de hele Zoerselse defensie aan flarden. Kobe laveerde mooi tussen de linies en dook in de rug van de verdediging op, had een goeie balaanname in huis en werkte cool met links af, een beauty ! De gelijke stand hield niet lang stand, want een mistasten in de verdediging leidde zo al snel tot een nieuwe achterstand. Stan speelde met momenten weer erg sterk, al kon hij die inzet en concentratie vandaag niet constant vasthouden. Zo'n flits leidde echter wel tot de mooie 2-2, ook al met links afgewerkt ! Toen we even later van een feilloos fluitende scheids Simon een terechte vrije trap kregen nadat Michiel onderuit was geschoffeld, schuin voor doel, spraken Thobias en Stan het scenario even door. Een mooi afgelegde bal van Thobias werd door Stan meedogenloos langs de muur en boven de doelman tegen de touwen gejaagd (3-2). Jef was ook zeer bedrijvig in de eerste helft, al spiegelde hij zich wat aan Stan en wisselde hij genialiteit in de eerste helft al eens af met een ogenblik van concentratieverlies. De pass die hij echter afleverde om Thobias af te zonderen voor doel zodat die overhoeks met links kon afwerken behoorde zeker tot de categorie "genialiteit". Rusten deden we uiteindelijk met een 4-3 tussenstand, wat een goede weergave was.
Mama Tinne had het pijnpunt in de eerste helft gezien (inzet en concentratie) en wist dat koekjes altijd voor een energie-boost zorgen. Samen met de tactische wissels, Michiel in doel en fighter Maxim in de defensie deden ons versterkt aan de aftrap komen van de tweede helft. Maxim deed het defensief uitstekend. Hij was hard -maar fair- in de duels en zorgde voor verdedigende rust. Met Michiel in doel wisten we ook dat alles wat houdbaar was wel gepakt zou worden en dat bleek ook eens te meer waar. Achteraan zat de zaak dus dicht getimmerd. Thobias en Stan op de flanken zorgden voor de nodige creativiteit en de druk naar voren. En Jef die speelde een versnelling hoger en constanter. Hij komt dan wel niet op het scorebord voor, maar de gevaarlijke afstandsschoten en knappe voorzetten deden keeper en verdedigers van Zoersel sterretjes zien. Eigenlijk kwamen we dus niet meer in de problemen in de tweede helft, zeker niet toen Stan met een fraai schot er nog eens 5-3 van maakte. Man van de match was vandaag zonder twijfel Kobe. Een prima openingstreffer was nog maar de aanloop naar een fantastische tweede helft. Je moet erbij geweest zijn om het te geloven, maar wriemelen en wroeten tussen twee beren van verdedigers en toch nog de bal hebben, spurten bij een tegenaanval en weer pijlsnel terug naar voor als het aan ons was om aan te vallen. En alles nog eens gekruid met de nodige inzet, tackles en gezonde agressie. Het deed scheids Simon al eens verbaasd fluiten, toen Kobe een enthousiaste tackle langs achteren inzette. Mja...allez kom, misschien net over het randje, maar wel zalig om die fighting spirit te zien ! Thobias plaatste uiteindelijk de kers op de taart door, ook al met zijn mindere rechtse voet, de veilige 6-3 voorsprong op het bord te zetten. Een hard bevochten en verdiende overwinning vandaag, waarbij we echt hard werkten en zeker in de tweede helft een goed en constant niveau haalden en geen vermijdbare foutjes meer maakten ! Prima werk Kobe, Stan, Michiel, Maxim, Jef en Thobias.
