Verslag van Lille over de wedstrijd OG - Lille U9 (7-11)
Het is altijd leuk om eens de wedstrijd-analyse te lezen vanuit de andere kant bekeken. Bij Lille heeft men ook de goede gewoonte om een keurig verslagje te schrijven over de wedstrijden van de U9 A-ploeg. Viadeze linkkom je er wel en we kunnen alleen maar vast stellen dat het een juiste analyse is.
Terwijl de broers Devoldere elkaar te lijf gingen op het andere veld, moesten wij ook niet onderdoen. De 1e helft kregen we kansen om te scoren, maar Lille was iets scherper voor doel en konden ze uitlopen tot 0-4, ondanks die doelpunten voetbalden we toch goed mee en de inzet was voortreffelijk. Jeroen en Cédric liepen zoals gewoonlijk de longen uit hun lijf. Finley en Kobe zette goed druk op de verdediging van Lille. Ook onze doelman, Elias, kwam regelmatig goed tussenbeide en schudde enkele knappe saves uit zijn mouw en zo bleef het 0-4 tot aan de rust.
Na de rust nam Finley de plaats in van Elias in doel. Elias trok direkt mee in de aanval, en na 5 minuten scoorde hij 2x, ook Jeroen pikte zijn doelpuntje mee, een knap schot in het hoekje. Achteraan verdedigde Cyril en Rune zeer sterk, buiten verdedigen kon Rune dan ook nogeens scoren en zo was het 5 minuten voor tijd 4-8. Cédric bleef ballen recuperen en zo kon Kobe het mooiste doelpunt van de avond voor ons maken, een knap vluchtschot in de korte hoek. eindstand 5-9. Knappe prestatie van de ganse ploeg: Elias, Finley, Cyril, Rune VB, Cédric, Jeroen en Kobe. Tot zaterdag
Scoreverloop:
0-1 0-2 0-3 0-4
rust
1-4 Elias 2-4 Elias 2-5 3-5 Jeroen 3-6 3-7 3-8 4-8 Rune 4-9 5-9 Kobe
Het zinderde al een tijdje van de hoogspanning ten huize van de broers De Voldere. Er was er al eens eentje in de hoek gevlogen wegens pestgedrag waarbij de zekere overwinning van Lille tegen OG iets te flink in de verf werd gezet, waarna de tranen bij de andere broer niet meer te stuiten waren. Dus en of ze er klaar voor waren vanavond na school: om 5 uur zaten ze al paraat in uniform te wachten in de keuken...
Onze jongens hadden vorig weekend hun eerste ervaring achter de rug tegen een U9 ploeg, waarbij we onverwacht 5-6 gingen winnen in Bouwel, en dat had het vertrouwen in eigen kunnen wel geholpen. Helaas bleek de voorspelling van de nakende griep-epidemie te kloppen en hoorden we vanochtend dat Stan ziekjes was en in de loop van de dag haakte ook Thijs (Goossens) nog af. Thobias moeten we al een tijd missen na z'n operatie en dus zag het er even niet zo goed uit. Uiteindelijk was Stan toch speelklaar na een bezoek aan de sportdokter (gevaarlijk) en was Tijs (Vangeneugden) zo collegiaal om als vaste U9 doelman bij te springen en kwam het toch in orde.
Over naar de match dan... We wisten dat het een zwaar duel ging worden, want intensief en maandenlang scoutingswerk van Lille had geleerd dat er veel power, techniek en inzet in de ploeg zit. Dat bleek meteen al bij de start, want we werden zwaar onder druk gezet. Bij een van de eerste aanvallen knalde Lucas snoeihard binnen en keken we al meteen tegen een achterstand aan. Op familiale hulp gingen we dus niet moeten rekenen, dat was ook meteen helder. Het deed dan ook deugd dat Samuel op rechts kon oprukken en enigszins onverwacht via een vrij scherpe hoek op doel kon trappen en de bal tegen de touwen joeg: 1-1. De kopjes gingen omhoog en we geloofden dat het kon.
We hielden goed stand gedurende enkele minuten, maar toen Willem de bal 10 meter voor doel voor de voet kreeg en meedogenloos uithaalde was er geen kruid tegen gewassen natuurlijk. Nadien kenden we even een mindere periode en maakten we de foutjes die een degelijke U9 ploeg niet meer maakt. We stonden slecht bij een hoekschop en lieten ons een paar keer knullig op een hoopje spelen. Dat is niet erg want elke week gaan we net daaruit leren en over enkele weken zullen we vast ook wat slimmer geworden zijn.
Maar uitgeteld waren we allerminst en als we de kans kregen voor een tegenaanval gingen we er vol voor. Jef was weer zijn typische zelf, met onverdroten inzet en doorzetting. Samuel probeerde het technisch mooi op te lossen, Mathijs met een combinatie van techniek en heel veel kracht en Michiel deed erg zijn best om elke kans af te blokken met het stevigere tackle-werk. In het tweede deel van de eerste helft legden we een paar keer een fraaie combinatie op de mat en een niet topfitte Stan slaagde er dankzij het werk van de hele ploeg in om zo waar nog een hattrick op het bord te schilderen, waaronder een mooi uitgespeelde vrije trap tussen Mathijs en Stan. Daardoor konden we met een fraaie 4-6 gaan rusten.
In de tweede helft startten we matig en lieten ons makkelijk twee doelpunten aansmeren. Lille speelde het knap en slim, hield het spel goed open en breed en we lieten ons opnieuw vangen door uit positie te lopen. Gelukkig hadden we wel Tijs nog in doel, die een paar keer erg knap tussenbeide kwam en echt een meerwaarde bleek voor dit team. Hij was ook heel precies in het uitverdedigen zodat we daar nooit in de fout gingen en een geen makkelijke tegendoelpunten slikten. Bedankt Tijs !
In de tweede helft maakten we nog een knap doelpunt toen Samuel vanop links doorzette, goed keek en zag dat Mathijs op rechts was gevolgd en de bal netjes door de verdediging schoof zodat Mathijs mooi kon besluiten. Net zoals afgelopen zaterdag krijgen we het de laatste 10' fysiek zwaar tegen U9 teams en dat was nu niet anders. Daardoor kon Lille nog verdiend de voorsprong verder uitbouwen met twee extra doelpunten. Maar we lieten nooit de moed zakken en iedereen bleef vol gaan tot het einde, al was het soms op of over het randje en had Michiel Bent nog flink te pakken aan de zijlijn. Gelukkig had de scheids de zaak netjes onder controle en werd de tackle-met-veel-man-en-geen-bal in der minne geregeld.
Uiteindelijk sloten we af met een verdiende overwinning van een sterker Lille, maar mogen wij terug kijken op een meer dan verdienstelijke prestatie van onze jongens. We werden nooit weggespeeld en op sommige momenten konden we ook offensief een paar keer fraai uithalen. We hebben er weer veel van geleerd en we zijn trots op de prestaties van Tijs, Samuel, Stan, Jef, Michiel en Mathijs.
En last but not least...het deed minstens zoveel deugd om te horen dat ook ons ander team eenzelfde sterke prestatie neerzette tegen Lille. Ook daar verloren we met 5-9 maar deden we flink mee in de match ! De details lees je vast binnenkort in het verslag maar een pluim voor Kobe, Elias, Rune, Cedric, Jeroen, Cyril en Finley !
Scoreverloop:
02:13 - 0-1 03:27 - 1-1 Samuel 08:03 - 1-2 11:11 - 1-3 11:59 - 1-4 13:07 - 2-4 Stan 14:55 - 2-5 16:06 - 2-6 17:27 - 3-6 Stan 24:50 - 4-6 Stan
Het nieuwe jaar startte gelukkig zonder valse noot en dus konden we terug de wedstrijden hervatten na twee afgelaste wedstrijden en een korte winterstop. Het nieuwe jaar houdt ook een verandering in doordat we vanaf nu een deel van de U9 wedstrijden zullen moeten overnemen. We vertrokken dus een beetje voor een onbekend avontuur tegen de U9 van Exc. Bouwel.
De jongens waren erg gemotiveerd om zich zeker niet te laten doen door Bouwel en je voelde dat ze scherp en geconcentreerd waren voor de match. Het begin van de wedstrijd was moeilijk. Ondanks de goede bedoelingen waren de mannen toch erg onder de indruk van gestalte, snelheid van uitvoering en kracht bij Bouwel. Logisch natuurlijk dat je een verschil van een jaar goed ziet op deze leeftijd. Maar ondanks de druk kreeg Bouwel niet echt grote uitgespeelde kansen. Dat kwam omdat onze flanken Mathijs, Samuel en Stan het veld verdedigend goed klein hielden en in de middenstrook Elias, Thijs en Jef net altijd op tijd ertussen zaten om vrije schietkansen te verhinderen. Er werd scherp verdedigd, mooi om te zien.
Michiel was de Chinese vrijwilliger in doel en hij deed dat voortreffelijk. Onvervaard smeet hij zich, indien nodig, in de baan van de bal en de paar kansen die Bouwel dan toch creëerde werden zo mooi gered. Een knappe prestatie !
Na ruim 11' kwamen we stilaan onder de hoge druk van Bouwel uit en konden we het spel ook eens verleggen op de andere helft. Stan zorgde voor een knappe raid op rechts, hield mooi het overzicht en schotelde Mathijs de 0-1 voor. Een beetje tegen de gang van het spel in, dat wel maar moed dat het gaf ! Plots geloofden we er helemaal in en we schudden de laatste sporen van onnodige bewondering van ons af. We gingen er nu helemaal voor en even later zette Stan ons met een hard en hoog schot op een 0-2 voorsprong. Bouwel kwam even later weer mooi terug in de match met een gekruist schot dat net te goed getrapt was om uit de gestrekte armen van Michiel te blijven. Knap in de verste hoek.
Pech voor Bouwel, heel kort nadien, op een hoekschop van Mathijs. Op zich niet zo toppie getrapt want te dicht bij doel en doelman, maar de Bouwelse verdediger kreeg de bal tegen de rug en verraste zo zijn eigen doelman: 1-3.
Bouwel bleef strijden en kwam opnieuw dichter, maar kort voor rust deed Thijs een prachtige inspanning door te blijven jagen achter een bal op links. Na twee, drie keer had hij hem eindelijk helemaal te pakken, dribbelde de flankverdediger uit, kopje omhoog en Stan die het goed zag gebeuren was op rechts meegeschoven en kreeg de voorzet in de loop getrapt en knal 2-4 ! Een onwaarschijnlijk mooie combinatie !
Scoren deden Jef, Elias en Samuel niet in de eerste helft, maar werken des te meer. Echt iedereen deed meer dan zijn uiterste best en in geen enkel duel trokken deze strijders hun voet terug en daar win of verlies je de wedstrijden natuurlijk.
Rusten dus met een onverwachte 2-4 voorsprong. Bouwel droop ontgoocheld af richting kleedkamer maar onze jongens rommelden al weer over het veld als een soort opwarming voor de tweede helft. Onvermoeibaar kennelijk.
In de tweede helft ging Elias in doel en Michiel scherpte zijn messen om er eens flink in te vliegen. Even deed de motivatie-brul van Bouwel bij de start van de tweede helft onze monden nog even openvallen, maar echt onder de indruk waren we niet. Samuel ging in de spits spelen en dat zorgde voor ademruimte achteraan. Bouwel kreeg het moeilijk om er nog goed uit te komen op die manier. Op die momenten is Jef er altijd. De bal raakte niet ontzet in de Bouwelse verdediging en Jef friemelde de bal, die via Stan terug kwam, tussen paal, verdediger en doelman in een gaatje dat niemand zag, maar Jef wel dus. We moeten vanavond in "Stadion" nog eens in de herhaling kijken hoe dat nu precies kon. Maar goed... 2-5 dus.
Het was een zware tweede helft en fysiek kregen we het natuurlijk moeilijk tegen deze ploeg. Nooit was er even een rustpauze en het spel golfde op en neer. Elias had de zaakjes in doel netjes onder controle en zat er goed tussen als dat nodig was. Het uitverdedigen ging ook vlot en zo tikte de tijd weg in ons voordeel. Michiel was nog flink uitgerust, maar ontpopte zich niet tot de publiekslieveling met zijn typische tackles en gewroet. Enige ergernis in de Bouwelse tribune was hoorbaar tot in de dug-out, maar werd daar rustig genegeerd
We merkten natuurlijk wel het niveau-verschil en Stan en Samuel ook zeker wel. De gebruikelijke dribbelcombinaties van 3-tegenstanders-op-een-rijtje, neen dat lukt nu niet meer. Maar knap dat ze zich snel aanpasten en de combinaties op zochten ipv de solo's.
Met nog tien minuten op de klok zette opnieuw Jef ons om een geruststellende 3-6 voorsprong. De zege leek binnen, maar toen sloeg de vermoeidheid hard toe. Thijs had de hele tweede helft gevochten op rechts, Samuel achter elke bal vooraan gejaagd, Stan achteraan het slot op de deur gehouden en Mathijs links een loopgraaf bij elkaar gewroet...kortom, het vat was af. En zo kon Bouwel nog met een paar stevige acties en harde schoten terugkomen met twee late doelpunten: 5-6.
Verder kwamen ze echter niet en dus deden we deze eerste keer méér dan verhoopt werd en sleepten we met hard werk, gekruid met de nodige techniek een onwaarschijnlijk mooie zege in de wacht. Een pluim voor Elias, Michel, Stan, Thijs, Mathijs, Jef en Samuel.
Voor de laatste wedstrijden van het jaar trokken we vrijdag naar het indoortoernooi van KFC Tongerlo. We kwamen terecht in een poule met Thes Sport, Achter Olen en Wiekevorst. In onze eerste wedstrijd tegen Thes Sport leken we een makkelijke overwinning binnen te halen nadat het al snel 0-2 werd. Thes kwam echter sterk terug en pas in de laatste minuut kon Mathijs het bevrijdende doelpunt maken. De wedstrijd tegen Wiekevorst ging gelijk op maar op basis van het aantal kansen hadden we misschien een zege kunnen claimen. Het doelpunt kwam er niet en het werd 0-0. Een zege tegen Achter Olen volstond om de finale te spelen. Onze competitiewedstrijd tegen Olen indachtig, leek dit een makkelijke klus te worden. Maar onze Olense vrienden kwamen bijzonder scherp voor de dag. Bovendien beschikten ze over een geheim wapen in de persoon van een prettig gestoorde trainer die zoveel decibels produceerde dat ondergetekende vermoedelijk de rest van zijn dagen kan genieten van een gezellige fluittoon in zijn rechteroor. Onze jongens waren duidelijk onder de indruk van de omstandigheden en de ploeg die we recent nog van de mat veegden, bleek nu te sterk. 1-3 voor Achter Olen en geen finale. De ontgoocheling werd doorgespoeld met een sterke prestatie tegen Oevel. 0-4.
Tijdens een gezellige terugrit in het gezelschap van de familie Neixskens - Michielsen liet de zoon des huizes zich nog opmerken door een acute en niet aflatende interesse voor de langste vrachtwagen ter wereld. Wij schuimden inmiddels het wereldwijde web af en leerden dat de langste vrachtwagen die ooit gereden heeft bijna anderhalve kilometer lang was. Het vehikel in kwestie (de MacTitan) is wel niet verder geraakt dan 100 meter. Wij hopen de heer Thobias hiermee een afdoende antwoord te hebben geboden.
Geniet nog van de eindejaarsfeesten en tot volgende week!
"De Michel? Die leest uw verslagen nooit..." Een gezellige avond in café "5 voor 12" eindigde in bittere ontgoocheling na de ontboezemingen van de charmante wederhelft van onze afgevaardigde. Het werd niet beter toen wij door duiveltjescoördinator Glenn Van De Vel werden gewezen op het onbreken van een verslag van de wedstrijd tegen Oostmalle. Het is dan ook met de moed in de schoenen dat wij, een week na de feiten, alsnog verslag uitbrengen. Ons Genoegen kende een droomstart in Oostmalle en na 5 minuten hadden Elias en Stan al drie maal raak getroffen. Spelverdeler Stan werd enkele keren stevig aangepakt door groen-wit. Na een zoveelste valpartij was de moed al even ver te zoeken als bij uw verslaggever. We zouden de wedstrijd met vijf spelers moeten volmaken. Rune en Elias hadden al een wedstrijd in de benen en zonder wisselspelers kregen we het dan ook bijzonder moeilijk. Doelman Kobe werd stevig onder vuur genomen. Alsof dat nog niet genoeg was, liet hij zich nog opmerken door een uitworp met veel vertrouwen richting eigen doel te gooien. Even was er twijfel bij de scheidsrechter maar de grensrechter was formeel. Geen doelpunt! Die doelpunten kwamen er later wel. Oostmalle knutselde een paar mooie aanvallen in mekaar en we gingen rusten met een 3-5 achterstand. Rune nam plaats in doel en Kobe werd in de strijd gegooid als spits. Cyril en Thys leverden knap verdedigend werk en ook Rune stond goed te keepen. Het overwicht van de thuisploeg was echter te groot. 3-7 was het verdict. Een goede en leerrijke wedstrijd voor onze jongens waarin ze getoond hebben dat ze kunnen knokken als dat nodig is.
Thobias en Michiel waren geveld door ziekte, en zo had Minthe zich opgeofferd om nog een 2de match te spelen. In het begin van de match hadden we het niet gemakkelijk, we kwamen al snel 2-0 achter ook al speelden we goed mee, Samuel bracht ons met een solo terug tot 2-1, maar daarna was het Oostmalle die vlot scoorde en ze liepen uit tot 5-1. We lieten de kopkes niet hangen en vochten ons terug in de match, eerst kon Jef een voorzet van Mathijs in doel werken en daarna was het weer Jef die scoorde. We waren nu echt wel de betere ploeg en we bleven aanvallen, en ondertussen was Minthe aan het bevriezen in doel want oostmalle kon onze keeper niet meer bedreigen.Samuel en Jef scoorden wel en zo stond het met de rust 5-6. In de 2de helft mocht Cédric Minthe vervangen in doel, want ook Cédric had er al een match opzitten en had de 1e helft alles gegeven dus hij had wat rust verdiend. Ook de 2de helft was ongelooflijk spannend, oostmalle scoorde tegen maar ook wij reageerden gevat en scoorden tegen , eerst Samuel en daarna Mathijs, na een mooi steekballetje van Minthe. Toch kwam onze tegenstander terug op gelijke hoogte 8-8. Cédric kwam nog een paar keer goed tussenbeide en Mathijs rolde in zijn eentje de defensie op en scoorde nog 2x, onze meegereisde supporters gingen door het lint. Ondertussen had Jef ook nog een goaltje meegepikt en zo wonnen we verdiend met 8-11. prima wedstrijd van iedereen, Minthe, Cédric, Mathijs, Jef en Samuel, tot donderdag
scoreverloop:
1-0 2-0 2-1 Samuel 3-1 4-1 5-1 5-2 Jef 5-3 Jef 5-4 Samuel 5-5 Jef 5-6 Samuel
Omdat zowel Oostmalle als wijzelf best wel veel spelers hebben, hadden we met elkaar afgesproken om voorafgaandelijk aan de twee voorziene competitie wedstrijden nog een derde match te koppelen. We hadden afgesproken om gelijkwaardige teams te selecteren zodat het zoveel mogelijk een evenwichtige wedstrijd zou kunnen worden.
Helaas slaan de ziektes altijd op het laatst om zich heen en bleken zowel Michiel als Thobias geveld door oor- en keelontstekingen. Michiel was weer naar school geweest op vrijdag, dus leek toch nog speelklaar. We startten dus met Finley, Michiel, Rune, Cedric, Minthe en Jeroen.
De start liep perfect voor ons, want bij een van de eerste kansen die we kregen, controleerde Jeroen de bal en pegelde die met zijn mindere linkervoet snoeihard in doel. Oostmalle die best een goede doelman hadden, kon daar niks tegen beginnen. De hele eerste helft was het verder een evenwichtige wedstrijd waarin wij net wat meer balvoordeel hadden en dus ook de betere kansen kregen. Rune kwam nog enkele keren dichtbij een doelpunt na een raid over rechts, of via een voorzet op links van broerlief Cedric. Helaas misten we net dat tikkeltje geluk bij de afwerking die de bal aan de goeie kant van de paal doet belanden.
Midden de eerste helft kregen we dan ook het deksel op de neus toen een vrij scherp schot vanop rechts net voorbij de grijpende handen van Michiel in de verste hoek binnen ging. Jammer, maar een 1-1 ruststand was een mooi resultaat. Even opwarmen dan in de kleedkamer want het is nu echt wel winter geworden...
In de tweede helft bleven we strijden voor elke bal en het was een echt spannende wedstrijd. Minthe op de laatste man of in de spits, zorgde voor de nodige rust en stevigheid in de ploeg. Finley probeerde op rechts de opening te forceren en kwam een paar keer dichtbij een doelpuntje. Toen iedereen dacht dat we gingen afstevenen op een 1-1 gelijkspel, werden we dan toch nog beloond voor ons licht veldoverwicht. Op een hard hoekschop van Rune, die onvoldoende kon weggewerkt worden door Oostmalle, kon Cédric de bal veroveren en vanuit de tweede lijn de doelman eindelijk verslaan: 1-2 !
Helaas maakten we nadien een verdedigende fout bij een spelherneming en verloren we de bal aan Oostmalle die de kans dankbaar aannam en alsnog de 2-2 op het bord zette. Niet getreurd, het blijft een mooi resultaat en iedereen heeft zijn uiterste best gedaan. Michiel bleek na afloop toch weer te veel last te hebben van de eerdere oorpijn en deed dus niet meer mee aan de volgende wedstrijd. Minthe was zo sportief om te willen inspringen en zo worden op dit ogenblik de andere wedstrijden gespeeld, met nipt genoeg spelers. Benieuwd !
De weerman had het gisteren voorspeld, het zou een stormachtige nacht en ochtend worden en dat bleek te kloppen toen ik vanmorgen om 5:17u op de wekker keek en ukkepuk Arthur al liet weten dat er een fles melk mocht aangerukt worden... Een paar uur later gingen de bomen nog zwaar heen en weer en het leek qua temperatuur nog wel mee te vallen, maar in volle wind in een open vlakte viel dat achteraf bekeken nogal tegen.
Tijdens de opwarming was het al wel duidelijk dat we vooral in de eerste helft gingen moeten proberen een kloof te slaan. De ballen waaiden bijna over het veld en we hadden wind af in de eerste helft. De start kon nauwelijks beter want Cyril, die op links startte, kon bij ons eerste hoekschop op voorsprong brengen, door de bal in doel te friemelen met zijn knie. Even was hij verbaasd over het doelpunt, maar dan toch tevreden over zoveel technische beheersing ! Nijlen stond aan de aftrap met hun A-ploeg van de U7. Het waren duidelijk allemaal degelijk voetballertjes, maar je ziet natuurlijk wel het verschil in kracht en snelheid. Michiel maakte daar goed gebruik van bij een volgende aanval, maar treuzelde uiteindelijk wat lang om af te drukken. Dan doe ik het wel, dacht Kobe, die zich handig vrij maakte in het gewoel voor doel en de bal netjes onder de keeper schoof. 2-0 !
Jeroen stond in de eerste helft in doel en deed dat aardig. Eén bal zag hij uiteen spatten op de paal en een keertje kwam hij fors tussenbeide en kon met de knie ontzetten. Toch moest hij zich één keer omdraaien toen een bal vanop rechts voor doel werd gebracht. We lieten ons uit verband spelen in de verdediging waardoor Nijlen in de verste hoek kon scoren.
We bleven attent en toen Cyril zag dat de doelman ging uittrappen, positioneerde hij zich perfect, onderschepte de bal en trok een streep richting doel. Op de vleugels van de wind ging de bal loeihard binnen. Ook wij hadden onze ploeg versterkt met U7 en Zenthe liet meteen ook zien waarom hij erbij was. Hij knalde de 1-4 op het bord. Jef en Michiel kwamen niet tot scoren in de eerste helft maar ze werkten wel erg hard op onze rechterflank en als laatste man, waardoor we nooit in de problemen kwamen achteraan. 1-4 bij de rust was een knappe tussenstand.
In de tweede helft ging Michiel in doel en was Jeroen erg gemotiveerd om erin te vliegen op het veld. De tweede helft verliep een stukje evenwichtiger. Wij hadden nu natuurlijk het nadeel van wind tegen en je zag nochtans stevige passes geremd worden en zelfs terugkomen door de wind. Jef legde zich schuin tegen de wind in op links en bleef de hele tweede helft de flank afdweilen. Het zat niet echt mee in de afwerking en een paar goede schoten gingen nipt naast. Jeroen, vol energie, bleef doorjagen op de keeper die de bal niet helemaal onder controle kreeg en tikte uiteindelijk de 1-5 binnen.
Achteraan hadden we onze handen vol nu met de opzettende Nijlense spitsen, maar Michiel speelde een zeer sterke match in doel. Hij zag het spel goed, kwam attent uit en dook vervaarlijk in de voeten. Er leek geen doorkomen aan voor Nijlen. Enkel op een afstandsschot dat door de wind nog wat aan snelheid won, verraste onze doelman uiteindelijk.
Geen erg want vooraan waren we zo gemotiveerd dat Kobe achter een schijnbaar verloren bal aanging in het hoekje, er toch nog mee weg kwam en de bal voor doel kreeg waar Jeroen dankbaar gebruik maakte van een verdedigend misverstand en zijn tweede tegen het netje prikte. Cyril was naar de libero positie geschoven toen Michiel in doel ging en kwam vaak gepast en met inzet tussenbeiden waarna Jef de bal weer kon oppikken voor een nieuwe tegenaanval. Uiteindelijk werd er niet meer gescoord en werd de beste wedstrijd van dit weekend afgesloten met een mooie 2-6 eindstand.
Daarmee was het experimentje om eens tegen een sterke U7 ploeg te spelen, een succes te noemen. Onze jongens deden dat prima en het deed deugd om eens vaker balcontact te hebben en vaker in een scoringspositie te komen. Fijn ook dat het scorebord hieronder eens wat andere namen laat zien. Een puike prestatie gezien vandaag in moeilijke weersomstandigheden, en enorm veel inzet van de ganse ploeg. Gefeliciteerd Kobe, Jeroen, Michiel, Jef, Zenthe en Cyril ! Scoreverloop:
Het was een evenwichtige 1e helft met kansen aan beide kanten, olen kwam regelmatig opzetten en er was een goede keeper, Samuel, nodig om de nul te houden, we konden 2x op counter tegenprikken, snelle uittrap van Samuel, en 2x Finley die beheerst afwerkte. Olen gaf zich niet vlug gewonnen en kwam nog dichtbij de 1-2, een bal op de paal en een schot voorlangs, het bleef gelukkig 0-2 tot aan de rust.
2de helft verving Cédric Samuel in doel. Ondertussen was Jef volledig wakker geworden en zette zich 2x op kracht door langs de zijlijn en gaf eerst een assist aan thijs en daarna aan Samuel, 0-4. toch had Cédric wel wat werk op te knappen in doel, hij kwam enkele keren gepast uit op de doorbraken van Olen. Dan zat onze tegenstander er fysiek een beetje door en konden we nog 3x scoren Samuel, Thijs en Thobias pikten nog een doelpuntje mee, zo wonnen we verdiend met 0-7. Onze spelers vandaag waren, Cédric, Samuel, Finley, Jef, Thobias, en Thijs. Prima gespeeld en tot donderdag
Een voetbalseizoen vliegt razendsnel voorbij. Je bent nog maar goed en wel begonnen en plots zie je op de kalender dat het al de laatste speeldag van de heenronde is. Een heenronde die perfect verlopen is voor ons. Terwijl we vorig seizoen nog regelmatig een flinke pandoering kregen, overkomt ons dat tegenwoordig bijna nooit meer. In de heenronde was enkel Antonia een klasse of twee te sterk en ook tegen Pulle hadden we geen verhaal. Aan de andere kant pakten we zelf ook zwaar uit tegen ploegen als Lentezon Beerse, Vrij Arendonk, Oud-Turnhout en Nijlen. Maar de meeste wedstrijden waren ongemeen spannend, met verschillende gelijke spelen en heel wat nipte overwinningen of verliesmatchen. De teller met gemaakte doelpunten blijft steken net onder de 400, met 398 doelpunten en 286 tegengoaltjes. Van de 49 gespeelde matchen (incl. tornooi wedstrijden) konden we er 35 winnen of gelijkspelen, ook dat geeft aan dat we aan een sterke eerste seizoenshelft bezig zijn.
Maar toch nog even terug naar het verhaal van de dag met Achter Olen dus. Vorig seizoen hadden we er vriendschappelijk ook al eens tegen gespeeld en in de herinnering was niet blijven hangen dat het een sterke ploeg was. In onze match waren ze ook maar met z'n vijven, dus veel rust en zuurstof gingen ze niet krijgen. Wij daarentegen hadden met Michiel, William, Stan, Mathijs, Rune en Elias een vrij sterke ploeg tussen de lijnen. Dat liet zich al van in de eerste minuut voelen. We waren beduidend sterker in de duels, handiger met de bal en koelbloedig in de afwerking.
We stonden dan ook al vanaf minuut 1 voor en onze sterke mannen Mathijs en Stan wisselden elkaar voortdurend af in het scoreverloop. Gelukkig kon Elias de eentonigheid even doorbreken door ook knap zijn doelpuntje mee te pikken. William stond de eerste helft in doel, maar kon met vertrouwen toekijken hoe de verdedigers Rune en Michiel het netjes gesloten hielden achteraan. Af en toe kwam er eens een balletje door maar die werd vlot opgeraapt en handig weer snel in het spel gebracht. De eerste helft was dan ook een afstraffing van formaat met 1-12. "Gelukkig" was 1 van de Olense spelertjes licht gekwetst en wat boos door zoveel miserie dat hij niet meer wou spelen en in doel ging staan. Daardoor kwam de sterkste speler, in het veld en hadden we daar toch wat werk mee.
De tweede helft was dus eigenlijk een maat voor niets. De spankracht was uit de match en Achter Olen kon geen lijn in zijn spel leggen. Helaas trapten we collectief mee in die val en verwaterde het spel tot wat gerommel in het middenveld, met af en toe een mooie uitbraak langs de flanken. Mathijs had nog eens de handschoenen aan getrokken, maar van echt keeperswerk was niet veel sprake. Hij speelde dan ook volop mee en zoals afgesproken tijdens de rust ging hij proberen om als doelman nog twee doelpuntjes te maken. En dat lukte nog ook !
Michiel slaagde er ook in zijn naam op het scorebord te krijgen met een binnengetrapte hoekschop en een raid op doel, cool afgewerkt. Als het allemaal te vlot loopt, is er geen coachen meer aan en begint iedereen meer en meer voor eigen succes te gaan, met als gevolg dat er steeds minder gescoord wordt. Zo ook nu dus.
Fijn toch voor Olen dat ze ook in de tweede helft nog eens konden tegenscoren en tot slot vond Rune toch dat Stan met 7 doelpunten wel voldoende had en was hem te slim af om onze 18e goal nog voor Stan's voeten in doel te trappen. Het was zeker geen hoogstaande match, daarvoor was het verschil te groot, maar met de nog resterende wedstrijden voor Kerstmis tegen Oostmalle, Antonia en Wijnegem zal het zeker de laatste keer zo'n schiettent geweest zijn. We gaan nog zwaar moeten strijden om overeind te blijven ! Scoreverloop
00:48 - 0-1 Stan 01:16 - 0-2 Stan 04:40 - 0-3 Mathijs 06:00 - 0-4 Mathijs 06:30 - 0-5 Mathijs 08:39 - 0-6 Elias 09:16 - 0-7 Mathijs 12:25 - 0-8 Stan 19:11 - 0-9 Mathijs 19:40 - 1-9 25:27 - 1-10 Stan 26:20 - 1-11 Stan 28:24 - 1-12 Stan
Deze zaterdag hadden we 3 andere 'vrijwilligers' om de u9 te versterken, Rune Cédric en Thobias. het jaartje verschil was duidelijk te merken op het veld, er werd een beetje sneller en steviger gespeeld dan bij ons, en buiten een mooi doelpunt van Bjarne, konden we niet verhinderen dat pulderbos de 1e helft uitliep tot7-1. Onze jongens deden het zeker niet slecht, Cédric stond sterk te keepen, kwam regelmatig goed uit, Rune speelde zeer sterk in de spits, liet zich niet gemakkelijk van de bal zetten, en samen met Thobias bleven ze ook vechten voor elke bal. Ook in de 2de helft was Pulderbos baas, maar toch konden we nog 2x tegenscoren dankzij onze U8en, Rune maakte ze allebei, eentje na een mooi pasje van Thobias, ook de 2de van Rune was een mooie, hij zette zich op kracht voorbij 2 verdedigers en trapte de bal hard voorbij de keeper. zo werd het uiteindelijk 13-3. Ondanks de zware nederlaag kunnen we best tevreden zijn over de prestatie van onze jongens, prima gewerkt en tot donderdag
"Alles om je s**sleven spannender te maken": met deze ietwat onnozele tekst op borst en rug betrad uw verslaggever de arenda tegen FC PP Pulle. De talrijk opgekomen en vocaal sterk aanwezige familie Geenen - Obbels deed ons de schaamte om de nieuwe sponsor gauw vergeten en wij waren vastbesloten om de aanwezige duveltjes eens te laten zien wat de trainer kan. Vanuit het middenveld stormde trainer Sam onweerstaanbaar richting het vijandelijke doel. Hij schakelde zonder overdrijven een volledige tegenstrever uit maar leverde dan ongelukkig de bal in bij de groen-witte libero. Dat niet alle Sammies even vlot de weg naar doel vinden, is nu wel bewezen. Sammy Gomez had voor de middag nochtans uitgebreid geëtaleerd hoe het wel moest. Vier maal vond hij de weg naar de netten! Ook Jef pikte alweer twee doelpunten mee. Doelmannen William en Minthe leverden uitstekend werk. Ze kwamen enkele keren goed tussenbeide en ze verzorgden heel goed de opbouw van achteruit. Cyril en Thijs speelden zoals steeds met veel overtuiging en ook Finley deed uitstekend zijn best. Kessel bood uitstekend weerwerk. Ze troffen vier maal raak en maakten er een spannende wedstrijd van. We strandden uiteindelijk op een mooie 6-4. Vanuit de reserven B wensen wij uitdrukkelijk de familie Geenen - Obbels te bedanken voor de vocale ondersteuning tijdens onze wedstrijd. De waardebon van onze nieuwe sponsor is al onderweg
KFC Kessel stond op ons programma vanmorgen en dat was, als ik me goed herinner, geleden van bij de U6, toen we daar o.a. een wedstrijdje tegen speelden als voorgerecht op de "einde-seizoens-barbecue". Toen kwamen we duidelijk te kort tegen Kessel en een blik op de website en het afgelegde parcours tot nog toe, maakte vrij snel duidelijk dat het nog steeds een zeer stevige ploeg moest zijn. Het ging volgens mij een spannende match worden op basis van die uitslagen.
Het was ook best koud en de velden lagen in de vroege ochtend er licht bevroren bij. Tijd dus om de pullekes en handschoenen weer vanuit de onderste la naar boven te halen. Maar na een pittige opwarming stond de rode brigade er toch helemaal klaar voor. Ze mochten komen de geel-blauwen. Onze start was bemoedigend. Mathijs opende vrij snel de score door op de rechterkant de forcing te voeren. Toen we een hoekschop kregen, trapte ook Mathijs die strak en hard voor doel op halve hoogte. Onze Vincent Kompany van de verdediging, Michiel, schoof goed mee in en kon aan de tweede paal enigszins onorthodox met de bil de bal in doel werken. 2-0, dat was knap.
Kessel was niet gekomen om een pak slaag te krijgen en zorgde er op zijn beurt voor dat de stand weer in evenwicht kwam. Tijd voor Stan om eens flink uit te pakken en met handige dribbels vanop links, met goed samenspel in de spits van een verbeten en al weer zeer nuttige Jeroen, konden we een hattrick noteren. 5-2, we leken gelanceerd.
Helaas hadden onze jongens afgelopen woensdag blijkbaar wat langer mogen opblijven en gezien hoe Jan Vertongen te veel ruimte gaf aan de Roemeense spits zodat die fraai kon binnen trappen. Onze jongens gaven ook in de zone buiten het strafschopgebied te veel tijd en ruimte aan Kessel om de bal aan te nemen, rustig een gunstige schietpositie uit te kiezen en koel af te werken. Daardoor brachten we onze Kobe in doel wel erg in de problemen. Kobe probeerde en kon nog veel ergere schade voorkomen door zich als een leeuw op de bal te werpen, maar iets te makkelijk lieten we Kessel zo terug komen in de match. Ook Mathijs had zijn handen vol op de rechterflank. Hij had het met een snelle en handige tegenstander niet getroffen en moest alles uit de kast halen om onze ploeg overeind te houden. Uiteindelijk gingen we rusten met een 5-6 stand, wat nog alles open liet voor de tweede helft.
Jeroen, moe gestreden in de spits ruilde met Kobe die op zijn beurt de job van Jeroen vooraan ging overnemen. De jongens hadden goed begrepen dat het voorbij was met de vrije schietkansen en gingen fel van start. Stan zorgde voor de gelijkmaker en Elias was goed op dreef. Hij kreeg de bal in de voet gespeeld door Stan in het strafschopgebied, draaide heel handig in een vlotte beweging rond zijn as en knalde koelbloedig binnen.
Dat jagende spitsen onontbeerlijk zijn bewees Kobe al weer vandaag. De doelman trapte de bal naar de laatste man, maar Kobe zette zoveel druk dat hij de bal kon inpikken en afleveren bij Elias die met een boogbal de doelman te grazen nam. Topgoaltje van het duo Kobe en Elias. In doel ging het ook best vlot. Jeroen was enorm geconcentreerd en pakte wat er te pakken viel. Zijn spelhernemingen, een zwaar onderschat onderdeel meestal, waren subliem zodat onze flanken meteen druk konden zetten.
Het bleef geweldig spannend op en neer gaan en de winnaar was niet te voorspellen. Telkens we de rol moesten lossen, zorgde Elias er met zijn doelpuntje weer voor dat we terug mee deden. Mathijs had in de tweede helft de zaken veel beter onder controle aan de boskant en nam het initiatief over zodat het Kessel was die nu achter de bal moest gaan.
Michiel speelde de hele match achteraan, maar verbetert week na week in het uitverdedigen en komt op de gepaste momenten mee inschuiven in de centrale as. De tackles vlogen als gebruikelijk in het rond en meestal zat er een bal tussen, af en toe ook wel eens wat meer. Stan werd ook niet gespaard en moest even naar de kant met een pijnlijke enkel. Dat liet zich wel even voelen, maar knap van de anderen dat ze een tandje bijstaken en de stand gelijk hielden.
Een goeie 5' voor tijd haalden we de buit binnen door opnieuw een mooi doelpunt van een hardwerkende Mathijs en Stan zette de kroon op het werk. Kessel dreigde nog even maar een gelijkspel zat er niet meer in. Knappe prestatie van de jongens vandaag, veel inzet en met momenten ook een paar aardige combinaties ! Gefeliciteerd Mathijs, Elias, Kobe, Michiel, Stan en Jeroen.
In onze laatste wedstrijd van de speeldag namen Stan, Rune, Jef, Mathijs, William en Elias het op tegen Beerse. Het bleek al gauw dat we een maatje te groot waren voor de tegenstander. Doelman William kon gerust een dutje doen het eerste kwartier en zag Stan, Rune, Jef en Mathijs scoren. Beerse toonde zich een weerbare tegenstander en kwam naar het einde van de eerste helft sterk opzetten. William pakte uit met een aantal goede reddingen maar kon niet verhinderen dat oranje-blauw (wat een combinatie!) tot scoren kwam. Tijdens de rust maakte Jef plaats voor Finley en nam Elias de plaats in van William. De tweede helft verliep meer evenwichtig. Beerse vond nog drie maal de weg naar de netten. Voor ons toonde vooral Stan zich in vorm door maar liefst tien doelpunten te scoren. Ook Rune en Mathijs pikten nog hun doelpuntje mee. De jongens van Beerse lieten zien dat je met veel inzet toch nog een degelijk resultaat kunt neerzetten. Daar kunnen we zeker een voorbeeld aan nemen als we zelf nog eens op een sterkere tegenstander botsen. Tot donderdag!
Pulle begon zeer sterk aan de wedstrijd en na enkele minuten stonden we al 0-2 achter, Thijs zette zich goed door op links en maakte knap de 1-2. Onze tegenstander speelde goed samen, en wij kwamen de 1e helft heel weinig aan het doel van Pulle. Ze waren steeds iets sneller aan de bal, en onze keeper Finley had veel werk op te knappen. hij kon niet verhinderen dat ze 1-9 uitliepen. De 2de helft kwam Samuel in doel, en we begonnen iets beter, Thobias maakte al snel de 2e en 3e voor ons, deze keer op voorzet van Cédric. Dan was het weer aan onze tegenstander, ze liepen weer uit tot 3-14 ondanks het goede keepen van Samuel. De mooiste combinatie kwam van onze ploeg, Samuel trapte de bal snel uit naar Thobias, die controleerde de bal knap, kapte zijn mannetje uit en Jef kon de voorzet knap afronden, 4-14. Pulle maakte er uiteindelijk nog 4-15 van. Onze spelers vandaag waren Finley en Samuel, Thobias, Jef(2de helft), Thijs, Cédric en Cyril. goed gewerkt en tot donderdag!
Ze waren een beetje zenuwachtig, de U8 jongens Minthe, Michiel en Sem die samen met de U9 Jordi, Jayden en Joppe een U9 match gingen spelen tegen Zoerle. Samuel had geen last van zenuwen, hij is het al lang gewoon om jonger te zijn dan de rest, en daar heb je alleen maar last van als je je dat zelf wijs maakt !
De opwarming liep helaas niet zo vlot voor Jayden. In een opwarmingsoefening kwam hij ongelukkig neer op zijn enkel en werd hij ook nog eens aangetrapt. Een pijnlijke linkervoet en een gezwollen enkel was het gevolg. Jayden begon nog vol goede moed aan de wedstrijd en scoorde zelfs de gelijkmaker, maar nadien werd de pijn toch te hevig en moesten we Jayden noodgedwongen vervangen. Echt jammer, want een stevige Jayden heeft zijn plaats in elke ploeg. Hopelijk herstelt hij snel en kan hij volgende week herkansen in de volgende U8/U9 match tegen Pulderbos.
We stonden er dus nog met zijn zessen voor. Michiel stond de eerste helft in doel en deed dat erg geconcentreerd en kon de meeste ballen keren. De afgesproken tactiek tussen doelman en laatste man Samuel werkte vlekkeloos zodat er goed en slim werd uitverdedigd langs de flanken. De wedstrijd ging - tot mijn verbazing - zeer gelijk op die eerste helft. Minthe schudde de zenuwen van zich af en toen hij met een listige bal tussen keeper en paal ook nog eens de aansluitingstreffer maakte, was hij helemaal gelanceerd.
Samuel had na een tiental minuten de zaak overschouwd vanuit de achterste gelederen, en had wel gezien dat ze te pakken waren die van Zoerle. Hij maakte dan ook zijn (eerste) hattrick zodat we plots onverhoopt op voorsprong kwamen: 5-3. Zoerle kwam door een klein verdedigend foutje nog terug tot 5-4, maar we speelden een zeer goede eerste helft.
In de tweede helft ging een nat geregende Michiel op de rechterflank spelen ter vervanging van Jordi. Zo goed als de eerste helft geëindigd was, zo desastreus begonnen we aan de tweede helft. Een wedstrijd win je niet op klasse alleen, iedereen moet ook met zin en motivatie tussen de lijnen staan en dat was niet meer het geval. In no time ging onze voorsprong onnodig verloren en stonden we 5-9 in het krijt. Doodzonde.
Gelukkig deed Joppe meer dan zijn best, zowel in de spits als op de flank. Hij verbaasde iedereen met zijn vechtlust en inzet. Als de ervaring en (positie)spelinzicht - die uiteraard nog wat ontbreken door op wat oudere leeftijd te beginnen voetballen - nog toenemen dan wordt hij vast een te duchten tegenstander. Het deed dan ook veel plezier dat hij zijn doelpuntje kon meepikken in een fel bevochten tweede helft.
De ploeg begon opnieuw te draaien, Jordi, in doel, en Sem in de spits deden terug mee aan de match en dat bracht terug wat lucht. Michiel was op rechts verbazend balvast en stevig in de duels zodat Zoerle stilaan terug gedrukt werd op eigen helft. Maar met een 7-11 tussenstand op 10' van het einde leek de overwinning echter toch weggegooid te zijn.
Maar niets is onmogelijk in voetbal, zeker niet als Samuel zijn duivels ontbindt. De ballen vlogen er plots in vanop links of rechts. Keurig in het hoekje, onderkant lat of na een flitsende dribbel. Zoerle zag sterretjes na zijn tweede hattrick van de match. Nog 5' op de klok en we waren terug gekropen tot 10-11. Michiel miste nadien nog een grote kans voor open doel vanuit een voorzet van Samuel, maar even later zorgde hij toch voor de verdiende gelijkmaker door de bal vanop rechts in de verste hoek te trappen: 11-11 wat een remonte !
Het onmogelijke gebeurde nog toen Samuel zijn 8ste en 9de van de dag binnen ramde en ons op voorsprong schoot in de allerlaatste minuut. Een thriller-wedstrijd was het dus, en een onverhoopt mooi resultaat met deze jonge ploeg !
Het was een rustige zaterdag vandaag met slechts 1 wedstrijd die we te spelen hadden. De jongens die afgelopen donderdag het tornooi in Wechelderzande speelden, kregen nu even rust en de anderen trokken onder dreigende regenwolken richting Oud-Turnhout voor een vriendschappelijke wedstrijd tegen een ploeg die we helemaal niet kenden van vorig of dit seizoen. Geen idee dus waar we ons aan mochten verwachten. Maar met onze zes spelers Cyril, Stan, Michiel, Elias, Thobias en Mathijs, mocht er toch al redelijk wat kaliber tegenover staan om ons in de problemen te brengen.
Je kon wel merken dat we richting Nederland gingen, want, dat mag gezegd, de accomodatie van Oud-Turnhout is werkelijk schitterend voor een derde provincialer. Mooie verzorgde terreinen, ruime en talrijke kleedkamers en een pracht van een kantine wat hoger gelegen, met zicht op alle omliggende velden. De supporters, broers en zussen kozen voor de slimste oplossing door meteen naar de kantine te gaan, terwijl spelers en arme trainers de regen in gingen...
De wedstrijd begon en we hadden meteen veldoverwicht, maar we rommelden wat met de kansen of hadden wat pech in de afwerking. Het duurde dan ook even om de score te openen, maar met mooi samenspel tussen Mathijs en Thobias waren we dan toch vertrokken. Toen Thobias ook nog eens een slechte uittrap ontfutselde en Mathijs Stan mooi liet scoren, begon het vlotter te lopen. Op het kwartier zat Oud-Turnhout stilaan door zijn beste krachten heen en domineerden we volop. Cyril verdedigde nog eens knap uit, passte naar Mathijs die goed het overzicht hield en Stan liet scoren.
Vanaf dan viel het water gestaag naar beneden en de goaltjes evenzeer. Elke minuut werd gescoord. Leuk was dat ook Michiel de bal nog eens in de hoek kon pegelen en toen Cyril de bal mooi in de loop mee kreeg, liet die de doelman ook met een droge knal het nakijken. Tijd om te gaan rusten met een 0-13 tussenstand en iedereen had gescoord, op Elias na, die in doel helaas niet echt veel werk had moeten opknappen.
Nadat we in de kleedkamer ons even opgewarmd hadden, en Stan de keeperstrui had aangetrokken, konden we terug het veld in om de score verder uit te diepen. Mathijs gaf ons het goede voorbeeld door meteen de 14e erin te trappen. Elias was nog fris en dat merkte je. Hij ging stevig te keer in de spits en Michiel en Elias vormden een mooi koppel die elkaar blindelings leken te vinden. Vanop de flank zette Michiel zich goed door en passte op Elias die 2 keer mooi kon afronden. Bijna ging er nog een derde op rij in ook.
In de rust hadden we afgesproken om zo weinig mogelijk solo-goalen te maken, maar vooral via passes en voorzetten te werken. Dat lukte aardig, al was het geen erg hoogstaande match, dat liet de tegenstrever ook niet echt toe en bovendien was het veld nogal kort en smal zodat we vaak dicht op elkaar stonden. Stan stond dan wel in doel, maar feitelijk was het onze laatste man, ter hoogte van de middellijn. Om niet te verkleumen speelde hij goed mee, kreeg de bal aangespeeld, zag dat de doelman niet oplette en knalde vanop de middellijn hard binnen !
Even later werd het nog doller toen Stan aan een dribbeltje begon en ook dat met een doelpunt bekroonde. De trainer van Turnhout kon dat niet echt naar waarde schatten, maar we hadden meermaals van in de eerste helft aangeboden om er bij hen eentje bij te zetten, maar dat wilden ze liever niet.
Een jarige Cyril stond hevig te voetballen vandaag op een ongebruikelijke linkerflank. Van nature werd hij nog wel naar het midden aangetrokken, maar in de tweede helft kon ook hij zijn doelpunten saldo aandikken met twee extra doelpunten. Drie op een match, dat mag je gerust een geslaagde start van een nieuw levensjaar noemen !
Spelen zonder echte doelman houdt enig risico in en bij een verre trap was Stan dan toch eens een keertje te laat terug en zo ging de eerredder voor Oud-Turnhout er dan toch in. Van harte gegund en verdiend voor de jongens én meisjes, want ondanks de afstraffing bleven ze wel in kou en regen hun best doen en dat verdient toch ook wel lof. Een tweede doelpunt was ook bijna een feit maar Stan wierp zich tot 2 keer toe als een leeuw voor de bal en gunde hen dat geluk niet meer.
Om te eindigen had Michiel nog wat krachten in reserve gehouden en ging nu steeds vlotter voorbij de verdedigers op zijn rechterkant. Ook hij pikte nog 3 extra goals mee, waarvan eentje met een knappe solo afgerond werd met een schot (of was het toch een voorzet ?) in de verste hoek.
Het was een doelpunten-festival vandaag tegen een technische mindere tegenstander, maar die wel de fairplay had om te blijven spelen. Anderzijds hadden wij ook wel een ploeg die de meeste ploegen aankan, dus dat maakte dan wel een heel verschil. Het was leuk om iedereen eens een paar keer te laten scoren, maar toch maar weer liever de fel bevochten gelijk opgaande duellen.
Scoreverloop
04:02 - 0-1 Thobias 09:48 - 0-2 Thobias 13:24 - 0-3 Mathijs 14:56 - 0-4 Stan 15:25 - 0-5 Mathijs 16:17 - 0-6 Stan 18:56 - 0-7 Stan 21:23 - 0-8 Michiel 22:09 - 0-9 Cyril 23:01 - 0-10 Stan 23:47 - 0-11 Thobias 26:00 - 0-12 Stan 26:36 - 0-13 Stan
De herfst is nu wel echt begonnen en het was dus een onaangenaam weertje toen we instapten richting Wechelderzande voor het gebruikelijke 1 november tornooi. De mannen die het gingen moeten waar maken waren Cedric, Rune, Thijs, Michiel, Jeroen, Jef en Minthe. Inzet en teamspirit gingen vandaag dus de motor moeten zijn van onze ploeg.
Was het nu het vroege uur, de hemelsluizen die opengingen vlak voor de aftrap of gewoon een lui vakantie-gevoel... , maar we waren bij de start van onze match tegen de eerste tegenstander Halle echt wel nergens. Zes (jawel u leest dat correct, 6 dus) seconden waren we bezig. We trapten af, verloren in de aftrap meteen onze bal, stonden collectief achteraan niet op te letten en we stonden dus al 0-1 achter. De supporters achter ons vroegen zich nog even af of de match al begonnen was, maar helaas wel dus... Voor de rest gaan we even een tijdsprongetje maken, en vermelden we liever alleen nog dat Thijs op een van de schaarse kansen onze eer nog enigszins wist te redden met een mooi schot. Uiteindelijk werd het 1-7 en waren we blij dat de match maar 16' duurde en geen 50'.
Even opwarmen dan maar in de wel erg krappe kantine, waar iedereen een beetje beschutting probeerde te vinden tegen het gure weer. Gelukkig begrepen onze jongens dat de eerste match niet de manier is waarop wij proberen te spelen met de U8. Liefst proberen we mooi voetbal te brengen en met combinatie-voetbal knappe goaltjes te maken, maar als het talent en technisch vermogen al eens wat minder is, kan er met inzet ook veel gecompenseerd worden. En dat lieten we in onze tweede wedstrijd tegen FC De Kempen wel zien. We speelden enthousiast en met overtuiging. We gingen de duels aan en hielpen elkaar om in balbezit te komen of te blijven. Dat we ook nu snel op achterstand kwamen deerde ons niet. We bleven spelen en Cedric toonde ons hoe het moest, door verbeten achter een tegenstander aan te gaan, de bal te recupereren en Jef een goaltje op een presenteerblaadje aan te bieden: 1-1 dat gaf ons vleugels.
We beten ons vast in de tegenstander en Jef soleerde nog eens door de verdediging en zette onze achterstand helemaal om in een voorsprong. Het was nog zweten en werken die laatste 5-6 minuten maar als iedereen wil komen we een eind en mede dankzij sterk keeperswerk van Rune en intensief jagen van Jeroen, hielden we toch de voorsprong vast tot op het eind. Dit was een goede match van onze mannen !
In de laatste match speelden we tegen Oosthoven. We probeerden de lijn door te trekken van tegen FC De Kempen en dat lukte aardig. Zeker toen Jef ons met een schot, dat de doelman net niet onder controle kreeg en dus onder lijf en armen tergend langzaam over de lijn rolde, op voorsprong bracht. Je mag nooit te hard juichen dan blijkbaar, want nog geen minuut later ging ook bij ons de bal tussen de benen in doel en dus was het weer gelijk. Nadien kwamen we gewoon te kort tegen Oosthoven. We lieten ons op de flanken te makkelijk in de wind zetten en konden geen vuist meer maken vooraan. We gaven achteraan een paar doelpunten weg en dus was een 1-4 nederlaag ook wel een correct beeld van de match.
Het was vandaag over 't algemeen dus niet zo heel erg goed, maar laten we vooral onthouden dat als de wil er is, we het wel kunnen, zoals we in onze tweede wedstrijd lieten zien. We draaien het blad om en proberen aanstaande zaterdag tegen Oud-Turnhout beter te doen.
8-7: dat was het verdict in de eerste wedstrijd. Ook voor ons zou het knokken worden tegen een sterk Herenthout. Het veldoverwicht en de meeste kansen waren voor geelzwart maar Herenthout was erg gevaarlijk op de counter en dat leverde vier doelpunten op in de eerste helft. Voor onze ploeg vonden Thijs, Stan (2 maal) en Jef de weg naar de netten. Doelman Cyril toonde zich een betrouwbaar sluitstuk maar besloot de handschoenen door te geven aan William. Onze jongens bleven goed voetbal spelen maar de tegenstrever kende meer geluk in de afwerking. Bij een 6-4 stand leken we de boeken te kunnen sluiten maar dat was buiten Jeroen gerekend die de bal afsnoepte van de verdediging en mooi binnenwerkte. Helaas wist Herenthout de voorsprong alweer uit te diepen. Een sterke spelende Minthe schotelde de aansluitingstreffer voor aan Stan die beheerst afwerkte. Met zijn negende doelpunt van de dag zorgde hij even later voor het oververdiende gelijkspel. We kunnen terugblikken op een zeer geslaagde wedstrijd met veel inzet langs beide kanten en twee ploegen die aan mekaar gewaagd waren.
Scoreverloop
0-1: Thijs 1-1 2-1 2-2: Stan 2-3: Stan 3-3 4-3 4-4: Jef
Het zinderde al een tijdje van de hoogspanning ten huize van de broers De Voldere. Er was er al eens eentje in de hoek gevlogen wegens pestgedrag waarbij de zekere overwinning van Lille tegen OG iets te flink in de verf werd gezet, waarna de tranen bij de andere broer niet meer te stuiten waren. Dus en of ze er klaar voor waren vanavond na school: om 5 uur zaten ze al paraat in uniform te wachten in de keuken...
Het nieuwe jaar startte gelukkig zonder valse noot en dus konden we terug de wedstrijden hervatten na twee afgelaste wedstrijden en een korte winterstop. Het nieuwe jaar houdt ook een verandering in doordat we vanaf nu een deel van de U9 wedstrijden zullen moeten overnemen. We vertrokken dus een beetje voor een onbekend avontuur tegen de U9 van Exc. Bouwel.
 "Laughing"){kind=icon}
