Reporter zijn... het is een hondenstiel. Je krijgt net de tijd om een cola en huisgemaakte hotdog binnen te wurmen als de eindredacteur je al weer naar de volgende topmatch stuurt terwijl je graag nog even wou nagenieten van de mooie prestaties tegen Nijlen en Achter Olen. Spoorslags dus, kort na de middag, richting KFC Lille waar de U8 van OG Vorselaar deze week hun intussen gewoon geworden U9 match gingen spelen.
Een blik op het scheidsrechtersblad leerde dat Michiel in laatste instantie forfait had moeten geven als keeper, maar dat Thijs zo collegiaal was om een dubbeltje te doen en nog in te vallen na zijn ochtendmatch. Bijna een thuismatch voor Thijs want oma en opa wonen op een steenworp van de Balsakker ! Daardoor had Samuel ook weer geluk en mocht hij in doel spelen in de eerste helft. Iedereen weer blij dus.
We speelden kort na nieuwjaar al eens tegen de U9 van Lille A, wat toen een heel mooie wedstrijd opleverde. Vandaag speelden we tegen de B-ploeg van de U9. Aanvankelijk zaten we niet zo heel erg goed in de match. Het veld was nochtans perfect, keurig vlak en droog en erg groot wat toch in het voordeel moest spelen van deze technische ploeg. Maar Lille zette ons stevig vast op de eigen helft. Gelukkig hebben we voor moeilijke gevallen altijd een breekijzer op voorraad, in de persoon van Jef die zich knap vrijdraaide op een slimme inworp van Mathijs en zo de ban brak. Toen we even later op aandringen van Stan de Lilse verdediging zo onder druk zetten dat het een own doelpunt opleverde waren we goed vertrokken.
Met Jef ben je nooit klaar en hij vocht zich door een muur van verdedigers naar de 0-3. Ook Thobias buitte slim een verdedigend misverstand uit en de 0-4 was een feit. Uw verslaggever tikte zich een "touch screen vinger" om alle prachtige acties te documenteren. Het was dan ook erg mooi combinatievoetbal wat we brachten vandaag. Daar waar we ons kort na nieuwjaar nog wel eens bezondigden aan "U8-foutjes" door dood te lopen in een solo-actie, zien we nu bijna standaard de actie over de flanken eindigen in een precieze pass naar een opkomende en vrijstaande centrumspits. Er wordt echt héél goed samengespeeld en de doelpunten worden als ploeg gemaakt.
Nadat bovenstaande beschouwing ingetikt was, stond het intussen 0-7 en hadden Jef, een efficiënte en hardwerkende Mathijs en Stan de score verder doen oplopen. Samuel stond helemaal niet te verpieteren in doel, want hij speelde attent mee in de verdediging en kon het uiteraard niet laten om zijn technisch vernuft te tonen door ver uit te komen, de opkomende spits uit te kappen en met een goede pass de tegenaanval te lanceren. Tussendoor pakte hij ook nog uit met een paar fraaie reddingen waardoor Lille het verdiende doelpunt niet kon scoren. Dat kwam er toch toen kort voor rust een banaanschot vanop rechts net onder de lat onhoudbaar in doel verdween. Mathijs frommelde met borst en buik de 1-8 nog tegen de touwen. Tijd om te rusten.
In de tweede helft wisselden we Thobias met Samuel in doel, maar dat veranderde niets aan de evenwichten. De rustige balvastheid die Thobias toonde in de eerste helft werd moeiteloos overgenomen door Samuel op links en anderzijds stond Thobias ook autoritair te keepen. Thijs liet zeker in de tweede helft aan de opgekomen familie zien welke klasse-flitsen hij in huis had, en dat nadat hij al eerder diep was moeten gaan tegen Achter Olen. Hij kapte meerdere keren zijn tegenstander op de linkerflank uit met enkele schitterende bewegingen, waardoor we regelmatig met 2 of 3 voor doel vrij kwamen te staan. Sterk werk van Thijs !
Uw verslaggever gaat zich verder onthouden van detailbeschrijvingen van de doelpunten - het werden er wat veel - maar we willen toch zeker nog even het elfde doelpunt vermelden. Thobias trapte erg ver uit, de bal zeilde over de verdediging naar links. Samuel had dat goed ingeschat en pegelde de bal na 1 tussenbots prachtige overhoeks binnen.
Toch ook nog even de prestaties van Stan en Mathijs onderstrepen. Stan - die als voorbereiding op het volgende seizoen waarbij de mannen zich zelf mogen aan- en uitkleden, zelf zijn sportzak (bijna foutloos) had ingeladen - deed het zwart worden voor de ogen van Lille als hij zijn register van dribbels, draai en kapbewegingen opentrok. Het lijkt ons sterk mochten er nog klierkoorts-beestjes aanwezig zijn in het bloed... Mathijs speelt wat minder op techniek, maar wel zeer slim en efficiënt en rijgde de doelpunten en beslissende voorzetten aan elkaar.
Maar goed, het heeft geen zin om verder uitblinkers op te noemen want we hadden er 6 vandaag. Thobias, Samuel, Mathijs, Thijs, Jef en Stan speelden zonder complexen en met veel zin voor techniek, positiespel, inzet en kracht een perfecte wedstrijd. Complimenten voor een 4e U9 overwinning op rij.
Het was al vroeg een aangename drukte op de Vorselaarse Duiveltjes velden vanmorgen met 5 U7 en U8 wedstrijden op het programma nog voor de middag. We begonnen eraan met een terugwedstrijd van een vriendschappelijke confrontatie tegen de U7 A-ploeg van KFC Nijlen. Ginder hadden we ook een stevige match kunnen spelen en dus hadden we nu ook een ploeg samengesteld waarmee dit opnieuw moest mogelijk zijn. De U7 hadden Brecht, Gutte en Enrique afgevaardigd terwijl de U8 Kobe, William en Jeroen de wei instuurden.
16 seconden...veel sneller kan je moeilijk op achterstand komen, maar de eerste aanval over rechts ontwrichtte onze verdediging meteen en doelman Jeroen stond machteloos tegen een precies gemikte trap in de rechteronderhoek. Geen erg echter want vrijwel onmiddellijk maakte Brecht er na een mooie solo 1-1 van. Daarna nam Nijlen weer over, maar toen William met de nodige felheid achter de bal ging en hem te pakken kreeg en Gutte door het centrum voor doel kon afzonderen stonden we weer gelijk. Net voor rust prikte Gutte zijn tweede tegen de netten en konden we gaan rusten met een nipte voorsprong. Die voorsprong mag voor een groot stuk op naam van Jeroen geschreven worden, want hij pakte op geheel eigen wijze een paar gemaakte doelpunten door fantastisch uit te komen. Heel goed !
In de tweede helft nam William over in doel. Aanvankelijk een beetje aarzelend, maar nadien met dezelfde flair als Jeroen in de eerste helft kwam hij ook slim tussenbeide door tijdig uit te lopen en uitgespeelde kansen van Nijlen zo af te blokken. In de tweede helft ontbond Enrique zijn duivels en deed de wedstrijd definitief in ons voordeel kantelen. Niet alleen natuurlijk want scoren doe je samen en dus lagen o.a. een knappe pass schuin door het centrum van een autoritair spelende Brecht aan de basis van de 4-3.
Mooi om zien was ook de tomeloze inzet van Kobe aan de boskant in de tweede helft. Nijlen speelde zeker fair, maar wel erg fysiek en met veel inzet. Op een schouderduw meer of minder werd niet gekeken en Kobe deed er alles aan om zo veel mogelijk aanvallen onschadelijk te maken door lijf en leden in de strijd te werpen. Hij lag bovendien ook nog aan de basis van al weer een mooi doelpunt van Enrique door de beslissende voorzet te geven.
We liepen gestaag verder uit en kregen steeds meer greep op de wedstrijd. Jeroen speelde al weer met erg veel inzet vooraan en dan krijgt de tegenstander het moeilijk om er nog vlot uit te komen. Uiteindelijk legde Enrique met zijn vierde van de dag, op voorzet van een voortreffelijke centrale verdediger Gutte, de 7 - 4 eindstand vast.
Prima wedstrijd was het, met heel veel inzet langs beide kanten, en met een goede balans tussen de beide ploegen zodat het genieten was voor spelers en supporters.
Voor deze u8 match kregen we steun van de 2 u7 spelers Louis en Tibo. Ze deden het beiden voortreffelijk, Louis was onvermoeibaar op de flank, verdedigend zeer sterk en ook aanvallend deed hij het prima, hij opende voor ons de score. Ook Tibo deed het prima, hij nam de doelman van Kessel regelmatig onder vuur met zijn harde schoten. Toch konden we niet verhinderen dat Kessel gelijk maakte en nadien zelfs kon uitlopen tot 3-1, ook al verdedigden we niet slecht, Cyril kwam achteraan regelmatig goed tussenbeide en ook onze keeper van de 1e helft Jeroen deed het uitstekend en stond zeer alert te keepen. We kregen nog enkele grote kansen maar de bal wilde er niet in, totdat Minthe alleen op snelheid kon doorgaan en knap afwerkte, mooi schot langs de doelman in het hoekje, prima goal. en zo konden we rusten met een 3-2 stand.
In de 2de helft nam Tibo de plaats in van Jeroen in doel. Tibo had in de 2e helft niet zoveel werk op te knappen, maar kon niet verhinderen dat kessel verder uitliep tot 5-2. We bleven toch allemaal hard werken maar een verdiende tegentreffer zat er niet meer in. Jeroen en Thobias legden weer vele kilometers af op de flank maar het baatte niet meer, het bleef 5-2. Onze spelers waren Jeroen, Tibo, Louis, Thobias, Minthe en Cyril.. Allemaal goed gewerkt en tot donderdag
De ochtendstond heeft goud in de mond, maar het was toch best vroeg opstaan om tegen 9.30u al tijdig in Kessel aan de aftrap te staan. De verbazing was dan ook des te groter toen bleek dat de mannen die thuis tegen de U9 van Pulderbos gingen spelen al voor ons aan de kantine samentroepten. Was het een spontane blijk van beroepsernst en wilden ze ruim de tijd nemen voor een veldverkenning om een juiste schoenkeuze te maken ? De waarheid lag toch net iets anders bleek bij enige navraag. Trainer Sam had een fopje uitgehaald en iedereen laten verzamelen voor dag en dauw om dan zelf zijn intrede te kunnen doen op het normale uur...kapoen !
Wij stonden toch ook tijdig klaar op het biljartvlakke veldje, helemaal recht getrokken speciaal voor deze topper. In de heenronde hadden we tegen Kessel twee forse matchen gespeeld en zeer nipt met 6-4 en 12-11 gewonnen, dus we waren gewaarschuwd dat het een pittige match ging worden.
We misten helaas een beetje onze start in de match. Verdedigend waren we nog wat te mak in de aanvangsfase en we kregen al snel een paar vermijdbare doelpunten om de oren door niet zo slim uitverdedigen. Maar bij een 3-0 achterstand zagen we wel een knappe combinatie op rechts. Cedric zette zich stevig door, keek goed naar binnen en zag Rune vrij staan die de aangeboden kans mooi afrondde. Tijdens de rust werd het geheim verklapt: gisterenavond was in de tuin nog fors geoefend op voorzetten en dat resulteerde meteen dus in een mooi resultaat !
Helaas lukte het nadien niet om Kessel echt onder druk te zetten en nog een aansluitingstreffer te maken, al maakte Thobias voor de rust toch nog met een knap schot een tweede treffer. De tweede helft was van een hoger niveau dan de eerste. Cedric wisselde met Casper van plaats in doel en iedereen stak een tandje bij en werd wat minder lief voor de tegenstander. Michiel vond opnieuw zijn stevigheid in duels en tackles terug en vormde een prachtig duo met doelman Cedric. Leek de ene verslagen dan zat de andere er nog net slim tussen en dus slaagde Kessel er nog nauwelijks in om te scoren. Op de flanken werd door Thobias op links en Rune op rechts zeer hard gewerkt. Ging Rune helemaal in t rood dan snelde Casper hem op de flanken ter hulp. De balvastheid op de flanken hielp ons zeker om er terug een match van te maken.
Ook William probeerde zijn steentje bij te dragen in de aanval maar slaagde er niet in om echt een kans af te dwingen. Helemaal op het einde zagen we nog twee heel mooie aanvallen, identiek aan elkaar. Cedric speelde Michiel aan, die zag Thobias op links starten. Een mooie pass in de loop en in een tijd doortikken naar Rune, die helaas de pech kende om de eerste keer de paal in de weg te vinden en de tweede keer een prima doelman. Een van beide kansen had zeker een mooie beloning geweest en een terechte erkenning voor een prima tweede helft van onze ploeg. Eerder had ook Casper zijn portie pech toen hij na heftig aandringen zijn bal net links naast de paal zag zeilen.
We verloren dan wel uiteindelijk met 8-2 maar kunnen globaal genomen toch terug kijken op een felbevochten wedstrijd waarbij op het einde iedereen blij was met het eindsignaal omdat de energie op was.
Koud dat het was! Koud! En dan zijn er collega's die van een prachtig weertje durven te spreken... Cedric, Rune, Elias en Cyril gingen samen met Gutte en Michiel de strijd aan tegen Lille. Laatstgenoemden hadden al een wedstrijd in de benen maar stonden toch nog goed hun mannetje, al balanceerde doelman Michiel wel op het randje van de onderkoeling. De eerste helft ging gelijk op maar het was Lille dat twee maal wist te scoren. Pas na een kwartier ontbond Cyril zijn duivels en dat leverde een knappe solo en een mooi doelpunt op. Niet veel later prikte hij zijn tweede tegen de netten. Een loepzuivere hattrick leek in de maak toen hij een derde keer furieus aanlegde maar de bal spatte uiteen op het voorhoofd van de doelman. Die liet zien dat hij uit het goede hout gesneden was en gaf geen krimp. We gingen de rust in met een gelijke stand. Na rust waren we de betere ploeg. Gutte stond sterk te verdedigen en onze tweeling nam het middenveld voor zijn rekening. Spits Elias trof twee maal raak maar even veel keer kwam Lille langszij. Een resem schoten op doel leverde niks op tot Rune mooi werd vrijgespeeld en de bal koelbloedig binnentikte. Het was nog even bibberen (letterlijk) maar toen Elias zijn derde van de voormiddag binnen trapte was het pleit beslecht. Een goede wedstrijd van onze jongens!
Het was weer een prachtige dag, het zonnetje scheen, een briesje uit het noorden, kortom prachtig weer om te voetballen. In Zoerle aangekomen stapte Samuel vrij bleek uit de auto, lag het aan de rijstijl van Daniel of een opkomend griepke, in ieder geval was hij serieus mottig. Gelukkig geraakte Samuel tijdig speelklaar, cola en wafelke kunnen wonderen doen. We begonnen zeer sterk aan de wedstrijd en na enkele minuten hadden Jef en Thobias er al 0-2 van gemaakt. Zoerle kon 1x tegenscoren ondanks het prima werk van onze doelman Mathijs, die ook regelmatig vlot mee in de aanval trok en daar had onze tegenstander het niet gemakkelijk mee. Na 15 minuten was het wit op Samuels gezicht volledig weggetrokken en maakte hij er 1-3 van, 3 verdedigers voorbij en een plaatsballetje in de hoek. Jef pikte ook weer een doelpuntje mee, hij was weer voortreffelijk in de aanval. Juist voor de rust maakte Samuel er 1-5 van.
In de 2de helft nam Thijs plaats in het doel, ook hij deed dat prima, kwam regelmatig gepast uit zijn doel en lanceerde steeds snel de tegenaanval. Toch kon hij niet verhinderen dat Zoerle terug in de match kwam, we verdedigden niet goed genoeg en lieten ze terugkomen tot 4-5. Dan schrokken we terug wakker en Jef maakte er nog 2 bij, Thobias legde de 4-8 eindstand vast. Weeral een fantastisch resultaat, met 5 man tegen een U9 ploeg, ook het samenspel was prima vandaag, we speelden de bal steeds goed rond en daar had zoerle het niet gemakkelijk mee. Onze spelers vandaag waren Thijs, Mathijs, Jef, Thobias en Samuel. Proficiat allemaal en ook bedankt supporters om de koude te trotseren. tot donderdag
We hadden vannacht na de OG Quiz nog maar net de deur achter ons dicht getrokken, of we mochten vanmorgen al weer in alle vroegte opdraven. De kantine zag er weer spik en span uit, met dank aan de nachtelijke arbeid van de kaboutertjes en ondanks de korte nacht voelden we ons vandaag toch plots een heel stuk slimmer. Wie kan immers zeggen dat Drones, Generaal Petraeus en de Trein der Traagheid geen enkel geheim meer hebben ? Vooral het topantwoord "When the West was Won" maakte dat we met onze U8 quiz ploeg vannacht weer een hele euh... laten we zeggen opmerkelijke indruk achter lieten. De zege ontglipte ons op de valreep en die lieten we met graagte aan de professionals van de Superprestige ("De Wieners"), maar we volgden op een heel aanvaardbare achterstand . Enfin, dit gezegd zijnde, probeerden we dus ons grote zelfvertrouwen over te brengen op de spelers.
De mutsen, handschoenen, lange broeken en schoenen-met-nopjes die na het beginnende lentegevoel van vorig weekend al bijna onderaan in de kast verdwenen waren, mochten er al weer uit want het was brrr barkoud vanmorgen. Tot overmaat van ramp troffen we vanmorgen de vrienden van de U7 aan de overzijde van het terrein en de pijnlijke nederlaag in de Quiz van de trainers/ouders gingen ze via de voetbal proberen door te spoelen.
Dus werd er flink begonnen in dit onderlinge duel. Ons team met Kobe, Michiel, William, Jeroen, Minthe en Finley moest zich flink weren en er werden heel wat pittige duels op het middenveld uit gevochten. Heel veel echte doelrijpe kansen werden er langs beide kanten niet gecreëerd, dus het was zaak om de paar mogelijkheden goed te benutten. Ondanks het feit dat we erg ons best deden, moeten we wel toegeven dat de U7 selectie net wat sterker bleek in de duels, iets vinniger in de opbouw en met wat meer overtuiging in de match zat. Een tijdje konden we gelijke tred houden maar tegen het rustsignaal aan stonden we toch terecht 0-3 achter.
Dat weerhield ons niet om na een korte rust er weer met frisse moed tegenaan te gaan. In de tweede helft gingen we er met dezelfde verbetenheid voor, maar het tij keren lukte niet meer. We creëerden nog 1 of 2 kansjes maar als het wat tegenzit zal je altijd zien dat de bal ook net voorlangs of aan de foute kant van de paal terecht komt. De terechte eindstand was dan ook 0-5 voor de U7, wat best knap is van de jongens die volgend jaar de fakkel overnemen. Maar ondanks de nederlaag kunnen we wel zeggen dat iedereen volop de kans kreeg om zich in de strijd te gooien en dankzij de vele balcontacten hebben we ongetwijfeld ook weer wat bijgeleerd.
Fijn ook dat iedereen ondanks de koude hard bleef werken en tot op het eind voluit meedeed in de match !
Zaterdag bonden onze jongens de strijd aan met Oud-Turnhout. Ginder was van een wedstrijd geen sprake. Dit keer was het wel een evenwichtige wedstrijd. Minthe, Elias, Jeroen, Jef, Kobe, Finley en Cedric hadden een stevige kluif aan Oud-Turnhout, dat een stuk sterker voor de dag kwam dan vorige keer. Toch wisten Elias, Jeroen en Jef de weg naar de netten te vinden. Minthe kende een goede dag en trof wel twee keer raak. Knap! Vijf doelpunten volstonden niet om de overwinning binnen te halen. De tegenpartij beschikte met sterspeler Mohammed over een man die vanuit alle hoeken van het veld op doel knalde en daarbij ook nog meestal raak trof. Doelmannen Cedric en Kobe hebben zich kranig geweerd tegen zijn kanonskogels maar wij hebben toch af en toe gevreesd dat we medische hulp gingen moeten inschakelen. Dat was gelukkig niet het geval en zo konden onze jongens tevreden terugblikken op een felbevochten wedstrijd.
We waren wat blij dat vrijdag de dooi tegen een snel tempo was ingetreden, want we hebben niet de spelers om in barre winterse omstandigheden echt heel goed uit de verf te komen. Een graad of zes, een vochtig en perfect bespeelbaar veld, dat klinkt al veel beter. De opwarming was veel belovend, er werd geconcentreerd warm gelopen en de een-op-een duelletjes lieten zien dat ze alle zes scherp stonden vandaag, ondanks voor sommigen toch een zeer zware Sportrakker week.
We begonnen prima aan de wedstrijd en lieten Linda Olen van minuut 1 voelen dat we gekomen waren om te winnen vandaag. Gemakkelijk ging het niet zijn want Linda Olen had een heel brede kern bij en kon dus veel wisselen en anderzijds waren er een paar stevige boys tussen, die we niet gemakkelijk konden passeren of aan de kant zetten. Na enkele waarschuwingen was het na 5' dan toch een eerste keer raak. Thobias lanceerde met een precieze trap door het midden Stan die opnieuw met groot vertrouwen stond te spelen en de 0-1 tegen de netten legde.
Kort daarop een gelijkaardige situatie, deze keer kwam de slimme pass van Rune zodat Stan opnieuw kon afronden. Linda Olen was wel niet van plan om geen weerwerk te bieden en bij een ongelukkige inworp miskeken zowel Thijs als Michiel zich op de bal die een beetje knullig binnenrolde. Kort daarna kwam Olen opnieuw opzetten en in een pittige strijd voor doel kregen ze de bal opnieuw tegen de touwen.
Knap van ons dat de kopjes toen niet naar beneden gingen en we net dan heel goed gingen samen spelen. Thijs speelde een hele wedstrijd op links en was echt bij de pinken. Heel kort en scherp verdedigen als het moest en met veel flair en techniek in de aanval. We zagen een paar sterke nummertjes zoolwerk van Thijs, indrukwekkend !
Ook Thobias liet zich niet onbetuigd en ging er met zeer veel overgave tegenaan. Hij had een paar keer pech bij de afwerking, omdat die U9 doelmannen natuurlijk een stukje groter en sterker zijn zodat een schot echt wel goed moet zijn om in doel te belanden. Maar Thobias was vandaag uitzonderlijk nuttig in de opbouw en strooide kwistig met voorzetten waardoor anderen zeer veel scoringskansen kregen.
Voor de rust slaagden we er nog in om opnieuw op voorsprong te komen. Rune had in zijn eerste U9 wedstrijd zeer hard gewerkt op rechts en zwaar moeten strijden voor elke bal. Even iets meer rust op de libero positie was dan ook wel welkom, zodat Mathijs op rechts overnam. Daardoor kreeg hij iets meer aanvallende mogelijkheden en een afstandsschot en nog een tweede treffer van kort bij zorgde voor een 2-4 ruststand.
In de tweede helft gingen we op ons elan verder. Michiel koos er zelf voor om nog in doel te blijven staan en daar was iedereen wel blij mee na een prima eerste helft waarbij hij met een paar knappe reddingen uitpakte en zeer attent meespeelde. Zonder goede doelman win je geen spannende wedstrijden ! Aan de overzijde hadden ze gewisseld van keeper en een boomlange kerel in doel gezet. Nadeel was wel dat hij wat minder vinnig tegen de grond was en Mathijs had de instructie tijdens de rust goed begrepen en frommelde met een ver schot de bal wonderbaarlijk in een gaatje rechtsonder tussen doelman en paal. Ook Stan probeerde het nog eens van ver, kraakte zijn schot enigszins en tot ieders verrassing verdween de bal toch in doel.
We speelden Linda Olen nu helemaal zoek. Mathijs in de spits drukte de tegenstand weg en op de flanken stormden Thijs en Rune heen en weer. We vonden elkaar blindelings en de voorzetten kwamen onafgebroken scherp voor doel. De stand had nog veel meer kunnen oplopen, maar Rune, Thijs en Thobias hadden gewoon net een beetje pech om ook hun doelpunt te kunnen maken. Uitstekend in de acties, maar de bal wou er bij hen niet meer in. Even voor tijd blesseerde Thobias zich nog door omgeplooide vingers te hebben na een harde aangeschoten bal. Dat weerhield hem toch niet om nog een knappe corner af te leveren die Mathijs knap aannam en na een scrimmage met de doelman uiteindelijk toch in doel tikte.
Linda Olen kwam op het einde nog een paar keer opzetten omdat wij niet meer de kracht hadden om terug te komen in de verdediging. Gelukkig was Rune erg attent als laatste man en kon erger voorkomen. Michiel pakte nog eens uit met een paar knappe interventies en dus moesten we enkel nog een ver kruiselings afstandsschot toelaten.
Uiteindelijk wonnen we oververdiend met 3-7, na een bijna perfecte wedstrijd van Stan, Thijs, Thobias, Rune, Michiel en Mathijs. Iedereen haalde zijn beste niveau vandaag en bovenal, we speelden collectief en met combinatievoetbal een van onze beste wedstrijden. Dikke pluim voor de hele ploeg !
Op een besneeuwd terrein gingen Thobias, Cedric, William, Finley, Brecht en Enrique de strijd aan met Herenthout. In de eerste helft ging de wedstrijd gelijk op en kwamen we zelfs twee keer op voorsprong. Thobias pakte twee keer uit met een afstandsschot en twee keer ging de bal met het nodige geluk binnen. Herenthout toonde zich evenwel iets krachtiger in de duels en wist de achterstand telkens ongedaan te maken. Onze jongens voetbalden goed maar hadden geen antwoord op het verschil in duelkracht. Met een achterstand van 2-5 gingen we de rust in. Doelman William was bijna bevroren en gaf de handschoenen door aan Finley. Cedric nam plaats in de spits en deed dat erg goed. Hij zette zich uitstekend in en zag zijn inspanningen beloond met een verdiende goal. Aan de andere kant stond youngster Brecht knap te verdedigen maar hij kon niet beletten dat doelman Finley zich nog een aantal keren moest omdraaien. William zorgde nog voor een verdiende tegentreffer en zo eindigde de wedstrijd op 4-10. Een woordje van dank is zeker op zijn plaats voor onze U7's die zich uitstekend van hun taak gekweten hebben. Enrique krijgt nog de prijs van pechvogel van de dag. Hij kreeg drie keer een bal tegen zijn bevroren snoet en moest geblesseerd de strijd staken. Maar wij hebben er vertrouwen in dat hij de volgende wedstrijd speelklaar zal zijn.
Het was niet echt een lekker voetbalweertje, en dat was direkt te merken op het veld, na 20 minuten stonden we 0-6 achter, de koude, de grotere jongens speelde niet echt in ons voordeel. Michiel stond de 1e helft in doel en deed dat ondanks de zware cijfers zeer goed, hij kwam een paar keer goed tussenbeide. Toch prikten we een paar keer tegen, en op 1 van deze tegenaanvallen kon Jef een 1ste keer scoren. zo gingen we rusten met een 1-7 stand. 2 de helft ging Elias in doel, ook hij deed dat uitstekend. Hij had een paar goede reddingen in huis.
Bevel liep echter verder uit, gelukkig was Jef in zijn nopjes op het besneeuwde veld, hij bleef de tegenstander opjagen en zo maakte een spelertje van Bevel een own goal. een minuutje later was het al 3-9, jef deed een mooi actie op links en zette de bal voor doel, Michiel was goed gevolgd en kon de bal intikken. het mooiste doelpunt van de wedstrijd kwam van Jef, hij ging alleen door en trapte de bal knap voorbij de doelman. Ondanks het jaartje ouder van onze tegenstander deden onze jongens het niet slecht. De spelers vandaag waren Michiel, Elias, Thobias, Stan, Thijs, en Jef. Allemaal goed gewerkt en tot donderdag
De wegen van de (Antwerpse) Voetbalbond zijn soms ondoorgrondelijk. Als iedereen in Vlaanderen speelt, wordt er in Antwerpen afgelast bij de dreiging van een lichte bui. Vandaag lag er daarentegen nog een laagje sneeuw op de Vorselaarse velden, maar nu werd er wel gespeeld. Vreemd, maar er zat dus niks anders op dan vanmorgen de lijnen sneeuwvrij te maken en na 3 weken van gedwongen rust terug te hernemen met de competitie kalender. Gelukkig was het tegen 11u al ietsje warmer geworden en begon de grond stilaan te ontdooien, maar het was toch ver van ideaal om er echt een goede match van te maken.
Iedereen moest in het begin een beetje zijn evenwicht zoeken op het veld, maar al snel bleek dat wij daar toch iets behendiger in waren dan Herenthout. Na goed 7' ontfutselde Cyril de bal, zag Minthe zich mooi vrijlopen die de bal in de loop kreeg ingespeeld. Minthe hield mooi het overzicht en gaf Rune het eerste doelpunt op een presenteerblaadje aan. Knappe actie en goed begonnen dus.
We gingen verder op ons elan en hadden duidelijk veldoverwicht, zonder echt heel veel doelrijpe kansen af te dwingen. Nog eens 7' later konden we onze voorsprong verdubbelen toen Michiel op links een tegenstander uitkapte en opnieuw een attente Rune vond voor doel om koelbloedig te besluiten. Een hattrick zou mooi zijn dacht Rune en dat vond Stan ook. Hij gaf dus zeer onzelfzuchtig de bal mee met Rune in plaats van zelf te besluiten zodat Rune er met een zwaar schot 3-0 van maakte.
In doel stond Jeroen in de eerste helft. We kwamen niet echt zwaar onder druk te staan, maar we hadden anderzijds wel een oplettende keeper nodig om tijdig tussenbeide te komen bij een Herenthoutse tegenaanval en dat deed Jeroen dus perfect. Hij speelde een foutloze eerste helft. Naar het einde van de eerste helft liepen we nog verder uit via onze "huurling" Tibo. Hij is nog wat onder de indruk van de oudere jongens soms maar zijn snoeihard schot is minstens van U9 niveau. Dat liet hij bij het vierde doelpunt knap zien door vanop links de bal binnen te pegelen, al weer op mooi aangeven van Stan.
Na twee assists was het voor Stan wel even genoeg geweest en tijd om eens zelf te scoren. Minthe speelde ook in de spits in de eerste helft en deed dat voortreffelijk, maar had net dat tikkeltje pech dat hij telkens de bal niet voorbij de doelman kreeg. Jammer. Cyril was achteraan wonderwel op zijn gemak in de sneeuw en op de harde ondergrond en deed zelfs een paar fraaie acties op een kleine ruimte langs de lijn.
Tijd om te gaan rusten en Jeroen even voor de chauffage te zetten want de voeten hadden kou gekregen in doel. Cyril nam over in de tweede helft en besloot dat even goed te doen als Jeroen. Zeer attent, altijd net vroeger op de bal dan de tegenstrever en zeker geen angst om vol in de sneeuw te duiken.
In de tweede helft hielden we rustig de controle over de wedstrijd. Jeroen liep zich het vuur uit de schoenen in de spits en verhinderde vaak dat een tegenaanval echt goed kon opgestart worden. Stan maakte er al snel met een kleine solo 6-1 van en man-van-de-match Rune bezegelde het lot van Herenthout helemaal met zijn 4e van de dag. Uiteindelijk pikte ook Tibo nog een doelpuntje mee en kon Herenthout nog milderen tot 8-2.
Een mooie overwinning in moeilijke omstandigheden. Hopelijk kunnen we snel weer in iets warmer weer spelen en op een ontdooide ondergrond want niet iedereen in de ploeg voelt zich helemaal op zijn gemak in dit weertje. Al mag het gezegd worden dat in deze match Rune en in de eerdere wedstrijd Jef, zich perfect aanpasten en het een hele verdediging lastig maakten !
De spaghetti achteraf, perfect verzorgd door chef-koks Marijke en May, warmde iedereen weer helemaal op en zo zijn we weer goed vertrokken voor een lente voetbal plezier.
We zitten in januari met een Europees wedstrijdschema. De ene midweekwedstrijd is nog niet achter de rug en we bereiden ons al weer voor op de volgende weekend match. Intussen was de temperatuur flink naar beneden gedoken en terwijl het afgelopen dinsdag nog aangenaam was, was het vanmorgen bijtend koud. Het veld lag er zeker in de ochtend nog betonhard bij. Januari is ook de maand van de zieken en telkens de telefoon pingelt vanaf vrijdag 4u, betekent het meestal geen goed nieuws. Deze keer waren Minthe en Mathijs bezweken, de ene aan een griepje terwijl Mathijs op de speelplaats pijnlijk in botsing was gekomen met een ouderejaars, waarbij de dikke teen bont en blauw was uitgeslagen... Geen voetbal dus voor beiden en een beetje puzzelen om de drie matchen weer in orde te krijgen. Thijs en Stan stonden er vanmorgen wel maar ook zij sukkelen toch nog met winterkwaaltjes...
Over naar de match dan, die we gingen spelen met Michiel, William, Cyril, Finley en U7 aanwinsten Tibo en Louis. We stonden even te kijken van de prachtige accomodatie die ze daar in Zoersel hebben, maar de weg naar buiten vinden bleek niet altijd even gemakkelijk. Echt een prachtig complex.
De wedstrijd begon moeilijk voor ons. William in doel werd al meteen koud gepakt door zijn laatste man Michiel die dacht dat William de bal ging oprapen en William die het omgekeerde vermoedde waarna de spreekwoordelijk derde hond, helaas met rode sok aan, de bal binnentikte. 1-0 na luttele seconden. Daarna deden we het eigenlijk prima. We stonden flink onder druk maar we verdedigden met veel vuur. We herinneren ons nog van de heenmatch en de onfortuinelijke VACLA bekeruitschakeling dat Zoersel een kleine blonde jongen heeft meespelen die erg dribbelvaardig is. Dat liet hij ook keer op keer zien en zo liep de stand toch gestaag verder op in de eerste helft.
Tibo op links en Louis op rechts deden het als U7 jongens werkelijk uitstekend en toonden geen nodeloos respect voor de oudere tegenstanders. Ze verdedigden flink mee en ook voetballend deden ze meer dan hun best om er ook eens mee uit te komen. Rond de 20' kwamen we er knap uit en via een voorzet op links kwam de bal bij Tibo die goed keek en loeihard uithaalde en de keeper kansloos liet. Een mooie eerredder !
Bij de rust stonden we 11-1 in het krijt maar onze jongens deden erg hun best, ondanks de koude en het nog bevroren veld wat het zeker niet makkelijk maakte om goed te voetballen. Ondanks de vele tegendoelpunten had William er toch een puike eerste helft op zitten en vooraan had Finley ook zijn best gedaan om met de schaarse aanvallen gevaarlijk te zijn. Michiel achteraan probeerde met tackles het spel te verleggen maar het technisch meesterschap van de blonde jongen maakte toch dat hij geregeld in de wind stond...
In de tweede helft gooiden we onze zesde joker in het veld en gingen we met een versterkte defensie spelen. Michiel en Cyril zorgden voor een stevige verdedigende as en de flanken werden bezet door de U7 sterren. Vooraan wisselden William en Finley van posities. De tweede helft liep een stuk beter voor ons. Cyril bikkelde voor elke bal en we konden Zoersel veel makkelijker van ons doel houden. Finley speelde een overtuigende match in doel en de goaltjes-regen stopte nu volledig aan Zoerselse zijde.
William's moment de gloire kwam eraan toen hij heel scherp stond bij een uittrap van Zoersel, de bal puik onderschepte en goed bleef kijken naar de doelman en rustig maar vastberaden de bal in doel trapte. En daarmee is ook de eerste seizoenstreffer van William een feit, mooi zo !
Uiteindelijk eindigde de wedstrijd op 14-2 en mogen we terugblikken op een fraaie tweede helft. Het is knap dat onze jongens met veel inzet de hele wedstrijd bleven spelen, hoewel een overwinning er nooit inzat. Prima dat niemand het kopje liet hangen, want echte sportmannen weten dat ze leren van een verlies en daarvan beter gewapend aan de start komen voor de volgende match ! We zijn trots op jullie !
Verslag van Lille over de wedstrijd OG - Lille U9 (7-11)
Het is altijd leuk om eens de wedstrijd-analyse te lezen vanuit de andere kant bekeken. Bij Lille heeft men ook de goede gewoonte om een keurig verslagje te schrijven over de wedstrijden van de U9 A-ploeg. Viadeze linkkom je er wel en we kunnen alleen maar vast stellen dat het een juiste analyse is.
Terwijl de broers Devoldere elkaar te lijf gingen op het andere veld, moesten wij ook niet onderdoen. De 1e helft kregen we kansen om te scoren, maar Lille was iets scherper voor doel en konden ze uitlopen tot 0-4, ondanks die doelpunten voetbalden we toch goed mee en de inzet was voortreffelijk. Jeroen en Cédric liepen zoals gewoonlijk de longen uit hun lijf. Finley en Kobe zette goed druk op de verdediging van Lille. Ook onze doelman, Elias, kwam regelmatig goed tussenbeide en schudde enkele knappe saves uit zijn mouw en zo bleef het 0-4 tot aan de rust.
Na de rust nam Finley de plaats in van Elias in doel. Elias trok direkt mee in de aanval, en na 5 minuten scoorde hij 2x, ook Jeroen pikte zijn doelpuntje mee, een knap schot in het hoekje. Achteraan verdedigde Cyril en Rune zeer sterk, buiten verdedigen kon Rune dan ook nogeens scoren en zo was het 5 minuten voor tijd 4-8. Cédric bleef ballen recuperen en zo kon Kobe het mooiste doelpunt van de avond voor ons maken, een knap vluchtschot in de korte hoek. eindstand 5-9. Knappe prestatie van de ganse ploeg: Elias, Finley, Cyril, Rune VB, Cédric, Jeroen en Kobe. Tot zaterdag
Scoreverloop:
0-1 0-2 0-3 0-4
rust
1-4 Elias 2-4 Elias 2-5 3-5 Jeroen 3-6 3-7 3-8 4-8 Rune 4-9 5-9 Kobe
Het zinderde al een tijdje van de hoogspanning ten huize van de broers De Voldere. Er was er al eens eentje in de hoek gevlogen wegens pestgedrag waarbij de zekere overwinning van Lille tegen OG iets te flink in de verf werd gezet, waarna de tranen bij de andere broer niet meer te stuiten waren. Dus en of ze er klaar voor waren vanavond na school: om 5 uur zaten ze al paraat in uniform te wachten in de keuken...
Onze jongens hadden vorig weekend hun eerste ervaring achter de rug tegen een U9 ploeg, waarbij we onverwacht 5-6 gingen winnen in Bouwel, en dat had het vertrouwen in eigen kunnen wel geholpen. Helaas bleek de voorspelling van de nakende griep-epidemie te kloppen en hoorden we vanochtend dat Stan ziekjes was en in de loop van de dag haakte ook Thijs (Goossens) nog af. Thobias moeten we al een tijd missen na z'n operatie en dus zag het er even niet zo goed uit. Uiteindelijk was Stan toch speelklaar na een bezoek aan de sportdokter (gevaarlijk) en was Tijs (Vangeneugden) zo collegiaal om als vaste U9 doelman bij te springen en kwam het toch in orde.
Over naar de match dan... We wisten dat het een zwaar duel ging worden, want intensief en maandenlang scoutingswerk van Lille had geleerd dat er veel power, techniek en inzet in de ploeg zit. Dat bleek meteen al bij de start, want we werden zwaar onder druk gezet. Bij een van de eerste aanvallen knalde Lucas snoeihard binnen en keken we al meteen tegen een achterstand aan. Op familiale hulp gingen we dus niet moeten rekenen, dat was ook meteen helder. Het deed dan ook deugd dat Samuel op rechts kon oprukken en enigszins onverwacht via een vrij scherpe hoek op doel kon trappen en de bal tegen de touwen joeg: 1-1. De kopjes gingen omhoog en we geloofden dat het kon.
We hielden goed stand gedurende enkele minuten, maar toen Willem de bal 10 meter voor doel voor de voet kreeg en meedogenloos uithaalde was er geen kruid tegen gewassen natuurlijk. Nadien kenden we even een mindere periode en maakten we de foutjes die een degelijke U9 ploeg niet meer maakt. We stonden slecht bij een hoekschop en lieten ons een paar keer knullig op een hoopje spelen. Dat is niet erg want elke week gaan we net daaruit leren en over enkele weken zullen we vast ook wat slimmer geworden zijn.
Maar uitgeteld waren we allerminst en als we de kans kregen voor een tegenaanval gingen we er vol voor. Jef was weer zijn typische zelf, met onverdroten inzet en doorzetting. Samuel probeerde het technisch mooi op te lossen, Mathijs met een combinatie van techniek en heel veel kracht en Michiel deed erg zijn best om elke kans af te blokken met het stevigere tackle-werk. In het tweede deel van de eerste helft legden we een paar keer een fraaie combinatie op de mat en een niet topfitte Stan slaagde er dankzij het werk van de hele ploeg in om zo waar nog een hattrick op het bord te schilderen, waaronder een mooi uitgespeelde vrije trap tussen Mathijs en Stan. Daardoor konden we met een fraaie 4-6 gaan rusten.
In de tweede helft startten we matig en lieten ons makkelijk twee doelpunten aansmeren. Lille speelde het knap en slim, hield het spel goed open en breed en we lieten ons opnieuw vangen door uit positie te lopen. Gelukkig hadden we wel Tijs nog in doel, die een paar keer erg knap tussenbeide kwam en echt een meerwaarde bleek voor dit team. Hij was ook heel precies in het uitverdedigen zodat we daar nooit in de fout gingen en een geen makkelijke tegendoelpunten slikten. Bedankt Tijs !
In de tweede helft maakten we nog een knap doelpunt toen Samuel vanop links doorzette, goed keek en zag dat Mathijs op rechts was gevolgd en de bal netjes door de verdediging schoof zodat Mathijs mooi kon besluiten. Net zoals afgelopen zaterdag krijgen we het de laatste 10' fysiek zwaar tegen U9 teams en dat was nu niet anders. Daardoor kon Lille nog verdiend de voorsprong verder uitbouwen met twee extra doelpunten. Maar we lieten nooit de moed zakken en iedereen bleef vol gaan tot het einde, al was het soms op of over het randje en had Michiel Bent nog flink te pakken aan de zijlijn. Gelukkig had de scheids de zaak netjes onder controle en werd de tackle-met-veel-man-en-geen-bal in der minne geregeld.
Uiteindelijk sloten we af met een verdiende overwinning van een sterker Lille, maar mogen wij terug kijken op een meer dan verdienstelijke prestatie van onze jongens. We werden nooit weggespeeld en op sommige momenten konden we ook offensief een paar keer fraai uithalen. We hebben er weer veel van geleerd en we zijn trots op de prestaties van Tijs, Samuel, Stan, Jef, Michiel en Mathijs.
En last but not least...het deed minstens zoveel deugd om te horen dat ook ons ander team eenzelfde sterke prestatie neerzette tegen Lille. Ook daar verloren we met 5-9 maar deden we flink mee in de match ! De details lees je vast binnenkort in het verslag maar een pluim voor Kobe, Elias, Rune, Cedric, Jeroen, Cyril en Finley !
Scoreverloop:
02:13 - 0-1 03:27 - 1-1 Samuel 08:03 - 1-2 11:11 - 1-3 11:59 - 1-4 13:07 - 2-4 Stan 14:55 - 2-5 16:06 - 2-6 17:27 - 3-6 Stan 24:50 - 4-6 Stan
Het nieuwe jaar startte gelukkig zonder valse noot en dus konden we terug de wedstrijden hervatten na twee afgelaste wedstrijden en een korte winterstop. Het nieuwe jaar houdt ook een verandering in doordat we vanaf nu een deel van de U9 wedstrijden zullen moeten overnemen. We vertrokken dus een beetje voor een onbekend avontuur tegen de U9 van Exc. Bouwel.
De jongens waren erg gemotiveerd om zich zeker niet te laten doen door Bouwel en je voelde dat ze scherp en geconcentreerd waren voor de match. Het begin van de wedstrijd was moeilijk. Ondanks de goede bedoelingen waren de mannen toch erg onder de indruk van gestalte, snelheid van uitvoering en kracht bij Bouwel. Logisch natuurlijk dat je een verschil van een jaar goed ziet op deze leeftijd. Maar ondanks de druk kreeg Bouwel niet echt grote uitgespeelde kansen. Dat kwam omdat onze flanken Mathijs, Samuel en Stan het veld verdedigend goed klein hielden en in de middenstrook Elias, Thijs en Jef net altijd op tijd ertussen zaten om vrije schietkansen te verhinderen. Er werd scherp verdedigd, mooi om te zien.
Michiel was de Chinese vrijwilliger in doel en hij deed dat voortreffelijk. Onvervaard smeet hij zich, indien nodig, in de baan van de bal en de paar kansen die Bouwel dan toch creëerde werden zo mooi gered. Een knappe prestatie !
Na ruim 11' kwamen we stilaan onder de hoge druk van Bouwel uit en konden we het spel ook eens verleggen op de andere helft. Stan zorgde voor een knappe raid op rechts, hield mooi het overzicht en schotelde Mathijs de 0-1 voor. Een beetje tegen de gang van het spel in, dat wel maar moed dat het gaf ! Plots geloofden we er helemaal in en we schudden de laatste sporen van onnodige bewondering van ons af. We gingen er nu helemaal voor en even later zette Stan ons met een hard en hoog schot op een 0-2 voorsprong. Bouwel kwam even later weer mooi terug in de match met een gekruist schot dat net te goed getrapt was om uit de gestrekte armen van Michiel te blijven. Knap in de verste hoek.
Pech voor Bouwel, heel kort nadien, op een hoekschop van Mathijs. Op zich niet zo toppie getrapt want te dicht bij doel en doelman, maar de Bouwelse verdediger kreeg de bal tegen de rug en verraste zo zijn eigen doelman: 1-3.
Bouwel bleef strijden en kwam opnieuw dichter, maar kort voor rust deed Thijs een prachtige inspanning door te blijven jagen achter een bal op links. Na twee, drie keer had hij hem eindelijk helemaal te pakken, dribbelde de flankverdediger uit, kopje omhoog en Stan die het goed zag gebeuren was op rechts meegeschoven en kreeg de voorzet in de loop getrapt en knal 2-4 ! Een onwaarschijnlijk mooie combinatie !
Scoren deden Jef, Elias en Samuel niet in de eerste helft, maar werken des te meer. Echt iedereen deed meer dan zijn uiterste best en in geen enkel duel trokken deze strijders hun voet terug en daar win of verlies je de wedstrijden natuurlijk.
Rusten dus met een onverwachte 2-4 voorsprong. Bouwel droop ontgoocheld af richting kleedkamer maar onze jongens rommelden al weer over het veld als een soort opwarming voor de tweede helft. Onvermoeibaar kennelijk.
In de tweede helft ging Elias in doel en Michiel scherpte zijn messen om er eens flink in te vliegen. Even deed de motivatie-brul van Bouwel bij de start van de tweede helft onze monden nog even openvallen, maar echt onder de indruk waren we niet. Samuel ging in de spits spelen en dat zorgde voor ademruimte achteraan. Bouwel kreeg het moeilijk om er nog goed uit te komen op die manier. Op die momenten is Jef er altijd. De bal raakte niet ontzet in de Bouwelse verdediging en Jef friemelde de bal, die via Stan terug kwam, tussen paal, verdediger en doelman in een gaatje dat niemand zag, maar Jef wel dus. We moeten vanavond in "Stadion" nog eens in de herhaling kijken hoe dat nu precies kon. Maar goed... 2-5 dus.
Het was een zware tweede helft en fysiek kregen we het natuurlijk moeilijk tegen deze ploeg. Nooit was er even een rustpauze en het spel golfde op en neer. Elias had de zaakjes in doel netjes onder controle en zat er goed tussen als dat nodig was. Het uitverdedigen ging ook vlot en zo tikte de tijd weg in ons voordeel. Michiel was nog flink uitgerust, maar ontpopte zich niet tot de publiekslieveling met zijn typische tackles en gewroet. Enige ergernis in de Bouwelse tribune was hoorbaar tot in de dug-out, maar werd daar rustig genegeerd
We merkten natuurlijk wel het niveau-verschil en Stan en Samuel ook zeker wel. De gebruikelijke dribbelcombinaties van 3-tegenstanders-op-een-rijtje, neen dat lukt nu niet meer. Maar knap dat ze zich snel aanpasten en de combinaties op zochten ipv de solo's.
Met nog tien minuten op de klok zette opnieuw Jef ons om een geruststellende 3-6 voorsprong. De zege leek binnen, maar toen sloeg de vermoeidheid hard toe. Thijs had de hele tweede helft gevochten op rechts, Samuel achter elke bal vooraan gejaagd, Stan achteraan het slot op de deur gehouden en Mathijs links een loopgraaf bij elkaar gewroet...kortom, het vat was af. En zo kon Bouwel nog met een paar stevige acties en harde schoten terugkomen met twee late doelpunten: 5-6.
Verder kwamen ze echter niet en dus deden we deze eerste keer méér dan verhoopt werd en sleepten we met hard werk, gekruid met de nodige techniek een onwaarschijnlijk mooie zege in de wacht. Een pluim voor Elias, Michel, Stan, Thijs, Mathijs, Jef en Samuel.
Voor de laatste wedstrijden van het jaar trokken we vrijdag naar het indoortoernooi van KFC Tongerlo. We kwamen terecht in een poule met Thes Sport, Achter Olen en Wiekevorst. In onze eerste wedstrijd tegen Thes Sport leken we een makkelijke overwinning binnen te halen nadat het al snel 0-2 werd. Thes kwam echter sterk terug en pas in de laatste minuut kon Mathijs het bevrijdende doelpunt maken. De wedstrijd tegen Wiekevorst ging gelijk op maar op basis van het aantal kansen hadden we misschien een zege kunnen claimen. Het doelpunt kwam er niet en het werd 0-0. Een zege tegen Achter Olen volstond om de finale te spelen. Onze competitiewedstrijd tegen Olen indachtig, leek dit een makkelijke klus te worden. Maar onze Olense vrienden kwamen bijzonder scherp voor de dag. Bovendien beschikten ze over een geheim wapen in de persoon van een prettig gestoorde trainer die zoveel decibels produceerde dat ondergetekende vermoedelijk de rest van zijn dagen kan genieten van een gezellige fluittoon in zijn rechteroor. Onze jongens waren duidelijk onder de indruk van de omstandigheden en de ploeg die we recent nog van de mat veegden, bleek nu te sterk. 1-3 voor Achter Olen en geen finale. De ontgoocheling werd doorgespoeld met een sterke prestatie tegen Oevel. 0-4.
Tijdens een gezellige terugrit in het gezelschap van de familie Neixskens - Michielsen liet de zoon des huizes zich nog opmerken door een acute en niet aflatende interesse voor de langste vrachtwagen ter wereld. Wij schuimden inmiddels het wereldwijde web af en leerden dat de langste vrachtwagen die ooit gereden heeft bijna anderhalve kilometer lang was. Het vehikel in kwestie (de MacTitan) is wel niet verder geraakt dan 100 meter. Wij hopen de heer Thobias hiermee een afdoende antwoord te hebben geboden.
Geniet nog van de eindejaarsfeesten en tot volgende week!
"De Michel? Die leest uw verslagen nooit..." Een gezellige avond in café "5 voor 12" eindigde in bittere ontgoocheling na de ontboezemingen van de charmante wederhelft van onze afgevaardigde. Het werd niet beter toen wij door duiveltjescoördinator Glenn Van De Vel werden gewezen op het onbreken van een verslag van de wedstrijd tegen Oostmalle. Het is dan ook met de moed in de schoenen dat wij, een week na de feiten, alsnog verslag uitbrengen. Ons Genoegen kende een droomstart in Oostmalle en na 5 minuten hadden Elias en Stan al drie maal raak getroffen. Spelverdeler Stan werd enkele keren stevig aangepakt door groen-wit. Na een zoveelste valpartij was de moed al even ver te zoeken als bij uw verslaggever. We zouden de wedstrijd met vijf spelers moeten volmaken. Rune en Elias hadden al een wedstrijd in de benen en zonder wisselspelers kregen we het dan ook bijzonder moeilijk. Doelman Kobe werd stevig onder vuur genomen. Alsof dat nog niet genoeg was, liet hij zich nog opmerken door een uitworp met veel vertrouwen richting eigen doel te gooien. Even was er twijfel bij de scheidsrechter maar de grensrechter was formeel. Geen doelpunt! Die doelpunten kwamen er later wel. Oostmalle knutselde een paar mooie aanvallen in mekaar en we gingen rusten met een 3-5 achterstand. Rune nam plaats in doel en Kobe werd in de strijd gegooid als spits. Cyril en Thys leverden knap verdedigend werk en ook Rune stond goed te keepen. Het overwicht van de thuisploeg was echter te groot. 3-7 was het verdict. Een goede en leerrijke wedstrijd voor onze jongens waarin ze getoond hebben dat ze kunnen knokken als dat nodig is.
Thobias en Michiel waren geveld door ziekte, en zo had Minthe zich opgeofferd om nog een 2de match te spelen. In het begin van de match hadden we het niet gemakkelijk, we kwamen al snel 2-0 achter ook al speelden we goed mee, Samuel bracht ons met een solo terug tot 2-1, maar daarna was het Oostmalle die vlot scoorde en ze liepen uit tot 5-1. We lieten de kopkes niet hangen en vochten ons terug in de match, eerst kon Jef een voorzet van Mathijs in doel werken en daarna was het weer Jef die scoorde. We waren nu echt wel de betere ploeg en we bleven aanvallen, en ondertussen was Minthe aan het bevriezen in doel want oostmalle kon onze keeper niet meer bedreigen.Samuel en Jef scoorden wel en zo stond het met de rust 5-6. In de 2de helft mocht Cédric Minthe vervangen in doel, want ook Cédric had er al een match opzitten en had de 1e helft alles gegeven dus hij had wat rust verdiend. Ook de 2de helft was ongelooflijk spannend, oostmalle scoorde tegen maar ook wij reageerden gevat en scoorden tegen , eerst Samuel en daarna Mathijs, na een mooi steekballetje van Minthe. Toch kwam onze tegenstander terug op gelijke hoogte 8-8. Cédric kwam nog een paar keer goed tussenbeide en Mathijs rolde in zijn eentje de defensie op en scoorde nog 2x, onze meegereisde supporters gingen door het lint. Ondertussen had Jef ook nog een goaltje meegepikt en zo wonnen we verdiend met 8-11. prima wedstrijd van iedereen, Minthe, Cédric, Mathijs, Jef en Samuel, tot donderdag
scoreverloop:
1-0 2-0 2-1 Samuel 3-1 4-1 5-1 5-2 Jef 5-3 Jef 5-4 Samuel 5-5 Jef 5-6 Samuel
. Enfin, dit gezegd zijnde, probeerden we dus ons grote zelfvertrouwen over te brengen op de spelers.
We waren wat blij dat vrijdag de dooi tegen een snel tempo was ingetreden, want we hebben niet de spelers om in barre winterse omstandigheden echt heel goed uit de verf te komen. Een graad of zes, een vochtig en perfect bespeelbaar veld, dat klinkt al veel beter. De opwarming was veel belovend, er werd geconcentreerd warm gelopen en de een-op-een duelletjes lieten zien dat ze alle zes scherp stonden vandaag, ondanks voor sommigen toch een zeer zware Sportrakker week.
De wegen van de (Antwerpse) Voetbalbond zijn soms ondoorgrondelijk. Als iedereen in Vlaanderen speelt, wordt er in Antwerpen afgelast bij de dreiging van een lichte bui. Vandaag lag er daarentegen nog een laagje sneeuw op de Vorselaarse velden, maar nu werd er wel gespeeld. Vreemd, maar er zat dus niks anders op dan vanmorgen de lijnen sneeuwvrij te maken en na 3 weken van gedwongen rust terug te hernemen met de competitie kalender. Gelukkig was het tegen 11u al ietsje warmer geworden en begon de grond stilaan te ontdooien, maar het was toch ver van ideaal om er echt een goede match van te maken.
Het zinderde al een tijdje van de hoogspanning ten huize van de broers De Voldere. Er was er al eens eentje in de hoek gevlogen wegens pestgedrag waarbij de zekere overwinning van Lille tegen OG iets te flink in de verf werd gezet, waarna de tranen bij de andere broer niet meer te stuiten waren. Dus en of ze er klaar voor waren vanavond na school: om 5 uur zaten ze al paraat in uniform te wachten in de keuken...
Het nieuwe jaar startte gelukkig zonder valse noot en dus konden we terug de wedstrijden hervatten na twee afgelaste wedstrijden en een korte winterstop. Het nieuwe jaar houdt ook een verandering in doordat we vanaf nu een deel van de U9 wedstrijden zullen moeten overnemen. We vertrokken dus een beetje voor een onbekend avontuur tegen de U9 van Exc. Bouwel.
