Na de moeizame heropstart van vorig weekend, was vandaag onze motor weer op volle toeren aan het draaien, zeker na de vlotte training van afgelopen donderdag. We begonnen dan ook fors aan de wedstijd in Herenthout. Michiel stond na lang nog eens in het doel, maar had het de eerste tien minuten van de wedstrijd behoorlijk makkelijk en rustig. We liepen namelijk vlotjes uit tot 0-4 met enkele mooie dribbel doelpunten van Samuel, een knappe binnentikker van Thijs en een doelpunt van Stan vanop de achterlijn waarbij de bal toch nog bij de eerste paal binnen draaide. De keeper krabte zich daarbij even in de haren en keek eens of er geen gat in het zijnet was, want hoe kon zoiets nu in godsnaam gebeuren ?
Het leek dus een beetje op een walk-over af te stevenen, maar toen schoot Herenthout in actie. Twee spelers maakten daar echt wel het verschil, een hele sterke zwarte parel en een grote blonde krullenbol. Technisch waren we zeker de betere ploeg, maar in fysieke kracht kwamen we zeker tegen deze mannen vaak te kort. Ze dolden een beetje met de verdediging en waren niet bang om eens flink de schouder erin te zetten. Aan onze kant was de concentratie ook wat minder na de vlotte opening en zo gebeurde het dat Michiel zich die eerste helft toch nog 4 keer gewonnen moest geven, ook al heeft hij er meer tegengehouden dan binnengelaten.
Ondanks de tegendoelpunten hadden ook wij best nog goede kansen en vooraan speelden Rune en Cyril een stevige partij, door vroeg te storen bij uittrappen en ook goed mee te verdedigen als dat nodig was.
In de tweede helft ging Rune opnieuw in doel staan, na zijn sterke keepersprestatie van vorige week. Kort tactisch overleg nog in de rust, waarbij we iedereen nog eens duidelijk maakten wie we in de tweede helft bij de tegenstander zeker geen meter ruimte mochten geven. Dat maakte dat we terug met wat meer vuur startten in de match. Dat rendeerde meteen want we liepen uit tot 4-6, met o.a. een slim uitgespeelde vrijetrap, hiel van Michiel en een knal van Stan met de bal.. terwijl de verdediging nog druk doende was zich te organiseren...
Daarna was het opnieuw eventjes minder en we kregen twee ongelukkige tegendoelpunten tegen: 6-6 na goed 30' spelen. Cyril begon zich opnieuw fel in het spel te mengen en schudde de ene dribbel na de andere uit de schoenen. Op een bepaald ogenblik was de hele verdediging op een hoopje gedribbeld en ging hij alleen richting doel. Een zekere aarzeling of enig ongeloof hielden hem net van een verdiend doelpunt, jammer.
De wedstrijd golfde echt op en neer, waarbij we steeds op voorsprong kwamen om dan weer bijgebeend te worden. Thijs deed op de flanken en in de spits er echt alles aan om de buit binnen te halen en bij een 7-7 stand in het midden van de tweede helft, haalden we stilaan het laken naar ons toe. Technisch waren we toch net wat beter en geleidelijk aan hadden we in de match ook de noodzakelijke vechtkracht gevonden om ons fysiek te weren tegen de sterke Herenthout spelers.
Rune hield ons in doel recht en forceerde bijna de beslissing door, na een knappe interventie, Stan op rechts te lanceren, terwijl de tegenstander nog aan het overleggen was waarom ze net niet gescoord hadden. De hele flank lag open, de raid was fenomenaal, het schot perfect...maar de keeper was ook goed, dus net geen beslissende goal.
Die doelpunten kwamen er uiteindelijk toch wel en in de laatste minuten liepen we nog vlot uit tot 7-10, na onder andere knappe collectieve doelpunten waarbij iedereen flink jaagde achter de bal waardoor de verdediging wel fouten moest maken. Een knap doelpunt was nog een voorzet van op rechts door Stan die bij de tweede paal door Thijs werd binnengetikt.
Een verdiende overwinning, waarbij we gaandeweg in de wedstrijd groeiden en steviger en geconcentreerder begonnen te spelen ! Prima gespeeld door Samuel, Stan, Thijs, Michiel, Rune en Cyril.
Het leukste was misschien nog de kleedkamer-uit-de-oude-doos, met kachel en een douche waar je spannend het water door een gat zag binnen lopen en aan de andere kant via een kleedkamerbankje weer geheimzinnig naar buiten zag stromen, de wondere wereld tegemoet...
Scoreverloop
0-1 4' Samuel 0-2 6' Thijs 0-3 9' Samuel 0-4 10' Stan 1-4 15' 2-4 17' 3-4 20' 4-4 22'
rust
4-5 26' Thijs 4-6 27' Stan 5-6 29' 6-6 31' 6-7 32' Stan 7-7 37' 7-8 35' Stan 7-9 47' Thijs 7-10 48' Thijs
Wedstrijdverslag van onze tegenstander Rauw Sport (OG-Rauw 8-6)
Zo af en toe vind je op internet ook wel eens een verslagje van onze wedstrijd maar dan geschreven door de tegenpartij. Altijd leuk om ook die versie eens te lezen. Er staat zelfs een hele foto-reportage onder !
Vreemde opmerking wel over "vastzetten op eigen helft", want we maken er een punt van om even achteruit te plooien bij een uittrap van de keeper. Dat we nadien weer snel op de bal zitten en beter zijn, tja...
Afgelopen dinsdagavond werd de eerste kindergemeenteraad georganiseerd met een vertegenwoordiger van elke lagere school-klas in de gemeenteraad. Met enige trots kunnen we toch wel melden dat ook onze ploeg een gemeenteraadslid heeft, nl Kobe ! De appel valt soms inderdaad niet ver van de boom
Onder ruime persbelangstelling begon de vergadering met een eedaflegging en een officiële foto onder het goedkeurende oog van de Koning en Koningin.
We hopen natuurlijk ook stiekem dat via Kobe en de andere voetballers in de gemeenteraad (de U8 is met 3 leden ook ruim vertegenwoordigd !) ook de belangen van de ploeg waar nodig naar voor gebracht zullen worden.
Felicitaties aan Kobe met zijn benoeming !
Een paar foto's van de gemeenteraad vind je in de bijlagen hieronder.
De heenmatch in Olen hadden we met vrij zware cijfers verloren, dus we waren op onze hoede. Toch was het Olen dat het beste begon en snel op 0-1 kwam. We konden terugkomen tot 1-1, maar dan was Olen niet meer te stoppen: 1-4 bij de rust. In de 2e helft speelden we veel beter mee en werd het 2-4 en 2-5. Dan schoten we wakker en konden terugkomen tot 4-5. Thobias schoot de gelijkmaker op de keeper en op de counter maakte Olen er uiteindelijk toch nog 4-6 van. Onze spelers waren Cyril, Sem, Thobias, Stan, Thys, Nicolas en Joppe. Tot donderdag !
We speelden vandaag tegen AC Olen en Rauw Sport en om de hernieuwde competitiestart te vieren waren er na de wedstrijd frietjes voor iedereen ! Van harte bedankt aan de mama's die de handen uit de mouwen hebben gestoken voor dit leuk initiatief ! Enkele sfeerfoto's...
Voor onze derde wedstrijd van de dag hadden we deze keer Rauw Sport uitgenodigd. Op basis van hun eerdere uitslagen dit seizoen, leek dit een relatief makkelijkere tegenstander te moeten worden. Maar onderschatting is de basis voor een nederlaag, dus we begonnen met verse krachten Kobe, Rune en William en de mannen met de extra longen Mathijs, Thobias, Minthe en Jef toch geconcentreerd aan de match.
Na wat druk die in eerste instantie niet tot echte doelkansen leidde, konden we toch de score openen met een knap schot van Jef. Daarna zakten we even weg in de match en werden we terecht door Rauw onder leiding van hun kleine maar technisch en fysiek sterke kapitein met de neus op de feiten gedrukt: 1-2 zo waar na minder dan 10' spelen.
Daarna konden we met enkele dribbels en goede individuele acties toch opnieuw op voorsprong klimmen. Op een bepaald moment konden we zelfs op een comfortabele 4-2 stand komen, toen Kobe met een magistraal schot de keeper probeerde te verschalken. Helaas ging de bal met een zucht net langs de verkeerde kant van de paal buiten, echt jammer. Zoals het dan wel eens vaker gaat, krijg je het deksel op de neus en voor de rust kon Rauw nog gelijk maken. 3-3 aan de rust, dat was niet helemaal volgens de verwachtingen.
De rust had zoals vaker wel eens goed gedaan en in de eerste 5' van de tweede helft maakten we eindelijk het nodige verschil. Drie doelpunten brachten ons op een 6-3 stand. Daarna kwam het spel weer wat meer in evenwicht en de score liep aan beide kanten nog gelijkmatig op zonder dat we nog ooit echt in de problemen kwamen. We rondden de wedstrijd dan ook af met een 8-6 zege tegen een verdienstelijke en fijne tegenstander, maar normaal moeten we hier vlotter afstand kunnen nemen.
Het leek een eeuwigheid geleden dat we nog eens konden spelen, maar vandaag lag er geen sneeuw meer, het regende niet en de grond bleek ook niet bevroren, dus geen enkele reden konden de Bond-bobo's vinden om ons nog tegen te houden. Integendeel, het leek al een klein beetje op een ontluikende lente, met een aangenaam voorjaarszonnetje zo over het veld.
AC Olen, dat wisten we nog van de heenronde, die heeft in de breedte een sterke kern. In de zomer slaagden we er wel eens in om nipt te winnen met een sterke ploeg, maar dat zou nu toch moeilijk worden. Dat bleek ook van bij de start. We stonden constant onder aanvallende druk en konden niet echt een vuist maken. Blijkbaar zat er ook een zekere vermoeidheid in de ploeg na een weekje Sportrakkeren. AC Olen speelde het ook slim en liet de bal goed van voet tot voet gaan. We probeerden wel de gaten dicht te lopen, maar omdat de automatismen om onze plaats op het veld consequent in te nemen en te houden wat vastgeroest leken na de winteronderbreking, liepen we ons eigenlijk een beetje dood...
De stand klom dus in de loop van de eerste helft gestaag verder tot een 0-5 ruststand. Verder dan een eenzame tegenprik, die net buitenkant paal ging, kwamen we helaas niet in de eerste helft. Tijdens de rust dan een beetje orde in de gelederen proberen te brengen en in de tweede helft liep het opnieuw al wat vlotter. We kwamen beter in het spel voor, we liepen minder verloren meters en half weg in de tweede helft bij een 0-7 stand kon Mathijs met een mooie hattrick in 3 minuten plots de stand terug mooier laten ogen 3-7. Jef zag nog een knappe actie langs rechts afgerond worden met een overlangs schot dat tegen de paal spatte, anders had het misschien nog spannend kunnen worden.
Uiteindelijk eindigden we met een 3-8 nederlaag. Hoopgevend was de verbetering in de tweede helft zodat we volgende week tegen Herenthout opnieuw een goede prestatie van onze jongens mogen verwachten ! De dappere strijders die vandaag weerwerk boden aan AC Olen waren: Rune VB, Cédric, Milan, Michiel, Mathijs, Jef en Minthe.
Gisterenavond was het dan eindelijk zo ver: de befaamde OG Quiz ging door in de kantine. Ik was netjes op tijd vertrokken en stond braaf aan te schuiven aan de inschrijvingen in de logische veronderstelling dat ik wel de eerste zou zijn van ons Dream Team. Groot was de verbazing toen bleek dat de familie Van der Eecken - Torfs al met de pen in aanslag klaar zat aan tafel 5 ! Een unicum dat toch even in de verf gezet moet worden. Kort nadien kwam ook May toe en dus was onze ploeg compleet.
De zaal zat afgeladen vol met in totaal 50 ploegen. Een blik links, voor en achter maakte al snel duidelijk dat we tussen schoon volk zaten: ervaren quiz ploegen alom, die naast veel kennis ook blijkaar de gewoonte hebben om met een koelbox vol met hapjes, koekjes en snoepjes naar de strijd te trekken. Daar hadden wij niet aan gedacht en dat zou later op de avond leiden tot een dodelijk suikerdipje...
Het begon vlot in de eerste vragenronde met een 8/10 en de we lonkten al eens naar de linkerkant op de prijzentafel aan de toog. De flessen Aldi wijn gingen we niet moeten kiezen, net zo min als de zeemvellen en schotelvodden. Een schroevendraaier set, Select voetbal en koffiezet daarentegen...
In de daarop volgende rondes kreeg ons enthousiasme een deukje, want de moelijkheidsgraad van vragen over kunst, wetenschap, varia (yeah right), bloemen en bijtjes, film en noem maar op ging met een ruk omhoog en de juistheid van de antwoorden omgekeerd evenredig dus... Achteraan in de zaal hadden de drie Debutantjes ploegen plaats genomen. Jammer voor ons en de rest van de zaal want het drankverbruik in die hoek was zo hoog dat alle garcons moesten bijspringen om het bier aangesleept te krijen, waardoor Dirk vele meters moest lopen om dan maar zelf tot aan de toog te gaan. Het aloude principe van "als de wijn is in de man, is de wijsheid in de kan" bleek te gelden, want bij de tussenstanden hoorden we telkens al heel snel de U6 noemen...te beginnen bij de 50ste plaats uiteraard
De avond vorderde gestaag en regelmatig wist iemand van ons toch echt wel een slimmigheidje. De dames waren ongelooflijk sterk in de kunst, muziek en film vragen terwijl Dirk en ik toch alles bleken te weten over Leslie Ann Poppe en PIP implantaten, echt een complementair team ! Helaas werden er ook een paar kemels geschoten met een zekere herkenning van de brug in Istanbul die nadien toch in een ander Europees land bleek te liggen en de sluitingsprijs van Putte-Kapellen die na veel twijfelen toch met zekerheid gereden werd tussen Putte en Kapellen....niet dus
Om een lang verhaal kort te maken: we eindigden erg verdienstelijk op een 29ste plaats op 50 deelnemers, uiteraard inclusief een pak professionele quiz ploegen. Met dank aan An, May en Dirk voor de grote inzet !
Om de eindeloze reeks aan afgelaste wedstrijden (intussen al 6) deze winter een beetje op te vangen speelden we vaak in de Sporthal kleine indoorwedstrijdjes. Enkele sfeerbeelden...
De heenwedstrijd in Veerle hadden we met 7-2 verloren, dus we verwachtten een moeilijke wedstrijd. We begonnen zeer sterk aan de wedstrijd en het ging goed heen en weer met kansen aan beide zijden, toch konden we al vlug 2x scoren. Onze doelman vd 1e helft, Cédric, kwam nog een paar keer gepast uit zijn doel om de counters van Veerle af te stoppen, toch werd het nog 2-1. We bleven zeer vlot combineren en zo was het bij de rust 3-1. In de 2e helft kwam Cyril in het doel, ook hij had enkele goede reddingen in huis. Wij waren vandaag duidelijk de betere ploeg en de overwinning kwam nooit in gevaar, eindstand 6-4. Er worden regelmatig al goede pasjes gegeven en de posities blijven goed behouden. Bravo iedereen, goed bezig, Cyril, Cédric, Thobias, Thijs, Mathijs, Rune VB. Tot woensdag iedereen!
Het was al weken aangekondigd in de plaatselijke pers..."The Battle of the Family Geenen/Obbels". We maken er een erezaak van om familie duels te winnen en niet met nipte cijfers natuurlijk. Dus met verse krachten Kobe en Milan, aangevuld met oudstrijders van de 10u wedstrijden Samuel, Thijs Mathijs, Thobias en (natuurlijk) Stan waren we, op zijn zachtst gezegd, redelijk gewapend
Voor de wedstrijd hadden we allemaal nog een stukje verjaardags-voetbaltaart van Thobias (zelf gemaakt door Marijke ! Bedankt !!) gegeten. Vermoedelijk zat er ook een doosje Concap is, van de leverancier 2 km verder want het was meteen raak van bij de aftrap. In de eerste minuut al liet Stan aan iedereen zien dat de overwinning in Vorselaar ging blijven 1-0 ! Zo de toon was gezet.
Het bleef vlot lopen die eerste helft met af en toe pareltjes van doelpunten zoals een afstandsschot in de linker beneden hoek en Stan die de keeper te grazen neemt met een overhoekse trap. Ook Thijs pikte zijn doelpuntje weer mee en in no time stond het bij de rust 8-0. De eigen doelpunten, dat had je al begrepen intussen gingen vlot binnen, maar ook de nul houden was de verdienste van doelman Milan die er enkele keren knap een voet of hand had tussen gestoken !
"Makkie" riep Mathijs tijdens de rust, maar de tweede helft moesten we ook nog geconcentreerd aanpakken ! Samuel mocht na weken smeken en bidden toch zijn grote doelman-droom waar maken en ging in doel ! Stan kent vrienden noch familie op een voetbalveld en ging er meedogenloos tegen aan met het ene counterdoelpunt na de andere magistrale solo. 8 doelpunten zou hij er uiteindelijk intrappen, de ene al mooier dan de andere. De makkelijkste, een pass van op de zijkant die maar binnen te tikken was, daar doen we niet aan mee en die missen we dan ook. Waarom makkelijk als je het ook moeilijk kan.
De tweede helft was vaak mooi om zien met verschillende knappe acties en passes. Een aanval van op de flank door Mathijs, een goeie overzichtsblik en dan de juiste pass naar het centrum, schitterend ! Kobe was in de eerste helft sterk in de balrecuperatie vooraan, maar in de tweede helft demonstreerde hij vooral zijn tactisch vernuft door daar op te duiken voor doel waar de bal ging komen. Dat zijn de grote spitsen in wording ! Zoals het al eens loopt bij een spits, wou de bal er vandaag net niet in voor Kobe, maar hij was wel op de goeie plek en heeft hard gewerkt. Dat kan zeker ook gezegd worden van Milan die in de verdediging en het middenveld heel hard werkte om de bal te veroveren en met een pass naar de zijkant de tegenaanval te lanceren. Een verdedigende middenvelder is van goudwaarde !
Ook Thijs, Thobias en Mathijs maakten heerlijke driehoekjes en maakten elk nog 1 of meerdere goaltjes. De reporter heeft na een doelpunten-festival ochtend last om alles nog te herinneren, maar een knap overhoeks schot van Thobias en een mooie actie met assist van Mathijs, afgewerkt door Thijs bleven toch zeker bij.
Uiteindelijk werd het 17-1, ondanks het feit dat SKS Herentals zeker een goede ploeg had. De doelman was uitstekend en met Stan's neefje en enkele andere spelers hadden we best onze handen vol. Maar tegen ons dreamteam van de dag (Kobe, Milan, Thobias, Mathijs, Stan, Thijs en Samuel) was geen kruit opgewassen. Slechts 1 keer moest gelegenheidskeeper Samuel zich gewonnen geven in de tweede helft zodat ook SKS een verdiend doelpunt kon scoren.
Scoreverloop
1-0 1' Stan 2-0 4' Samuel 3-0 6' Samuel 4-0 11' Samuel 5-0 18' Stan 6-0 20' Stan 7-0 21' Thijs 8-0 22' Thobias
rust
9-0 27' Stan 10-0 29' Thobias 11-0 33' Stan 12-0 35' Stan 13-0 37' Mathijs 14-0 40' Thijs 14-1 41' 15-1 43' Stan 16-1 45' Thobias 17-1 49' Stan
Oef...eindelijk mochten we nog eens voor echt voetballen ! Geen afgelastingen deze week, gelukkig. Met drie wedstrijden op het programma, waarvan toch wel 1 zware tegen Veerle, hadden we de stille ambitie om onze ongeslagen status in 2012 nog een weekje te verlengen.
Helaas kregen we vanochtend bericht dat onze Jef goed ziek was en dus helaas verstek moest laten gaan. Omdat we al niet veel overschot hadden, meteen Stan van achter de ontbijttafel thuis weggeplukt en zo waren we toch nog op volle sterkte. Wiekevorst was een voor ons onbekende ploeg, want pas onlangs toegevoegd in de competitie-kalender. Het was een ploeg met nieuwe spelertjes, dus in principe moest onze routine toch wel de overhand kunnen halen.
Minthe ging zoals gebruikelijk de eerste helft in doel, maar helaas kunnen we daarvan niet veel wapenfeiten vermelden...omdat het vrij rustig was aan die kant van het veld. Maar een uitgeruste doelman is twee veldspelers waard in de tweede helft natuurlijk...dus wacht maar even een paar paragrafen... We begonnen flitsend aan de eerste helft met binnen de minuut de openingstreffer van Samuel. Ik hield mijn boekje en pen al maar klaar om de verhoopte "doelpunten regen" verder te noteren, maar dat viel een beetje tegen. We speelden niet slecht, maar helemaal scherp stonden we nog niet zo vroeg op de dag. Bovendien hadden we bij Wiekevorst ook een erg degelijke doelman staan, die best wel wat knappe kansen wist te pakken. Soms kwamen we ook net een stapje tekort om de laatste bal binnen te trappen. Maar in de problemen kwamen we uiteraard nooit en tegen de rust stond het toch 4-0, na extra goals van Samuel en Stan.
In de tweede helft ging Sem in doel. Sem heeft zich enkele keren flink kunnen uitleven op tegenaanvallen van Wiekevorst dat toch wel af en toe bleef dreigen. Ze kwamen ook al meteen op 4-1 na wat geharrewar in onze verdediging. Geen erg, een minuutje later stond het al weer 5-1. Een vlotte match geeft al eens wat mogelijkheden voor experimenten en dus mocht verdedigende-rots-in-de-branding Michiel volop zijn kans gaan als diepe spits. Dat was een beetje onwennig en af en toe verzeilde hij weer op de libero positie, maar geleidelijk aan ging het steeds beter. Op een uittrap van de doelman was hij er als de kippen bij om de bal te onderscheppen en met een knal op halve hoogte in de rechterhoek was elke keeper kansloos. Zijn eerste echte doelpunt dit seizoen is een feit, dat deed zichtbaar deugd !
Minthe dacht "dat kan ik ook" en terecht... Ook hij kon de bal onderscheppen en ging messcherp door het centrum van de verdediging op doel af...bam onhoudbaar binnen. Ook voor Minthe de eerste seizoensgoal. Het spel vlotte steeds beter en tijdens de tweede helft werden de flanken goed benut door Rune en Stan, Rune zat er verschillende keren goed tussen op links en wist dan Stan of Samuel te bereiken. De Wiekevorstse verdediging werd zo een paar keer helemaal op een hoopje getikt en Minthe had slim gezien dat de goeie plaats die voor doel is en kon nog tweemaal knap afronden na collectief sterke acties ! Drie doelpunten in 1 helft, dat noemt een hattrick. Sterk werk Minthe !
Na een aarzelende start ging de motor dus toch volop aan het draaien en we eindigden met een knappe 11-1 zege. Goed gespeeld van Rune, Sem, Stan, Samuel, Michiel en Minthe.
Scoreverloop
1-0 1' Samuel 2-0 11' Samuel 3-0 18' Samuel 4-0 25' Stan
rust
4-1 26' 5-1 27' Samuel 6-1 30' Michiel 7-1 33' Samuel 8-1 35' Minthe 9-1 36' Samuel 10-1 46' Minthe 11-1 50+1' Minthe
Ondanks het vroege uur was blijkbaar iedereen goed uitgeslapen want we begonnen zeer sterk aan de wedstrijd en zetten onze tegenstander onmiddellijk onder druk. We voetbalden zeer goed samen en we zagen dan ook enkele mooie combinaties, iedereen bleef goed op positie spelen en de 0-1 kon niet uitblijven. Tegen het spelbeeld in kwam Merksplas toch nog via een counter op gelijke hoogte, voor de rest had onze keeper Minthe geen problemen met de schaarse aanvallen van Merksplas. We waren niet onder de indruk van de 1-1 en konden voor de rust nog de 1-2 scoren, na de rust kwam Zenthe in het doel ipv van Minthe. Onze keeper kwam nog 2 keer goed uit om de aanval van Merksplas te stoppen, we bleven vlot combineren en liepen vlot uit tot 1-7. We troffen nog enkele keren de paal en de keeper van Merksplas stond goed te keepen en zo bleef het 1-7. Proficiat allemaal, een prachtige overwinning met zeer mooi voetbal en bedankt Zenthe (en Glenn) om ons te helpen, de andere spelers van vandaag waren Joppe, Thijs, Stan, Thobias. doe zo verder en tot woensdag!!!
We waren nog maar net bekomen van de vorige partij tegen Netezonen en de volgende tegenstander stond al op ons te wachten. Snel Mathijs, Samuel en Michiel een andere trui laten aantrekken, terwijl Thobias per helicopter werd overgevlogen van alweer een andere U7 overwinning en samen met de verse krachten Kobe, Jef en Milan waren we om 11.30u weer klaar voor de strijd tegen De Kempen.
In de eerste helft hadden we duidelijk veldoverwicht en we konden de tegenstander bijna constant op de eigen helft terug drukken, zonder daarbij echt veel goede kansen te kunnen creëren. Uiteindelijk kraakte De Kempen toch door het gebeuk op de defensie en in de 16 en 17' konden Mathijs en Thobias ons op een comfortabele 2-0 voorsprong zetten. Milan was op rechts een sterke wedstrijd aan het spelen, erg geconcentreerd en met veel inzet, dat hielp ! Tegen twee zeldzame maar vlijmscherpe counters van FC De Kempen, kon Michiel in doel helaas niets beginnen. De ballen knalden snoeihard binnen. 2-2 bij de rust, en ook nu weer het gevoel dat dit moest kunnen.
In de tweede helft was Michiel wat gerecupereerd en kon Milan in doel overnemen. Ook in deze match drukten we de tegenstander terug bij het begin van de tweede helft. Kobe, als spits gestart, pikte de bal in van een tegenstander en gaf een welgemikte pass naar Mathijs zodat die ons op voorsprong kon brengen. Soms zit het verschil in de kleine bewegingen en passen die enkel de topspelers in de voeten hebben, mooi werk van Kobe.
Maar ook nu liet De Kempen de moed niet zakken en onze 4-2 voorsprong smolt weg tot 4-4, waarop Mathijs al fatalistisch de nederlaag zag aankomen. Mooi niet, dat had Mathijs na een kleine pep-talk ook goed begrepen. Hij tankte nog eens extra zuurstof en zette er opnieuw de beuk in...en dat scheelt een slok op een borrel. Jef wil van verliezen zeker niet weten en wroette zich vooraan tussen elke actie en speelde de hele verdediging geregeld op een hoopje samen met bondgenoot Samuel. Even leek het toch verkeerd te gaan, toen we zelfs 4-5 achter kwamen op 7' van het einde.
Kobe en Michiel blokkeerden toen onze verdediging, geen man kwam er nog langs. Vlak voor tijd maakte Thobias er nog mooi 5-5 van en daarmee konden we eigenlijk wel vrede nemen. Maar toen een inworp op rechts in de voeten van Thobias kwam, kapte die netjes de tegenstander uit en trapte mooi links binnen, in blessure tijd 6-5 !!! Spelers en supporters door het dolle heen natuurlijk, want zo'n twee razend spannende en mooie wedstrijden na elkaar, dat gebeurt niet vaak.
De dode duif tussen de sparren, keek en zag dat het goed was geweest.... Iedereen trok tevreden naar een welverdiende douche en zal vanavond wellicht zeer goed slapen. Met dank aan Milan, Kobe, Jef, Samuel, Mathijs, Thobias en Michiel.
Nadat we voor de winterstop geëindigd waren op een valse noot en ook de start van het nieuwe jaar in het water hadden zien vallen vorig weekend, stond iedereen natuurlijk dubbel scherp om met een knalprestatie het nieuwe jaar in te gaan.
We hadden een drukke zaterdagochtend voor de boeg, met o.a. een thuiswedstrijd tegen Netezonen. In de heenronde hadden we daar relatief makkelijk kunnen winnen met slechts 5 spelers (6-12), maar een blik op hun palmares was toch een goede waarschuwing. Ze hadden best wel enkele verrassend goede uitslagen gehaald tegen sterke ploegen. Dus toch maar opletten.
Het begin van de wedstrijd liet al snel zien dat het een match met een evenwichtig verloop zou worden. Het duurde lang voor er echte doelkansen kwamen, maar na 9' werd er dan toch gescoord, helaas aan de verkeerde kant. We konden dat echter snel weer ombuigen met mooie doelpunten van Samuel en Mathijs. De voorsprong vasthouden bleek moeilijk, ondanks flink keeperswerk van Cédric. Bij de rust keken we opnieuw aan tegen een achterstand 2-3.
Het bleef wel een haalbare kaart deze ploeg en we zetten ons schrap voor de tweede helft. William ging in doel voor de tweede helft en met Cyril en Rune als rotsen in de branding achteraan, Mathijs en Samuel op de flank, Cédric als stoorzender vooraan en Michiel om de gaatjes dicht te lopen, moest het wel lukken. We namen een verschroeiende start in de tweede periode en in no time hadden we de achterstand omgebogen in een 5-3 voorsprong. Toen Cyril in de 34' ook nog eens de bal toegespeeld kreeg en snoeihard uithaalde knalde de bal links tegen de paal en tergend langzaam rolde hij langs de doellijn naar de andere kant om uiteindelijke net voor een grabbelende keeper in de andere hoek binnen te gaan. Sjieke goal van Cyril en 6-3. De wedstrijd leek in ons voordeel gekanteld te zijn.
Helaas gaf Netezonen de moed zeker niet op en met 2 snelle tegengoals kropen ze opnieuw heel dichtbij (6-5). Het bleef spannend tot 7-6, toen Cédric opnieuw wat lucht bracht met een mooie trap die binnen ging, 8-6 op 4' voor het einde, dat moest kunnen. Toch werd het nog bibberen toen Netezonen 8-7 scoorde.
Ik dacht dat dat niet zo erg was want die goal viel in de 24' minuut, dus nog even slim de bal rondspelen en de buit was binnen. Helaas bleek onze scheids niet te kunnen stoppen zodat een laatste aanval van Netezonen schuin voor doel werd opgezet. De bal leek binnen te rollen, knalde binnenkant paal terug en kon nog net voor twee aanstormende Netezonen aanvallers gepakt worden door William. Oef... nu was het toch zeker echt wel gedaan. No way...dacht de scheids, nog eens kijken of we het geluk kunnen tarten met 1 laatste aanval. We verloren de bal en een exacte copie van de fase zonet deed zich opnieuw voor: gerommel voor de goal en al weer redde William op het nippertje de meubelen voor onze ploeg.
Snel het fluitje afgepakt en in de dreef gegooid, want 3 keer gingen we geen geluk hebben. De thriller eindigde dus op 8-7, yes ! Knappe collectieve prestatie en inzet van Cyril, Cédric, Rune VB, Mathijs, Samuel, Michiel.
Eindelijk was het zover, het indoor boarding tornooi in Tongerlo. We waren er helemaal klaar voor met onze 13 strijders van de dag. Met twee ploegen ingeschreven, die elk in een andere poule stonden, telkens van 6 teams. In totaal dus 5 groepswedstrijden van telkens 8' en daarna nog een finale wedstrijd tegen de gelijkgeplaatste van de andere groep.
We waren mooi op tijd dus hadden we nog even tijd om aan het kunstgras te voelen en te snuffelen zodat we precies wisten hoe de bal rolde op zo'n ondergrond. Onze beide ploegen speelden telkens op hetzelfde ogenblik hun groepswedstrijden. Beginnen deed team A tegen Linda Olen en team B tegen het gevreesde Westerlo. Dat laatste bleek niet echt nodig want Westerlo was gewoon kansloos tegen een gemotiveerd Vorselaar. We drukten hen terug op de eigen helft en met twee doelpunten van Thijs was de klus geklaard. Team A had intussen ook Linda Olen met 3-1 ingepakt, dus we hadden alvast onze start niet gemist !
Tweede match was tegen Sint Dimpna voor team B en team A tegen Oevel. Oevel was niet zo'n heel sterk team, maar door ongelukkig balverlies kwam OG toch op achterstand. Gelukkig kon Tibo letterlijk in de toeter van het eindsignaal nog de stand op 1-1 brengen, ook al was daar even scheidsrechterlijke verwarring over. Team B trof dus Sint Dimpna, en we weten vanuit de competitie dat dit zware ploegen zijn. Dat bleek ook wel want we werden op het boarding veld met 3-0 uitgetikt. Niks aan te doen, een terechte uitslag.
De derde match was voor beide ploegen tegen thuisploeg Tongerlo. Onze scouts hadden intussen al gemeld dat dit geen moeilijke klus mocht zijn. Dat was voor team A zeker ook het geval. Ze wonnen makkelijk en met de vingers in de neus met 3-0. Voor team B was het een paar andere mouwen op het terrein zonder boarding. De bal was de hele tijd buiten het veld en de onervaren Tongerlo spelers wisten niet hoe of wat te doen. De bal bleef eindeloos stil liggen op de lijnen, de keeper twijfelde steeds wat hij nu met een bal ging doen. De beperkte speeltijd tikte zo genadeloos weg en we dreigden met een gelijkspel te eindigen. Gelukkig was er nog Stan die een van de weinige mogelijkheden wist binnen te trappen zodat we met een Christophe Daum spelletje toch de nodige puntjes pakten !
In de vierde wedstrijd kreeg team A het andere Sint Dimpna voorgeschoteld en team B de groen-witten van Zammel. Team A deed wat we niet meteen verwacht hadden, nl. Sint Dimpna onder controle houden. Een knap 1-1 eindresultaat was het gevolg van zoveel inzet, mooi gedaan ! Team B had met Zammel zeker een haalbare tegenstander op het boarding terrein. We hadden ook duidelijk overwicht en vele kansen, maar telkens liep het op het einde een beetje mis, zodat een krappe 1-0 na een mooi doelpunt van Jef, alweer een nipte overwinning leek op te leveren. Op een van de weinige snedige tegenaanvallen moest keeper Zenthe zich toch gewonnen geven zodat we hier helaas 2 puntjes nodeloos weggaven.
Na vier wedstrijden leerde de tussenstand ons dat zowel team A, met 8 punten en team B met 7 punten netjes op de tweede plaats stonden, kort gevolgd weliswaar door beide Sint Simpna's. De laatste wedstijd was voor beide teams echter tegen de sterke groepsleiders, respectievelijk Lierse en Ham United.
Vol goede moed begonnen we aan die wedstrijden, in de hoop om onze tweede plaatsen vast te houden. Dat lukte de eerste minuten aardig tegen Ham. We verdedigden sterk, Michiel was in doel geconcentreerd en als de bal buiten rolde waren we niet zo gehaast om hem op te halen Halfweg de wedstrijd kwam het talent van Ham helaas toch de overhand nemen en met enkele knappe acties en schoten werden we toch een illusie armer en verloren we met 5-0. Lierse bleek op het boarding terrein ook een maatje te sterk, wat wil je, maar een beperkte 3-0 nederlaag was zeker een zeer eervol resultaat.
Vlug naar de kantine toen om het klassement te raadplegen. We bleken in beide reeksen op evenveel punten te eindigen als Sint Dimpna, maar door een beter doelpunten saldo van Sint Dimpna, werden zij telkens tweede en wij elk derde (op zes) in onze reeksen. Door de tornooi formule betekende dat we voor plaatsen 5 en 6 het nooit geziene en razend spannende duel tussen beide OG's gingen krijgen. De zenuwen gierden door de keel, in de kantine werden spontaan natuurlijke groepjes gevormd volgens uitrusting en heimelijk werd onder de trainers de tactiek afgesproken.
Stip 13.13u begonnen we aan de allesbeslissende match. Team A in OG uitrusting, team B voor de gelegenheid in mooi rood, echte Rode Duivels volgens de mannen. De wedstrijd was hevig, da's het minste wat je kon zeggen. De boarding werd intensief gebruikt en de drang om te winnen was aan beide kanten groot. Af en toe een duw en tackle moest kunnen, samen chips eten konden we straks ook nog wel, nu waren we even tegenstanders. Het resultaat was enkele gekwetsen aan beide kanten, maar de tranen waren snel weggewist want het spel ging in alle hevigheid verder natuurlijk. Echt grote kansen kwamen er niet echt, tot op een bepaald moment Rune vanop 8meter hard kon uithalen. Broer Cédric was bij de pinken en duikelde de bal zeer knap uit de lage hoek. Waauw...
Uiteindelijk ging het nog flink op en af, maar eindigen deden we met 0-0, waardoor het bewijs geleverd was dat we twee sterke en evenwaardige teams tussen de lijnen hadden staan. Penalties moesten dus beslissen over plaatsen 5 en 6. Elk team mocht drie keer trappen. De Roden begonnen en Stan en Thijs van het rode team kenden geen genade met Minthe. Hard en onhoudbaar binnen. Jef besloot met een knaller de kers op de taart te zetten, maar Minthe is een goeie keeper natuurlijk en pakte de bal. Daarna het gele team: Thobias werd door papa als eerste in het veld gestuurd en trapte zeer beheerst en precies...pats op de paal. Pech ! Mathijs werkte vervolgens snoeihard af in de hoek en toen maakte trainer Marc een zeer verrassende keuze voor de beslissende penalty: broer Rune tegen broer Cedric in doel. Missen betekende het einde voor team A, scoren was opnieuw de stand in evenwicht brengen. Rune liep aan en trapte...recht op Cédric maar zo hard dat de bal door de benen toch binnen verdween en dus 2-2. We waren nog niet klaar dus.
Nu zou er afwisselend getrapt moeten worden tot er een winnaar was. Michiel begon voor team rood, maar Minthe pakte knap. Dan mocht Tibo proberen voor geel, maar de bal ging ook naast. Dan was Zenthe voor rood aan de beurt. Koelbloedig zonder te verpinken trapte hij netjes binnen. Cyril kreeg de weinig benijdenswaardige taak om even goed te doen. Dat lukte niet, wellicht door een lichte verrekking in de bil zodat team rood uiteindelijk na een razendspannende wedstrijd won. Uiteindelijk werden we dus respectievelijk met OG B 5e en met OG A 6e, maar eerlijkheidshalve wel even vermelden dat team A 8 punten haalde in zijn groep (mét uiteindelijke tornooi winnaar Lierse in) en team B een puntje minder. Dus twee kampioenen ploegen, met respectievelijk volgende spelers:
Team A (geel): Cyril, Rune VB, Enrique, Tibo, Mathijs, Minthe en Thobias Team B (rood): Stan, Thijs, Cédric, Michiel, Zenthe en Jef
Bedankt iedereen voor het fijne tornooi, al was het voor de toeschouwers jammer dat de verwarming niet een beetje aanstond in de hal en dat de catering wel erg ver van de indoorhal lag. Toch zeker wel een verbeterpunt voor de organisatie !
Uitslagen:
Linda Olen - OG A 1-3 Blauwvoet - OG A 1-1 OG A - Tongerlo 3-0 OG A - Sint Dimpna 1-1 Lierse SK - OG A 3-0
VC Westerlo - OG B 0-2 Sint Dimpna - OG B 3-0 OG B - Tongerlo 1-0 OG B - Zammel 1-1 Ham United - OG B 5-0
Poule A
1. Lierse SK (15) 2. Sint Dimpna A (8) 3. OG Vorselaar A (8) 4. Linda Olen 5. Blauwvoet Oevel 6. Tongerlo A
Poule B
1. Ham United (15) 2. Sint Dimpna B (7) 3. OG Vorselaar (7) 4. Zammel 5. Westerlo 6. Tongerlo
Eindronde (wedstrijd tussen 3e): OG A - OG B 0-0 (2-3 na penalties)
Eindstand:
1. Lierse 2. Ham United 3. Sint Dimpna A 4. Sint Dimpna B 5. OG Vorselaar B 6. OG Vorselaar A 7. Linda Olen 8. Zammel 9. Westerlo 10. Blauwvoet Oevel 11. Tongerlo A 12. Tongerlo B
Het was al weken aangekondigd in de plaatselijke pers..."The Battle of the Family Geenen/Obbels". We maken er een erezaak van om familie duels te winnen en niet met nipte cijfers natuurlijk. Dus met verse krachten Kobe en Milan, aangevuld met oudstrijders van de 10u wedstrijden Samuel, Thijs Mathijs, Thobias en (natuurlijk) Stan waren we, op zijn zachtst gezegd, redelijk gewapend 
Oef...eindelijk mochten we nog eens voor echt voetballen ! Geen afgelastingen deze week, gelukkig. Met drie wedstrijden op het programma, waarvan toch wel 1 zware tegen Veerle, hadden we de stille ambitie om onze ongeslagen status in 2012 nog een weekje te verlengen.
We waren nog maar net bekomen van de vorige partij tegen Netezonen en de volgende tegenstander stond al op ons te wachten. Snel Mathijs, Samuel en Michiel een andere trui laten aantrekken, terwijl Thobias per helicopter werd overgevlogen van alweer een andere U7 overwinning en samen met de verse krachten Kobe, Jef en Milan waren we om 11.30u weer klaar voor de strijd tegen De Kempen.
Nadat we voor de winterstop geëindigd waren op een valse noot en ook de start van het nieuwe jaar in het water hadden zien vallen vorig weekend, stond iedereen natuurlijk dubbel scherp om met een knalprestatie het nieuwe jaar in te gaan.
Eindelijk was het zover, het indoor boarding tornooi in Tongerlo. We waren er helemaal klaar voor met onze 13 strijders van de dag. Met twee ploegen ingeschreven, die elk in een andere poule stonden, telkens van 6 teams. In totaal dus 5 groepswedstrijden van telkens 8' en daarna nog een finale wedstrijd tegen de gelijkgeplaatste van de andere groep.
