We waren nog maar net bekomen van de vorige partij tegen Netezonen en de volgende tegenstander stond al op ons te wachten. Snel Mathijs, Samuel en Michiel een andere trui laten aantrekken, terwijl Thobias per helicopter werd overgevlogen van alweer een andere U7 overwinning en samen met de verse krachten Kobe, Jef en Milan waren we om 11.30u weer klaar voor de strijd tegen De Kempen.
In de eerste helft hadden we duidelijk veldoverwicht en we konden de tegenstander bijna constant op de eigen helft terug drukken, zonder daarbij echt veel goede kansen te kunnen creëren. Uiteindelijk kraakte De Kempen toch door het gebeuk op de defensie en in de 16 en 17' konden Mathijs en Thobias ons op een comfortabele 2-0 voorsprong zetten. Milan was op rechts een sterke wedstrijd aan het spelen, erg geconcentreerd en met veel inzet, dat hielp ! Tegen twee zeldzame maar vlijmscherpe counters van FC De Kempen, kon Michiel in doel helaas niets beginnen. De ballen knalden snoeihard binnen. 2-2 bij de rust, en ook nu weer het gevoel dat dit moest kunnen.
In de tweede helft was Michiel wat gerecupereerd en kon Milan in doel overnemen. Ook in deze match drukten we de tegenstander terug bij het begin van de tweede helft. Kobe, als spits gestart, pikte de bal in van een tegenstander en gaf een welgemikte pass naar Mathijs zodat die ons op voorsprong kon brengen. Soms zit het verschil in de kleine bewegingen en passen die enkel de topspelers in de voeten hebben, mooi werk van Kobe.
Maar ook nu liet De Kempen de moed niet zakken en onze 4-2 voorsprong smolt weg tot 4-4, waarop Mathijs al fatalistisch de nederlaag zag aankomen. Mooi niet, dat had Mathijs na een kleine pep-talk ook goed begrepen. Hij tankte nog eens extra zuurstof en zette er opnieuw de beuk in...en dat scheelt een slok op een borrel. Jef wil van verliezen zeker niet weten en wroette zich vooraan tussen elke actie en speelde de hele verdediging geregeld op een hoopje samen met bondgenoot Samuel. Even leek het toch verkeerd te gaan, toen we zelfs 4-5 achter kwamen op 7' van het einde.
Kobe en Michiel blokkeerden toen onze verdediging, geen man kwam er nog langs. Vlak voor tijd maakte Thobias er nog mooi 5-5 van en daarmee konden we eigenlijk wel vrede nemen. Maar toen een inworp op rechts in de voeten van Thobias kwam, kapte die netjes de tegenstander uit en trapte mooi links binnen, in blessure tijd 6-5 !!! Spelers en supporters door het dolle heen natuurlijk, want zo'n twee razend spannende en mooie wedstrijden na elkaar, dat gebeurt niet vaak.
De dode duif tussen de sparren, keek en zag dat het goed was geweest.... Iedereen trok tevreden naar een welverdiende douche en zal vanavond wellicht zeer goed slapen. Met dank aan Milan, Kobe, Jef, Samuel, Mathijs, Thobias en Michiel.
Nadat we voor de winterstop geëindigd waren op een valse noot en ook de start van het nieuwe jaar in het water hadden zien vallen vorig weekend, stond iedereen natuurlijk dubbel scherp om met een knalprestatie het nieuwe jaar in te gaan.
We hadden een drukke zaterdagochtend voor de boeg, met o.a. een thuiswedstrijd tegen Netezonen. In de heenronde hadden we daar relatief makkelijk kunnen winnen met slechts 5 spelers (6-12), maar een blik op hun palmares was toch een goede waarschuwing. Ze hadden best wel enkele verrassend goede uitslagen gehaald tegen sterke ploegen. Dus toch maar opletten.
Het begin van de wedstrijd liet al snel zien dat het een match met een evenwichtig verloop zou worden. Het duurde lang voor er echte doelkansen kwamen, maar na 9' werd er dan toch gescoord, helaas aan de verkeerde kant. We konden dat echter snel weer ombuigen met mooie doelpunten van Samuel en Mathijs. De voorsprong vasthouden bleek moeilijk, ondanks flink keeperswerk van Cédric. Bij de rust keken we opnieuw aan tegen een achterstand 2-3.
Het bleef wel een haalbare kaart deze ploeg en we zetten ons schrap voor de tweede helft. William ging in doel voor de tweede helft en met Cyril en Rune als rotsen in de branding achteraan, Mathijs en Samuel op de flank, Cédric als stoorzender vooraan en Michiel om de gaatjes dicht te lopen, moest het wel lukken. We namen een verschroeiende start in de tweede periode en in no time hadden we de achterstand omgebogen in een 5-3 voorsprong. Toen Cyril in de 34' ook nog eens de bal toegespeeld kreeg en snoeihard uithaalde knalde de bal links tegen de paal en tergend langzaam rolde hij langs de doellijn naar de andere kant om uiteindelijke net voor een grabbelende keeper in de andere hoek binnen te gaan. Sjieke goal van Cyril en 6-3. De wedstrijd leek in ons voordeel gekanteld te zijn.
Helaas gaf Netezonen de moed zeker niet op en met 2 snelle tegengoals kropen ze opnieuw heel dichtbij (6-5). Het bleef spannend tot 7-6, toen Cédric opnieuw wat lucht bracht met een mooie trap die binnen ging, 8-6 op 4' voor het einde, dat moest kunnen. Toch werd het nog bibberen toen Netezonen 8-7 scoorde.
Ik dacht dat dat niet zo erg was want die goal viel in de 24' minuut, dus nog even slim de bal rondspelen en de buit was binnen. Helaas bleek onze scheids niet te kunnen stoppen zodat een laatste aanval van Netezonen schuin voor doel werd opgezet. De bal leek binnen te rollen, knalde binnenkant paal terug en kon nog net voor twee aanstormende Netezonen aanvallers gepakt worden door William. Oef... nu was het toch zeker echt wel gedaan. No way...dacht de scheids, nog eens kijken of we het geluk kunnen tarten met 1 laatste aanval. We verloren de bal en een exacte copie van de fase zonet deed zich opnieuw voor: gerommel voor de goal en al weer redde William op het nippertje de meubelen voor onze ploeg.
Snel het fluitje afgepakt en in de dreef gegooid, want 3 keer gingen we geen geluk hebben. De thriller eindigde dus op 8-7, yes ! Knappe collectieve prestatie en inzet van Cyril, Cédric, Rune VB, Mathijs, Samuel, Michiel.
Eindelijk was het zover, het indoor boarding tornooi in Tongerlo. We waren er helemaal klaar voor met onze 13 strijders van de dag. Met twee ploegen ingeschreven, die elk in een andere poule stonden, telkens van 6 teams. In totaal dus 5 groepswedstrijden van telkens 8' en daarna nog een finale wedstrijd tegen de gelijkgeplaatste van de andere groep.
We waren mooi op tijd dus hadden we nog even tijd om aan het kunstgras te voelen en te snuffelen zodat we precies wisten hoe de bal rolde op zo'n ondergrond. Onze beide ploegen speelden telkens op hetzelfde ogenblik hun groepswedstrijden. Beginnen deed team A tegen Linda Olen en team B tegen het gevreesde Westerlo. Dat laatste bleek niet echt nodig want Westerlo was gewoon kansloos tegen een gemotiveerd Vorselaar. We drukten hen terug op de eigen helft en met twee doelpunten van Thijs was de klus geklaard. Team A had intussen ook Linda Olen met 3-1 ingepakt, dus we hadden alvast onze start niet gemist !
Tweede match was tegen Sint Dimpna voor team B en team A tegen Oevel. Oevel was niet zo'n heel sterk team, maar door ongelukkig balverlies kwam OG toch op achterstand. Gelukkig kon Tibo letterlijk in de toeter van het eindsignaal nog de stand op 1-1 brengen, ook al was daar even scheidsrechterlijke verwarring over. Team B trof dus Sint Dimpna, en we weten vanuit de competitie dat dit zware ploegen zijn. Dat bleek ook wel want we werden op het boarding veld met 3-0 uitgetikt. Niks aan te doen, een terechte uitslag.
De derde match was voor beide ploegen tegen thuisploeg Tongerlo. Onze scouts hadden intussen al gemeld dat dit geen moeilijke klus mocht zijn. Dat was voor team A zeker ook het geval. Ze wonnen makkelijk en met de vingers in de neus met 3-0. Voor team B was het een paar andere mouwen op het terrein zonder boarding. De bal was de hele tijd buiten het veld en de onervaren Tongerlo spelers wisten niet hoe of wat te doen. De bal bleef eindeloos stil liggen op de lijnen, de keeper twijfelde steeds wat hij nu met een bal ging doen. De beperkte speeltijd tikte zo genadeloos weg en we dreigden met een gelijkspel te eindigen. Gelukkig was er nog Stan die een van de weinige mogelijkheden wist binnen te trappen zodat we met een Christophe Daum spelletje toch de nodige puntjes pakten !
In de vierde wedstrijd kreeg team A het andere Sint Dimpna voorgeschoteld en team B de groen-witten van Zammel. Team A deed wat we niet meteen verwacht hadden, nl. Sint Dimpna onder controle houden. Een knap 1-1 eindresultaat was het gevolg van zoveel inzet, mooi gedaan ! Team B had met Zammel zeker een haalbare tegenstander op het boarding terrein. We hadden ook duidelijk overwicht en vele kansen, maar telkens liep het op het einde een beetje mis, zodat een krappe 1-0 na een mooi doelpunt van Jef, alweer een nipte overwinning leek op te leveren. Op een van de weinige snedige tegenaanvallen moest keeper Zenthe zich toch gewonnen geven zodat we hier helaas 2 puntjes nodeloos weggaven.
Na vier wedstrijden leerde de tussenstand ons dat zowel team A, met 8 punten en team B met 7 punten netjes op de tweede plaats stonden, kort gevolgd weliswaar door beide Sint Simpna's. De laatste wedstijd was voor beide teams echter tegen de sterke groepsleiders, respectievelijk Lierse en Ham United.
Vol goede moed begonnen we aan die wedstrijden, in de hoop om onze tweede plaatsen vast te houden. Dat lukte de eerste minuten aardig tegen Ham. We verdedigden sterk, Michiel was in doel geconcentreerd en als de bal buiten rolde waren we niet zo gehaast om hem op te halen Halfweg de wedstrijd kwam het talent van Ham helaas toch de overhand nemen en met enkele knappe acties en schoten werden we toch een illusie armer en verloren we met 5-0. Lierse bleek op het boarding terrein ook een maatje te sterk, wat wil je, maar een beperkte 3-0 nederlaag was zeker een zeer eervol resultaat.
Vlug naar de kantine toen om het klassement te raadplegen. We bleken in beide reeksen op evenveel punten te eindigen als Sint Dimpna, maar door een beter doelpunten saldo van Sint Dimpna, werden zij telkens tweede en wij elk derde (op zes) in onze reeksen. Door de tornooi formule betekende dat we voor plaatsen 5 en 6 het nooit geziene en razend spannende duel tussen beide OG's gingen krijgen. De zenuwen gierden door de keel, in de kantine werden spontaan natuurlijke groepjes gevormd volgens uitrusting en heimelijk werd onder de trainers de tactiek afgesproken.
Stip 13.13u begonnen we aan de allesbeslissende match. Team A in OG uitrusting, team B voor de gelegenheid in mooi rood, echte Rode Duivels volgens de mannen. De wedstrijd was hevig, da's het minste wat je kon zeggen. De boarding werd intensief gebruikt en de drang om te winnen was aan beide kanten groot. Af en toe een duw en tackle moest kunnen, samen chips eten konden we straks ook nog wel, nu waren we even tegenstanders. Het resultaat was enkele gekwetsen aan beide kanten, maar de tranen waren snel weggewist want het spel ging in alle hevigheid verder natuurlijk. Echt grote kansen kwamen er niet echt, tot op een bepaald moment Rune vanop 8meter hard kon uithalen. Broer Cédric was bij de pinken en duikelde de bal zeer knap uit de lage hoek. Waauw...
Uiteindelijk ging het nog flink op en af, maar eindigen deden we met 0-0, waardoor het bewijs geleverd was dat we twee sterke en evenwaardige teams tussen de lijnen hadden staan. Penalties moesten dus beslissen over plaatsen 5 en 6. Elk team mocht drie keer trappen. De Roden begonnen en Stan en Thijs van het rode team kenden geen genade met Minthe. Hard en onhoudbaar binnen. Jef besloot met een knaller de kers op de taart te zetten, maar Minthe is een goeie keeper natuurlijk en pakte de bal. Daarna het gele team: Thobias werd door papa als eerste in het veld gestuurd en trapte zeer beheerst en precies...pats op de paal. Pech ! Mathijs werkte vervolgens snoeihard af in de hoek en toen maakte trainer Marc een zeer verrassende keuze voor de beslissende penalty: broer Rune tegen broer Cedric in doel. Missen betekende het einde voor team A, scoren was opnieuw de stand in evenwicht brengen. Rune liep aan en trapte...recht op Cédric maar zo hard dat de bal door de benen toch binnen verdween en dus 2-2. We waren nog niet klaar dus.
Nu zou er afwisselend getrapt moeten worden tot er een winnaar was. Michiel begon voor team rood, maar Minthe pakte knap. Dan mocht Tibo proberen voor geel, maar de bal ging ook naast. Dan was Zenthe voor rood aan de beurt. Koelbloedig zonder te verpinken trapte hij netjes binnen. Cyril kreeg de weinig benijdenswaardige taak om even goed te doen. Dat lukte niet, wellicht door een lichte verrekking in de bil zodat team rood uiteindelijk na een razendspannende wedstrijd won. Uiteindelijk werden we dus respectievelijk met OG B 5e en met OG A 6e, maar eerlijkheidshalve wel even vermelden dat team A 8 punten haalde in zijn groep (mét uiteindelijke tornooi winnaar Lierse in) en team B een puntje minder. Dus twee kampioenen ploegen, met respectievelijk volgende spelers:
Team A (geel): Cyril, Rune VB, Enrique, Tibo, Mathijs, Minthe en Thobias Team B (rood): Stan, Thijs, Cédric, Michiel, Zenthe en Jef
Bedankt iedereen voor het fijne tornooi, al was het voor de toeschouwers jammer dat de verwarming niet een beetje aanstond in de hal en dat de catering wel erg ver van de indoorhal lag. Toch zeker wel een verbeterpunt voor de organisatie !
Uitslagen:
Linda Olen - OG A 1-3 Blauwvoet - OG A 1-1 OG A - Tongerlo 3-0 OG A - Sint Dimpna 1-1 Lierse SK - OG A 3-0
VC Westerlo - OG B 0-2 Sint Dimpna - OG B 3-0 OG B - Tongerlo 1-0 OG B - Zammel 1-1 Ham United - OG B 5-0
Poule A
1. Lierse SK (15) 2. Sint Dimpna A (8) 3. OG Vorselaar A (8) 4. Linda Olen 5. Blauwvoet Oevel 6. Tongerlo A
Poule B
1. Ham United (15) 2. Sint Dimpna B (7) 3. OG Vorselaar (7) 4. Zammel 5. Westerlo 6. Tongerlo
Eindronde (wedstrijd tussen 3e): OG A - OG B 0-0 (2-3 na penalties)
Eindstand:
1. Lierse 2. Ham United 3. Sint Dimpna A 4. Sint Dimpna B 5. OG Vorselaar B 6. OG Vorselaar A 7. Linda Olen 8. Zammel 9. Westerlo 10. Blauwvoet Oevel 11. Tongerlo A 12. Tongerlo B
Tegen deze sterke tegenstander konden we weinig beginnen, Milan begon de 1e helft in het doel maar kon niet verhinderen dat Herselt 7x kon scoren, zelf konden we slechts 1 x tegenscoren 1-7 bij de rust, in de 2de helft startte Mathijs als keeper, hij deed het niet slecht, maar kon niet verhinderen dat Herselt nog 9x kon scoren, gelukkig konden we de eer nog redden, 3-16 eindstand. Tegen deze tegenstander is dat zeker geen schande, de spelers vandaag waren keepers Mathijs en Milan, Rune VB, Stan, Nicolas, Jef, William, volgende keer beter en tot woensdag.
Vanmorgen stonden de zenuwen gespannen voor het familie duel tussen OG en Minderhout bij de familie Michielsen. Thobias was extra vroeg present en de rest van de familie zou volgen...
Om de nakende kerst- en nieuwjaarsfeestjes gezellig te houden (vooral aan Vorselaarse kant van de familie dan) hadden we de troepen nog eens opgepept en iedereen was vast besloten er vol voor te gaan. De start was nog enigszins rustig. De bal werd rond gespeeld in de eerste minuten en de tegenstander werd even op zijn waarde beoordeeld. We hadden in het begin ook een paar keer pech met ballen die er net naast gingen of op de paal belandden. Zoveel geluk kon niet blijven duren voor Minderhout en in de 6' opende Thobias met een droge knal het familie-feest. Daarna ging het hard in de eerste helft en schutters Thobias, Thijs en Samuel wisselden elkaar netjes af. Ook Cyril kwam in de eerste helft nog eens kort bij een doelpunt, maar het lukte net niet. In de verdediging was hij dan wel weer feilloos en vele aanvallen vertrokken achteraan van zijn voet.
Bij het naderen van de rust werd er wat lakser gespeeld en er sloop een gevoel van "dit is een hapje" in de ploeg. We haalden de rust met een 9-0 voorsprong. Bij de rust spraken we met Minderhout af om hen met een mannetje meer de tweede helft te laten aanvatten. Dat bleek een goede keuze te zijn, want langs beide kanten werd er in de tweede helft een stuk feller gespeeld.
Eerst nog even een Belgisch compromis uitgewerkt om een plots overschot aan kandidaat doelmannen op te lossen, en we waren klaar. Michiel had zich in de eerste helft niet echt moe moeten maken in de goal en stond boordevol energie aan de aftrap. Alles wat langs kwam en er wit uitzag werd hardnekkig achtervolgd en getackeld, desnoods met man erbij. Papa-scheidsrechter moest het enthousiasme al eens temperen, maar veel inzet zien we graag natuurlijk.
Rune viert morgen zijn 6e verjaardag en besloot terecht vandaag al aan het feestje te beginnen. Onze spits joeg bij de uittrappen van Minderhout achter de ballen en dat had resultaat. Hij snoepte de bal af van de laatste man en trapte rechts onder in de hoek zijn eerste seizoenstreffer binnen. Mathijs had in de eerste helft nog niet kunnen scoren en besloot dat in de tweede helft eens recht te zetten. Misschien was het ook een deugddoend toiletbezoekje dat de verlossing bracht, maar in de tweede helft lukte het wel om twee treffers binnen te prikken.
Rune had de smaak nu helemaal te pakken en toen Thobias hard op de paal knalde en Thijs in de rebound een verdediger of keeper trof was Rune er als de kippen bij om de derde poging toch binnen te trappen. In de slotminuut zou zo waar nog een derde doelpunt volgen, knap werk van onze spits.
In doel had Cyril duidelijk meer werk in de tweede helft, met verschillende aanvallen en hoekschoppen die weggewerkt moesten worden. Hij deed dat voortreffelijk al kon Minderhout dankzij het mannetje meer ook wel enkele keren mooi scoren.
Thobias kroonde zich tot topscoorder van de wedstrijd door in de laatste minuut zijn vijfde tegen het net te trappen en kan zo samen met Samuel, Michiel, Rune, Mathijs, Thijs en Cyril terugblikken op een mooie en verdiende overwinning ! Meteen is de voorlopig grootste seizoenswinst een feit.
Tot slot bedanken we Kathleen die manlief keurig verving als afgevaardigde. Michel was naar goede gewoonte gaan fietsen op zondag hoewel dat een levensgevaarlijke sport is met al die verkeersdrempels die ze tegenwoordig zo maar over de weg zaaien. Een praatje met een pijnlijk geschonden Dirk zal hem nog wel tot het voetbal bekeren. Veel beterschap aan Dirk gewenst
PS: zie ook link groepsfoto onderaan dit verslag.
Scoreverloop
1-0 6' Thobias 2-0 7' Thijs 3-0 8' Thobias 4-0 10' Thijs 5-0 10' Samuel 6-0 13' Samuel 7-0 15' Samuel 8-0 25'+3 Thijs 9-0 25'+3 Thobias
Vandaag speelden we tegen Herselt, twee ploegen waar we in de heenronde duidelijk een maatje te klein voor waren met nederlagen 13-4 en 17-1 als gevolg. Ik had vannacht om de paar uur ruim de tijd gehad om over de tactiek na te denken, maar een sluitend plan was er vanmorgen nog niet echt. Dan maar gewoon proberen ons best te doen.
We startten sterk aan de wedstrijd. Onze Sem deed het goed in de goal en op verschillende pogingen van Herselt zat Sem er steeds goed tussen. Op een van de eerste tegenaanvallen van OG kon Thijs de bal mooi in de hoek trappen, onhoudbaar voor de keeper en zo stonden we zowaar geheel onverwacht 1-0 voor ! Daarna kwam Herselt sterk opzetten en moesten we een beetje de rol lossen, zonder daarbij echt overspeeld te worden. We bleven goed meedoen, maar desondanks liep de achterstand toch op tot 1-6. Net voor rusten kwamen we nog eens collectief opduiken voor de goal van Herselt en Cedric slaagde erin met een fijn puntertje de bal door de benen van de doelman te mikken. Knap en zo gingen we met een acceptabele 2-6 de rust in.
In de tweede helft ging Minthe in doel en hij heeft heel erg zijn best gedaan om de schade te beperken. Heel veel ballen werden knap uit doel gehouden door gepast en attent uit doel te komen. Heel goed gedaan. Cedric en Joppe waren erg fel vandaag en konden regelmatig de bal afsnoepen van de tegenstanders en de tegenaanval inzetten. Bij het begin van de tweede helft zat Kobe knap tussen een Herseltse actie, veroverde de bal en kon die bij Sem afleveren. Die had netjes gezien dat Samuel in een goeie positie stond en met een rush op doel konden we zo milderen tot 3-6. In de tweede helft ging het spel wat op en af, met kansen én doelpunten langs beide zijden. We hadden nog een paar keer wat pech bij de afwerking, maar met een 6-10 tussenstand enkele minuten voor het einde mochten we best tevreden zijn. Uiteindelijk werd het in de laatste minuten nog 6-12.
We hebben vandaag met Minthe, Samuel, Cédric, Kobe, Thijs, Joppe en Sem het maximale eruit gehaald en de inzet was groot, dat is het belangrijkste !
Op deze mooie herfstdag begonnen we zeer sterk aan de wedstrijd, we waren blijkbaar zeer goed opgewarmd want na 15 min stond het al 0-4 ! Onze doelman van de 1e helft Rune had dan ook zeer weinig werk, maar bleef zeer attent. Hij moest zich toch 1 keer gewonnen geven: 1-4 bij de rust. In de 2de helft nam Cedric VB plaats in het doel, een zeer geslaagd debuut. Hij kon echter niet verhinderen dat Westmalle zeer sterk begon en kon terugkomen tot 3-4. Gelukkig deed Cedric nog enkele goede reddingen en konden we zelf nog 2x scoren op de counter: 3-6 eindstand. Een prima prestatie van onze jongens: Cédric & Rune VB, Thobias, Thijs, Mathijs, Kobe en Rune.
Onze vliegende reporter had nog maar net de polonaise in Gierle achter zich gelaten en stond al weer paraat in Nijlen. Eerst nog enige verwarring of er wel een tegenstander was om komaf mee te maken, maar dat bleek uiteindelijk toch het geval te zijn. Afgevaardigde Michel had een schat gevonden in de 3e zak met wedstrijdkledij en stond de hele wedstrijd langs de lijn te glimmen met een tricolore echte afgevaardigde-armband. Af en toe merkten we een gelukzalige streling over het kleinood. Als hij hem vanavond maar wil uitdoen voor het slapen gaan...Gelukkig waren er nog voldoende andere begeleiders om het echte werk te doen.
De wedstrijd dan... Hoewel Nijlen maar 4 spelertjes tussen de lijnen wist te krijgen, was het toch best een stevige ploeg. Onze U6 afvaardiging had maar weining tijd nodig om te wennen aan het trapje hoger bij de U7. Het spel golfde mooi heen en weer, op een zo mogelijk nog slechter veld dan in Gierle. Dat kwam onze techniek-jongens Zenthe, Tibo en Gutte niet zo goed uit en dus moesten de handen uit de mouwen om dat te compenseren. Plots dook er vanuit de kantine een 5e Nijlense speler op die er in mum van tijd 3-0 maakte. De plaatselijke trainer "wist" precies eerst niet goed of het nu een van zijn eigen spelers was of niet. Na enig aandringen en raadplegen van de speler zelf, bleek het tweede studiejaar niveau toch een beetje misplaatst te zijn, en werd de pret-bederver terug naar zijn cola in de kantine gestuurd. Gescoord werd er verder niet meer in de eerste helft.
In de tweede helft werd er flink gevochten voor elke bal. Cyril en Sem waren vandaag zéér dicht bij een doelpuntje, maar of de keeper zat er net nog tussen of de bal ging voorlangs. Toch flink gewerkt mannen ! Nicolas spurtte in de tweede helft achter elke bal en zorgde ervoor dat er langs de flanken niemand meer door ging. De achterstand liep nog verder op tot 4-0 maar toen kwamen we helemaal terug in de match door doelpunten van Zente en tweemaal Tibo. Tussendoor had Sem de verdediging zo op de zenuwen gewerkt dat ze van miserie de bal in eigen doel trapten. Een gelijke stand, dat ging naar een spannend slot.
Gelukkig hadden we de hele match Casper in de goal staan. Hij heeft ons in de eerste helft voor een grotere achterstand behoed en kwam op de perfecte momenten uit zijn doel, dook in alle passerende voeten en was zeer secuur in het vangen van de ballen. Achter de schermen wordt over een Bart Goor-optie nagedacht in bestuurskringen.
Gutte was niet onder de indruk van de U7 en was fel in de duels. Kort op de man, goed in de interceptie van de bal en gevaarlijk voor doel. Sterk werk ! Intussen waren we weer net op achterstand gekomen, maar daar kon Zenthe niet mee lachen. Op techniek (en als dat niet ging met een professionele fout) ging hij tekeer totdat de verdediging brak...5-5.
Uiteindelijk werd het nog 6-5, maar na een eerlijke delibiratie van de voltallige U6/U7 trainers en afgevaardigden (weliswaar enkel van OG, maar dat is een detail) werd besloten dat de U8 interventie van Nijlen in het begin met 3 goalen tot gevolg werd herleid tot 2 goalen. Dan was de jury nog mild, maar die twee goaltjes mochten ze houden omdat ze met 4 waren ipv 5.
Het was een prima match en een geslaagd experiment om met een U6/U7 ploeg een U7 match te spelen. Goed gepeeld Zenthe, Tibo, Casper, Cyril, Sem, Nicolas en Gutte !
Vanmorgen vroeg begonnen met de regenkledij op te diepen uit de kast. Een mens zou vergeten dat na 4 maanden trainen en spelen in lente-omstandigheden het dan toch nog eens herfst, misschien winter zou worden. De regen viel met bakken uit de lucht en na amper 1 of 2 regendagen had het veld van Gierle al behoorlijk te lijden gehad. Dat zou schrobben worden na de wedstrijd.
We hadden ons intensief en geconcentreerd opgewarmd, en na het kronen van penalty koning William, waren we klaar voor de match. Minthe stond in de eerste helft naar goede gewoonte in doel en hield ons in die periode enkele keren overeind. Het was nodig want Gierle is een goede ploeg, dat wisten we van begin september toen we er al eens thuis van verloren. We lagen de eerste 15' een beetje onder en dus was de 2-0 stand een juist beeld. Wellicht hielp het ons ook niet dat we in de eerste helft naar de goal moesten spelen waar de modderpoel het grootste was. Af en toe bleef de bal net steken terwijl we op weg waren naar een mooie kans.
Stan had deze keer speciale supporters bij met oma en opa (die eerder genietend dan enthousiast roepend langs de kant de wedstrijd volgden ). Mogelijk lag het daaraan maar Stan voelde zich als een vis in het water in deze natte omstandigheden en tikte de hele verdediging continu op een hoopje. Het aantal doelpunten spreekt voor zich (zie onder). Terug naar de wedstrijd: in het tweede deel van de eerste helft kwamen we beter in het spel, onze kleren waren intussen toch vuil dus moesten we niet meer twijfelen om eens met een flinke schuiver de bal te veroveren of de tegenstander met een schouderduw de modder in te werken... Een 4-2 ruststand was dus een mooie uitgangspositie en een correct wedstrijdbeeld.
In de tweede helft ging Milan de goal in, en dat lukte zeer goed. Hij heeft ons in een zeer spannende tweede helft verschillende keren overeind gehouden met een mooie redding, zeker op een ver en hard afstandsschot dat nog net buiten getikt kon worden. We begonnen sterk in de tweede periode en kwamen terug tot 4-4, onder andere met een mooi doelpunt van Jef na een raid vanaf de middenlijn. Vanaf toen waren we echt in de match en iedereen leek nog extra moed te pakken om er nog eens tegenaan te gaan. Minthe was zeer geconcentreerd op de flanken, hield goed bal en tegenstander in het oog en kon af en toe met een goede pass de aanval lanceren. William zorgde er met wilskracht voor dat we onze tegenstanders zo ver mogelijk van ons eigen doel konden houden.
Samuel pikte zijn doelpuntje mee en bracht ons met 4-5 voor het eerst op voorsprong. De match bleef een tijdje in evenwicht tot we rond de 40' eens flink doordrukten en uitliepen tot 5-8, o.a. met een felle actie van Jef die door de tegenstander alleen nog maar over de lijn gefrommeld kon worden. In het slot van de wedstrijd speelde Gierle powerplay en we werden terug wat tegen ons doel gedrukt. Gierle kroop langzaam terug dichterbij tot zelfs 7-8 in de laatste 5 minuten. Zeer spannend dus, maar op zo'n momenten hebben we met Michiel en Samuel in de defensie respectievelijk voldoende bitbull-gehalte en techniek in de ploeg om niet te eindigen met een Club Brugge - scenario.
Zeker een van de betere matchen vandaag van ons team (Samuel, William, Milan, Michiel, Jef, Minthe, Stan), en dus voelden we na de wedstrijd geen regen meer, enkel nog euforie !
Scoreverloop
1-0 4' 2-0 12' 2-1 13' Stan 3-1 17' 3-2 19' Stan 4-2 24'
rust
4-3 26' Stan 4-4 32' Jef 4-5 33' Samuel 5-5 38' 5-6 42' Stan 5-7 43' Stan 5-8 44' Jef 6-8 45' 7-8 46'
Vanavond speelden we onze tweede match met de U7 voor de VACLA beker. Spannend, zeker omdat het tegen Lierse is en dan wil je toch altijd eens extra je best doen. Lierse was er blijkbaar ook niet gerust op, want de tamtam had hen laten weten dat Vorselaar een sterke ploeg ging opstellen. Dus hadden zij ook besloten om minstens een deel van hun nationale selectie te sturen. Het gedribbel aan de overkant van het veld tijdens de opwarming was al een goede graadmeter voor wat nog moest komen.
Over de wedstrijd kunnen we vandaag kort zijn denk ik: Lierse was gewoon fantastisch. De bal ging van voet tot voet, de spelers gebruikten de volledige ruimte, passen kwamen precies aan waar ze bedoeld waren en technisch waren ze allemaal van een goed tot zeer goed niveau bij Lierse. Het was op sommige momenten mooi om te zien hoe goed kinderen van 6 jaar met een bal overweg kunnen, echt knap. Jammer dat wij het slachtoffer van dienst waren
Maar het moet gezegd, we hebben méér dan ons best gedaan. We hebben gelopen en gevochten voor elke bal, en het moet soms frustrerend geweest zijn om na een intense spurt toch net uitgekapt te worden of de bal te zien verdwijnen in doel of naar een vrijstaande tegenstander. Voor inzet en moed hebben ons mannen de test met glans doorstaan, maar eerlijk is eerlijk, Lierse was een paar klasses te sterk, zelfs al hebben we het grootste deel van de match met een mannetje extra mogen spelen.
Zeker te vermelden zijn toch de drie erg mooie doelpunten die we hebben kunnen maken in deze wedstrijd. In de eerste helft liep Samuel de verdediging op een hoopje en kapte mooi de keeper uit om dan te scoren. Ook in de 20ste minuut van de tweede helft slaagden we erin om na sterke collectieve acties van de hele ploeg Thobias en Stan nog te laten milderen. Zoals al eerder gezegd, we zijn zeer blij om te zien dat zelfs in moeilijke omstandigheden iedereen de moed erin hield om de longen uit het lijf te lopen. Een speciale pluim vandaag toch wel voor Milan die echt alles uit de kast haalde en dat was aan het rode hoofdje ook duidelijk te zien na de match. Zo'n inzet willen we nu natuurlijk elke week zien !
Grote inzet dus van Stan, Samuel, Milan, Rune, Joppe, Thobias, Thijs en Jef en we nemen aan dat er vanavond "ten huize van" goed geslapen zal worden ....
Goede 1e helft van onze jongens, Hallaar begon sterk en scoorden snel 2x, de match ging goed op en af en we konden zelf ook scoren, dan was het terug aan onze tegenstander 3-1, we lieten ons niet doen en het werd 3-2, net voor rust maakte Hallaar er nog 4-2 van, de doelmannen vandaag waren Milan en Cyril, verder hadden we nog Thijs, Thobias, Jef, Rune en Cedric in onze ploeg, 2de helft hetzelfde scenario dan bij het ploegje van Koen, fysiek kwamen we tekort en Hallaar trok gretig in de aanval, zo werd het uiteindelijk nog 10-2, Volgende keer beter en tot woensdag of donderdag
Vandaag trokken we met twee ploegen naar Hallaar. Op zich een ploeg die al redelijk goede uitslagen had gehaald, maar toch binnen ons bereik moest liggen.
Dat bleek zeker in de eerste helft. Er waren echt weinig kansen langs beide kanten en er werd vooral fel gevochten voor elke bal op het middenveld. Hoogst ongebruikelijk voor een Duiveltjes wedstrijd leken we op een 0-0 stand af te stevenen bij de rust. Helaas voor ons kon Hallaar kort voor rusten toch nog een, verdiend, eerste doelpuntje maken.
Niet getreurd echter, en iedereen werd nog eens opgepept bij de rust. We vertrokken in de tweede helft voor een inhaalrace. Dat lukte aardig want na 1' in de tweede helft kon Samuel na een solo actie de gelijkmaker binnen trappen. We leken vertrokken, maar toen....ging het licht uit voor het volgende kwartier. Waar we woensdag nog eindeloos leken te tanken uit de vaatjes inzet, concentratie en werklust, was het vandaag duidelijk dat die voorraad niet was aangevuld geraakt. Of zat de Technopolis uitstap van gisteren nog in de benen, ik weet het niet. We waren een kwartier niet meer aanwezig in de match en Kobe stond soms een beetje in een schiettent. Toen het licht terug aanging was het....9-1
Vlug vergeten die passage en gelukkig eindigden we de laatste minuten van de match nog in schoonheid door nog twee mooie doelpunten van Stan en Samuel.
Laten we vlug deze wedstrijd vergeten en woensdag krijgen we een nieuwe kans om te tonen wat we echt kunnen.
De spelers vandaag waren Kobe, Michiel, Stan, Samuel, Minthe, Rune en Nicolas.
Scoreverloop
1-0 20'
rust
1-1 30' Samuel 2-1 30' 3-1 32' 4-1 34' 5-1 35' 6-1 37' 7-1 40' 8-1 44' 9-1 44' 9-2 47' Stan 9-3 48' Samuel
We speelden deze avond de eerste VACLA wedstrijd. Toch altijd een beetje spannend zo'n avondwedstrijd met enige inzet. Onze ploeg bestond uit gemotiveerde mannen (Minthe, Mathijs, Michiel, William, Kobe, Cyril, Sem), maar het was duidelijk dat we Pulderbos vooral met een grote inzet en werkkracht gingen moeten bekampen.
De eerste helft liep een beetje moeizaam. We kwamen het eerste kwartier 4-0 achter, vooral omdat er toch wel enkele, weliswaar jonge en kleine, spelertjes tussenliepen, maar die behoorlijk vinnig aan de bal waren. Verdedigend deden we onze uiterste best, maar we kwamen moeilijk onder de druk onderuit en echte kansen konden we lange tijd niet afdwingen. Net voor rust kwamen we met een zeer mooi doelpunt van Mathijs, een ver schot netjes onder de lat, toch nog verdiend een beetje terug in de match.
In de tweede helft kantelde de wedstrijd helemaal. We kwamen nog wel 5-1 achter, maar nadien namen we het heft in handen. Mathijs maakte al snel 5-2 en toen ging het hard. Je voelde aan onze jongens dat het geloof terug in de match kwam. Iedereen concentreerde zich volop op het spel, er werd goed in de opgegeven posities gespeeld en vechten deden we voor elke bal. Af en toe maakten we zelfs al eens een foutje in onze hevigheid, maar dat is goed. Voetbal is een contactsport en zolang het door inzet al eens te fel wordt, mag en moet dat kunnen. We zwoegden verder voor elke bal en dat resulteerde in het stilaan dichterbij kruipen van onze jongens. Meestal kwamen de doelpunten doordat Michiel, Minthe, Sem, Cyril of Kobe de bal veroverden en Mathijs met veel inzet en kracht kon afwerken. William speelde een werkelijk onberispelijke tweede helft in doel, zodat Pulderbos slechts 2 keer kon scoren, terwijl wij er nog 5 binnentrapten. Mathijs had net voor tijd ei zo na nog de winning goal aan de voet maar de bal ging net voorlangs.
De wedstrijd eindigde dus op 6-6, alleen was de scheids ervan overtuigd dat Pulderbos gewonnen was met 7-6. Ik moet eerlijk bekennen dat mijn eigen notities op dat moment wat onduidelijk waren, maar nu in het volle licht en kalmte is het een zekerheid wat sommigen langs de lijn al na de wedstrijd wisten: het was een gelijkspel en dus geen nipte nederlaag voor ons. Excuses daarvoor ! Desaltnietemin, vertel tegen jullie helden morgen maar het goeie nieuws, we speelden gelijk en onze penalties waren beduidend beter, dus wij zijn de morele winnaars...al zal Pulderbos wel de volgende ronde spelen. Niet getreurd, we hebben er allemaal een fijne voetbalavond op zitten en dat is het belangrijkste ! Het was vanavond zeker een van de wedstrijden waarin het meeste inzet werd getoond en daar ben ik ontzettend blij over.
We begonnen zeer sterk aan de wedstrijd en kwamen knap 1-0 voor. Herenthout was niet onder de indruk en maakte al snel gelijk. De wedstrijd ging goed op en af en beide ploegen kregen nog kansen, we konden net voor rust scoren 2-1. Onze keepers Minthe en Milan speelden beiden een prima wedstrijd. De veldspelers waren vandaag Kobe, Thijs, Stan, Thobias en Joppe, ook zij bleven in de 2de helft goed spelen en we konden tot 4-2 uitlopen. De tegenstander scoorde nog 1 keer tegen en zo bleef het spannend tot het einde,prima overwinning ! Tot woensdag
Herenthout stond vandaag op het menu, een ploeg waar we bij het einde van de zomer al eens vriendschappelijk tegen gespeeld hadden en relatief makkelijk van gewonnen waren. We stonden dus met goeie moed aan de aftrap.
Iedereen stond op scherp van bij het begin van de wedstrijd en binnen de eerste minuut stonden we al meteen 1-0 voor, van een bliksemstart gesproken. We domineerden de wedstrijd in de eerste helft. Sem in het doel hield de zaak goed in 't oog en was attent op de enkele ballen die in de buurt kwamen. Michiel en Cyril zoals gebruikelijk als secuur slot op de deur achteraan en Samuel en Mathijs zorgden voor het gevaar op de zijkanten. Rune stond vooraan en zorgde ervoor dat de tegenstander bij elke uittrap meteen op de eigen helft werd teruggedrukt. Bij de rust was het dan ook knap 6-0, met afwisselende doelpunten van Samuel en Mathijs.
In de tweede helft konden we een beetje experimenteren met wat positie-wissels. Mathijs en Samuel namen achteraan plaats en Cyril, Michiel, William en Sem, die in doel vervangen werd door Rune, mochten volop in de aanval gaan. Af en toe kwamen de passen en het samenspel er al eens uit en onze nieuwe spitsen kwamen door hard werk elk wel eens kort bij een doelpunt. Helaas lukte het telkens net niet, maar soms was hun actie ook de perfecte voorbereiding om Samuel of Mathijs uiteindelijk toch de bal te laten binnen tikken. We maakten over de hele match enkele knappe doelpunten en kregen er slechts 2 binnen, dankzij zeer goed keeperswerk van Rune. Da's een zeer knap resultaat, zeker ook omdat de andere ploeg ook al een overwinning pakte tegen Herenthout. Het is nog maar de tweede keer dit seizoen dat we een dubbele overwinning hebben in 1 weekend ! Daarmee zijn we nu ook weer (ten minste tot woensdag) officieel een winning team, met 18 overwinningen en 17 verlieswedstrijden (http://www.bloggen.be/ogv/archief.php?ID=1369627)
Scoreverloop
1-0 1' Samuel 2-0 4' Mathijs 3-0 8' Samuel 4-0 9' Mathijs 5-0 12' Samuel 6-0 18' Mathijs
rust
6-1 30' 7-1 35' Samuel 8-1 39' Mathijs 9-1 44' Mathijs 10-1 47' Samuel 10-2 49'
Vandaag was Olen duidelijk te sterk voor ons, ondanks de grote inzet was het de 1e helft al 5-1. Olen combineerde zeer goed en de afstandschoten waren bijzonder hard en goed gericht zodat onze keepers Rune en Minthe het bijzonder moeilijk hadden, toch konden ze nog enkele ballen redden, de andere Thobias, Cyril, Samuel, Nicolas en Sem bleven hun best doen en konden ook niet verhinderen dat Olen won met 12-2, volgende keer beter en tot woensdag
We waren nog maar net bekomen van de vorige partij tegen Netezonen en de volgende tegenstander stond al op ons te wachten. Snel Mathijs, Samuel en Michiel een andere trui laten aantrekken, terwijl Thobias per helicopter werd overgevlogen van alweer een andere U7 overwinning en samen met de verse krachten Kobe, Jef en Milan waren we om 11.30u weer klaar voor de strijd tegen De Kempen.
Nadat we voor de winterstop geëindigd waren op een valse noot en ook de start van het nieuwe jaar in het water hadden zien vallen vorig weekend, stond iedereen natuurlijk dubbel scherp om met een knalprestatie het nieuwe jaar in te gaan.
Eindelijk was het zover, het indoor boarding tornooi in Tongerlo. We waren er helemaal klaar voor met onze 13 strijders van de dag. Met twee ploegen ingeschreven, die elk in een andere poule stonden, telkens van 6 teams. In totaal dus 5 groepswedstrijden van telkens 8' en daarna nog een finale wedstrijd tegen de gelijkgeplaatste van de andere groep.
Halfweg de wedstrijd kwam het talent van Ham helaas toch de overhand nemen en met enkele knappe acties en schoten werden we toch een illusie armer en verloren we met 5-0. Lierse bleek op het boarding terrein ook een maatje te sterk, wat wil je, maar een beperkte 3-0 nederlaag was zeker een zeer eervol resultaat.
Vanmorgen stonden de zenuwen gespannen voor het familie duel tussen OG en Minderhout bij de familie Michielsen. Thobias was extra vroeg present en de rest van de familie zou volgen... 
Onze vliegende reporter had nog maar net de polonaise in Gierle achter zich gelaten en stond al weer paraat in Nijlen. Eerst nog enige verwarring of er wel een tegenstander was om komaf mee te maken, maar dat bleek uiteindelijk toch het geval te zijn. Afgevaardigde Michel had een schat gevonden in de 3e zak met wedstrijdkledij en stond de hele wedstrijd langs de lijn te glimmen met een tricolore echte afgevaardigde-armband. Af en toe merkten we een gelukzalige streling over het kleinood. Als hij hem vanavond maar wil uitdoen voor het slapen gaan...Gelukkig waren er nog voldoende andere begeleiders om het echte werk te doen.
Vanmorgen vroeg begonnen met de regenkledij op te diepen uit de kast. Een mens zou vergeten dat na 4 maanden trainen en spelen in lente-omstandigheden het dan toch nog eens herfst, misschien winter zou worden. De regen viel met bakken uit de lucht en na amper 1 of 2 regendagen had het veld van Gierle al behoorlijk te lijden gehad. Dat zou schrobben worden na de wedstrijd.
