Vanavond mochten we weer eens het A-veld inpalmen met onze U8 jongens. Nijlen kwam toevallig zowel op bezoek bij de eerste ploeg als in de competitie van de U8. Een mooie gelegenheid om de normaal geplande ochtendwedstrijden naar 's avonds te verplaatsen. Omdat we aanvankelijk ruim in de spelers zaten (en uiteindelijk op het laatste toch weer niet) hadden we ook nog eens een duel geregeld met onze U7 vrienden.
Bij de opwarming kregen we nog eens een stortbui op ons hoofd, waardoor we enigszins verkleumd aan de aftrap stonden, handen wrijvend om ons warm te maken. Was het nu de koude of de wetenschap dat we tegen Nijlen A gingen spelen, die ons een beetje de adem afsneed, feit is wel dat we het inderdaad kwaad hadden de eerste minuten van de match. We waren iets te laks in het spel en kregen niet echt voet aan grond tegen dit degelijk elftal en zo stond het toch al snel 1-3 voor Nijlen. Jeroen was onze doelman maar werd een beetje in een moeilijke positie gebracht door het gebrek aan scherpte in de defensie.
Maar na een kwartiertje zat Nijlen a la Servië toch door zijn aanvalsoffensief heen en begonnen we veel beter mee te spelen. We hielden de bal goed in de ploeg en begonnen aardig te combineren op de flanken met Mathijs en Samuel. Michiel had achteraan de zaken beter onder controle en Jef is een rasechte spits. Jagen achter elke verloren bal en er toch nog iets nuttig mee doen. En zo gebeurde het dat we door collectief sterk spel stilaan weer in de match kwamen en op tien minuten tijd een 1-3 achterstand in 5-3 voorsprong ombogen. Echt fraai werk. En het had nog een paar keer meer raak kunnen zijn, mocht Jef geen complexe constructies uitvinden om met links te trappen als het rechts moest zijn en omgekeerd. Maar na de match zei hij dat hij er van geleerd had en dat is het belangrijkste !
Bij de rust was het uiteindelijk 5-4. Nijlen trok wat wit weg want ze hadden zich niet verwacht aan zo'n sterke tegenstand met hun A-ploeg en trokken richting kleedkamer voor tactisch beraad. Dat deden wij ook even want aan de overzijde van het veld bleek er wel een heel groot verschil te zijn tussen hun A en B-ploeg terwijl wij zoals gebruikelijk redelijk evenwichtig waren samengesteld. Het was daar al iets van rond de 10-0, dus match gespeeld en een mooie gelegenheid om eens wat meer spelers de vreugde van het scoren te laten ervaren. Jeroen ging zijn kans eens in de andere ploeg en Thijs kwam in onze wedstrijd meespelen. Michiel ging in doel en had al meteen de handen vol want Nijlen vertrok weer verschroeiend. Hij deed dat best knap en pareerde een gevaarlijk schot in hoekschop.
De tweede helft was razend spannend en op het scherp van de snee. Nijlen had een heel gevaarlijke rechterflank speler die snel, technisch hoogstaand en slim was. Thijs had er zijn handen mee vol en zelfs met ondersteuning van laatste man Samuel werden we een paar keer flink uitgespeeld waardoor centraal een andere speler kon afwerken. De match bleef heen en weer kantelen tot 8-8. We speelden werkelijk erg sterk. Vanop de flanken bouwden we de aanvallen goed op en Jef had het helemaal begrepen om telkens op het gepaste moment in de diepte te duiken of zich te positioneren voor doel.
Bij 8-8 roken we de overwinning en dan hebben we een paar strijders in de rangen die nog net die stap extra kunnen zetten. Mathijs maakte er 9-8 van en oververdiend kreeg Jef toch zijn beloning met de 10-8. Wedstrijd gestreden zo leek het, maar onze scheids die al enkele keren nodeloos onder vuur was genomen door de Nijlense aanhang, probeerde blauw-wit ter wille te zijn door even te laten overspelen. Dat liep nog bijna verkeerd af toen het 10-9 werd, maar de overwinning gaven we niet meer weg.
Dit was zonder meer een knappe prestatie van onze jongens Michiel, Mathijs, Samuel, Jef, Jeroen/Thijs, zeker als je weet dat we geen enkele reserve hadden en iedereen dus vol 50' aan de bak moest. Toppertje gespeeld vandaag !
Sommige supporters gingen blijkbaar huiswaarts met de idee dat we nipt verloren hadden, maar zullen nu des te blijer zijn dat het alsnog een overwinning was ! Na de wedstrijd was het oplopen des te leuker met de eerste ploeg en de hotdog ter gelegenheid van Sam's nakende verjaardag werd zeer gesmaakt !
Scoreverloop
00:33 - 0-1 02:52 - 1-1 Samuel 05:07 - 1-2 10:12 - 1-3 13:29 - 2-3 Mathijs 16:44 - 3-3 Samuel 19:04 - 4-3 Samuel 20:25 - 5-3 Samuel 21:38 - 5-4
Het was slecht weer vandaag en dat was het de voorbije dagen ook al geweest. In Ternesse hebben ze een prachtig kunstgras veld - een schoolvoorbeeld als het ware van wat het ooit in Vorselaar zou kunnen worden, zeker na de volgende verkiezingen.... - maar daar mochten we niet op spelen vandaag. We daalden af naar het B-veld, dat in een soort kom gegoten is en dus behoorlijk afloopt aan de randen. Water stond er nog niet echt op maar de modderstroken waren er al wel. Deze match ging dus niet alleen op techniek gespeeld worden !
Ternesse had qua gestalte een relatief kleine ploeg tussen de lijnen staan, maar ze konden wel voetballen die jongens. Het werd een spannende eerste helft met Minthe in doel bij ons. Echt grote kansen heeft hij niet moeten keren in die eerste periode, maar attent was hij wel om goed tussenbeide te komen net voor Ternesse echt iets gevaarlijks met de bal kon doen.
Het was een stevige strijd op het middenveld die geleverd werd tussen beide ploegen. Geen van beide teams slaagde erin om echt het laken naar zich toe te halen. We kregen af en toe wel een kans of kansje, maar zeker geen uitgespeelde of niet meer te missen ballen. Zelden gezien dus dat het stilaan richting rust ging, zonder een doelpunt. Helaas gebeurde het dan toch...Michiel was even mee opgerukt langs links, verspeelde tegen de zijlijn ver op de helft van Ternesse de bal en die maakten daar handig gebruik van om onze ontwrichte defensie, met 1 a 2 gerichte passes uit verband te spelen. De spits liet de zeldzame kans niet liggen en knalde overhoeks binnen. Jammer..1-0. Maar misschien deed die achterstand ons net wel goed, want kort nadien maakte Michiel zijn foutje goed door in het centrum een bal te onderscheppen en handig Stan te lanceren door het midden. Stan omspeelde fraai langs rechts de keeper wachtte nét lang genoeg tot die ging liggen, om daarna de bal erover heen te spelen: 1-1 een faire ruststand na een boeiende eerste helft.
Zo goed als we de eerste helft beëindigden, zo matig begonnen we aan de tweede. Nog maar amper bezig en we lieten ons in een paar minuten tijd ongelooflijk ringeloren. Ternesse was fel in de duels en we stonden erbij en keken er naar en lieten ons veel te makkelijk voorbij dribbelen zonder noemenswaardige tegenstand te bieden. Tussendoor hadden we nog wel een fraai doelpuntje gemaakt via Stan die een knappe voorzet van op links van Samuel rustig binnen trapte. Maar toch... 5-2 na goed 8 minuten in de tweede helft, zonder dat onze nieuwe doelman Cédric er wat aan had kunnen doen, dat was niet goed gewerkt.
Gelukkig herpakten we ons daarna en werd er terug weerwerk geboden aan Ternesse. Minthe en Rune gingen het duel opnieuw aan, Jeroen bleef erg ijverig en succesvol jagen op de bal tot hij werd uitgeschakeld met een kwetsuur aan de knie. Geen erg nog voor het einde van de wedstrijd was hij weer speelklaar geraakt.
De verslaggever moet enigszins objectief blijven, maar het mag wel gezegd zijn vandaag dat zeker Michiel ons in de tweede helft mee terug in de match bracht. Het is allemaal niet het meest verfijnde voetbal, maar qua inzet en precisie in de verdedigende intercepties en tackles verdient hij vandaag wel een pluim. Hij liet zich op niet veel foutjes betrappen en kon geregeld ook een tegenaanval opzetten.
Die tegenaanvallen liepen plots weer een stuk beter en onze onvermoeibare flankspelers Samuel en Stan zorgden voor veel gevaar en ook voor de nodige goaltjes die ons terug deden komen in de match. Zo stond het op 5' van het einde opnieuw 5-5, een toch wel knappe remonte na de moeilijke start in de tweede helft.
We kregen nog een paar keer de kans om de winning goal te maken via Stan en Samuel, maar de Ternesse keeper was best sterk en we hadden ook gewoon net niet dat tikkeltje geluk om de bal in doel te laten belanden en niet op de keeper, de paal of net voorlangs. In de laatste minuut deed Michiel nog een raid langs links en ei zo na zette hij toch nog de kers op de taart, maar het schot miste power. 5-5 is een billijke uitslag na een stevig partijtje in de Wommelgemse akkers van Minthe, Michiel, Cedric, Rune, Samuel, Stan en Jeroen.
We speelden vandaag een al bij al stevige wedstrijd, maar hoe ouder de jongens worden, hoe vaker dat we tegen daarom niet technisch betere ploegen komen, maar wel ploegen met meer vechtlust en daar schieten we globaal genomen nog te kort. De bal komt niet vanzelf tot bij ons meestal, we zullen dus die stap moeten zetten om hem te gaan halen voor de tegenstander het doet. Uiteindelijk worden de meeste wedstrijden beslecht door het aantal gewonnen 1 vs 1 duels. Nog eens extra op trainen de volgende weken zodat iedereen die progressie gaat maken en vol vertrouwen de duels durft aan te gaan !
Scoreverloop
22:05 1-0 23:42 1-1 Stan
rust
26:04 2-1 27:40 2-2 Stan 28:15 3-2 31:24 4-2 32:23 5-2 41:53 5-3 Stan 43:42 5-4 Stan 44:31 5-5 Samuel
Onder een flauw najaarszonnetje bonden Cedric, Rune, Minthe, Thobias, William, Cyril en Stan de strijd aan met Zoersel. Voor uw verslaggever was dit enkel de voorbode van een nog veel zwaardere strijd die via de kinderboerderij van voormalig friturist Bonnie, de Toekomst, de Gemeentelijke Lagere Jongensschool, de Cardijn, de Schranshoeve en den Engel naar de "5 voor 12" leidde. Onze vrijgezel (Nick Van Eyndt voor wie hem mocht kennen) kweet zich uitstekend van zijn taken en onder leiding van de onvolprezen DJ Zoltan gingen wij de laatste ongetrouwde nacht van onze kameraad in. Tussen de botendansen, kamelendansen (voor wie dat niet kent: houden zo!) en polonaises door gingen helaas de notities van uw verslaggever verloren. Om voorlopig nog onduidelijke redenen zijn wij vandaag ook iets minder helder van geest dan gewoonlijk. Al te veel geloof dient er aan dit verslag dan ook niet gehecht te worden.
Wij hebben alleszins onthouden dat de wedstrijd gelijk opging en dat er aanvankelijk bijzonder weinig gescoord werd. Stan zette ons op voorsprong en dan duurde het heel lang eer Zoersel de gelijkmaker scoorde. Daana hadden de bezoekers het overwicht maar Stan hield ons in de wedstrijd met nog twee doelpunten. Onze combinaties verliepen niet zo vlot en het gevaar moest komen van individuele acties. Thobias en Rune kwamen dicht bij een doelpunt maar het was Cyril die de netten trof. 4-4 leek de eindstand te gaan worden maar in de slotfase wisten de jongens van Zoersel doelman Minthe nog twee maal te vloeren. Die spoelde zijn ontgoocheling gauw door want na de middag stond er een heuse party op het programma voor zijn zevende verjaardag. Wij kunnen enkel hopen dat onze jongens gespaard bleven van botendansen en andere onzinnigheden en dat de muzikale omlijsting van een hoger niveau was dan "Tsa tsa tsa bonzai" en "Aan de Noordzeekusten". Een gelukkige verjaardag voor Minthe! En lang leve de aspirine...
Statistieken
1-0 : Stan 1-1 1-2 2-2 : Stan 2-3 3-3 : Stan 3-4 4-4 : Cyril 4-5 4-6
Spannend, dat is het minste wat je kan zeggen van zo'n prestige duel tussen de toppers van de U7 en onze U8 ploeg. Vanmorgen na de voormiddagwedstrijden werd de sfeer al wat opgepookt en vanavond stond iedereen op scherp voor dit duel als voormatch voor de wedstrijd van de eerste ploeg tegen Nieuwmoer.
Samen in de kleedkamer dat gaat natuurlijk niet want de taktiek bespreking moet wel achter gesloten deuren gebeuren. Die van ons was simpel, aanvallen vanop de flanken, passen en dan rustig afmaken. Eerst op links, dan op rechts en dan voor de verandering eens door het midden. Enfin, zo hadden we het toch op het bord gezet, nu nog even uitvoeren. Iedereen begreep dat de "Eeuwige Schande" over ons zou neerdalen bij een nederlaag, dus peptalk was niet nodig aan de kopjes te zien.
De eerste helft was ronduit spannend. De U8 hadden wel duidelijk veldoverwicht en liepen dan ook al snel uit tot 4-0. Tegen dan waren de U7 gewend aan de wat fellere duels en het snellere spel en hadden ze zich daaraan aangepast. Ze begonnen steeds beter in de partij te komen en wij kregen het best lastig tegen de stevige verdedigers en middenvelders. Enrique deed echt knap werk in de goal en redde verschillende ballen. Het was dan ook meer dan verdiend dat ze terugkwamen tot 4-1.
De eerste helft ging verder gelijk op en we moesten alles uit de kast halen om de U7 toch wat op afstand te houden. Vlak voor rust kwamen ze nog een paar keer scherp opzetten en Michiel moest zich nog 2 keer omdraaien. Geen 4e keer dacht hij toen Tibo al weer een raid op doel uitvoerde. Michiel smeet zich in de voeten van Tibo en kwam onaangenaam in contact met een schoen. Dikke knie en veel tranen, maar het was gelukkig bijna rusten en wat ijs bracht de verlossing. 7-3 bij de rust, dat hadden beide ploegen mooi gedaan.
In de tweede helft stond Jef te trappelen om eindelijk eens in doel te mogen, dus dat lieten we niet liggen, die kans. Veel ballen heeft Jef niet meer gezien in de tweede helft. Het veld was tamelijk groot en uiteindelijk krijgt de ploeg die in het spel net wat onder ligt het dan fysiek wel moeilijk om alles te belopen. De gaten werden groter en de stand liep dan ook geleidelijk op. Jammer was wel dat Jeroen, die als gewoonlijk weer overal probeerde de bal te veroveren, net niet zijn eerste seizoenstreffer kon makken. Keeper Zenthe grabbelde nog met een laatste krachtinspanning naar de bal en kon hem op de lijn stoppen...
Scoren deden Michiel ondanks de knie nog wel, met o.a. een fraaie raid op links, netjes afgerond tot in doel en Thijs met een knap kruiselings schot vanop links in de verste hoek.
Het was een fijne wedstrijd, met een logische uitslag, maar we stellen met plezier vast dat de generatie U7 spelers erg sterk is en heel goed meespeelde tegen een toch sterker dan gemiddelde U8 ploeg. Waarschijnlijk dat ze tegen veel U8 ploegen veel minder goaltjes zouden slikken. Knap gedaan van de U7 en U8 jongens. De kers op de taart was nog om even mee te mogen oplopen bij het begin van de wedstrijd van de eerste ploeg. Daar vind je hieronder nog enkele foto's van.
Scoreverloop
01:10 1-0 Samuel 02:27 2-0 Samuel 03:18 3-0 Stan 04:13 4-0 Stan 06:12 4-1 11:51 5-1 Jef 20:47 5-2 22:16 6-2 Thobias 23:01 7-2 Stan 24:55 7-3
Rust
27:15 8-3 Samuel 29:48 9-3 Samuel 31:26 10-3 Thobias 34:28 11-3 Michiel 38:13 12-3 Stan 38:50 13-3 Michiel 39:19 14-3 Samuel 41:53 15-3 Thijs 48:57 16-3 Stan
Vandaag stond Zoersel op onze kalender, een ploeg die we niet goed konden inschatten omdat we ze het voorbije 1,5 nog niet tegengekomen waren in competitie of tornooien. Afwachten dus wat de wedstrijd ging brengen. Zeker voor Finley was het vandaag een beetje spannend, met zijn wedstrijd debuut na verschillende weken van meetrainen. De opwarming leek voor hem wel eindeloos te duren en "wanneer gaan we nu match spelen" was een vraag die verschillende keren herhaald werd. Om 10.45u riep scheids Daniel de troepen dan eindelijk tot de orde.
Zoersel had een relatief kleine ploeg bij maar daar kan je je al eens aan mispakken, dus we begonnen toch erg geconcentreerd. Thijs kon vanop links na enkele minuten de score openen met een flitsende actie met het linkerpootje. Daarna maakte Jef er al snel 2-0 van. Een vlotte start dus. Daarna lieten we met een ver afstandsschop Zoersel terug in de match komen. We bleven echt wel goed samenspelen en aan de inzet lag het zeker niet. Finley deed erg zijn best in de spits en op rechts, maar moest als veldspeler nog even zoeken hoe dat nu allemaal precies werkt. Dat je beter niet overal tegelijk probeert te zijn en te lopen, is iets waar ze zelf wel achter komen na enkele weken meespelen ! Maar aan enthousiasme en werkkracht geen gebrek bij onze debutant.
Jef was vandaag in een begenadigde bui en knalde zijn tweede van de dag binnen en toen Samuel nog voor de tiende minuut ook scoorde, leken we met een 4-1 een rustige wedstrijd tegemoet te gaan. Zoersel bleek echter taaier dan gedacht en gaf zich niet zo maar gewonnen en kroop terug in de match met 2 doelpunten. Op slag van rust kregen we nog een fraaie aanval van onze jongens: Sam ging op links door, omspeelde zijn tegenstander en hield goed het overzicht door te passen op Jef die voor doel goed volgde. De bal van Jef spatte uiteen op de bovenkant van de lat en door het bewust meegegeven effect in de bal ging hij niet buiten, maar kaprioleerde hij terug in het veld om met een vreemde kromming tussen paal en doelman in, in doel te verdwijnen. Keurig en 5-3 was geen onaardige ruststand.
In de tweede helft ging Sem na een degelijke eerste helft in doel, mee in de spits spelen en ruilde hij de handschoenen met Finley. Zoersel had ook een gelijkaardige wissel in gedachten en zette een grote stevige jongen in doel en de kleine blonde keeper ging nu meespelen. Dat bleek een gouden wissel te zijn. Enerzijds was hun doelman een stuk sterker en anderzijds hadden ze nu een razendgevaarlijke spelverdeler op het veld staan. We wisten er duidelijk geen raad mee de eerste 5 tot 10 minuten en werden een paar keer op snelheid en techniek afgetroefd. De stand werd dus al snel 5-5.
Het vuur zat nu helemaal in de match, en werd gebikkeld om elke bal. Kapitein Kobe en Sem liepen vooraan echt de longen uit hun lijf om het de tegenstand moeilijk te maken, een hele zware fysieke inspanning, maar echt wel nodig. Toen Michiel zwaar onderuit werd geschoffeld door Zoersel, ging de felheid nog een stuk omhoog. Onze gehavende laatste man ging zich even laten verzorgen en troosten langs de kant, maar was al snel weer paraat. Samen met Samuel werd een bondgenootschap gesloten en vanaf dan werd de Zoerselse spelverdeler vleugellam gemaakt. Er werd geknokt voor elke bal en kwam de techniek iets te kort, dan werd er wel een tackle ingesmeten die ook de nodige resultaten gaf.
Thijs blijft altijd kalm en hield mooi het overzicht op links om slim mee te verdedigen en handig een nieuwe aanval op te zetten. De stand bleef verder oplopen aan beide kanten. Jef stond vandaag scherp en maakte een werkelijk fraaie goal met een onweerstaanbare pegel: 7-6, met nog 12' te gaan.
Daarna kenden we even een dipje en was het wat pompen om overeind te blijven. Het was toen vooral Finley die elke aanval en grote kansen kon afslaan door erg sterk te gaan keepen. Zonder angst wierp hij zich voor elke bal en we kwamen al bij al redelijk goed uit deze fase. Maar toch voor het eerst stonden we op achterstand 7-8, met nog slechts 5' op de (reguliere) klok.
We begonnen aan een fantastisch slotoffensief. Kobe en Sem schakelden een versnelling hoger, Michiel hield achteraan de deur dicht en Samuel, Thijs en Jef probeerden voor de aanvallende impulsen te zorgen. Het Zoerselse doel werd werkelijk een schiettent. En we schoten raak en ongelooflijk hard en precies. Vanop links, dan eens rechts, misschien een keertje recht voor doel ? Alles werd gedaan, de corners volgden elkaar snel op, maar soms hadden we net wat pech, maar de grootste verdienste was zeker voor de Zoerselse doelman, die gemaakte goaltjes toch nog wist te keren. Supporters, spelers, trainer en zelfs scheids werden haast wanhopig bij zoveel pech...
En toen...toen kwam Jef. We speelden al 2' in blessuretijd intussen. Bal aan de voet 7-8 meter voor doel. Kalm kijken en dan een droge knal in de moeilijkste hoek want afgedekt door de keeper. En toch verdween de bal door een haast onbestaande gaatje tussen paal en de uitgestrekte handschoen van de keeper. Oef !!! Daar hadden we lang op moeten wachten, maar een gelijkspel was het minste dat we verdienden vandaag.
De scheids zag dat het goed was zo en floot af. Een fantastisch spannende match en heel veel inzet mét goed voetbal van onze helden: Kobe, Sem, Finley, Samuel, Thijs, Jef en Michiel.
Vanavond stonden we voor het tweede luik van onze voorronde voor de VACLA beker. Vorige week hadden we al vlot Oelegem opzij geschoven en hadden we dus al 1 ploeg in de 1/8 finale. Vandaag gingen we ook proberen om dat kunstje nog eens over te doen met strijders van dienst Cyril, Michiel, Stan, Thobias, Mathijs en Samuel. Daar moesten we toch al een heel eind mee kunnen komen. Onze spelerskern kwam maar met mondjesmaat binnen druppelen vanuit alle richtingen. Moegespeeld op feestjes en andere activiteiten stond er nog een zware klus op de agenda, zo in de vooravond.
Maar het vooruitzicht op bekerwinst - overigens nog zéér ver verwijderd en niet erg realistisch - doet de meesten wel vleugels krijgen, dus we hadden een gemotiveerd team aan de aftrap staan. We hadden al snel door dat Exc. Bouwel geen hapje ging worden. Ze hadden een reus van een keeper in doel staan en op het veld ook al een paar serieuze jongens. Toch startten we erg goed en Mathijs was helemaal in form en scoorde een perfecte hattrick al meteen in de eerste 5'. En toch deed Bouwel heel goed mee. Ze waren een sterk verdedigend elftal en ondanks het overwicht dat we constant hadden in de eerste helft, hadden we toch moeite om echt verder uit te lopen.
De keeper pakte heel wat gemaakte doelpunten en het was niet eenvoudig om Bouwel op techniek uit te spelen. We gooiden het dan over een andere boeg en probeerden ze al combinerend te ontwrichten. Dat lukte prima en we creëerden met heel sterk collectief spel en goeie passings een resem kansen. En toch was de 4-0 ruststand nog geen garantie op de overwinning. Stan maakte dit seizoen zijn debuut in de goal en had een rustige eerste helft omdat we Exc. Bouwel goed hoog hielden.
In de tweede helft stond Mathijs al te trappelen om in doel te gaan, want 3 goaltjes was wel meer dan voldoende. Stan was dus nog erg fris bij de start van de tweede helft en mocht in de spits gaan staan om zijn doelpunten saldo wat aan te dikken. Toch kwamen we meteen onder druk te staan en Bouwel scoorde knap tegen met een hard schot. Mathijs deed nog een karpersprong en had em bijna, maar het was toch net iets te goed getrapt. Geen erg, dit hadden we nodig om het initiatief weer in handen te nemen.
Cyril stond vandaag vooral rechts op de flank en speelde een super wedstrijd. Zéér geconcentreerd en agressief in de duels. We konden ons geen sterkere flank wensen vandaag. Een paar keer kwam hij ei zo na tot scoren, maar de laatste bal was net niet hard of precies genoeg om de keeper te verrassen. Op het eind van de match deed hij nog een raid naar doel, legde uiteindelijk de bal met een ongeziene cool stil, schuin voor doel, ging rustig achteruit en wachtte....en wachtte. De tegenstander was helemaal van zijn melk en vergat de bal weg te trappen. Uiteindelijk schoot Cyril toch, maar zonder succes.
Dat Thobias en Samuel onze Bouwelse vrienden gek dribbelden en technisch te vlug af waren, geloven jullie wel. In de tweede helft scoorden we een paar erg fraaie doelpunten met acties over de flank, een mooie doorsteekpas naar de spits of een voorzet vanop de flank die beheerst werden afgerond. Echt mooi om zien.
Het mag tot slot ook nog gezegd worden dat Michiel zijn duit in het zakje deed door erg geconcentreerd en hard te verdedigen. De Bouwelse doelman kon ver uittrappen en dat zorgde steeds voor druk in onze verdediging. Michiel hield het hoofd koel en onderschepte met stevige tackles regelmatig de bal. Bij een verdedigende actie zag hij niet meteen iemand vrij staan en ging dan zelf in de aanval. Die strandde helaas net op de doelman, anders was het een fraaie goal geweest.
Bij de penalties kon Mathijs zich helemaal uitleven en op een eerste goal na, pakte hij nadien alles wat op hem werd afgevuurd, knap werk. We speelden vandaag voetbal uit het boekje. Iedereen was super geconcentreerd én gemotiveerd. Er werd goed gekeken naar elkaar en de passes kwamen daar waar we ze bedoeld hadden. Uiteindelijk was de score redelijk fors, maar Bouwel was toch wel een stevige tegenstander die het menige ploeg erg moeilijk kan maken. Maar goed ... ze zullen de beker dus niet winnen, wij doen over enkele weken weer mee om de kwartfinale te halen !
Voor onze laatste wedstrijd van deze speeldag moesten heel wat jongens voor de tweede keer opdraven. Thobias, Samuel en de gebroeders van Beveren hadden nog energie over om de strijd aan te binden met Arendonk. Ze kregen de steun van Jeroen en Thijs die hun ploegmaats naar de zege hadden geschreeuwd tegen Kessel. Arendonk bood beduidend minder weerstand dan Zwart-Wit en onze jongens stonden dan ook al snel op voorsprong. Thobias kende zaterdag geen genade met de bezoekende doelman en kegelde de 1-0 tegen de netten. Daarna volgden twee doelpunten van de bezoekers, één in eigen doel en één bij keeper Cedric. De rest van de eerste helft was voor ons en Thijs, Thobias en Samuel diepten de score verder uit. De tweede helft wijzigde het spelbeeld niet. Vorselaar speelde goed samen en Arendonk kwam maar weinig in het spel voor. Het scheelde slechts enkele centimeters of Jeroen had zijn eerste doelpunt uit zijn carrière tegen de netten geprikt. Rune kende meer geluk en maakte twee goals. Ook Samuel, Thobias en Thijs zetten hun doelpuntenreeks verder. De jongens van Arendonk bleven zich ondanks het overwicht uitstekend inzetten en scoorden nog enkele dik verdiende goals. 17-5 was de eindstand.
Statistieken
1-0: Thobias 2-0: own goal 2-1 3-1: Thys 4-1: Thobias 5-1: Samuel 6-1: Samuel 7-1: Thobias 8-1: Samuel 9-1: Samuel 9-2:
Rust
10-2: Rune 11-2: Thobias 11-3 12-3: Thobias 12-4 13-4: Thobias 14-4: Samuel 15-4: Rune 15-5 16-5: Thobias 17-5: Samuel
Het was zaterdag weer een drukke voetbaldag met 2 oefenmatchen thuis en 1 uit in Herentals, het was weeral een prachtige ochtend met veel zon, toch waren we niet direkt warm we kwamen al snel 0-1 achter nadat onze tegenstander van dichtbij hard kon binnentrappen, onze doelman vd 1e helft Kobe deed het voortreffelijke maar dit schot was niet te pakken. stilletjesaan kwamen we op temperatuur en thobias maakte er van op afstand 1-1 en 2-1 van. Daarna volgde er een mooi pasje van Thobias en Rune werkte knap af 3-1. Er werd goed verdedigd en hard gevochten voor elke bal, toch konden we niet verhinderen dat Kessel terugkwam tot 3-2. Niet getreurd want we bleven Kessel onder druk zetten en daar kon Thobias nogeens 2x van profiteren 4-2 en 5-2. zwart wit gaf zich echter niet zomaar gewonnen en kwam voor de rust terug tot 5-3. 2de helft ging Rune in het doel, ook hij deed dat zeer goed, Jef en Cédric bleven de flanken afdweilen en zo kon Samuel al snel voor de 6-3 zorgen. Toch kwam Kessel met een gelukje terug tot 6-4.Samuel en Cyril deden het voortreffelijk achteraan, en er werden regelmatig mooie pasjes gegeven. Thobias haalde nog 1 maal uit vanop afstand 7-4. Toch was de zege nog niet binnen want kessel scoorde terug tegen 7-5. in de laatste minuut maakte Samuel er uiteindelijke met een mooie solo er 8-5 van. een verdiende overwinning. Onze spelers waren Kobe, Rune, Cédric, Cyril, Samuel, Thobias en Jef. Prima prestatie van iedereen.
We hadden vandaag een druk programma met 2 thuiswedstrijden tegen ZWE Kessel en Vrij Arendonk als vriendschappelijke duels en tot slot ook nog de reguliere competitiematch uit bij VC Herentals. Die had zich dan wel met 1 ploeg terug getrokken uit de competitie met als gevolg dat ze er nu met zijn negenen stonden en dus telkens een volledige ploegwissel moesten doen om de paar minuten. Ook niet erg interessant voor deze mannen...
Het was van bij het begin van de match een felbevochten duel, met heel veel inzet langs beide kanten. Het spel golfde over en weer, zonder echt heel veel grote kansen langs beide kanten. Toch konden we na 2' de score openen met een doelpuntje van Stan. Maar daarna viel er zeer lang geen goal meer, hoewel de kansen er nog waren voor ons. Een hele mooie combinatie tussen Elias en Stan eindigde net op de paal en werd nog van de lijn geveegd, jammer. Rond minuut 20' konden we dan toch weer verder uitlopen en ons veldoverwicht nog omzetten in 2 extra doelpuntjes. 3-0 bij de rust was niet overdreven, maar anderzijds hadden we ook wel een tegendoelpuntje kunnen slikken, maar gelukkig was William vandaag in doel erg attent en gebeurde dat dus niet.
De tweede helft begon met een vreemde situatie. Stan leek vandaag opnieuw niet te stoppen door zijn leeftijdsgenootjes, dus besloot de Herentalse trainer maar een handje te helpen door Stan die opnieuw een rush had ingezet richting doel geheel vakkundig, maar louter per ongeluk uiteraard, eens flink in de weg te lopen. Weg kans dus, maar even later was de wraak zoet toen een corner van op rechts in eigen doel werd getrapt door Herentals.
Achteraan kwamen we geregeld onder druk te staan, maar gelukkig kunnen we dan niet alleen terugvallen op groot talent, maar ook op veel werkkracht in de ploeg. Michiel deinsde niet terug om scherp en hard te verdedigen en Elias was op rechts onvermoeibaar, zowel verdedigend en ook in de omzetting naar de aanval. In het centrum van de ploeg probeerde Sem ook de ploeg verder te dragen om onze voorsprong verder te verdedigen.
Intussen had VC ook zijn eerste treffer gemaakt, maar dat was niet erg. Mathijs prikte kort nadien zijn tweede treffer tegen de netten toen een terugkaatsende bal van Stan op de paal in de voeten van Mathijs kwam. Keurig gedaan. Ook Elias heeft het helemaal begrepen dat je moet blijven lopen en werken en toen een aanval van ons onvoldoende werd weggewerkt zat hij er sterk tussen om al vallend de bal nog binnen te tikken.
En zo liepen we gestaag verder uit tot een geruststellende 1-9 voorsprong. De gerustheid was daarna toch iets te groot want plots kregen we onze handen vol achteraan. Stan en Mathijs hadden zich op de flanken leeg gelopen en Herentals bleef fris natuurlijk door zijn grote aantal reserven. Het werd dus een beetje bikkelen achteraan voor Michiel, Elias en Sem. William zat er een paar keer mooi tussen, maar we konden toch ook niet voorkomen dat Herentals 3 goaltjes maakte en de stand terug dichterbij elkaar bracht (4-9).
Echt verontrustend was het allemaal niet, want Stan zorgde opnieuw voor wat meer marge met ronduit fraaie doelpunten. Wie te vlug is en te handig met de bal deelt al eens in de klappen en Stan werd dus een paar keer stevig aangepakt en kreeg een flinke tik tegen de kuit. In plaats van even te gaan rusten, pakte hij de bal af en knalde zijn 8ste tegen de netten. Die rekening was ook weer effen...
De match eindigde op 5-11 en het was een fijne wedstrijd. Heel veel inzet langs beide kanten en een intense match. We speelden mooi samen vandaag en iedereen ging echt als ploeg voor de overwinning. En we kunnen er toch ook niet omheen kijken dat Stan in een gezegende dag was en vol vertrouwen langs alle kanten voor doelgevaar zorgde.
Scoreverloop
02:11 0-1 Stan 19:52 0-2 Mathijs 23:09 0-3 Stan
rust
26:26 0-4 Stan 29:33 1-4 31:39 1-5 Mathijs 33:06 1-6 Stan 34:10 1-7 Stan 35:13 1-8 Elias 39:30 1-9 Stan 40:42 2-9 43:52 3-9 47:31 4-9 48:22 4-10 Stan 50:29 5-10 52:09 5-11 Stan
Toch altijd een beetje spannend, zo'n wedstrijd met echte inzet... Vanavond stond het eerste duel van de VACLA beker op het programma. Bij de U8 in de regio Lier-Herentals zijn er ruim 20 ploegen ingeschreven dit seizoen, die gaan dingen naar de beker. De helft is uitgeloot om meteen in de 1/8 finales te starten, de anderen moeten via een voorronde wedstrijd nog strijden voor de overige plaatsjes. Om de een of andere reden hebben wij met onze 2 ingeschreven ploegen de taak om eerst de voorronde te overleven.
Stap 1 was dus vandaag om op het veld van Oelegem de thuisploeg aan de kant te zetten. Met onze delegatie van Cedric-Rune-Stan-Michiel-Thobias-Jeroen-Mathijs hadden we alleszins een faire kans om daarin te slagen. Sommigen hadden zich al de hele middag gefocust op de wedstrijd en moesten dus dringend een beetje ontspannen tijdens de opwarming
De start van de wedstrijd was niet echt denderend te noemen. Op onze rechterflank hadden we behoorlijk wat last met een paar stevigere spelers waarbij vooral de jongen met de sportbril het Stan erg lastig kon maken. Een 1-0 achterstand was wel wat tegen de gang van het spel in, maar niet helemaal onverdiend. Het deed ons wel wat wakker schieten en we konden al snel weer gelijk maken. Helaas niet voor lang want met een verre pegel vanop de middellijn werden we opnieuw op achterstand geschoten.
Maar het was ook wel duidelijk dat wij toch meer intrinsiek talent in onze ploeg hadden dan Oelegem en uiteindelijk gaat dat toch meestal wel renderen. De sterkere spelers bij Oelegem moesten vaak roteren omdat ze een nogal ruime kern meegebracht hadden en dat deed hen in het tweede deel van de eerste helft de das om. We liepen geleidelijk aan verder uit, onder andere door twee fel bevochten doelpunten van onze rechterflank speler Rune.
Thobias was vandaag, zeker in de eerste helft, in een milde bui. Hij pakte geregeld uit met een knappe actie, keek dan de keeper recht in de ogen en die smeekte met trillende stem om hem niet mee het net in te trappen. Thobias heeft een hart van peperkoek en besloot dus een paar keer een gemaakte goal toch vakkundig te missen door een terugspeelballetje af te leveren of naast te trappen. Maar uiteindelijk komt de winnaar toch weer boven en met nog 2 goaltjes voor de rust was het daarna ook definitief gedaan met het medelijden.
Er werd nog hard gewerkt in die eerste helft. Michiel hield enkele keren goed de tegenstander van ons doel met een verdedigende interventie en omgekeerd was Jeroen sterk in de frontlinie bezig met het onder druk zetten van de verdedigers. Dat leverde ei zo na een een doelpunt op, maar de bal ging net naast, jammer.
We gingen met een 3-7 voorsprong de tweede helft in, dus dat moest normaal wel kunnen lukken. Zeker toen we nog verder uitliepen tot 3-9 was de match gespeeld en kwamen we nooit meer in gevaar. Cedric kwam in de tweede helft nog een paar keer gepast tussen en had de zaakjes heel keurig onder controle in doel. Met een paar slimme uitworpen en uittrappen op vrijstaande flankspelers kon hij Oelegem meteen onder druk zetten. Mathijs werkte vandaag ontzettend hard en was ernorm gedreven om met onze ploeg de volgende ronde te halen. De glans van de beker stond al in zijn ogen te blinken. De drive nam het soms al wel eens over van het verstand en de aantrekkingskracht van de bal is nog zo groot dat we onze linkerflankspeler op rechts terug vonden en omgekeerd
In de nabespreking waren we het er snel over eens: een absoluut verdiende overwinning, maar te veel goals waren het resultaat van een weliswaar knappe actie, maar wel een solootje. We proberen de lat wat hoger te leggen dit seizoen en zien dus liever een uitgespeelde actie afgerond in een doelpunt dan een op een hoopje gedribbelde tegenstander. We werken morgen al weer verder aan dat doel op training.
Hopelijk slagen we er volgende week opnieuw in om te winnen zodat we met 2 ploegen in de 1/8 finales zitten, die overigens eind oktober in Vorselaar gespeeld worden. Dat zou leuk zijn !
Tot slot nog vermelden dat onze penalty reeks subliem was, met nauwelijks een misser, terwijl Cédric de meeste ballen wel wist te pakken van Oelegem.
Scoreverloop
02:36 1-0 05:55 1-1 Stan 06:23 2-1 07:52 2-2 Stan 09:01 2-3 Stan 11:46 2-4 Rune VB 12:51 2-5 Thobias 14:03 2-6 Rune VB 19:34 2-7 Thobias 20:09 3-7
Rust
25:14 3-8 Stan 25:52 3-9 Stan 27:19 4-9 27:52 4-10 Stan 28:25 4-11 Thobias 39:11 4-12 Stan 40:42 5-12
Minthe, Elias, Matthys, Thobias, Cyril, Kobe, Sem en Jeroen: dat waren de spelers die de strijd aanbonden met Wijnegem B. Een gezondheidswandeling zou het niet worden want na vijf minuten keken we al tegen een achterstand aan. Wijnegem toonde zich een stuk potiger en daar hadden onze jongens aanvankelijk geen antwoord op. Een sterke Matthys bracht ons terug in de wedstrijd maar op de eerstvolgende tegenaanval was het alweer raak. Matthys was duidelijk goed uitgeslapen en wist de meubelen nogmaals te redden. Tussendoor liet Kobe Dens zich nog opmerken met een mooie salto na een vliegende tackle van zijn tegenstander. Ook Sem Stevens had naar het keurturnen gekeken op de Olympische Spelen en bracht enkele fraaie kunstduiken ten berde. De punten van de jury waren nog niet bekend bij het ter perse gaan van dit verslag. Doelman Minthe trok goed zijn streng maar kon niet verhinderen dat Wijnegem nog drie maal raak trof. Thobias wist nog te milderen tot 3-5 en met deze score gingen we de rust in. Elias nam de plaats in van Minthe en liet zien dat ook hij zijn mannetje staat tussen de palen. Hij hield de netten schoon en Mathys tekende voor de aansluitingstreffer. En dan kwam het grote moment van Cyril. Die veroverde de bal op de eigen helft en soleerde onweerstaanbaar richting het vijandelijke doel. Hij wist de kalmte te bewaren voor doel en plaatste rustig naast de keeper. Een wondermooi doelpunt! Nu hadden we de wedstrijd helemaal in handen en Thobias stelde met twee mooie doelpunten de zege veilig. Het slot van de wedstrijd werd nog ontsierd door een vreemd incident met de bezoekende trainer die zich ontpopte tot een uitstekend verdediger en Matthys afstopte op weg naar zijn vierde doelpunt. Scheidsrechter Marc toonde zich heel wat verstandiger en maakte een einde aan de wedstrijd. Een speciaal woordje nog voor nieuwkomer Jeroen die zich steeds meer inwerkt in de ploeg en die zeker getoond heeft dat hij zijn plaats waard is. Knap!
Wist je dat het vandaag de 17e Monumentenloop was in Vorselaar onder een stralende zon ? Onze U8 hadden een kleine delegatie gestuurd (Mathijs en Michiel) om onze eer te verdedigen op de 200m spurt bij de jongens geboren in 2005.
Gelukkig voor de rest van het deelnemersveld hadden we er maar 2 gestuurd, want met sprekend gemak pakten we goud en zilver ! Michiel vertrok als een speer uit een boog en liep ver voor in de bocht. Maar 200m is toch verder dan gedacht en Mathijs die het beter gedoseerd had, kwam er in de rechte lijn nog over en won met een tweetal meter voorsprong verdiend de wedstrijd. De derde mocht nog wel mee op het podium maar stond niet op de finish foto.
We waren vandaag allemaal netjes gewassen en onze haartjes lagen in de plooi, dus geen idealer moment om de gebruikelijke ploegfoto's te nemen. Een heel gedoe, want net nu speelden we niet in ons vertrouwde geel-zwarte uitrusting, maar voor de foto ga je natuurlijk niet in 't rood erop staan. Enfin, uiteindelijk lukte het toch en toen was iedereen zo wild dat het hoog tijd werd om de veulens wat te laten ronddraven ...
VC Wijnegem was de tegenstander die we vandaag voorgeschoteld kregen. Een ploeg die we nog maar eens 1 keertje tegenkwamen, helemaal op het eind van vorig seizoen op het tornooi van Halle. Genoeg toch om te weten dat ze een sterke ploeg hebben. Na even geïnformeerd te hebben bij de tegenstander bleken ze hun spelers in een A en B-ploeg verdeeld te hebben. Daarom deden wij ook nog net voor de aftrap een kleine ploeg-aanpassing om ons daaraan een beetje aan te passen en zo twee "wedstrijden" te krijgen.
Het was van bij het begin wel duidelijk dat we tegen een A-ploeg speelden. Ze waren sterk aan de bal, moeilijk opzij te zetten en kwamen langs de flanken snel opzetten. We hadden het niet onder de markt om deze jongens onder controle te krijgen. Dat het na 17' 0-4 was, was dan ook zeker niet overdreven of onverdiend. Maar het sierde ons wel dat we er uiteindelijk maar 4 moesten slikken in het openingskwartier.
In het laatste deel van de eerste helft, gebeurde er een kleine metamorfose. Wijnegem liet het gaspedaal wat los, wij kwamen wat uit de omknelling uit en konden al eens een tegenaanval opzetten. Dat leverde door vinnig opjagen van Rune, een eerste treffer op. De verdediger sloeg helemaal in de stress en Rune profiteerde ervan. De moed kwam er terug in en we speelden een sterke 10'. Stan liet de keeper nog twee keer het nakijken en Jef pikte ook weer zijn goaltje mee voor de rust. Een 4-6 ruststand was toch een zeer mooie tussenstand, knap werk.
Bij de start van de tweede helft geloofden we er weer volledig in. Cedric ging in doel en speelde daar een knappe wedstrijd. Een paar keer deed het letterlijk pijn om alle harde schoten uit doel te ranselen, maar het gebeurde wel. Michiel voelt zich wel thuis in de verdediging en hoe sterker de tegenstander hoe harder hij kan en mag sleuren, dus dat is genieten ! Met Thijs en Jef op de flanken stonden we ook stevig op onze benen en niet te vergeten William, die vooraan hard zijn best deed om de bal te veroveren.
De tweede helft was natuurlijk moeilijk, want als je tegen een sterkere ploeg staat, begint de fysieke vermoeidheid altijd in je nadeel te spelen. Het kost meer moeite achter een bal aan te gaan, dan een aanvallende pass te geven. Maar toch...Rune bleef onverschrokken beuken en ook in de tweede helft konden we nog 2 keer tegenprikken met doelpunten van Jef en Rune.
En wat hebben we vandaag "heleerd" zou Piet vragen ? * Ten eerste dat sommigen zich nog tegen een sterke tegenstander laten verleiden om overal tegelijk te willen blussen en daardoor net de andere kant van het veld open laten liggen voor een dodelijke tegenaanval. * Ten tweede dat we tegen de sterkere ploegen in de breedte net wat te licht uitvallen om overeind te blijven in de match * Ten derde dat we onze kopjes niet laten hangen als het moeilijk gaat !
Awel, we hebben dat goed gedaan vandaag en niet vergeten te vermelden dat de penalties van VC Wijnegem allemaal gepakt werden door Cédric (op eentje na) en dat wij het nadien veel beter deden !
Op deze prachtige dag begonnen we met volle moed aan onze wedstrijd, na enkele minuten werd het al snel duidelijk dat het vooral een zware middag voor ons ging worden, Rune was de doelman van dienst en deed dat uitstekend, maar Zoersel was een paar maten te sterk voor ons en combineerde er lustig op los en bij de rust was het 8-0, we hadden enkele kleine kansjes gehad om tegen te scoren maar er stond telkens nog een verdediger in de weg of een goede doelman, de temperatuur bleef stijgen en onze jongens hun motertje geraakte stilletjes aan overhit. William was de keeper in de 2de helft, maar ook hij was machteloos tegen dit Zoersel, ze bleven de bal perfect rondtikken, en maakten regelmatig nog een doelpuntje. We bleven toch moedig verder strijden maar een goaltje maken zat er echt niet meer in en zo werd het uiteindelijk 17-0, onze ploeg vandaag: keepers Rune en William, Cyril, thobias, Jef, Mathijs en Thijs. Ondanks deze zware nederlaag was de inzet van onze jongens uitstekend, dus volgende week beter en tot donderdag.
Na ons geslaagd openingsweekend vorige week, vertrokken we met de zon in de rug en vol vertrouwen richting Antonia. Bekend terrein voor enkele spelers die daar in de afgelopen Paasvakantie een fijn voetbalkamp volgden, maar een onbekende ploeg want we hadden ze nog niet eerder in een competitie of tornooi ontmoet. In afwachting van de Vorselaarse spelersbus, was ik alvast even de opwarming gaan scouten (vaak een goede graadmeter) en zag dat er slechts 10 spelers waren, dus geen reserven. Met dit warme weer, was dat alvast geen voordeel. De opwarming was voorlopig zonder bal, dus veel meer leerde ik ook niet...
We hadden vandaag een vrij sterke ploeg tussen de lijnen staan met Elias, Jeroen, Samuel, Stan, Cedric,Minthe en Michiel. Dus in principe moesten we toch minstens kunnen meespelen in elke wedstrijd. Maar helaas...we kwamen vandaag een tegenstander tegen waar we gewoon te licht voor waren. Niet dat hun samenspel zo heel erg indrukwekkend was, maar er waren er een paar te veel bij die de spurtsnelheid van Usain Bolt hebben en buskruit in de voetjes. We kwamen dus veel snelheid en kracht te kort in de duels. Het is sprekend dat als spelers als Samuel en Stan te kort komen in spurtsnelheid en power om de tegenstander weg te zetten, dat het dan wel erg moeilijk wordt. Het leek dus wel alsof het ballenkraam van de Vorselaarse kermis tijdelijk verplaatst was naar Zoersel.
Maar zijn we ontevreden over onze eigen wedstrijd ? Zeker niet, er waren heel veel goede dingen om te houden. We zagen een onverschrokken Jeroen in de spits die nooit het hoofd liet hangen en zich volop in de strijd gooide. Elias die positief verraste in doel in de eerste helft en snel progressie aan het maken is op het veld en steeds beter door heeft waar hij wel en niet moet lopen. Cédric die in doel in de tweede helft zijn uiterste best deed om waar mogelijk de schade te beperken en daar ook aardig in slaagde. Michiel liep zich een ongeluk in de verdediging van het ene naar het andere gat en probeerde op allerlei manieren de Zwarte Parel aan banden te leggen en zat er geregeld nog met een beslissend voetje tussen.
Minthe hoorde het vandaag allemaal wat minder door een oorprobleempje, maar zag het wel heel scherp. Ik zag een heel alerte en felle Minthe op de flank en in de spits, knap werk. En tot slot Samuel en Stan, die het lastig hadden tegen zoveel fysieke overmacht, maar toch op geregelde ogenblikken ook eens konden tegenprikken en verdiend ook vier balletjes tegen het andere net deponeerden.
Er zijn wedstrijden geweest in het verleden die we wonnen, maar waar we minder tevreden over geweest zijn. We zijn vandaag volledig op onze waarde geklopt en dat moet je kunnen aanvaarden. De inzet was er daarentegen van de eerste tot de laatste minuut en meer kunnen we niet vragen. Complimenten jongens, volgende week is er weer een nieuwe kans...al zal Wijnegem allicht ook een hele kluif worden, als we mogen afgaan op onze ervaring tijdens het tornooi in Halle vorig seizoen.
De laatste wedstrijd van de openingsspeeldag werd eveneens betwist tegen Oostmalle door volgende vedetten: Stan, Thobias, Thijs, Rune, Cedric en Cyril. Ook wij kenden een moeilijke eerste helft. De openingstreffer van Stan werd al gauw ongedaan gemaakt en na tien minuten stonden we met 1-3 in het krijt. Thobias en Rune brachten de bordjes terug in evenwicht. Langs beide kanten werd nu vlot gescoord en we gingen rusten met een gevleide voorsprong van 7 tegen 5. De prijs van de strijdlust in de eerste helft ging naar doelman Cedric die zich, ingepakt als een mummie, voor elke bal gooide en ervoor zorgde dat we met een voorsprong de rust in gingen. De keepershandschoenen gingen de tweede helft naar Thobias die toonde dat ook hij uit de voeten kan als doelman. Door snel en goed uit de voetballen wist hij een aantal keer een gevaarlijke tegenaanval te lanceren. Stan wist hiervan gebruik te maken om de score nog verder uit te diepen. Thijs pikte ook nog een doelpuntje mee en zo kwamen we uiteindelijk bij een einduitslag van 12 tegen 7. Een mooie uitslag om het seizoen mee te beginnen!
Scoreverloop
1-0: Stan 1-1 1-2 1-3 2-3: Thobias 3-3: Rune 3-4 4-4: Thobias 5-4: Stan 5-5 6-5: Stan 7-5: Rune
7-6 8-6: Stan 9-6: Stan 10-6: Stan 11-6: Thijs 12-6: Stan 12-7
1 september en (nog) geen school, maar wel de officiële start van het nieuwe voetbalseizoen. De velden liggen er weer vlekkeloos en grasgroen bij, de lijntjes zijn weer getrokken. Kortom alles staat weer klaar voor een nieuwe start.
Het was een vreemd gevoel vanmorgen in alle vroegte op OG. Normaal barsten de kleedkamers van de drukte, maar omdat de U7 allemaal al wél op de schoolbanken verwacht werden, waren hun wedstrijden naar de namiddag verplaatst. De U11 mogen vanavond de voorwedstrijd spelen van de eerste ploeg, dus die waren er ook al niet. Wij hadden dus kleedkamers en velden maar voor het uitkiezen vanochtend.
De wedstrijden tegen Oostmalle zijn altijd geladen duelletjes. Vorig seizoen hadden we ze twee keer op een tornooi ontmoet. De eerste keer in Wechelderzande toen we de hele match onder lagen maar toch op gelukkige wijze geen goal binnen kregen, maar wél in de laatste minuut Thobias op een counter de doodsteek lieten geven. Een paar dagen later zagen we ze al weer in Lille op 11/11, maar van wapenstilstand ook al geen sprake en na één van onze beste wedstrijden sleepten we toen ook de zege binnen met 5-4. Kortom, Oostmalle ligt ons wel.
Nochtans...het leek vandaag een andere wending te nemen, want er stonden precies 14 seconden op de teller toen William zich al mocht omdraaien. Waar het aan lag weet ik niet, was het de verblindende zon, het nog natte gras of de verwondering dat de boompjes in het tussenseizoen vakkundig waren uitgedaan door Joris, feit is dat we hopeloos in de vernieling werden gespeeld door Oostmalle. Nog geen drie minuten ver en het was al 0-3. Aan dit tempo leek het wel een forse afstraffing te worden...
Gelukkig stopte de doelpuntenregen toen en we kregen stilaan ook wat greep op de wedstrijd en lieten ons niet meer het veld uitduwen of hopeloos voorbij lopen door de sterke mannen van Oostmalle. Ons spel verbeterde ook, we kregen vertrouwen en de passes begonnen er stilaan uit te komen. Jef was de eerste die ons terug moed gaf met de eerste tegentreffer. 3 keer scoren in evenveel minuten kunnen wij ook en dat deden we dan ook via Samuel zodat het na tien minuten weer allemaal te herdoen was: 3-3.
Het bleef een zenuwslopende match, zeker toen we weer op achterstand kwamen. Al leken de mama's daar minder last van te hebben. Zij hadden de enige nog overgebleven bank aangeslagen en tussen beide velden geposteerd om vooral eens goed bij te babbelen. Van het scoreverloop bleken ze bij de rust niet veel notie te hebben
Dus, dames: Jef wroette zich in de match zoals alleen Jef dat kan en maakte met gevaar voor eigen lijf en leden twee doelpunten zodat we terug gelijk kwamen: 5-5. De rust leek in zicht maar opnieuw liep Oostmalle uit. Op slag van rust konden we toch weer scoren, zodat we met een knappe en aanvankelijk onverhoopte gelijke stand de rust in gingen. Ik had verwacht dat we fysiek zouden sneuvelen in de tweede helft omdat een aantal spelers al een match in de benen hadden tegen Broechem en Oostmalle toch wel krachtig leek. Maar dat was buiten Tinne en Jef gerekend die met Popeye-chocolade iedereen weer letterlijk nieuwe energie gaven. Het zou later in de match nog zijn nut gaan bewijzen !
De tweede helft ging van start volgens het beeld van de eerste. Oostmalle net iets forser en sterker in de duels. William was in doel erg geconcentreerd en had al twee studs in zijn knieën staan vanuit de eerste helft, maar bleef zich op elke bal werpen. Michiel achteraan is een vaste waarde die liever mee tegen het gras gaat, dan iemand te laten passeren. Kobe, met nieuwe blitse schoenen aan, pestte de verdedigers met slim storen en lag verschillende keren aan de basis van een mooie counter. Mathijs had zijn derde long aangesloten na de vorige match en bleef beuken, terwijl Samuel iedereen op snelheid en met techniek hopeloos op een hoopje tikte. Onze nieuwe aanwinst Elias is van het Jef-type. Onvervaard de strijd in, voet ertegen en gaan tot de bal van ons is. Nog een beetje werken aan het juiste spelinzicht en taktiek en dat komt helemaal goed !
Enfin, intussen stond het wel 7-9 en leek het toch op een kleine nederlaag uit te draaien. Chocolade heeft natuurlijk even tijd nodig om vol te beginnen werken. Bij een corner van ons werkte Oostmalle de bal in eigen doel en dat leek ons ook een boost te geven en het geloof dat het nog kon. De hele ploeg zette de turbo aan voor de laatste 5 minuten en geen man kwam er nog langs, elke bal werd gepakt door William, mooi om zien. Samuel maakte de gelijkmaker en daar leek iedereen zich op 4 minuten van het einde wel in te kunnen vinden.
Maar helemaal op het eind kregen we nog een mooie kans en een voorzet werd door Samuel handig in doel geprikt. 10-9, de eerste keer dat we op voorsprong kwamen. In de laatste minuut zette Elias de kers nog op de taart door een strakke corner richting Samuel te trappen die hoog in de touwen besloot: 11-9, een verrassende einduitslag waar we erg blij om mogen zijn. Er is op de eerste paar minuten na enorm hard gewerkt en de combinaties liepen vrij vlot vandaag. We moeten nog een beetje werken om slimmer te spelen bij balverlies en ons positiespel moet nog veel meer een automatisme worden, maar we gaan elke week een beetje vooruit !
Gefeliciteerd voor de match van vandaag aan William, Samuel, Elias, Kobe, Michiel, Mathijs en Jef !
Scoreverloop
0-1 1' 0-2 2' 0-3 3' 1-3 6' Jef 2-3 7' Samuel 3-3 9' Samuel 3-4 11' 3-5 15' 4-5 16' Jef 5-5 19' Jef 5-6 22' 6-6 23' Samuel
rust
6-7 27' 7-7 28' Mathijs 7-8 39' 7-9 40' 8-9 41' Own doelpunt 9-9 45' Samuel 10-9 50' Samuel 11-9 50+1' Samuel
Buiten de 2 competitie matchen stond er ook nog een oefenmatch op het programma, Michiel nam plaats in het doel en we begonnen aan de wedstrijd, we startten beter aan de match dan Broechem al was het samenspel niet altijd even goed, we kwamen 2-0 voor via Mathijs en Stan, onze tegenstander kon de 2-1 tegenscoren, Thobias maakte er voor rust nog 3-1 van. Michiel bleef ook de 2de helft in doel en kwam regelmatig nog goed tussenbeide, Stan maakte de 1st goal na de rust 4-1, toch lieten we Broechem te gemakkelijk terugkomen tot 4-2, Mathijs zette zich goed door en de 5-2 stond op het bord. Toch was de wedstrijd niet gespeeld, want met nog 10' te spelen was alles nog mogelijk en jawel Broechem kwam terug tot 5-4. Drie minuten voor tijd was er een pegel van Stan tegen de onderkant van de lat die achter de doellijn terrecht kwam, de scheidsrechter van dienst was op dat moment juist verblind door de zon en keurde de goal niet goed, wij doen dat wel 6-4 voor OG!!!! In de laatste minuut werd het nog 6-5 maar de moeizame overwinning kwam niet meer in gevaar. Goed gedaan Michiel, Jeroen, Stan, Thobias, Sem en Mathijs en tot donderdag.
De 2de midweek match op Beerse kwam traag op gang, in de beginfase waren we de betere ploeg maar misten we scherpte voor doel. Onze tegenstander had een prima keeper in doel en de verdedigers konden steeds op de juiste moment onze schoten afblokken, tot in de 17e minuut had Samuel er genoeg van en trapte de bal mooi in doel na een inworp van Thijs, een paar minuten later maakte Thobias er 0-2 van, Michiel had toen nog niet veel werk moeten opknappen in doel en kon vrij gemakkelijk de 0 houden tot aan de rust. De 2de helft had Beerse van doelman gewisseld en hadden we het veel moeilijker, ze maakten 1-2, Thijs maakte het mooiste doelpunt van de avond, een knappe combinatie via Samuel en Thobias en mooi afgewerkt 1-3, Rune had Michiel vervangen in doel en moest regelmatig tussenbeide komen, toch maakte Beerse gelijk 2-3 en 3-3 op een paar minuten tijd, tegen het einde aan maakte Samuel er met een knappe solo er nog 3-4 van, we dachten de winning goal, maar Beerse maakte er nog 4-4 van, we bleven knokken tot de laatste minuut, ook Jeroen bleef bij zijn debuut alles geven en zo maakte Thobias in blessuretijd via een hard schot in de linkse hoek er nog 4-5 van, knappe prestatie allemaal,spelers vandaag waren de doelmannen Rune en Michiel, Thobias, Samuel, Thijs, Cyril en Jeroen.
Het was slecht weer vandaag en dat was het de voorbije dagen ook al geweest. In Ternesse hebben ze een prachtig kunstgras veld - een schoolvoorbeeld als het ware van wat het ooit in Vorselaar zou kunnen worden, zeker na de volgende verkiezingen.... - maar daar mochten we niet op spelen vandaag. We daalden af naar het B-veld, dat in een soort kom gegoten is en dus behoorlijk afloopt aan de randen. Water stond er nog niet echt op maar de modderstroken waren er al wel. Deze match ging dus niet alleen op techniek gespeeld worden !
Vandaag stond Zoersel op onze kalender, een ploeg die we niet goed konden inschatten omdat we ze het voorbije 1,5 nog niet tegengekomen waren in competitie of tornooien. Afwachten dus wat de wedstrijd ging brengen. Zeker voor Finley was het vandaag een beetje spannend, met zijn wedstrijd debuut na verschillende weken van meetrainen. De opwarming leek voor hem wel eindeloos te duren en "wanneer gaan we nu match spelen" was een vraag die verschillende keren herhaald werd. Om 10.45u riep scheids Daniel de troepen dan eindelijk tot de orde.
Vanavond stonden we voor het tweede luik van onze voorronde voor de VACLA beker. Vorige week hadden we al vlot Oelegem opzij geschoven en hadden we dus al 1 ploeg in de 1/8 finale. Vandaag gingen we ook proberen om dat kunstje nog eens over te doen met strijders van dienst Cyril, Michiel, Stan, Thobias, Mathijs en Samuel. Daar moesten we toch al een heel eind mee kunnen komen. Onze spelerskern kwam maar met mondjesmaat binnen druppelen vanuit alle richtingen. Moegespeeld op feestjes en andere activiteiten stond er nog een zware klus op de agenda, zo in de vooravond.
We hadden vandaag een druk programma met 2 thuiswedstrijden tegen ZWE Kessel en Vrij Arendonk als vriendschappelijke duels en tot slot ook nog de reguliere competitiematch uit bij VC Herentals. Die had zich dan wel met 1 ploeg terug getrokken uit de competitie met als gevolg dat ze er nu met zijn negenen stonden en dus telkens een volledige ploegwissel moesten doen om de paar minuten. Ook niet erg interessant voor deze mannen...
1 september en (nog) geen school, maar wel de officiële start van het nieuwe voetbalseizoen. De velden liggen er weer vlekkeloos en grasgroen bij, de lijntjes zijn weer getrokken. Kortom alles staat weer klaar voor een nieuwe start.
