1 september en (nog) geen school, maar wel de officiële start van het nieuwe voetbalseizoen. De velden liggen er weer vlekkeloos en grasgroen bij, de lijntjes zijn weer getrokken. Kortom alles staat weer klaar voor een nieuwe start.
Het was een vreemd gevoel vanmorgen in alle vroegte op OG. Normaal barsten de kleedkamers van de drukte, maar omdat de U7 allemaal al wél op de schoolbanken verwacht werden, waren hun wedstrijden naar de namiddag verplaatst. De U11 mogen vanavond de voorwedstrijd spelen van de eerste ploeg, dus die waren er ook al niet. Wij hadden dus kleedkamers en velden maar voor het uitkiezen vanochtend.
De wedstrijden tegen Oostmalle zijn altijd geladen duelletjes. Vorig seizoen hadden we ze twee keer op een tornooi ontmoet. De eerste keer in Wechelderzande toen we de hele match onder lagen maar toch op gelukkige wijze geen goal binnen kregen, maar wél in de laatste minuut Thobias op een counter de doodsteek lieten geven. Een paar dagen later zagen we ze al weer in Lille op 11/11, maar van wapenstilstand ook al geen sprake en na één van onze beste wedstrijden sleepten we toen ook de zege binnen met 5-4. Kortom, Oostmalle ligt ons wel.
Nochtans...het leek vandaag een andere wending te nemen, want er stonden precies 14 seconden op de teller toen William zich al mocht omdraaien. Waar het aan lag weet ik niet, was het de verblindende zon, het nog natte gras of de verwondering dat de boompjes in het tussenseizoen vakkundig waren uitgedaan door Joris, feit is dat we hopeloos in de vernieling werden gespeeld door Oostmalle. Nog geen drie minuten ver en het was al 0-3. Aan dit tempo leek het wel een forse afstraffing te worden...
Gelukkig stopte de doelpuntenregen toen en we kregen stilaan ook wat greep op de wedstrijd en lieten ons niet meer het veld uitduwen of hopeloos voorbij lopen door de sterke mannen van Oostmalle. Ons spel verbeterde ook, we kregen vertrouwen en de passes begonnen er stilaan uit te komen. Jef was de eerste die ons terug moed gaf met de eerste tegentreffer. 3 keer scoren in evenveel minuten kunnen wij ook en dat deden we dan ook via Samuel zodat het na tien minuten weer allemaal te herdoen was: 3-3.
Het bleef een zenuwslopende match, zeker toen we weer op achterstand kwamen. Al leken de mama's daar minder last van te hebben. Zij hadden de enige nog overgebleven bank aangeslagen en tussen beide velden geposteerd om vooral eens goed bij te babbelen. Van het scoreverloop bleken ze bij de rust niet veel notie te hebben
Dus, dames: Jef wroette zich in de match zoals alleen Jef dat kan en maakte met gevaar voor eigen lijf en leden twee doelpunten zodat we terug gelijk kwamen: 5-5. De rust leek in zicht maar opnieuw liep Oostmalle uit. Op slag van rust konden we toch weer scoren, zodat we met een knappe en aanvankelijk onverhoopte gelijke stand de rust in gingen. Ik had verwacht dat we fysiek zouden sneuvelen in de tweede helft omdat een aantal spelers al een match in de benen hadden tegen Broechem en Oostmalle toch wel krachtig leek. Maar dat was buiten Tinne en Jef gerekend die met Popeye-chocolade iedereen weer letterlijk nieuwe energie gaven. Het zou later in de match nog zijn nut gaan bewijzen !
De tweede helft ging van start volgens het beeld van de eerste. Oostmalle net iets forser en sterker in de duels. William was in doel erg geconcentreerd en had al twee studs in zijn knieën staan vanuit de eerste helft, maar bleef zich op elke bal werpen. Michiel achteraan is een vaste waarde die liever mee tegen het gras gaat, dan iemand te laten passeren. Kobe, met nieuwe blitse schoenen aan, pestte de verdedigers met slim storen en lag verschillende keren aan de basis van een mooie counter. Mathijs had zijn derde long aangesloten na de vorige match en bleef beuken, terwijl Samuel iedereen op snelheid en met techniek hopeloos op een hoopje tikte. Onze nieuwe aanwinst Elias is van het Jef-type. Onvervaard de strijd in, voet ertegen en gaan tot de bal van ons is. Nog een beetje werken aan het juiste spelinzicht en taktiek en dat komt helemaal goed !
Enfin, intussen stond het wel 7-9 en leek het toch op een kleine nederlaag uit te draaien. Chocolade heeft natuurlijk even tijd nodig om vol te beginnen werken. Bij een corner van ons werkte Oostmalle de bal in eigen doel en dat leek ons ook een boost te geven en het geloof dat het nog kon. De hele ploeg zette de turbo aan voor de laatste 5 minuten en geen man kwam er nog langs, elke bal werd gepakt door William, mooi om zien. Samuel maakte de gelijkmaker en daar leek iedereen zich op 4 minuten van het einde wel in te kunnen vinden.
Maar helemaal op het eind kregen we nog een mooie kans en een voorzet werd door Samuel handig in doel geprikt. 10-9, de eerste keer dat we op voorsprong kwamen. In de laatste minuut zette Elias de kers nog op de taart door een strakke corner richting Samuel te trappen die hoog in de touwen besloot: 11-9, een verrassende einduitslag waar we erg blij om mogen zijn. Er is op de eerste paar minuten na enorm hard gewerkt en de combinaties liepen vrij vlot vandaag. We moeten nog een beetje werken om slimmer te spelen bij balverlies en ons positiespel moet nog veel meer een automatisme worden, maar we gaan elke week een beetje vooruit !
Gefeliciteerd voor de match van vandaag aan William, Samuel, Elias, Kobe, Michiel, Mathijs en Jef !
Scoreverloop
0-1 1' 0-2 2' 0-3 3' 1-3 6' Jef 2-3 7' Samuel 3-3 9' Samuel 3-4 11' 3-5 15' 4-5 16' Jef 5-5 19' Jef 5-6 22' 6-6 23' Samuel
rust
6-7 27' 7-7 28' Mathijs 7-8 39' 7-9 40' 8-9 41' Own doelpunt 9-9 45' Samuel 10-9 50' Samuel 11-9 50+1' Samuel
Buiten de 2 competitie matchen stond er ook nog een oefenmatch op het programma, Michiel nam plaats in het doel en we begonnen aan de wedstrijd, we startten beter aan de match dan Broechem al was het samenspel niet altijd even goed, we kwamen 2-0 voor via Mathijs en Stan, onze tegenstander kon de 2-1 tegenscoren, Thobias maakte er voor rust nog 3-1 van. Michiel bleef ook de 2de helft in doel en kwam regelmatig nog goed tussenbeide, Stan maakte de 1st goal na de rust 4-1, toch lieten we Broechem te gemakkelijk terugkomen tot 4-2, Mathijs zette zich goed door en de 5-2 stond op het bord. Toch was de wedstrijd niet gespeeld, want met nog 10' te spelen was alles nog mogelijk en jawel Broechem kwam terug tot 5-4. Drie minuten voor tijd was er een pegel van Stan tegen de onderkant van de lat die achter de doellijn terrecht kwam, de scheidsrechter van dienst was op dat moment juist verblind door de zon en keurde de goal niet goed, wij doen dat wel 6-4 voor OG!!!! In de laatste minuut werd het nog 6-5 maar de moeizame overwinning kwam niet meer in gevaar. Goed gedaan Michiel, Jeroen, Stan, Thobias, Sem en Mathijs en tot donderdag.
De 2de midweek match op Beerse kwam traag op gang, in de beginfase waren we de betere ploeg maar misten we scherpte voor doel. Onze tegenstander had een prima keeper in doel en de verdedigers konden steeds op de juiste moment onze schoten afblokken, tot in de 17e minuut had Samuel er genoeg van en trapte de bal mooi in doel na een inworp van Thijs, een paar minuten later maakte Thobias er 0-2 van, Michiel had toen nog niet veel werk moeten opknappen in doel en kon vrij gemakkelijk de 0 houden tot aan de rust. De 2de helft had Beerse van doelman gewisseld en hadden we het veel moeilijker, ze maakten 1-2, Thijs maakte het mooiste doelpunt van de avond, een knappe combinatie via Samuel en Thobias en mooi afgewerkt 1-3, Rune had Michiel vervangen in doel en moest regelmatig tussenbeide komen, toch maakte Beerse gelijk 2-3 en 3-3 op een paar minuten tijd, tegen het einde aan maakte Samuel er met een knappe solo er nog 3-4 van, we dachten de winning goal, maar Beerse maakte er nog 4-4 van, we bleven knokken tot de laatste minuut, ook Jeroen bleef bij zijn debuut alles geven en zo maakte Thobias in blessuretijd via een hard schot in de linkse hoek er nog 4-5 van, knappe prestatie allemaal,spelers vandaag waren de doelmannen Rune en Michiel, Thobias, Samuel, Thijs, Cyril en Jeroen.
5-1. Dat was het verdict van afgelopen zaterdag tegen Herenthout. Onze jongens hadden vandaag iets recht te zetten en dat hebben ze met verve gedaan, al was de start niet erg veelbelovend. We waren nog geen 10 seconden aan het voetballen en doelman William mocht zich al omdraaien. De vrees voor een nieuwe afstraffing bleek ongegrond. Rune maakte al snel gelijk en Stan zette de voorsprong op het bord. Daarna zetten onze jongens de wedstrijd helemaal naar hun hand. Er werd zeer goed samengespeeld en Stan zorgde voor enkele mooie doelpunten. Het mooiste doelpunt kwam er nadat Minthe een pas van Rune verlengde en Mathijs de bal beheerst naast de doelman schoof. Een goal uit het boekje! Het feest was helaas snel voorbij voor Mathijs die de wedstrijd moest staken met een spierblessure. Vlak voor rust liet Minthe zich nog opmerken door een loepzuivere hattrick te scoren. Proficiat! We gingen de rust in met een voorsprong van 9 tegen 1. Na rust bleven we de betere ploeg, al was het nu wat moeilijker omdat we niet meer konden wisselen. Kobe en William kwamen allebei dicht bij hun eerste doelpunt van het seizoen maar het waren Stan en Rune die de voorsprong verder uitbouwden. Herenthout kwam nog enkele keren sterk opzetten en ook zij wisten onze doelman te verschalken. Het werd uiteindelijk 4-13. Een mooie uitslag na een zeer goede wedstrijd van onze jongens. We wensen Mathijs veel beterschap en ook Samuel, die ziek moest afhaken, hopen we zaterdag terug te zien. Onze gedachten gaan tenslotte uit naar de dappere Cedric, die de bus van Kim op een welgemikte kopstoot trakteerde en de komende dagen met zes hechtingen in zijn hoofd zal moeten rondlopen. Zorg dat je er snel terug bij bent! En een beetje voorzichtig als je nog eens op je fiets stapt
Aan de andere spelers en trainers: succces morgen in Beerse!
We naderen stilaan de laatste rechte lijn naar de start van de competitie volgende zaterdag. Vandaag stonden nog 2 korte wedstrijden van een half uurtje gepland in Bouwel, tegen respectievelijk Herenthout en Ranst, twee ploegen die straks ook in onze reeksen staan.
Mijn boterhammetje met sjoko was nog niet gesmeerd vanmorgen en de melk nog niet op toen de GSM al "ping ping" deed. Dat is meestal geen goed nieuws, en ook deze keer niet. Samuel was vannacht ziek geworden en na een nachtje overgeven is een voetbalmatch geen goed idee. Probleempje dus. Gelukkig lag er boven nog een Indiaan zijn roes uit te slapen van een intensief weekje Indianenkamp. Michiel, alias Sluwe Uil, uit bed gezet, voetbalkleren aan en kopje onder de kraan en we waren weer voltallig na enkele minuten !
Eerste match was dus tegen Herenthout. Vorig seizoen een paar keer tegen gespeeld en telkens nipt gewonnen. Ook vandaag begon het vrij aardig. We deden goed mee, de bal circuleerde in de ploeg en na een minuutje of 5 prikte Jef op een tegenaanval de bal netjes voorbij de keeper. 1-0, we leken vertrokken. Helaas bleek dat niet het geval en Herenthout kwam sterker opzetten en wij lieten ons wegdrummen. Het moet gezegd: Herenthout speelde potig en er moest door de scheids regelmatig ingegrepen worden. We leken onder de indruk daarvan en we misten toch wat gezonde agressie en inzet om ook eens onze schouder te zetten en geen voetje terug te trekken. Resultaat: een 3-1 achterstand bij de rust. In de tweede helft konden we het tij niet meer keren en we gingen uiteindelijk met 5-1 onderuit tegen een sterke en stevige ploeg, maar hier moeten we toch beter tegen kunnen. Gelukkig komt die kans al volgende dinsdag met een volledige wedstrijd tegen opnieuw Herenthout.
Na een ruime pauze van een uurtje stond Ranst te wachten, een tegenstander die we niet eerder ontmoetten. Laten we het vooral kort houden over de eerste helft: 6-0 achter op een kwartiertje en langs onze kant eigenlijk geen enkele echte kans om tegen te scoren. Tijdens de korte rust iedereen nog eens proberen motiveren om er nu eens echt tegenaan te gaan in het laatste kwartiertje. Dat scheen toch enig effect te hebben en we begonnen toch wel sterk aan de tweede helft. Ranst kwam niet echt meer aan goede kansen en we dwongen toch wel enkele kansen en corners af. Toch was het Ranst dat nog verder kon uitlopen tot 7-0, maar toen kregen we een vrije schop, op ruime afstand van doel. Ranst stond helemaal uit positie en niemand had gezien dat Elias netjes vrij stond en op vrije schop van Thijs, kon die in zijn eerste wedstrijd, met een mooi puntertje in de hoek de eer redden. Daarna was het weer aan Ranst om verder uit te lopen en op het eind kregen we nog wat hulp om via een own goal de eindstand op 8-2 te brengen.
Ranst was echt geen indrukwekkende ploeg, maar we waren vandaag niet bij de les. Het was een van onze minste wedstrijden in lange tijd. Gelukkig krijgen we nu dinsdag en woensdag al weer de kans om dit blad om te draaien. We hebben een degelijke groep, die uiteraard geholpen wordt door een aantal talentvolle spelers, maar het zijn de meerderheid van de anderen die op basis van wilskracht en inzet het verschil zullen maken dit jaar.
38°C wees de thermometer gisteren aan. De warmste dag van het jaar! Genoeg voor heel wat ploegen om hun kat te sturen naar het jaarlijkse toernooi van FC De Kempen. Onze jongens raapten wel hun moed bij mekaar en met Stan, Tijs, Cedric, Rune, Minthe, Jef en Matthys vaardigden we een stevig elftal af in Tielen. Daar eiste de warmte al snel zijn tol. We kwamen een beetje ongelukkig achter in de openingswedstrijd tegen Poppel en we vonden niet de energie om terug te vechten. Een ruststand van 0-2 werd in de tweede helft verder uitgebreid tot 0-5. Na een forfait van de U8 van Witgoor kwamen we in de tweede wedstrijd tegenover de U9 van Branddonk te staan. Een leeftijdsverschil van een jaar is heel wat voor duiveltjes. Dat bleek ook al gauw op het terrein, hoewel sommige jongens toonden dat zij wel degelijk hun mannetje kunnen staan tegen oudere spelers. We kregen enkele kleine kansen maar de doelpunten vielen bij een nochtans sterk keepende Cedric. 0-9 was de eindstand. Na twee nederlagen verscheen OG Vorselaar dubbel gemotiveerd aan de aftrap tegen FC De Kempen. Dat bleek ook al snel op het scorebord. Tijs opende de score nadat hij goed was gevolgd op een schot op de paal van Matthys. Diezelfde Matthys kende meer geluk toen hij een inworp van Minthe in doel werkte. Jef zette de 3-0 op het bord nadat hij zelf eerst de bal veroverde. Een makkelijke zege leek het te worden tot we twee maal werden verrast op de counter. Net na de rust mocht doelman Rune zich nog eens omdraaien en de bordjes waren in evenwicht. Gelukkig konden we rekenen op een sterk spelende Stan die nog twee maal de netten trof. Tijs maakte het mooiste doelpunt van de dag nadat hij een uitworp van de doelman in één tijd op de slof nam en vanop de eigen helft scoorde. Met een 6-3 overwinning sloten we de dag mooi af.
Dank aan spelers en ouders die de tropische temperaturen hebben getrotseerd! En proficiat voor de organisatie die erin geslaagd is om er ondanks de ongelukkige omstandigheden toch een leuke voetbaldag van te maken!
Na de eerste toernooiwinst van het seizoen in Poederlee trokken onze U8 dit weekend naar Nijlen. Het vertrouwen was bijzonder groot na de zege van vorige week, bij sommigen misschien wel te groot. Trainer Marc en spelers Thobias en Jef verkozen een rondrit langsheen de toeristische bezienswaardigheden van Nijlen boven een opwarming en haalden slechts nipt de aftrap. Cedric, Rune, Michiel, Kobe en Minthe bonden de strijd aan met een bijzonder gemotiveeerd Nijlen. Thobias en Jef werden uiteraard disciplinair geschorst en startten op de bank. Onze jongens voetbalden zeer goed de eerste helft maar doelpunten kwamen er aanvankelijk niet. Het was uiteindelijk Jef die het ongelijk van de trainers bewees door de 0-1 tegen de netten te prikken. Niet veel later rondde diezelfde Jef een mooie actie van Kobe af en de 0-2 stond op het bord. Minthe schotelde de 0-3 voor aan Rune en die werkte beheerst af. Na nog een doelpunt van Rune en twee goals van Thobias gingen we met 0-6 de rust in. Doelman Cedric had weinig of geen werk gehad en gaf de handschoenen door aan Michiel. Na de rust hadden we het wat moeilijker. De doelman van Nijlen werd veldspeler en op 5 minuten tijd gaf hij ons drie doelpunten om de oren. Een zege leek plots niet meer zo zeker maar dat was buiten Thobias gerekend. Die was zijn toeristische rondleiding ondertussen helemaal vergeten en liet zich opmerken door maar liefst zeven doelpunten na mekaar te scoren. Erg knap! Zo knap dat trainer Sam nog tijdens de wedstrijd werd gebeld op zijn GSM door de plaatselijke talentscouts. Dat werd niet op prijs gesteld door de meegereisde supporters en een striemend fluitconcert was zijn deel. Tijdens de slotfase noteerden we nog een erg mooie actie van Kobe die uitpakte met een heus vluchtschot op een hoekschop van Cedric, maar de bal zoefde rakelings naast de paal. Het was uiteindelijk Jef die de laatste keer de netten deed trillen voor ons. Na een laat tegendoelpunt besloot de scheidsrechter een punt achter de wedstrijd te zetten. We kunnen tevreden terugblikken op deze wedstrijd. Er werd goed samen gespeeld en alle spelers hebben getoond dat ze voor mekaar willen werken. Proficiat!
Goed begonnen is half gewonnen, en dus meteen bij de eerste gelegenheid als U8 ploeg de hoofdvogel afgeschoten ! We schreven het U8 tornooi in Poederlee met zes sterke ploegen oververdiend op onze naam. De vreugde was nadien groot, zeker toen nog bleek dat er een "echte" beker gewonnen was. Geniet van de foto's en op naar de volgende zege !
Met onze eerste training achter de rug, stonden we nu voor de eerste echte test van het nieuwe seizoen bij de U8. Naar goede gewoonte openen we dat seizoen met een tornooi vlakbij in Poederlee. Het zonnetje scheen en iedereen had er weer volop zin na enkele weken voetballoos geweest te zijn. Met een spelersgroep met Rune, Rune VB, Cédric, Thobias, Stan, Samuel en Thijs waren we zeker met een erg sterke groep en dus lagen de ambities hoog: we gingen proberen om dit tornooi op onze naam te schrijven.
Er waren twee poules van 3 ploegen. In onze groep speelden we tegen FC Gierle en tegen De Kempen 2. De andere groep bestond uit Lentezon Beerse, De Kempen 1 en Blauwvoet Oevel. Starten deden we tegen FC Gierle, een ploeg die we nog kenden van het vorige seizoen en waartegen we toen steeds een felle strijd moesten leveren, met een keertje een 7-12 nederlaag en een zwaar bevochten 7-8 uitoverwinning. We gingen er dus voor moeten gaan.
De start van onze match was ronduit fenomenaal met al in de eerste minuut de openingstreffer. Maar los van de doelpunten die nadien nog vlotjes volgden, onthouden we vooral het schitterende samenspel van onze jongens. De bal ging zeer goed van voet tot voet, er werd niet individualistisch gespeeld en de goaltjes waren van een zeldzame kwaliteit. Balletje rond tikken, diep spelen, voorzetje voor doel en lekker binnen tikken. Het liep als een trein en dus was de 4-0 ruststand volledig verdiend. Tussendoor werden we ook nog getrakteerd op hakjes en het betere voet-en zoolwerk van de technische jongens.
Na de rust bracht Gierle nog een paar geheime wapens in het veld, met grote en sterke jongens, en dus kwamen we even onder druk te staan en scoorde Gierle een tegentreffer. Geen probleem echter, want nadien maakte Thijs met een nette hattrick er 7-1 van en uiteindelijk kwam Gierle nog tot 7-2 terug toen onze concentratie wat weg was en we iets te makkelijk de tegenstander door het centrum lieten voetballen. Een ronduit prima start dus.
Scoreverloop OG Vorselaar - Gierle
1-0 (1') Samuel 2)0 (2') Samuel 3-0 (4') Thijs 4-0 (10') Stan rust 4-1 (13') 5-1 (14') Thijs 6-1 (17') Thijs 7-1 (20') Thijs 7-2 (20'+1)
Daarna kregen we even rust en konden we geïnteresseerd de partij volgen tussen Gierle en onze volgende tegenstander De Kempen 2. Dat werd een zeer interessante match met fel spel en heen en weer golvende kansen en doelpunten. Uiteindelijk won Gierle nipt de match en wij hadden intussen een goed beeld van hoe we De Kempen moesten aanpakken
Match 2 dus op het grote A veld tegen De Kempen. En dat viel eigenlijk een beetje tegen. We kwamen niet echt in ons spel, De Kempen was duidelijk wel sterk en had ook een paar reuzen in de ploeg, maar dat we niet tot scoren kwamen had toch vooral te maken met het nodeloos dribbelen tot wedan uiteindelijk vastliepen in een muur van verdedigers en ook onze posities niet meer in het oog hielden. De kansen waren dus schaars en we hadden nog enkele keren een erg sterk keepende Cédric nodig om ons overeind te houden in de eerste helft. Net voor rusten viel dan toch nog de bevrijdende goal voor ons (een gekraakt schot van Samuel dat nog net voorbij de grabbelende keepershanden raakte en tergend langzaam binnenrolde, een gelukje !) en dus konden we met 1-0 de rust in.
De tweede helft liep iets vlotter, maar toch nog niet zoals gehoopt. De Kempen zat stilaan wel wat door zijn beste krachten heen en zo konden we toch de match meer en meer naar ons toe trekken. In de 18' maakte Thobias er 2-0 van en toen was het wel gespeeld, zeker toen Samuel er enkele seconden nog een derde bovenop deed. Omdat de klok van de scheids blijkbaar even traag liep als de man zelf, kregen we er ruim 5' extra bij in de tweede helft en kon er nog een vierde goaltje bij. De supporters van De Kempen concludeerden dat "er nog veel werk was" bij hun. Valt nog wel mee denken we, we waren zoals gezegd vandaag ook geen doorsnee ploegje.
Scoreverloop OG Vorselaar - De Kempen 2
1-0 (10') Samuel rust 2-0 (18') Thobias 3-0 (18') Samuel 4-0 (20+6') Thobias
Twee duidelijke overwinningen en dus een onbetwiste eerste plaats in onze poule. We mochten dus aantreden voor de finale wedstrijd tegen de groepswinnaar uit groep B, en dat bleek niet geheel onverwacht De Kempen 1 te zijn.
Maar met onze oranje-rode uitrusting aan voor de finale kunnen we nog altijd iets meer, en een tornooi zege kan je niet elke dag halen, dus we stonden scherp ! De start kon niet beter zijn want al in de tweede minuut maakte Stan de openingsgoal. We deden verder ons uiterste best. Rune VT deed zijn uiterste best in de spits om het uitverdedigen bij de tegenstander te verhinderen en dat hield de bal vaak ver van ons doel. Rune VB dan weer was niet alleen in de finale maar ook daarvoor al aan een sterke wedstrijd bezig verdedigend en was moeilijk te passeren. Ondanks alles moesten we toch het initiatief laten aan Tielen, dat in het midden van de eerste helft de achterstand had omgebogen in een 1-2 voorsprong. Niet getreurd, met zo'n ruststand bleef alles mogelijk.
In het begin van de tweede helft bleef de druk van De Kempen hoog en scoorden ze nog een derde keer. We kwamen ook nog eens goed weg met een bal op de lat, maar met nog minder dan 5' te spelen en 1-3 achter leek de finale winnen toch net wat te hoog gegrepen....
Niets is onmogelijk voor zij die willen natuurlijk en toen kwam de fameuze 16e minuut waarin we door knappe ploeginspanningen Samuel en Stan de stand weer in evenwicht konden laten brengen. Het vuur schoot toen pas echt helemaal in de ploeg en de match en er werd fel en hard (maar fair) gebikkeld om elke bal. We leken af te stevenen op een gelijkspel en penalties om het te beslechten, maar in de allerlaatste minuut kroonde Rune VT zich tot tornooiwinnaar door opnieuw als diepe spits bij het uitverdedigen zo heftig aan te dringen dat van nervositeit een van de Tielense verdedigers de bal wou ontzetten, maar dat zo krachtig deed...netjes hoog en droog in eigen doel ! 4-3, een ommezwaai in minder dan 4' geregeld. De Kempen was de adem afgesneden van zoveel wilskracht en de tijd was op om nog tegen te reageren.
Daarmee was ook onze finale match gewonnen en dus het tornooi. De medaille ceremonie was de kers op de taart, want er was een beker en die is dus van ons. De beker zal een mooi plaatsje krijgen binnenkort in de kantine. De trotse kampioenen vind je elders op de site terug, glunderend met beker en medaille.
Een droomstart van het seizoen en hopelijk volgt er nog veel moois de volgende weken en maanden !
Scoreverloop OG Vorselaar - De Kempen 1
1-0 (2') Stan 1-1 (3') 1-2 (4') rust 1-3 (14') 2-3 (16') Samuel 3-3 (16') Stan 4-3 (20') Rune
Eindstand U8 tornooi VC Poederlee
1. OG Vorselaar 2. FC De Kempen 1 3. FC Gierle 4. Lentezon Beerse 5. De Kempen 2 6. Blauwvoet Oevel
Ook dit jaar werd er door de Sportrakkers weer een voetbalkamp ingericht. Van onze U8 was er een aardige vertegenwoordiging met Jef, Samuel, Mathijs, Michiel, Stan en Thobias. Iedereen had het duidelijk schitterend gedaan de afgelopen week en moe maar tevreden konden de diploma's in ontvangst genomen worden.
We zijn toch wel trots om te melden dat we met onze U8 twee keer de hoofdvogel afschoten, met Samuel als winnaar van de penalty cup en Thobias die de hoofdprijs wegkaapte bij in onze leeftijdscategorie met de meeste punten op alle oefeningen. Ook de zilveren medaille daar was nog voor ons met Mathijs.
Aan iedereen gefeliciteerd en nu maar even uitrusten dit weekend. Hieronder nog enkele fotootjes...
Op zaterdag trouwden Sylvia en Dave, de mama en papa van Rune en Cedric. Van harte gefeliciteerd. Hieronder vinden jullie enkele foto's van na het afgeven van een bloemetje door enkele spelertjes.
08-06-2012
De (nieuwe) U7 gaan ook online !
De U7 voor het seizoen 2012 - 2013 treden in onze voetsporen en hebben sinds gisteren ook hun website boven de doopvont gehouden. De link naar hun site is: www.bloggen.be/u7ogv
Altijd de moeite waard om de loop van het seizoen eens te kijken hoe onze jongere collega's het doen met hun ploeg(en), dus zeker ook hier eens af en toe een kijkje gaan nemen.
Als je een van de trainers wil contacteren kan dat natuurlijk altijd voor en na de training of bij een wedstrijd. Uiteraard kan je ons ook altijd een mailtje sturen of bellen. Hieronder vind je alle contactgegevens.
De jeugdcoödinator Bram Willems staat natuurlijk ook ter beschikking (0468/15.11.85 of via mail bram-willems@hotmail.be). Voor de Duiveltjes ploegen is specifiek Glenn Van De Vel aangeduid als coördinator (0495/35.16.11 of via mail glenn.vandevel@allianz.be )
We sloten het seizoen in stijl af met een zonovergoten barbecue. Wij vonden het een groot succes en we willen iedereen bedanken die erbij was ! Speciaal "dank je wel" aan DJ Joris, de chef-koks Stragier en zoon, de dessert-mama's en de vele helpende handen om een en ander klaar te zetten en weer op te ruimen. Foto's van de dag vind je hieronder...om na te genieten en weer vooruit te kijken naar een volgend mooi seizoen.
Tijdens de barbecue hebben jullie het boekje meegekregen met de verslagen en een selectie van foto's van het afgelopen seizoen. Wie dat graag in electronische vorm heeft, vind hieronder de pdf-file ! Voor in het plakboek voor later
Deel 2 van onze afscheidstournee als fenomenale fantastische U7 ploeg van het seizoen 2011-2012 bracht ons vanmorgen naar Halle. Duidelijk een welstellende gemeente, want de accomodatie lag er netjes bij, met mooie kantine en kleedkamers en het tornooi zelf werd zelfs op kunstgrasveldjes gespeeld.
Tornooien organiseren is niet voor eenvoudige zielen, want het aantal clubs dat last minute zijn kat stuurt of afbelt omwille van gebrek aan spelers in de meimaand is niet meer mooi om zien. Vorige week in Massenhoven hadden ze daar ook al onder te lijden en bij het toekomen in Halle bleek het ook weer zo te zijn. Het poule-systeem was gesneuveld en alle ploegen speelden nu tegen elkaar om zo de tornooi kampioen te bepalen. Toen we aankwamen bleek onze eerste match bijna een uurtje vroeger te zijn dan op de uitnodiging stond maar ter plekke paste de organisatie het speelschema weer aan en konden we toch starten voor een vierluik tegen Wijnegem, Grobbendonk, De Kempen en Halle.
Een snelle blik op de opwarmingsactiviteiten van de concurrenten leerde ons genoeg: dit was geen makkie, in tegendeel, het waren stuk voor stuk echt stevige ploegen die hier vandaag waren. Maar goed: met ons dreamteam bestaande uit Cyril, Mathijs, Cedric, Thobias, Rune en Jef moesten wij ook van niemand schrik hebben. Starten deden we dus tegen Wijnegem. Nog nooit ontmoet dit seizoen, maar veel tijd hadden we niet nodig om te zien dat deze grote beren ook nog eens goed konden spelen. Bovendien waren we nog aan het ontwaken en dus was onze start zeer matig: 2-0 kansloos na 7' achter. Mathijs bracht ons met een eerste doelpuntje gelukkig terug in de match, maar net voor rusten pakte Wijnegem terug meer marge: 3-1 dus.
In de tweede helft leken we op een afstraffing af te stevenen toen het al snel 5-1 werd, maar enigszins vreemd misschien maar onze keeper Cédric bracht ons weer in de match door een spectaculaire redding te doen. Helaas als je lijf en leden in de strijd gooit komt er al eens een bloedlip van, maar dat hadden we precies nodig om gestart te raken. Cedric naar de verzorgende handen van de mama en Cyril depanneerde ons in doel. Waauw...Cyril pakte alles met schitterende tussenkomsten en uitlopen. Wijnegem was monddood vooraan nu en wij pakten moed. Jef is een nachtmerrie voor elke defensie want hij loopt achter alle ballen aan en zo konden we via Jef en zijn fel opzitten terugkomen tot 5-3.
Langs de lijn steeg de Wijnegemse zenuwachtigheid want dit hadden ze niet meer verwacht. Helaas was ons motortje net wat te laat op toeren gekomen en bleef het dus 5-3. We speelden een meer dan verdienstelijke tweede deel van de wedstrijd en we waren vertrokken voor iets moois.
Na enkele pogingen had het tornooi bestuur de zaakjes weer onder controle en de 3e versie van de herwerkte kalender bleek dan de goede te zijn. We kregen een half uurtje rust om daarna nog 3 keer op rij aan de slag te gaan. Tijd dus voor een koffietje en te vertellen wat je zoal meemaakt (en ziet ) bij het rondbrengen van Windekind-ontbijten in de ochtendlijke uren in Vorselaar. Een andere papa profiteerde van het vrije moment om in het ochtendzonnetje de mama op deze moederdag eens extra te soigneren...
Enfin..gelukkig was het snel kwart na elf want een mens geraakt nog afgeleid van zoveel randgebeurtenissen. En concentratie was nodig want er stond met Grobbendonk een geladen duelletje te beginnen. Rune en Cédric hoefden geen peptalk voor deze match, dat mocht duidelijk zijn. We gingen verder op de manier waarop we tegen Wijnegem geëindigd waren, fel dus en dat heeft Grobbendonk geweten. We waren meester, zonder echt veel kansen af te dwingen weliswaar en de paar schoten richting doel werden makkelijk gepakt door hun erg secure doelman. In de 4' forceerden we toch een doorbraak maar werden we onderuit geschoffeld door de verdedigers. Een duidelijke rode kaart en een penalty. De slecht ingelichte scheids wou die laatste nog wel geven, maar de bank van Grobbendonk werd lichtjes nerveus en stak daar een stokje voor. Geen erg, we gingen toch wel scoren. Dan maar een vrije trap vanop 2 meter ? Weer een rechtvliegende Grobbendonkse bank en dus werd het 5 meter.... Ook geen erg, we gingen toch scoren. Pasje opzij van Mathijs naar Thobias en droogjes links in de hoek op halve hoogte...zoals gezegd.
Van dan af tikte de tijd rustig in ons voordeel. Een balletje naast de goal of over de lijn...we gingen ze wel halen, maar niet in galop. 1-0 dus bij de rust. In de tweede helft bleef de match in evenwicht en iedereen ging er zonder uitzondering vol voor, dit was een onverwachte tussenstand tegen een Grobbendonk dat dit seizoen nog niet vaak verloren had. De licht ontvlambare Grobbendonkse bank schoot al weer recht toen Mathijs een kwakje uitdeelde en de scheids er geen graten in zag (terecht overigens). Alle dromen van de tegenstander werden twee minuten voor tijd definitief aan diggelen geschoten door een pegel van op afstand, midden in doel: 2-0 eindstand, rekening vereffend.
Geen tijd voor romantiek nu en meteen terug aan de slag tegen De Kempen. Ook al mannen met een kanon in de schoen hadden we bij de strafschoppen op het andere veldje gezien. Maar vertrouwen doet veel en we speelden een erg degelijke eerste helft. Cyril stond in doel intussen en Cedric in de aanval. Er werd gelopen en gewerkt dat het mooi was om zien. De passes liepen goed en we verstonden elkaar prima. Jef wroette zich weer een weg door de verdediging en zette ons op weg naar een nieuwe zege in de laatste minuut van de eerste helft.
De tweede helft begon schitterend met al meteen een nieuw doelpunt van OG, een harde knal van Mathijs. Daarna hadden we beter eventjes 5' kunnen wissen, want ipv het opnieuw rustig uit te spelen, hebben we het dan zelf even deftig verknoeid. Eerst werd het nog 2-1 door een mooie actie tussen 3 van onze verdedigers door. Daarna hadden we echter opnieuw de zege naar ons toe kunnen halen, want we speelden collectief De Kempen op een hoopje en stonden met 3 voor een leeg doel om binnen te tikken. Ipv dat rustig te doen, kozen we voor een bom, maar wel naast de roos... En onmiddellijk daarop een verdedigende fout bij een eigen doeltrap en deze keer wel genadeloos afgestraft: 2-2. Einde match en jammer, want deze 3 punten waren altijd voor ons geweest. Maar je wint samen en verliest ook samen, dit hadden we met zijn allen laten liggen.
Tegen Halle kregen we al opnieuw een kans. Vorig week nog afgedroogd met 8-0 in Massenhoven, maar deze keer was het wel een U7 ploeg (geen U6) en dat is een groot verschil. Vooral het spitsenduo meisje/jongen, beide met halflang haar was levensgevaarlijk. De wedstrijd begon tegen 100/u want nog in de eerste minuut openden wij de score om meteen de gelijkmaker van Halle binnen te krijgen. De tweede minuut was al even boeiend met opnieuw 2 doelpunten. Eerst kwamen we op achterstand maar toen haalde Rune verschroeiend hard uit van schuin links voor doel: een streep hoog in doel en we zaten weer in de match ! 2-2 werd ook de ruststand.
In de tweede helft werd het pompen, want de vermoeidheid begon te wegen in het zonnetje. Even leek het de verkeerde kant uit te gaan toen we 3-2 achter kwamen en de tijd in ons nadeel begon te spelen. Maar toen was het Cedric zijn glorie moment en hij bleef vechten en jagen en kreeg uiteindelijk de bal kruiselings links onder in doel getrapt: 3-3 met nog 5' te gaan. De match golfde op en af en kon in beide richtingen eindigen. Iedereen was dus uiteindelijk best wel tevreden dat er niet meer gescoord werd. Een fair gelijkspelletje deze keer.
Bij de prijsuitreiking bleek dat we het super gedaan hadden, want een bronzen medaille was onze plaats en dat was meer dan verdiend. Zilver had ook nog gekund als we De Kempen opzij gezet hadden, maar dit is zonder meer een schitterende afronding van een mooi seizoen geweest. Een erg sterk bezet tornooi en dan zo'n topprestatie, het was genieten !
Voila, het laatste verslag is geschreven voor dit seizoen, de voetbalschoenen kunnen voor even in het vet, de computer gaat een paar weken dicht en daarna beginnen we aan het volgende hoofdstuk: de U8, seizoen 2012-2013. Prettige lente en voor over enkele weken een deugddoend verlof gewenst ! Tot in augustus !
We zijn aan het afsluitende weekend begonnen met ons voorlaatste tornooi in HIH Turnhout. We moesten vandaag twee wedstrijden spelen van telkens 25' tegen twee voor ons onbekende tegenstanders: HIH Turnhout en Mol. We vetrokken vandaag richting Turnhout met volgende sterspelers: Kobe, Milan, Thobias, Samuel, Thijs en Michiel.
Ter plaatse zagen we dat HIH de truitjes van Barcelona gekopieerd heeft, of omgekeerd kan ook, dus we mochten ons aan een pittige eerste match verwachten. Turnhout heeft behoorlijk wat scouts in Afrika rondlopen, want de plaatselijke blauw-roden stonden op sommige momenten met een integraal donkere ploeg tussen de lijnen. Behoorlijk stevige mannen ook, technisch niet noodzakelijk allemaal topspelers, maar stuk voor stuk wel stevige kereltjes die hun voet niet terug trekken en er stevig invliegen.
Nochtans begonnen wij verschroeiend in de eerste 5' en alleen wat pech en ja ook enige gemakzucht maakte dat we niet terecht 2-0 voorstonden. Daar ging onze kans om HIH meteen een uppercut toe te dienen. Kennelijk putte HIH kracht uit ons falen in de afwerking en ze herpakten zich. Wie de kansen zelf niet afmaakt krijgt vroeg of laat het deksel op de neus, en wij zijn op die wetmatigheid geen uitzondering. Net voor rusten wordt er vanop een grote afstand op doel geknald. De bal gaat tegen de lat en ketst via een carambole op het hoofd van onze doelman Milan tegen de touwen. Niks tegen te beginnen en dus toch wat geflatteerd 1-0 voor de thuisploeg bij de rust.
Dat kan ik ook denkt Thijs in het begin van de tweede helft en op een terugbotsende bal neemt hij hem vlot op de slof en de volley gaat hoog in de touwen vanop grote afstand. Een wonderlijke goal ! Daarna kregen we het toch wel erg moeilijk en als je de individuele duels net iets te vaak verliest dan komen de kansen vanzelf, en dus kon Turnhout verder uitlopen tot 4-1. Het moet gezegd dat we wel goed bleven meespelen, maar de doelman van HIH was ook erg goed en hield er verschillende ballen uit die doorgaans wel een doelpunt opleveren. Uiteindelijk konden we nog milderen met een tweede treffer van Thijs.
We hebben fel gevochten in deze wedstrijd, maar kwamen een beetje geluk, een beetje doeltreffendheid in de beginfase en een beetje kracht te kort. Een beetje te veel dus om echt aanspraak te kunnen maken op een zege, maar al bij al toch een deftige prestatie.
Onze tweede match speelden we tegen de geel-zwarten van Mol. Wij dus onze Duivelse uitrusting weer aan en in rode trui, met zwart-gele broek moeten ze al van ver komen om ons te verslaan. Verder alleszins dan van Mol, zo zou nog blijken !
Deze keer pakten we onze tegenstander wel meteen in een houtgreep en nog binnen de eerste minuut konden we de score openen via Thobias. Samuel maakte er al vlug 2-0 zodat we snel de wedstrijd onder controle hadden. Helaas liet Mol zich toch niet meteen opzij schuiven en konden ze terugslaan met 2 tegendoelpunten zodat na een achttal minuten alles weer te herdoen bleek. Maar we waren weerbaar vandaag en dus konden we nog voor de rust terugslaan, onder andere door een slim uitgevoerde inworp, over de hoofdjes en zo een open doelkans gecreëerd. 4-2, een verdiende voorsprong.
Uw verslaggever begint blijkbaar enige tekenen van einde-seizoensvermoeidheid te vertonen en dus werden heel wat goaltjes genoteerd met "Th" wat bij nader inzien zowel op Thijs als Thobias kan slaan. Aangezien beiden flink aan het kanon stonden vandaag, is het helaas niet meer te achterhalen wie het nu precies was, maar beiden hebben er veel gemaakt, laten we het daar op houden !
In de tweede helft speelden we verder op een hoog niveau en we zagen elkaar goed staan en gunden elkaar ook de kans om op doel te knallen. Milan hield het in doel de zaakjes rustig onder controle en zorgde met gerichte uittrappen, dat onze spelhernemingen meteen van over de flanken gevaar creëerden. Het duurde nog even voor Mol helemaal kraakte onder ons technisch meesterschap, maar een ver schot van Thijs en een mooie aanval van op links, met strakke voorzet van de voet van Samuel, hoog in de touwen gejaagd in één tijd door Michiel deed Mol uiteindelijk breken: 6-2. Nadien regen we de doelpuntjes aan elkaar, sommige met een solo actie, maar evenveel ook via knap en intensief jagen van de ploeg waardoor er fouten gemaakt moesten worden. De scheids liet behoorlijk lang doorspelen in de tweede helft zodat we nog tot 12-3 konden uitlopen. Het laatste doelpuntje was nog een mooie: Kobe als vaste spits deed de stopper in de fout gaan en tikte de bal in de loop van "Th" die genadeloos afmaakte... Mooi werk en een verdiende medaille voor de schatkist erbij !
1 september en (nog) geen school, maar wel de officiële start van het nieuwe voetbalseizoen. De velden liggen er weer vlekkeloos en grasgroen bij, de lijntjes zijn weer getrokken. Kortom alles staat weer klaar voor een nieuwe start.
Met onze eerste training achter de rug, stonden we nu voor de eerste echte test van het nieuwe seizoen bij de U8. Naar goede gewoonte openen we dat seizoen met een tornooi vlakbij in Poederlee. Het zonnetje scheen en iedereen had er weer volop zin na enkele weken voetballoos geweest te zijn. Met een spelersgroep met Rune, Rune VB, Cédric, Thobias, Stan, Samuel en Thijs waren we zeker met een erg sterke groep en dus lagen de ambities hoog: we gingen proberen om dit tornooi op onze naam te schrijven.
) bij het rondbrengen van Windekind-ontbijten in de ochtendlijke uren in Vorselaar. Een andere papa profiteerde van het vrije moment om in het ochtendzonnetje de mama op deze moederdag eens extra te soigneren...
