|
Thobela,xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Heel verwonderlijk zonder zenuwen opgestaan. Sommige vragen zich nu waarschijnlijk af zenuwen, waarom zou ze nu zenuwen moeten hebben?. Maar beste mensen, vanmorgen moesten we onze eerste computertraining geven. En zij die mij een beetje kennen, en zich de stageperiode herinneren toen ik in het regentaat zat, zullen wel beter weten. Nee, ik had dus totaal geen zenuwen
misschien kwam het door onze veranderde houding van gisteren? Misschien doordat ik blij was dat we eindelijk echt van start konden gaan? Misschien omdat ik al zo uitkeek naar onze trip van morgen?
wie zal het zeggen, maar ik vond het een wonder!
Nu, om negen uur was iedereen er, dat wel, maar we moesten dan eerst nog naar de bureau van de directrice. Terwijl de directrice nog snel een ontbijt nam (pap met worst, amaai en dat zo op je nuchtere maag, pffff das niets voor mij hoor), moesten wij het logboek invullen. Alle lesgevers van buitenaf en vrijwilligers e.d. moeten dit invullen. We noteerden wat we precies zullen doen (computertraining), voor wie (schoolmanagementteam en leerkrachten Paxana) en wie we zijn (twee studenten uit België, aja da wisten jullie wel é
). Dus tegen dat we weldegelijk aan de slag konden gaan met de computerles, was de grote wijzer al even voorbij de 12 gepasseerd. Maar kijk, we waren al content dat ze er allemaal waren! 2 tegen 4
en het startschot ging af.
De les startte wat stroef, zoeken naar de juiste woorden in het Engels, niet simpel als je dat niet gewoon bent.. veel interactie uitlokken.. en de motor kwam op gang.. het zijn snelle leerders, of hadden ze zichzelf toch wat onderschat wat computerkennis betreft? Na de uitleg van het toetsenbord, lieten we ze wat prutsen, oeps ik bedoel uitproberen, in Word. Met wat individuele ondersteuning waren ze er vlot mee weg. Nu eens testen of ze ook zo behendig zijn met muis.. dit deden we aan de hand van pictionary in Paint. Ja, de truc om een les aangenaam te maken, is af en toe ook eens een spelletje te spelen met je leerlingen/studenten. Het was lachwekkend én leuk! Ze hadden er blijkbaar plezier in! Om de finish van de les te halen, startten we het programma om te leren typen op. En, wonder boven wonder, ze waren er weer onmiddellijk mee weg! En ze zullen het nodig hebben voor de lessen Word, anders zouden we er weken over kunnen doen
Besluit: Sharon en ik waren zeer tevreden over onze eerste computerles die we hebben gegeven (en dat wetende dat we zelf nog zoveel sukkelen met die machine
zweten en vloeken dak al gedaan heb op da ding!). Nu kijk, de vuurdoop hebben we doorstaan. We zijn op gang gekomen, en de rest zal wel volgen zeker? Natuurlijk waren er ook wat verbeter puntjes aan de les! Dit hebben we dan snel al aangepast in onze bundel en lesvoorbereiding naar maandag toe (moeten dan nog eens dezelfde les geven aan de leerkrachten). Dit heeft Sharon gedaan, en ik heb me gestort op de eerste sessie die we gaan geven aan de mensen van Skills. Deze sessie draait volledig rond Who am I?. Hierbij laten we ze kennis maken met zichzelf
en dat is niet voor iedereen van zelfsprekend :wink:
Sharon en ik waren content van onze dag
goede les, en al helemaal voorbereid voor maandag.. aja, da moest wel, want morgen, ja morgen dan is het zover.. onze allereerste ECHTE uitstap!!! Cho wat kijken we er al naar uit
ook al zal het pijn doen om al rond 5u uit ons bed te moeten.. t is om een leuke dag tegemoet te gaan
meer hierover morgen, aja want meer weet ik er zelf niet over.. alleen dat we richting blijde rivier gaan.
Broeder Thomas wist ons wel al te vertellen waarom deze rivier nu net de blijde rivier noemt:
Er waren een paar mannen en vrouwen welke elkaar kwijt raakten nabij de Canyon, de dames konden de mannen niet meer vinden en gingen huilen, hun tranen waar zo veel dat er potholes ontstonden in de rotsen en noemden de rivier dan ook de treur rivier. Vervolgens ging men naar de andere rivier, maar helaas hier geen mannen. Weer terug naar de Treur rivier om weer een potje te huilen, en dit proces herhaalde zich enkele dagen. Na verloop van tijd kwamen de vrouwen de mannen opeens weer tegen bij de andere rivier, waarop iedereen weer gelukkig was en de rivier de Blijde Rivier genoemd werd.
Vandaag niet echt de tijd gehad om fotos te nemen
en ik wou mijn handen enzo wat sparen voor morgen :wink:
Morgen of overmorgen krijgen jullie hier meer over te horen!
Tot de volgende!!!
Dikke, lieve knuffel :roll:
Noëmi aka Laratho *
|
