|
Thobela. xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Tekai?
Rohona!
S.O.S.
Twee studenten in nood.
Ene chaos.
We zitten vast.
Vast in onze lessen.
Vast in the midle of nowwhere.
Kan er iemand please de weg wijzen?
HELP!
Oké, zo voelden we ons dus deze voormiddag! We zaten echt in de put. We voelen ons hier soms zo hulpeloos. We zijn een hele tijd bezig en toch hebben we dan het gevoel niets te hebben gedaan. Misschien ook omdat we nog geen zichtbaar resultaat hebben/kunnen (ge)zien! En, omdat er ook heel weinig feedback op ons werk komt... zaterdag begint dan gelukkig (wel heel onzeker) de eerste les.. éénmaal we daarmee zullen gestart zijn, zullen we misschien wat meer voldoening krijgen! Nu ja, Thats life here !
Gelukkig hebben we Baby wel wat op weg kunnen helpen met de computer. Toch iemand die we hebben kunnen helpen!
Hoofdje vol.
Stilte.
Op.
Dus we beslissen om deze middag gewoon NIETS te doen voor stage. Gewoon genieten van het mooie weer, en we zien wel verder!
Toen we na het eten ons in de zon hadden geïnstalleerd, kreeg ik plots bericht van Pax college. Ze zijn studentenkaarten aan het maken, maar er ontbreken van een 40-tal leerlingen een pasfoto. Dus vroegen ze mij om fotografe van dienst te zijn! Tuurlijk hapte ik toe, en de vele jongens keken me (meestal verlegen) in de ogen...
En ook Sharon ontsnapte niet aan de pasfoto!
Achteraf hielpen we de secretaresse met de fotos, via de computer, op de kaarten te plakken. Ons eerste zichtbare resultaat was binnen! (ook al had het niets met stage te maken).
Daarna hadden we een afspraak met broeder Sam. Normaal al om 15u30, maar het was 16u geworden tegen dat we er waren. Tjah, de computers werken hier dan ook SUPER traaaaaaaaaaaaaaaaaaaag! (kan dus geloven dat et hier nie vooruit gaat, alles werkt hier gewoon trager). Nu ja, de jongens van het internaat hadden dus al gedaan met sport en waren al volop beginnen poetsen.
 
Hun kamers, kleren, ... Jammer, dat ze de vuiligheid op het domein laten liggen! We gaan hiervoor eens iets op touw moeten zetten! Broeder Sam nam ons mee en toonden enkele plaatsen van het internaat. Ook stelde hij ons ook voor aan enkele jongens waarvoor hij verantwoordelijk voor is. Hij is namelijk één van de boardingmasters. Omdat ze maar blijven moeite hebben met onze naam, kregen we elke een naam in het Sepedi. Broeder Sam heeft Sharon tot Mathabo gedoopt, en mij tot Lerato. Voor we de betekenis er van vrijgeven, zullen we het eerst nog eens dubbelchecken.
We beloofden broeder Sam dat we eens enkele leuke activiteiten zullen voorbereiden om te doen met de jongens van grade 8. Sharon heeft gelukkig in de scouts gezeten en kent enorm veel leuke spelletjes om met die jonge gastjes te doen!
De rondleiding eindigde met een bezoekje aan enkele muzikale jongens.
 
Ze speelden prachtige muziek.. ZALIG gewoon! Ik had er uren, dagen, weken, ... kunnen naar luistern. Ik wou dat ik jullie er mee kon van laten genieten.. wie weet lukt het me, maar ik kan niets beloven!
De dag sloten we af met het languit in de zetel zitten, kijkend naar het VRT nieuws en de hoofdpunten van de Olympische Spelen. En dit vergezeld met broeder Luc en broeder Jos, twee zeer aangename broeders! Broeders waar we altijd terecht kunnen, broeders die ons weer wat moed kunnen inspreken!
Ke a gorata!
O robale botse!
Lerato *
|
