zweef met je gedachten mee door het prachtige South Africa...
31-08-2008
31 augustus
Thobela,
Geeeeuw, mijn wekker loopt af en ik ben nog zo moe! Maar al snel sta ik onder de douche want we hebben een fijne dag in vooruitzichten
Ik doe de gordijnen open en de zon laat zijn stralen op mijn gezicht vallen zalig! Gelukkig is er een stevige bries, anders zou het waarschijnlijk te warm worden vanmiddag maar dat maakt wel dat er veel stof en zand de lucht in gaat.. en ja mijn neus, oren en ogen blijven er niet van gespaard. Als je in de verte kijkt zou je denken dat er wolken zijn, of dat er een soort mist hangt maar niets is minder waar, het is het stof en zand dat je ziet opwaaien!
Gisterenavond iets na vijf kreeg ik telefoon van Glades. Ze was wat in paniek! Ze had alles afgesloten, en wou toch nog eens proberen haar document terug te vinden maar het lukte haar aan geen kanten. Ze belde me daarom op of ik deze morgen kon langskomen naar haar kantoor. Dus om 9u stonden we aan haar kantoor. Ze vertelde dat ze zo in paniek was en zelfs bijna begon te wenen, omdat ze dacht dat haar werk weer voor niets zou geweest zijn maar nee hoor, het documentje stond mooi opgeslagen in de map met haar naam.
11u40
We gingen al richting het terras waar broeder Luc al volop bezig was met de braai. Mmmmm Dat rook zo lekker! Het is mijn eerste braai deze zomer, tjah met zulk weer ook in België brochettes, worst en kippenbillen.. aardappelsalade, pap, een ander salaatje en nog vele groentjes maar eerst een glaasje witte wijn! Mmmm kan dat smaken!!! Hoewel er veel wind was, het was heel gezellig en broeder Luc kan fantastisch braaien!
Na het eten stapten we de auto in en vertrokken we op avontuur, maar eerst nog snel Maria afzetten thuis Vandaag gaan we naar Gods playground in Mashashane. Dit zijn bergen met gelijk afgeronde rotsen die op elkaar liggen, t is moeilijk te omschrijven, maar de rotsen liggen gelijk los op elkaar en kunnen er gelijk elk moment afvallen! Gelukkig is dit in jaaaaren niet gebeurd.. Ze noemen het Gods playground omdat het net grote keien zijn waar God mee heeft gespeeld, maar niet heeft opgeruimd t is echt machtig om te zien!!!
dit huisje met de twee ronde hutjes en het hutje in het midden, is hoe ze vroeger hun "huizen" bouwden.
Maar de route ernaar toe was ook al één groot avontuur. We nemen niet de hoofdweg, maar wat binnenwegen. Deze bestaan niet uit asvalt, maar gewoon uit zand en kiezeltjes, wat heel veel stof veroorzaakt Langs de weg laat broeder Luc ons kennismaken met de naboom. Deze boom lijkt in het begin op een cactus, maar wordt uiteindelijk een gewone boom
Iets verder komen we dan een wegwijzer tegen één weg leidt naar het dorpje Jupiter. Wat verderop ligt naar het schijnt ook Venus, en nog wat verder ligt Brussel. Jaja, dat hebben ze hier ook! Zie je wel dat we nog heel Europa zullen gedaan hebben (herinner je onze uitstap van vorige zondag?).
Maar, wij reden gewoon rechtdoor en onze trip werd avontuurlijker en avontuurlijker, de weg werd hobbeliger en hobbeliger én ongelofelijk maar waar, ook hier hebben ze wegenwerken ;-), maar de wegomleggingen zijn ze wel vergeten.
Wegje in,
wegje uit,
ons vastrijden,
achteruit rijden,
omkeren,
bubbel op,
bubbel af
Hebben wij wat afgelachen toen!
Vandaag dus kennis gemaakt met de Zuid-Afrikaanse wegen
Nadat we Gods playground van alle kanten hebben gezien, rijden we verder richting Mokopane. Naar het schijnt een racistisch boerendorp tussen de blanken en de zwarten maar, hier merken we niet veel van. Daar aangekomen zijn we even gestopt in de Dros om onze mond te verfrissen met een lekkere milkshake
Heeft dat gesmaakt zeg en dan heb ik ook onmiddellijk de er van gebruik gemaakt om mijn redelijk volle blaas te gaan ledigen!
Buikje vol, tijd om weer verder te gaan dus! Op naar de zoo van Mokopane (een soort reservaat).
Aapjes,
Pauwen,
Zebras,
lopen er los
De wilde dieren zoals een leeuw en leeuwin,
Een oehoe,
En andere roofdieren zaten (ocharme, maar misschien wel beter zo) in kooien
Broeder Luc was er niet zo tevreden over. Volgens hem is het reservaat enorm achteruit gegaan en verzorgen ze het niet genoeg! Krugerpark is tien keer beter georganiseerd dan dit! Ach, we hebben toch al een voorsmaakje gehad
Op de terugweg dan zien we een hutje met allemaal blauwe kotjes. Dit hutje vind je in iedere nederzetting. De mensen hebben namelijk geen brievenbus, maar wel een kastje (die blauwe kotjes die we zagen). Een wagentje doet de toer en brengt de post naar de verschillende hutjes!
En zo is het weekend alweer om!
Een weekend vol avontuur!
Ik ben er wat ondersteboven van, van wat ik heb gezien en meegemaakt..
Maar, niet alleen het weekend is om maar ook de maand augustus en dus ook de zomervakantie! Zij die allemaal naar school moeten morgen, zowel leerlingen als leerkrachten maak er een leuke eerste schooldag van en zijn de lessen saai, dan kun je altijd wegdromen naar mij! Je zal hier met open armen ontvangen worden ;-)!
En ik wil speciaal Amelietje veel succes toewensen met haar ALLEREERSTE schooldag je zal je wel amuseren in het eerste kleuterklasje!
Shap!
Dikke zoen en knuffel
Noetje*
Ohja.. morgen is het hier springday, de eerste dag van de lente!
Cho, wat een ervaringen vandaag Ik ben nog helemaal overdonderd dat ik niet goed weet hoe te beginnen.. Ik zal maar van het begin beginnen zeker..
Vandaag, zaterdagmorgen, 8u
We hadden onze wekker pas om 8u30 gezet maar ik werd al vroeger wakker.. Dus, ik begon me al op het gemak klaar te maken..
Daarna rond 8u45 gingen we ontbijten, en ja hoor, er was opnieuw volkoren cornflakes! Mmmm
Iets na 9u
Omdat we deze namiddag naar Baby gingen voor de Limboa van een vriendin, besloten we eerst nog een duwtje te geven en wat verder te werken aan onze sessies voor het skillscentrum. We zaten nog niet helemaal geïnstalleerd in onze werkkamer, of Joyce was daar met Glades, de directrice van Paxana. Ze had blijkbaar een heel document van meer dan 90p op de computer getypt, maar was dat blijkbaar kwijtgespeeld.. Ze vroeg ons of we eens samen zouden kijken naar haar USB-stick en haar te helpen het document terug te vinden. Aangezien we zelf ook nog wat werk hadden, besloten we dat Sharon zou verder werken aan de lessen rond communicatie en dat ik met Glades zou meegaan. Ze wist nog van de lessen hoe ze de computer moest opstarten, en ze kan ook al redelijk vlot typen. Ik toonde haar hoe ze de USB-stick in de computer moest steken en hoe het opende. Maar haar document was inderdaad verdwenen! Besluit: ze moet helemaal opnieuw beginnen met overtypen ocharme Ik liet haar een map met haar naamaanmaken, liet haar een word-document openen en opslaan in die map. Omdat ze niet aanwezig kon zijn in onze lessen, wist ze nog niet hoe dit moest. Ik legde in een sneltempo enkele functies in Word uit, zodat ze snel aan de slag kon. EN, heel belangrijk, dat ze alles regelmatig moest opslaan. Glades zal het hele weekend en de hele week voor uitrekken en in haar bureau zitten om het document over te typen nie te doen!
Ik Gaf me Glades mijn nummer voor het geval er iets zou zijn, en keerde dan terug naar onze werkkamer. We hebben alweer enkele sessies afgewerkt dat zal ons in de week wat meer vrije tijd geven! Dan vlug alles klaar leggen voor deze namiddag! In het weekend eten we namelijk een uur vroeger, namelijk om 12u. Daarna voert broeder Sam Maria en Joyce naar huis. Wij rijden dan mee met Maria tot bij haar thuis
13u
We komen aan bij Maria en Baby hun huis. We worden hartelijk ontvangen en mogen plaatsnemen in de zetels. De muren zijn in een mooie blauwe tint geschilderd, fotos hangen overal en een heel mooi schilderij van een roos met als tekst A mothers heart is like a rose Baby is nog met de was bezig, maar ondertussen komen er heel wat kinderen langs. Maria stelt hen aan ons voor allemaal kleinkinderen van haar, waaronder twee kinderen van Baby. Vraag me geen namen, want die ben ik ondertussen alweer vergeten. De tv gaat aan, en met grote antennes regelen ze de kwaliteit. Ze belanden op een Engels-Afrikaanse zender Een heel bizar programma..
Een tijdje later komt Baby dan bij ons zitten. We krijgen een groot glas Sprite, en daarna laat ze ook haar grootmoeder zien een heel oud vrouwtje maar nog altijd goedlachs! En dan is het eindelijk tijd om naar de Limboa van haar vriendin te gaan! We wandelen de stoffige straten af door het kleine wijkje. We horen al muziek en iedereen die we tegenkomen is op weg naar daar de hele wijk, familie en vrienden zijn uitgenodigd.
Baby stelt ons aan enkele mensen voor: Thobela! Lekai? Regona Kenna Noëmi. We voelen ons zo bekeken.. maar de mensen zijn ongelofelijk vriendelijk! Iedereen is blij dat we er zijn, en vragen ons of we ons amuseren! En dan, weer typisch ik, moet ik dringen naar het toilet. Ik zeg het tegen Baby en ze zegt dat de toiletten hier wel buiten zijn geen probleem als ik dat hier maar kwijt geraak! Ok, het is inderdaad geen WC gelijk we gewent zijn, ik voelde me net in de Scouts, ook al heb ik maar een jaartje in de scouts gezeten en heb ik nooit naar de hudo geweest, toch had ik dat gevoel! Amaai, wat een verlossing daarna terug naar de feestbeesten. We genoten van de Afrikaanse muziek en de dansende mensen. Soms werden we wel eens lastiggevallen door zatte venten, we verstonden er geen sikkepit van, wel grappig..
Wat later mochten we dan binnen in de tent, de bruidmeisjes en de twee toekomstige bruiden kwamen al dansend binnen en de rest volgde.
Tijdens de Limboa word de bruid als het ware geïntroduceerd bij haar toekomstige schoonfamilie en word naar waarde geschat. Vele vertellementen waar we niets van verstonden, maar dan werd er nog eens in het kort herhaalt in het Engels wat er allemaal verteld werd, en dat speciaal voor ons! Sjiek é Baby vertelde zelfs achteraf dat ze het een hele eer vonden dat wij er bij waren! Nu ja, in de tent werden er bijna evenveel blikken op ons geworpen als op de toekomstige bruiden Dat voelt soms raar en ongemakkelijk..
Tenslotte werden er flessen rode en witte wijn boven gehaald, maar veel verstand van het openen van die flessen hadden ze niet. Dat was echt grappig om te zien hihi.. Dan kwam een van de mannen op ons toegestapt en schonk ons een fles witte wijn! Een beetje onwennig namen we het aan wat een eer!
16u
We zitten nog altijd in de tent en Baby verteld ons dat we onszelf nu mogen bedienen met wat eten Ik had nooit gedacht dat we daar ook iets zouden eten en ik vroeg of er wel genoeg was.. Baby vertelde dat ze altijd genoeg maken, omdat het niet echt de gewoonte is om met uitnodigingen te werken. Ze weten dus niet op voorhand hoeveel mensen er zullen komen. Een tafel is bedekt met heel wat lekkers, met eten die we kennen en eten dat vreemd is voor ons Vooral van wat ik niet gewoon ben van te eten, neem ik wat op mijn bord Tis eens iets anders dan een stukje fruit of cake als vieruurtje . En echt, t was héél lekker. Jammer dat we niet iedere dag zo wat typisch eten van hier kunnen proeven Cho ik was zo blij dat ik daar was, en ik genoot van alles om me heen.. de muziek.. de mensen.. de kinderen.. het eten.. de sfeer.. alles gewoon!
Na het eten gingen we terug naar buiten. Ondertussen was ook Maria gearriveerd Ik vroeg haar om even voor de wijn enzo te zorgen.. mensen waren al volop aan het dansen.. en ja, ook in mij kriebelde het om mee te doen.. Al snel werd ik mee op de dansvloer getrokken.. lachen, dansen, tjah, de pasjes ken ik wel nie echt.. maar ach, als ik maar kan dansen!!
Rond 16u45
De muziek veranderde in wat meer commerciële muziek die je ook wel op JAC-RM hoort, de Q-music van Zuid-Afrika.. en ja hoor, ook op de dansvloer zag je het verschil. Buiten een paar grappige oudjes, maakten de volwassen plaats voor de jongeren..
Iets na 17u
Tijd om stilaan richting Babys huis te gaan, want broeder Sam zou ons tegen 17u30 ophalen. Nog even naar achteren, goeie dag zeggen, zatlappen die ons komen zeggen dat ze onze vriend willen zijn, nog een super lekker dessert voor je neus krijgen mmmm t was gelijk soort pudding met daarop fruitmengeling met crème en crumble.. nee, t is te moeilijk om te expliceren!
Maar dan wordt het toch hoog tijd om door te gaan onderweg komen we ook nog heel wat mensen tegen, en ze vinden het jammer dat we nu al door gaan Twee oude vrouwtjes vroegen ook of ze onze vriendin mochten zijn, en dat we altijd welkom zijn bij hen thuis Zo gastvriendelijk dat ze hier zijn, nie te doen!!
Jammer dat we al door moeten, had wel graag nog wat verder gefeest Ach ja, nu kan ik al beginnen te dromen van de trouw waar we volgende week naar toe mogen!
18u
Nog nagenietend komen we op Pax aan o ja, er is mis om 18u, nog net op tijd dus om ook dat eens mee te maken! Vlug mijn truitje aan, de fles wijn in me zak en hup de kapel binnen we voelden de blikken opnieuw op ons gericht
Veel hebben we er niet van verstaan, soms als het eens in het Engels was, maar ik heb vooral genoten van het gezang en de dans tussenin.. t is toch wel iets om mee te maken! Hun gezang en gedans naar God gericht!
19u
Een avondmaal kon er nog net bij
En dan weer tijd om mijn blog te gaan aanvullen al nadenkend wat ik jullie allemaal zou vertellen
Hebben jullie een beetje goed geslapen? Fris en monter de dag begonnen? Ik heb gehoord dat het weer in België zou beteren en ik hoop, echt waar, dat jullie nog wat van een zomerweertje kunnen genieten! Hier is het alvast weer goed warm, zo warm zelfs dat we soms binnen wat afkoeling zoeken!
Nu ja, ik ben deze morgen op het gemak opgestaan, genoten van een verfrissende douche, en daarna gaan ontbijten daarna nog wat afprinten voor de komende sessie rond zelfreflectie. Een korte, maar zeer belangrijke sessie. We zijn nu al een week verder, en we hebben nog geen enkele sessie met alle 4 de mensen van Skills gewerkt Dat zegt toch wel iets Nu ja, wij trekken het ons niet aan en doen gewoon door met zij die wel hun tijd nemen en dus geïnteresseerd zijn!
We waren al de hele week in de ban van vrijdagmiddag, want dan zouden we met Baby gaan shoppen.. Op zoek naar traditionele kledij! Maar, aangezien ze tot 14u30 moet werken en als we dan nog met het openbaarvervoer van hier naart stad moeten, is het niet echt de moeite meer! Zeker als je weet dat het toch beter is daar niet meer in het donker rond te lopen
Ok daar gaat ons namiddagje shoppen opzoek naar een alternatief dan maar é! Misschien een wandelingetje rond het domein? We zien nog wel
Verder had Peter, een leerkracht uit België die hier vorige maand was, ons aangeraden om toch maar eens te gaan paardrijden. Sharon en ik hadden zoiets van no way, aangezien we beiden totaal niet zot zijn van paarden. Maar omdat Peter zijn ritten zóó mooi en zalig omschreef, zijn we er toch beginnen over nadenken! Ons doel van deze morgen was dan ook om een eerste stap te zetten, namelijk een paard te aaien!!! En, aangezien de paarden hier overdag, in het wilde weg rondlopen, begon onze zoektocht naar een paard tjah, waar zijn de paarden. Anders staat er altijd wel eentje onverwachts voor onze neus, maar vandaag dus niet! Ok dan maar op de wandel op het Pax-domein, genieten van de natuur, sommige bomen en planten komen stilaan in bloei te staan we ontdekken hier dan ook bloemen die we nog nooit van ons leven hebben gezien. Wat verder voorbij de slaapplaatsen van de jongens dan zagen we toch een moederpaard met haar veulentje.. ok, durven we dichter te komen? Stap per stap naderen we het veulentje Sharon voorop, ik der achter. We komen dichterbij.. Sharon is de eerste het hoofd van het veulen aait En net dat ik bijna aan zijn hoofd ben, keert hij wel zijn gat naar mij zeker! Ok, en ik maar roepen paardje, paardje, maar nee, gene reactie andere tactiek dan maar! Ik zocht wat lang gras, misschien lukt het daar wel mee! Ik riep opnieuw paardje, paardje, . Hij keerde zich deze keer wel om, in het gras was hij niet geïnteresseerd, zelfs niet in lekkere bloemetjes maar, het aaien is me wel gelukt! Joepie, die angst is dus al overwonnen!
Plots begon het veulentje te blazen, dan waren we snel een paar stappen weer achteruit Blijkbaar wou mamapaard en het veulentje liever ongestoord verder grazen!
Geen probleem vonden we dan zetten we onze wandelingetje gewoon verder. We zagen dat de kleutertjes van Paxyana buiten aan het spelen waren Kom we gaan er eens naar toe, naar die kleine spookjes! We werden openlijk ontvangen!! Sommigen waren op de wip aan het spelen, en anderen hun tanden aan het poetsen, maar plots vloog alles aan de kant en liepen ze onze richting uit Omdat ze nog geen Engels leren zeggen ze ons goeie dag door tweemaal in hun handen te klappen! Oooh, wat zijn ze lief Ze hebben dan een hele repertoire liedjes gezongen en gedanst! Zalig om te zien van zulke kleintjes kun toch soms zó genieten é! Uiteindelijk gingen ze dan weer verder in de schaduw op de wip spelen, of verder met hun tandjes te poetsen.. het was namelijk veel te warm om de hele tijd te staan dansen en springen onder de felle zon!
Wij gingen dan ook maar weer richting ons vertrouwde stekje, want het is bijna etenstijd. Alles zeer op het gemak, want hebben toch een namiddagje vrijaf. Jaja, en we hebben echt zitten luieren Een boekje, enkele roddelblaadjes, iets om te drinken en zonnecrème, en dan hup de zon in! Zon roddelblaadje kan nog eens interessant zijn hoor! Weet je dat vrouwen in de zomer veel meer zin hebben in seks Als je wilt weten waarom, dan moet je maar eens surfen naar de website van Libelle hihi
Nadat we de grootste hitte hebben getrotseerd, is het tijd voor nog een wandelingetje! Eerst gingen we nog eens de paarden opzoeken, maar toen kwamen er paar aangerend met weliswaar iemand op, en het deed onze zin om er ooit op te zitten weer verminderen we liepen er dus toch maar opnieuw met een boog om. Aan de andere kant van het paardenstal zagen we een oud kevertje staan Dat leek ons wel eens interessant om van dichterbij te bekijken.. Jammer dat het kevertje niet onderhouden is, wielen ontbreken, een ruit is stuk, en rijden zal het ook wel niet meer Kun je het al voorstellen, wij twee hier rondtsjolen in een kevertje! Dat zou echt zalig zijn Ach, we dromen verder
We lopen weer wat verder en ontdekken dan een leuk blauw bankje met daarbij ook een bbq en een open hutje.. leek ons een zalige plaats Ik zag het al voor mij: een bar, mensen met een gezellig wijntje of ander drankje, rustige muziek, en een lekkere braai . Ach, denk niet dat dit iets voor de broeders is Alhoewel, zondag gaan we braaien! Eens zien hoe ze dat hier doen
Genoeg gedroomd, en we stappen weer richting het internaat. In de verte zien we de jongens sporten en de boarding masters zitten daar maar te nieksen We beslissen ze te gaan opzoeken en eens te observeren wat hun taak eigenlijk is Blijkbaar niet veel, ze zitten gewoon te kletsen, te lachen, sigaretje te roken Wij hadden graag een activiteit samen met hen op poten gezet, maar zo te zien zal het waarschijnlijk vooral van onze kant komen! Ach ja, we zien nog wel We hebben daar nog wa met hen zitten babbelen.. en veel gelachen toen ze in hun eigen taal bezig waren.. je kunt daar dus niets uit opmaken é!
Ondertussen verstopt de zon zich geleidelijk aan achter de bomen dat voel je dan ook onmiddellijk Het was al 17u30 gepasseerd, dus tijd om wat warmere kleren aan te doen en dan nog wat tv gekeken tot het avondeten
En ja, na het avondeten onze dagelijkse gewoonte: zoals je nu kunt lezen, onze blog aanvullen! Wat muziek beluisteren en chatten met het thuisfront
Zo, dit was mijn verhaal voor vandaag
Geniet nog van jullie weekend, dat zal ik ook doen!
Morgen gaan we namelijk naar Baby haar thuis. Bij de buren is er de Limboa. Dit doet men altijd voor een huwelijk: de betaling van de bruid! En volgende week is dan de trouw zelf
Tijdens de week zijn de dagen hier praktisch altijd hetzelfde. Lessen en sessies geven, vieruurtjes nemen, genieten van het zonnetje, lessen en sessies voorbereiden. Maar, kijk we zijn nu al 2 en een halve week verder, dus was het hoogtijd om eens een wasje te doen. Simpel dachten we allé, als je zon wasmachine hebt zoals thuis natuurlijk. Cho, dat hebben ze hier hoor, alleen wachten ze al weken op een herstelstuk gelukkig staat daar ook nog een oude wasmachine, en broeder Luc had ons in het begin al wat in het kort uitgelegd hoe hij werkt. Dus wij al onze was bij elkaar genomen en hup naar de Laundry We dachten van eerst al onze donkere kleren te wassen, dus hup alles in die wasmachine. Maar dan, waar moet in godsnaam die zeep in??? Ik ging dus op zoek naar Joyce, zodat ze ons op weg zou kunnen helpen Ze verschoot zich een bult! Zwart, grijs, blauw, allemaal samen oh no no no no!. En hup alles moest er weer uit. Eerst een sopje maken in een emmertje, dit giet je dan in de wasmachine, en dan enkel 1 kleur! Ok dan Cho, en ze zag dan al die kleurrijke kleren liggen.. oh no no no! I dont like colours to wash! Ze wast niet graag kleuren omdat die gemakkelijk afgaan.. En eigenlijk wassen ze eerst alles met de hand en dan nog gewoon eens spoelen met de wasmachine, omdat die wasmachine niet al te goed zijn werk doet! Ok, we kregen een schort over ons hoofd.. ze liet water lopen in de wasteil.. deed wat zeep erin... legde de wasplank klaar, en smeet er eerst de bleekste kleuren erin. Ok, wij leken als we zijn, begonnen er aan! Maar algauw schoot Joyce in de lach! Ok, blijkbaar deden we het totaal verkeerd. Ze toonde ons hoe het moest, en daar gingen we weer Joyce deed bijna in haar broek van het lachen (vooral me mij dan!) ze vond het zo grappig dat ze zelfs naar Maria belde om eens te komen kijken (en helpen ook).. en wij stonden daar, twee meisjes uit België, zo ons best te doen terwijl zij stonden te lachen! Ze hebben het dan maar snel overgenomen van ons, wij werden verlaagd tot spoelmeisjes Maar dan, mijn roze topje en mijn (allé mamas) gestreepte topje gingen het sop in En dan gebeurde het! Totaal vergeten dat het roze topje nieuw was en dus nog nooit gewassen was geweest En ja hoor, één van de dingen die je kunt tegenkomen bij het wassen, gebeurde ook.. het mooie roze ging af, en sorry mama, het gestreepte topje zit volledig onder de roze vlekken Normaal gingen we dus alle rode/oranje/roze tinten samen steken, nogal een geluk da we dat niet gedaan hebben, tging er nogal proper uitzien al onze kledij!!!
Terwijl de antieke wasmachine aan het draaien was, gingen we vlug nog wat documenten gaan afprinten voor onze komende sessies aja, we moeten ons toch een beetje kunnen voorbereiden é!
Voor het middageten dan (t waren trouwens sprouts from Brussels) nog eens langs de laundry, en ja hoor de eerste lading was gewassen. En dan maar sorteren wat wel en wat niet in de droogkast mag (gelukkig heeft Sharon daar wat verstand van!). Zouden ze hier deftige wasdraden hebben, zou ik alles gewoon buiten hebben gehangen, maar ja ze hangen da hier gewoon over de omheiningen van het tuintje.
Verder stopten we de handgewassen kledij in de antieke wasmachine voor een laatste spoeling Gelukkig is er niets meer misgelopen (alleen een onderbroek van Sharon die wat rare gele vlekken heeft! Hihi). Jah, nog eens sorry mama van dat mooi topje. Ik was het de volgende keer nog eens mee, misschien dat da helpt! Goeie raad is altijd welkom!! (net zoals wat meer nieuws uit het verre belgielandje!! ).
Na de middag hadden we dan opnieuw computerles. We hebben de leerkrachten met een opdracht in Word aan het werk gezet. Zo konden ze individueel en op eigen tempo verder werken. Als ze vragen hadden, geen probleem, wij liepen daar rond en stonden hen met raad en daad bij! Iedereen was zeer gefocust op zijn werk en deed goed zijn best! Er waren er die het uitjuichten als ze iets konden! Het was zo leuk om hun gezicht dan te zien! 1 leerkracht had ook een planning mee die ze op de computer wou maken Met wat hulp van ons is het haar heel goed gelukt. Nog gewoon uitprinten, en hup ze had het op papier! Content dat ze was Sharon en ik waren dan ook heel tevreden over onze les en onze aanpak van vandaag! Nu hadden we het gevoel dat ze echt iets hadden bijgeleerd.. Hopelijk blijven ze nu ook oefenen é! We geven hen de kans om iedere dinsdagnamiddag naar het computerlokaal te komen om te oefenen. Wij zijn er dan om hen te helpen en vragen te beantwoorden
Nu hadden we zeker een lang vieruurtje verdient! Maar eerst de was, die ondertussen droog was, binnenhalen
Dan gezellig wat kletsen, drinken, eten, roddelblaadjes lezen, op het terras in de zalige avondzon! Inderdaad avondzon, want het is hier (remember) al tegen 18u pikkedonker!
Verschieten van de wekker
Genieten van een ontbijt
In je broek doen van het lachen bij de was
Vloeken op een computer omdat hij niet werkt
Genieten van de leerkrachten die juichten omdat ze iets bijgeleerd hadden
Ooooooooooooooooooh NEE!!!! Waar is de zon naar toe brrrr, en zo frisjes! Daar gaat ons uurtje zonnen deze namiddag Maar gene paniek, dan werken we nu wat door, zodat we op de zonnige dagen er wat meer van kunnen genieten.
Ooooooooooooooooooh NEE!!! De volkorencornflakes zijn op heel mijn dag overhoop of toch niet! Na wat wikken en wegen, besloot ik dan maar mezelf te verwennen met een boterham met banaan! Mmmmmmmmm smaakte dat!
Oké, nu weer even serieus. Aja, want we moeten een sessie gaan geven over doelen opstellen e.d.! Nog vlug wat documentjes afprinten en oefeningetjes uitknippen, en om 10u kon de sessie van start gaan!
Na de les kwamen we buiten, JOEPIE, alle wolken waren weg en de zonnestraaltjes aaiden onze gezichtjes! Wat waren we blij zo konden we zelfs nog voor het middageten nog wat van de zon genieten! Zalig niets doen
s middags dan weer wat voorbereiden voor de volgende sessies en dat tot het tijd is voor ons vieruurtje! Aja, dat slaan we zeker niet over, en dat loopt de laatste tijd zelfs door tot het avondeten .
Zoals je ziet heb ik niet zoveel te zeggen vandaag daarom wil ik jullie met volgend lied (eigenlijk speciaal voor mama en papa) entertainen
My Sarie Marais is so ver van my hart maar 'k hoop om haar weer te sien. Sy het in die wyk van die Mooi Rivier gewoon nog voor die oorlog het begin.
O bring my trug na die ou Transvaal daar waar my Sarie woon, daar onder in die mielies by die groen doringboom, daar woon my Sarie Marais. Daar onder in die mielies by die groen doringboom daar woon my Sarie Marais.
Ek was so bang dat die Kakies my sou vang en ver oor die see wegstuur. Toe vlug ek na die kant van die Upingtonse strand daar onder langs die Grootrivier.
O bring my trug na die ou Transvaal daar waar my Sarie woon, daar onder in die mielies by die groen doring boom, daar woon my Sarie Marais. Daar onder in die mielies by die groen doring boom daar woon my Sarie Marais.
Die Kakies is mos net soos 'n krokodille pes hulle sleep jou altyd water toe. Hul gooi jou op 'n skip vir 'n lange, lange trip die josie weet waarnatoe.
O bring my trug na die ou Transvaal daar waar my Sarie woon, daar onder in die mielies by die groen doring boom, daar woon my Sarie Marais. Daar onder in die mielies by die groen doring boom daar woon my Sarie Marais.
Verlossing het gekom en die huis-toe-keer was daar trug na die ou Transvaal. My liewelingspersoon sal seker ook daar wees om my met een kus te beloon.
O bring my trug na die ou Transvaal daar waar my Sarie woon, daar onder in die mielies by die groen doring boom, daar woon my Sarie Marais. Daar onder in die mielies by die groen doring boom daar woon my Sarie Marais.
ja ja toen ik deze morgen rond een uur of 7u30 wakker werd, hoorde ik in de verte het jongenskoor Waarschijnlijk nog prachtiger om te horen in de Kapel, maar wel wat vroeg! Toch zou ik eens een mis willen bijwonen, weliswaar een avondmis, om ook eens van het onbeschrijfelijke gezang in de kapel te genieten!
Rond 8u ben ik dan opgestaan om naar de WC te gaan (allé niet dat da zo interessant is, maar ja, moet mijn blog toch vol krijgen é ), toen ik plots mijn naam in de hangen hoorde weerklinken.. Lerato! Lerato! ook geklop op de deuren maar, dat kon mij niet overtuigen om van de WC te komen! Het was blijkbaar Baby (tjah, ze hadden er geen rekening mee gehouden dat wij, de meisje van België net iets langer slapen ), Rapaledi van Pax had ons blijkbaar nodig. Maar ons motto blijft relax, take it easy! en we maken ons op ons gemak klaar, dan nog een ontbijtje, en dan pas naar Pax! Jaja, ze mogen ook eens wachten op ons é
Rond 9u45 zijn we dan aan het werk gevlogen! Jaja, en we zijn al goed gevorderd in de voorbereidingen voor de sessies voor de mensen van Skills. Goed é meer tijd dan om s middags te genieten van het zonnetje!!!
Groentesoep, rijst of aardappeltjes, erwtjes en worteltjes, stoofvlees, en als dessert keuze uit heel veel fruit!! Ons buikje rond eten, babbeltje met de broeders en dan nog voor een half uurtje het zonnetje in!! ZALIG!
En dan snel naar de computerklas, nodige documenten afprinten, en de eerste leerkrachten komen binnen.
Babbelen en lachen, het waren gelijk pubers tot ik het op mn zenuwen kreeg en hen zei people, please be quiet. I think you also doesnt like it if your students are talking and laughing! hihi, het werkte!
We hebben ze dan zelfstandig aan het werk gezet, dankzij een handige website het niveau tussen de verschillende leerkrachten is té verschillend om klassikaal les te geven. Ook Baby kwam ons vergezellen en stond ons bij om leerkrachten individueel uitleg te geven..
Het is toch zo jammer dat Baby de kans niet krijgt om haar ideeën uit te werken. Waarom werken zoveel mensen haar toch tegen? Het is soms lastig om hulpeloos toe te kijken, of eerder te luisteren naar haar verhalen Toch proberen we haar zoveel mogelijk te helpen, en geven we haar enkele tips!
Na het vele werken, hebben we toch wel een vieruurtje verdient zeker! We nemen iets om te drinken en te eten, en we zetten ons op het terras, weliswaar in het zonnetje!! Het was er zo zalig beetje babbelen over koetjes en kalfjes, over bloemetjes en bijtjes en dit tot het avondeten
En zoals goede gewoonte, is het dan tijd om de blog aan te vullen, te chatten, te prutsen, muziek te luisteren, gewoon wat ontspannen.. en lezen hoe jullie het daar in Belgieland stellen!
Jaja, na een prachtige rondreis is het weer tijd om te werken!
Speciaal wat vroeger opgestaan om alle documenten te gaan afprinten.. En ja, we hadden het geluk echt wel mee.. tijdens het printen, blokkeerde de printer.. van alles geprobeerd, maar hij bleef koppig en niets kreeg hem weer aan het werk. Wij met een hoop papier richting de computerklas, want daar staat ook een printer.. hopelijk werkt deze! Maar neen, blijkbaar had een of andere pipo een bestand willen afdrukken van op een andere computer (een bestand van meer dan 100p), maar was daar op dat moment niet in geslaagd. Sharon wou dit tegenhouden en haalde snel het papier eruit, met als gevolg dat ook deze printer vastliep. Dan maar snel andere middelen ingezet. Alle oefeningen hebben we op powerpoint gezet, en ze moesten hun antwoorden dan maar op een apart blaadje opschrijven. De eerste sessie voor de mensen van Skills kon dus pas om 10u15 starten i.p.v. om 10u en dan nog wel in dat kille computerlokaal. Wat er nog bijkwam was dat de helft van de mensen er al niet waren omdat ze het te druk hadden met hun werk! Nu ja, dan is het maar zo é In deze sessie was het de bedoeling dat ze stilstonden bij zichzelf.. Dat ze gingen nadenken wat hun sterke en zwakke punten zijn.. Hoe ze hun negatieve gedachten kunnen omzetten in positieve gedachten.. Verder moesten ze nadenken hoe ze het zouden kunnen aanpakken als één van hun leerlingen zich altijd wegcijfert, of altijd zegt dat hij het niet kan, of Ze vonden het een leerrijke les, omdat ze allang eigenlijk niet meer stilgestaan hebben bij hoe ze over zichzelf denken. Ze hebben zichzelf vanuit een nieuw perspectief gezien! Ons doel van deze sessie was bereikt!
Na de sessie komen we van Baby dan wel te weten dat de communicatie en de sfeer tussen de mensen van Skills eigenlijk niet zo goed is.. En wij die dachten dat ze een team moesten vormen! Onze hersenen werden meteen geactiveerd, met als resultaat we moeten een sessie teambuilding opzetten! Ideeën zijn altijd welkom!!! ;-)
Op naar de volgende les deze middag..
Ook voor deze les hadden we nog veel te printen.. We proberen het nogmaals! JOEPIEEEEEEEEEEEEEE!!! De printer werkt! Maar al vlug duikt een ander probleem op L! Aangezien we het QWERTY-keyboard moeten uitleggen, hadden we ook een afbeelding ervan in onze werkblaadjes gezet. Wat was nu het probleem? Wel, de printer gaf enkel nen zwart kotje, daar waar de afbeelding moest komen.. en wij maar foefelen, settings veranderen, printen, weer foefelen, maar, het lukte ons niet zucht! Bijna 14u30, wat nu?
Vlug op internet dan maar en nieuwe afbeelding zoeken google, qwerty, afbeelding de grote wijzer tikte verder en verder 14u40 nog geen leerkracht te zien! Een beetje later kwam er dan toch hulp van hierboven, en vonden we een geschikte afbeelding.. vlug knippen en plakken.. en dan hup printen maar.. net op tijd, want om 14u15 doken de eerste leerkrachten op!
De leerkracht waren iets minder gemotiveerd dan die van zaterdag.. maar, de les is wel vlot verlopen! 15u30: hello, its half past three! Its time to go oké, daar zijn dan wel stipt in blijkbaar.. veel hebben we dus niet kunnen doen.. ach ja, we doen ons best!
Tijd voor een vieruurtje dan maar
En, broeder Luc had daar blijkbaar ook nood aan Hij kwam bij ons zitten, en begon weer te vertellen Hij haalde er zelfs oude fotoalbums bij.. Grappige fotos! Verder deelde hij ons mee dat er deze week een hittegolf aankomt (meer dan 30° dus!), en dat in de winter!
In de verte zagen we jongens met handschoenen aan en een grote vuilniszak Blijkbaar heeft broeder Thomas ze in gang gestoken om eens alle vuiligheid op te ruimen.. Eindelijk! Want het was echt een stort bijna! Ja, dat zie je hier wel meer hier in Zuid-Afrika doordat afval niet wordt opgehaald, vliegt alles zomaar op straat Niet om aan te zien!
Na wat vitamientjes te hebben opgedaan.. weer aan het werk! Allé, dat was toch de bedoeling maar nog geen half uur later viel internet uit! Dan maar verder typen aan de blog é tjah, we moeten ons toch nuttig kunnen bezig houden!
Na het eten zijn we dan uiteindelijk naar broeder Johan geweest om te vragen of hij internet opnieuw kon opstarten hopelijk lukt het anders wordt het nog een dagje wachten op nieuws uit het verre Zuid-Afrika!
Neem jullie picknickbak bij de hand en tank nog eens goed vol, want we gaan een reis maken van 673km vandaag!!!
Het is 5u en ik lig al wakker. Door de spanning voor de dag die nog moet komen, lukt het me niet meer om nog slaap te vatten. Om 5u30 gaat dan uiteindelijk de wekker. Het volgende probleem komt al onmiddellijk op me af: Wat ga ik aantrekken? Jah, want nu is het nog geen 10° maar binnen een paar uurtjes is het dan al meer dan 20°. Uiteindelijk lukt het me wel om een gepast tenuutje uit te kiezen! Vlug een ontbijtje klaarmaken om dan in de auto op te eten (ja, nu krijg ik echt nog niets binnen).
Om 6u30 rijden we dan uiteindelijk uit het Pax-domein weg (voor de geïnteresseerden: Pax ligt op ongeveer 750m hoogte) richting Polokwane. Eventjes buiten Polokwane bevindt zich de grootste sekte onder de zwarten Zion city Moria. Deze sekte is een mengeling tussen Joods en Protestants. Polokwane is voor hen zoals Rome voor de Christenen.
We rijden en we rijden, en geleidelijk aan verandert het dorre landschap naar een meer groen landschap. Je kunt het wat vergelijken met de Vlaamse Ardennen. We rijden door richting Tzaneen doorheen de Georges vallei. In de verte zien we de uitlopers van Ebenezerdam. Deze dam is eigenlijk een grote put waar het water in het midden naar beneden valt. Helemaal beneden bevinden zich dan de turbines.
Verder zien we ook enkele kleine riviertjes waar we de vrouwen de was zien doen.
Om 8u40 komen we aan in Tzaneen. Deze stad is praktisch onzichtbaar door het vele groen. Tzaneen is dan ook een vele mooiere stad dan Polekwane. We zagen onder andere ook bananenbomen met blauwe plastiek zakken aan. Deze zakken hangen rond de bananen om deze te beschermen tegen vliegjes, de regen en de zon.
Eenmaal we weer buiten Tzaneen komen, wordt alles weer dor en volgt er een lange eenzame weg. En over de vlaktes heen in de verte, zie je de uitlopers van de Drakenberg. Deze berg wordt zo genoemd omdat ze grillige-griezelige bergtoppen heeft. Langs de weg is er prikkeldraad gespannen, om domeinen af te lijnen. En plots wees broeder Luc ons enkele nesten van vogelspinnen aan, die zich op dat prikkeldraad had gespannen. Brrrrrr eng maar ik ben toch dichter durven gaan, want ik moest en zou er een foto van trekken. Ook langs de kant van de weg, zagen we grote bruine hopen, dat bleken mierenhopen te zijn.. naar t schijnt kunnen die 4m hoog worden! Verder kwamen we af en toe ook eens traditionele nederzettingetjes tegen. Vrouwen die hun kind op hun rug dragen, en goederen op hun hoofd (hoe ze het doen, weet ik niet!).
Ja, de eenzame weg heeft ook zn geheime kantjes. Even verderop stopt broeder Luc bij nen grote boom. Een Baobab! Maar, blijkbaar is hij nog niet zo groot nen baby baobab dan maar é! De stam wordt normaal nog vele dikker. Er bestaat zelfs zon boom in Zuid-Afrika waar ze in de stam een kroeg hebben gemaakt (weliswaar geen zon grote, maar toch!). De boom zelf gelijkt eigenlijk meer op een omgekeerde boom, waarbij de takken gelijken op de grillige wortels.
Wat verderop passeren we de Olifantenrivier. Deze rivier stroomt ook door het Krugerpark, die we tijdens onze rondreis zullen bezoeken.
Om 9u30 volgde dan plots een gil van Sharon jaja, de eerste giraf is gespot!!! (voor zij die het niet weten, Sharon is zot van giraffen) Broeder Luc draait snel de auto om en hij rijdt terug naar de betreffende plaats. Hij laat ons weten dat het een mannetje is, wegens de donkere vlekken. Vrouwtjes hebben vele blekere vlekken. Na enkele fotos te hebben genomen, rijden we verder en verder. Uiteindelijk rijden we de berg op via de Abel Erasmus pas en zien we een eerste watervalletje! Maar het rijden wordt alweer snel gestaakt. En deze keer niet door een giraf, maar door een bende zwaantjes (hihi, flikken dus). Jaja, politiecontrole, dat moet je daar ook eens meegemaakt hebben é. hihi.
Éénmaal we terug in de vallei zijn, verdwijnt het dorre landschap, en zie je vele groene vlaktes.
10u30, we rijden de blijderivierspoort binnen. Allé, das geen echte poort é. Dat wordt alleen maar zo genoemd omdat de Blijde rivier daar tussen de rotsen ontspringt. En plots worden we opnieuw opgeschrikt Een groep apen (misschien familie van één van jullie?!) steekt de straat over. Ik neem mijn kodak, maar ze zijn me te snel af (of ik te traag?!). Geen foto dan, jammer!
Onze eerste stopplaats is in zicht. De drie rondawels. Dit zijn drie hutten die je in de rotsen kunt zien (met wat verbeelding toch). De eerste: platdak, de tweede: Zuluhut en de derde: Xloza (of hoe je dat ook schrijft?). Deze rotsen behoren trouwens tot de Blyde canyon. Op de voorziene stopplaats stoppen we dan ook, en genieten van het prachtige uitzicht.
Broeder Luc vond het zonde dat ze hier nog altijd geen frietkot hebben gezet! De persoon die daarmee zou beginnen, wordt steenrijk!
Daarna hup de auto weer in, en naar de volgende plek! De Boerkès ligt meer dan 2000m hoog en hier komen de Blijde en de Treur samen (Herinner je het verhaal die ik de vorige keer heb verteld over de Blijde?). Daar waar ze samenkomen, kolken ze in de rotsen en lopen ze als één rivier weer verder, de Blijde. En, ook al staat het water deze periode nog niet zo hoog het is een PRACHTIGE plek watervalletjes zwarte rotsen, witte schuim de stilte cho, gewoon nie te verwoorden!
Maar weer geen frietkot! hihi
Maar het is nog niet gedaan We duiken de wagen weer in, en even verderop draaien we af om de Berlin falls te bezichtigen. Dit is een grote waterval van 45m hoog! Ik vond het nu al spectaculair, wat moet het dan niet geven als het waterniveau nog hoger is?
Broeder Luc maar zoeken, maar neen geen frietkot!
Na de Berlin falls slaan we opnieuw af naar de Lisbon falls (jaja, onderweg ook nog een stadje tegengekomen dat London heet, zo zullen we heel Europa nog afgereisd hebben ). De Lisbon falls vind ik persoonlijk nog mooier. Deze is niet zo hoog, maar ze bestaat wel uit verschillende verdiepingen wat het machtiger maakt!
Dju, geen frietkot!
Amaai, al 13u gepasseerd De honger steekt op We rijden naar het toeristische, maar wel mooie stadje Graskop. Broeder Luc zijn Wimpie was jammer genoeg weg, maar we vonden al snel een ander restaurantje Wine & dine. Sharon en ik gingen voor de pancake met chicken and mushrooms. Jaja, mijn eerste hartige pannenkoek, en amaai da was lekker!!
Na de lekker lunch was het tijd om terug te keren (Graskop was dus het verste punt dat we gereden hebben). Nog een uitzicht stond ons te wachten, Gods Window. En het was een Gods Window!!! Een fantastisch groot uitzicht ZALIG! De rust, de stilte, de natuur, de eindeloosheid . Niet te omschrijven! Naar het schijnt kun je er in het regenseizoen Johannesburg zien liggen. Nu hing er jammer genoeg te veel stof in de lucht.
Niet dat we nog honger hebben, maar neen gene frietekot!
Al die mooie uitzichten die we hebben gezien vraag me nu niet welke ik het mooiste vond, want daar kan ik absoluut niet op antwoorden! Ik zou er zo oud kunnen worden!
Het is al 15u gepasseerd en we hebben nog een hele rit terug voor de boeg. Langs de weg zagen we soms zeer veel aangeplante bomen. Dit zijn bomen die speciaal daar gezet worden voor hun hout. Wanneer ze dan een boom omzagen, wordt er onmiddellijk een nieuwe geplant!
Broeder Luc wist nog een restaurantje zijn op de terugweg, waar ze heel lekkere ijsjes hebben. We kwamen daar iets voor 17u aan, en wat zagen we: open van 7u30 tot 16u30. Weeral pech dus we hebben dan maar een ijsje gekocht in een winkeltje van een tankstation! Hihi.
Het is al na 17u, dit wil zeggen dat de zon stilaan onder gaat. We zaten nog wat tussen de bergen en zo konden we genieten van een prachtige zonsondergang!
Om 18u15 arriveren we in Tanzeen en rijden zo verder richting Polokwane normaal gingen we nu niet door de vallei, maar over de berg gaan, maar omdat het al pikke donker was (en als ik zeg pikke donker, bedoel ik dat ook! Soms zelfs benauwelijk!!) zijn we toch weer door de Georges vallei geweest. Het voordeel dat het zo donker is, en er dus weinig lichtvervuiling is, is dat je kon genieten van een PRACHTIGE sterrenhemel! Echt ZALIG! Je kon zeker 100 keer (als het nie 1000 keer meer is) meer sterren zien dan in België. Het was net alsof er een grote zwarte koepel hoog boven je hoofd hing, met dan allemaal lichtjes! Zon sterrenhemel, echt niet te beschrijven!!
Na een tocht van 673km kwamen we iets na 20u aan op het Pax-domein.. nog even wat eten en dan naar de kamer! Vlug mijn verhaal typen, maar het posten zal maar voor morgen zijn (allé voor jullie dus vandaag), want ik wil er ook nog fotos bijplaatsen, dat jullie het jullie nog beter kunnen voorstellen ik wil jullie graag laten meegenieten
dit huisje met de twee ronde hutjes en het hutje in het midden, is hoe ze vroeger hun "huizen" bouwden.
. En echt, t was héél lekker. Jammer dat we niet iedere dag zo wat typisch eten van hier kunnen proeven
Cho ik was zo blij dat ik daar was, en ik genoot van alles om me heen.. de muziek.. de mensen.. de kinderen.. het eten.. de sfeer.. alles gewoon!
hihi
