Voorschrift van GB05: halfuur, halfjaar en kwarteeuw. Een voorbeeld van regelneverij? Wie kan er problemen hebbenm et "een half uur", "een half jaar" en "een kwart eeuw"?
FOUT Op 1 mei vierden ze feest, maar het was niet de gebruikelijke 1 meiviering, maar het verjaardagsfeest van Raymond, die veel 60 plussers en ook heel wat tieners en twens had uitgenodigd.
GOED Op 1 mei vierden ze feest, maar het was niet de gebruikelijke 1 meiviering, maar het verjaardagsfeest van Raymond, die veel 60-plussers en ook heel wat tieners en twens had uitgenodigd.
In "Over taal" behandelde ze de verschillen tussen het GB05 en het Witte Boekje 2006.
Enkele opvallende citaten:
- "Er zijn officieel geen regels veranderd, maar het komt toch wel verdacht dicht in de buurt."
- "Zelf heb ik geen grote problemen met onze traditionele Woordenlijst [= Woordenlijst van het GB05, red.]. Dat betekent niet dat ik het volledig oneens ben met de uitingen van het Platform [= de stelling van het Platform de Witte Spelling, red.]."
- "Ben ik dan tegen het Witte Boekje? Absoluut niet. Het Platform wijst, en terecht, op een behoorlijk aantal onduidelijkheden, fouten en discrepanties in het Groene Boekje."
Op het eerste gezicht niet. Brouckaert forumuleert alles erg terughoudend. Maar bij nader toezien is het artikel niet onbelangrijk.
Sara Brouckaert is immers niet alleen projectmedewerker van de afdeling taalkunde van de universiteit van Leuven, maar ook assistent-taaladviseur van de VRT.
Inderdaad: de VRT, de burcht van Ruud Hendrickx, de semi-overheidsinstelling waar here Hendrickx de ongenaakbare taaladviseur is, de man van "Wie de nieuwe spelling niet wil, denkt vooral aan zichzelf".
Zijn medewerkers zijn blijkbaar niet allemaal even erg overtuigd van het Grote Gelijk van Gifboekje 2005 als H. Hendrickx de indruk wil wekken.
Bovendien is Sara Brouckaert zo goed als een ambtenaar, en ze is betrokken bij het onderwijs. Het is haar dus eigenlijk verboden om tegen GB05 te zijn.
Dat ze toch een afwijkende mening durft publiceren, hoe gering ook en hoe voorzichtig ook geformuleerd, bewijst dat er veel meer onderhuidse onvrede is over GB05 dan officieel wordt toegegeven.
Maar wat heet in de spelling 'officieel'? Is dat niet louter de visie van twee heren, namelijk Ludo Permentier en Ruud Hendrickx, de eerste de taalpaus van de VUM en de tweede van de VRT, die erin slagen om hun invloed te gebruiken om afwijkende meningen binnen hun bedrijf en/of instelling de mond te snoeren? De erin slagen om hun positie te gebruiken om de indruk te wekken dat hun mening de enige is die binnen hun bedrijf en/of instelling wordt gevolgd?
En wat betekenen die schoorvoetende uitlatingen van Sara Brouckaert? Ze zijn niet minder dan een barstje in de dijk. En iedereen weet wat er gebeurt als er in een dijk een barstje komt.
Zie: "Taalwerk: Het gestreepte boekje", Sara Brouckaert, in "Onze Taal", september-oktober 2006, pp. 86-88
Wat au/ou en ei/ij betreft ben ik het met de "Vereniging voor Wetenschappelike Spelling" eens.
Spijtig genoeg hebben ze het probleem met 'wr' in het begin van een woord over het hoofd gezien, nl. in woorden zoals 'wraak', 'wreed', 'wrang' etc. Die 'wr' mag best 'vr' worden.
Wat hun dt-regels betreft: dat lijkt me een soep te worden. Als je aan die dt-regels begint te rommelen, trek je een doos van Pandora open. Ze hebben veel gevolgen voor het hele schrijfsysteem. Bovendien is het te veel gebaseerd op 'schrijven zoals je het hoort', en dt idee is een illusie.
Door al dat spellingedoe zouden we vergeten dat er nog mensen zijn die een vergaande vereenvoudiging van onze spelling verdedigen. Ze hebben zich verenigd in de "Vereniging voor Wetenschappelike Spelling", en hebben een website opgericht. Altijd een bezoekje waard.
Nu vragen we ons af waarom het werkwoord voor het bespelen van een viool op een andere manier zou moeten worden gespeld dan het werkwoord voor het bespelen van een harp, een gitaar of voor mijn part een bierglas.
Ook J. De Schrijver en A. Neijt geven in hun "Handboek Spelling" (2005, Wolters Plantyn) de voorkeur aan "vioolspelen".
