Dag 116: O Pedrouzo - Santiago de Compostela 20 km
Vanmorgen, stipt om zes uur trokken we de hoteldeur achter ons dicht. In het schijnsel van de volle maan begonnen we aan onze,en voor het merendeel van de pelgrims voor een achter ons, de allerlaatste etappe.
Sommigen, waaronder onze tochtgenoot Pascal, stappen letterlijk tot het einde van de aarde nl. Finisterre, nog zo'n 100km verder tot aan de Atlantische Oceaan.
Het parcours was weer erg mooi, zoals de laatste dagen, en er moesten ook nog wat hellingen genomen worden. Maar het ging allemaal zeer vlotjes en rond 12 uur stonden we voor DE kathedraal.
En hoe voelde dat ? ... Wel we wisten niet goed wat te zeggen... we waren wat sprakeloos,... in tegenstelling met de uitbundigheid van de jongeren ... we slikten onze emotie weg, snoten onze neus en pakten elkaar eens goed vast.
Er stond een massa aan te schuiven voor de mis in de kathedraaal. Daar geraakten we onmogelijk nog binnen.
Daarom zijn we maar onmiddellijk naar het Compostelagenootschap gegaan voor ons "diploma" en werden we op de koffie uitgenodigd bij de Nederlandse vrijwilligers, die daar alles in goede banen proberen te leiden.
Op het toeristenbureau haalden we een stadsplan en
kregen we informatie over de busdiensten i.v.m. onze verplaatsingen naar Finisterre en Porto.
Daarna was het afscheid nemen van Pascal en namen onze intrek in een net hotelletje in een van de drukke straatjes vol souvenirswinkeltjes, die wij namiddag ook afgeschuimd hebben.
Maar eerst bezochten we de kathedraal. Indrukwekkend, gouden hoofdaltaar met het beeld van Sint-Jacobus, dat je langs een speciale doorgang langs achter kan aanraken, zelfs omarmen.
Om halfacht vanavond ben ik er naar de pelgrimsmis geweest. En steeds zag je nog handen langs het hoofd van Saint- Jacques verschijnen. Voor de mis begon, riep de priester de namen van de landen af, vanwaar vandaag pelgrims waren toegekomen. Paul is niet meegeweest. Het geslenter in de stad was hem wat veel geweest. Hij heeft ondertussen kaarten geschreven.
Morgen gaan we dus met de bus, heen en terug naar het einde van de wereld. En overmorgen verhuizen we naar Porto en over-overmorgen ... gaan we vliegen!
Gelukkige pelgrimsgroetjes,
