Wat een heerlijk rustige nacht!!! Slapen in een gewoon bed met echte lakens!!! Geen druk gedoe bij het opstaan of geflits van (kop)lampjes, geen wachtrijen aan het toilet, ...een zalig begin van een nieuwe dag.
Om zes uur zijn we in het duister aan onze tocht begonnen en stilaan zagen we meer en meer van de mooie omgeving.
We moesten onze aandacht er goed bijhouden want het ging erg bergaf op soms smalle, met losse keien bezaaide paadjes. De panorama's die we onderweg te zien kregen ,maakten het meer dan de moeite waard.
Na twee uurtjes stappen en zeker 600m lager genoten we nog na van dit stukje natuur in het stadje Molinaseca en was het ook tijd voor een thee- of koffiepauze.
Daarna zetten we onze weg verder naar de grotere stad Ponferrada. We zagen ze al een tijdje in de verte liggen. De Camino maakte een grote bocht om de stad heen, zodat we niet kilometers door de stadsrand moesten lopen maar een mooie entree maakten langs het indrukwekkende 13de eeuwse kasteel en onmiddellijk in het toeristisch hart van de stad waren met zijn basiliek en gezellige pleintjes.
Paul is er meteen op zoek gegaan naar een barbier en heeft er ook een gevonden maar er zaten al meerdere wachtenden in de zaak.
We besloten dus maar de tocht verder te zetten tot het einde. Om een uur bereikten we onze volgende overnachtingsplaats. We hebben met ons drieen een kamer van vier en hopelijk blijft dat zo.
Pascal, een iets tragere wandelaar dan wij tweetjes, kwam vandaag met de opmerking dat hij nog trager is dan zijn schaduw...de foto bewijst het.
