We hebben een vrij rustige nacht gehad en om halfzeven zijn we beginnen te stappen.
Het was minder koud en er was minder wind dan gisteren.
Al vlug zagen we de col die we moesten oversteken. We waren nog fris en we gingen makkelijk omhoog en genoten bij iedere pas van het weidse landschap.
Eens boven ging het nogal steil naar beneden. Een attractie voor de fietsers die ons voorbijzoefden.
Na onze eerste pauze, waar ik nog kon genieten van een
stuk tortilla van gisterenavond, hebben we zeker acht km , rechttoe, rechtaan, gewandeld naar het volgende dorp.
Het leek eindeloos en het was erg warm.
Na een korte stop en een verfrissing begonnen we aan het laatste stuk. We wandelden practisch de hele tijd langs een
kanaal met hier en daar wat schaduw van bomen.
Onder de wandelweg waren er op geregelde afstand aftakkingen vanuit het kanaal naar de aangrenzende akkers; betonnen v-vormige open waterbekkens, honderden meters ver de velden in.
Om twee uur stonden we aan de Alberge Municipal waar we een kamer met zeven delen, waarvan een driegeslacht: opa, zoon en kleinzoon. Opa doet de camino al voor de vierde keer en vandaag hadden ze 36 km in de benen.
Het is wel druk en warm maar ... de was droogt snel.
Hopelijk zijn we morgenvroeg voldoende uitgerust om de volgende etappe aan te vatten.
Zon-dagse groeten,
Paul en Lut.
