Het was weer een frisse start vanmorgen en de wind gaf ons een extra duwtje in de rug maar zo hebben we het graag.
We genoten weer van de zonsopgang in het goudgele landschap en we regen de kilometers weer vlot aan elkaar.
Bij onze eerste stop werden we aangenaam verrast. Ik stond in de bar aan de toog wat te bestellen toen ik achter mij Nederlands hoorde praten. En ja hoor, daar zaten 3 Belgische koppels aan een tafeltje. Ze verbeterden mij; Vlaamse koppels want het was de Vlaamse feestdag. En toen ik hun zei dat die dag voor mij ook speciaal was, hebben ze zelfs voor mij gezongen. Het waren mensen uit de omgeving van Hasselt, zelfs twee koppels uit Sint-Lambrechts-Herk!!! Ik schakelde dadelijk over op het Herks. Zij waren ook onderweg naar Compostela als logistieke ondersteuning van een pelgrimsbusreis van de Zigeuner. O, wat een leuke ontmoeting!!! Even een thuisgevoel.
Het tweede deel van de tocht heb ik een groot stuk samen gewandeld met een Braziliaanse dame en in mijn beste Frans of Engels hadden we een aangename conversatie.
Na nog geen vijf uurtjes stapppen waren we in Castrojeriz. Om halfeen konden we in de alberge, vrij nieuw en comfortabel. Alleen de stapelbedden in de kamers staan erg dicht bij elkaar. Gelukkig zijn ze nog niet half bezet zodat bijna iedereeen beneden slaapt.
Deze avond eten we hier samen het avondmaal en dan mogen we de wijnkelder onder het huis bezoeken.
Bedankt iedereen die deze dag voor mij zo bijzonder maakte.
Heel gelukkige groetjes,
Paul en Lut.
