Het was gisteren een heel lekkere en gezellige avond met een internationaal gezelschap en met een kakafonie aan talen of iets dat er op leek.
Het slapen op een kamer met zeven viel ook nog mee en om vijf uur zijn we opgestaan. De tafel stond al gedekt. De huisbaas lag er langs te slapen op de zetel want hij had zijn kamer afgestaan aan nog vier andere pelgrims. Hij had wel voor iedere gast een nougatsnoepje onder de tas verstopt.
De kerkklok sloeg 6 uur toen we ze passeerde. En weer : de morgenstond... heerlijk ...
We wandelden nog langs vele mooie plekjes voor we de stad uit waren en de rivier de Gave overstaken.
Het werd een drie-sterren-tocht ... met adembenemende vergezichten. Ontelbare keren zegden we zelf of hoorden we anderen "WHAH" zeggen en maar foto's maken maar die werkelijkheid is niet met mijn apparaatje vast te leggen.
We hebben nog pittiger geklommen en gedaald dan gisteren maar we zijn klaar voor het betere werk, we kijken ernaar uit.
Aangekomen in het stadje Ostabat hebben we nog even moeten doorbijten tot onze slaapplaats, die ligt een heel eindje uit het centrum. Morgen kunnen we dat wel recuperen.
Het is een groot logementshuis. In dit stadje komen pelgrims van drie aanlooproutes naar St Jean Pied de Port samen. We slapen, samen met onze tochtgenoot Pascal, op een kamer met eigen sanitair.
En morgen dus naar Saint-Jean-Pied -de-Port.
Daar hopen we de schoenen te laten herstellen ... voor we aan het laatste hoofdstuk van onze tocht beginnen.
De mannen zitten op het terras met rondomrond dat mooie uitzicht. Ik ga me erbij zetten.
Zonnige groetjes,
Paul en Lut.
