Heel goed geslapen, lekker ontbeten in aangenaam gezelschap: een Fransman, waarmee we nu al voor de derde keer in dezelfde Chambre D'hotes zitten en twee ( niet meer zo jonge) zussen die op hun manier een stuk van de compostelaroute doen: afwisselend, per dag, wandelt er een en de andere neemt de auto. Ze ontmoeten elkaar nog wel eens onderweg en op het einde rijden ze samen naar een slaapplaats.
Het weer beloofde ook veel goeds dus leuk om te vertrekken.
We volgden weer het oude treinspoor maar omdat er gisterenavond nog enkele fikse regenbuien gepasseerd waren, lagen de zandwegen er hard bij en dat stapte een heel stuk makkelijker.
Na 14 km bijna uitsluitend door bosgebied arriveerden we even na 12, in de stad: Roquefort. Druk verkeer, oud maar mooie kerk met een kapel met een beeld van Saint-Jacques.
Daar hebben we eerst een cafeetje opgezocht en nadien zijn we op een bank in het zonnetje onze boterhammen gaan opeten.
Namiddag zijn we even afgeweken van de route en hebben we een andere weg genomen, heel rustig en mooi, open landschap,op 5 km slechts 3 auto's tegengekomen.
Volgens het boekje zouden we daarna een mooi kerkje passeren dat we zeker moesten bezoeken. De buitenkant zag er erg oud uit, een eglise fortifiee, maar de binnenkant was een juweeltje met verrassingseffecten: het licht en de muziek die onverwachts aansprong.
Daarna begonnen de kilometers toch door te wegen en de thermometer wees bijna 30 graden en eens in het dorpje Gailleres was het toch nog anderhalve km voorbij het centrum. Maar die hoeven we morgen niet meer te doen.
Die anderhalve kilometer was echter wel de moeite waard want we zijn heel goed ontvangen en heel confortabel gelogeerd. Er verblijven hier vanavond 7 pelgrims, Belgen, Fransen, Duitsers en die mogen hier seffens allemaal de benen onder tafel steken terwijl de wasmachine van die zeven het zweet uit de kleren wast.
Ik hoor jullie al denken: wat een gelukzakken!
We weten het maar we zijn er ook ontzetten dankbaar voor.
