Wat een verrassing vanmorgen toen we de gordijntjes wegschoven... Het regende!!! ... de hele voormiddag, soms zelfs pijpenstelen. Dat waren we al lang niet meer gewoon.
Op onze ruime slaapkamer hebben we ons, dank zij de Iphone, toch kunnen bezighouden.
En 's middags klaarde het op en zijn Paul en ik een blokje om gewandeld. Heerlijk fris gewassen natuur en mooi gerestaureerde huizen hier in de buurt.
Rond drie uur zijn we met Amelie en JeanLuc naar St Emilion gereden. Zo'n 40 km van hier. Een vermaard wijnstadje en rond deze tijd nog niet overspoeld door toeristen.
Echte kenners, verzamelaars, die er warmpjes inzitten kunnen er koopjes doen voor 12000 euro voor een fles van het jaar 1945.
Wij hebben er ook een fles gekraakt, onze portemonnee waardig, rose met bubbels en macorons..heerlijk !!! in het zonnetje
Paul zijn rug is nog niet honderd procent maar met een brede ceintuur van JeanLuc durft hij het morgen wel te wagen.
Wat moeten we Amelie en JeanLuc toch dankbaar zijn, bijna vier dagen zijn we hier kind aan huis geweest. Is het toeval of hoort dit bij de St Jacobsweg? Een onvergetelijke ervaring! Gisteren rolden tranen van geluk over mijn wangen.
Morgen om zeven uur ontbijten we nog samen en hopen dan met de goede zorgen, die we hier kregen, onze tocht te kunnen verder te zetten.
