Paul was vanmorgen toch voldoende opgeknapt om weer verder te stappen.
Het was bewolkt en nevelig, geen wind, ideaal stapweer.
We wandelden het parcours en in de omgeving zoals gisteren verder van gehuchtje naar gehuchtje naar een groter dorp met een kerk en enkele winkels.
Een huis of drie bij elkaar en de plaats heeft een naam. De mensen zijn verplicht van een auto te hebben en men ziet dan ook veel oude, soms gammele modellen.
We stapten weer op rustige asfaltweggetjes en de drie mannen waarmee we gisteren in dezelfde chambre d'hotes zaten waren eens voor ons dan weer achter ons. Het zijn drie mannen die elkaar op de pemgrimsweg hebben ontmoet en samen verder trekken. Twee Nederlanders , Wim en Nico, en een Brit Mike die Parkinson heeft.
Mike wandelt met een rugzak en een boodschappentas in zijn hand. Als Hij stapt, beeft hij minder en hij regelt voor hun drietjes altijd de slaapplek. Echt een bewonderenswaardig trio.
Voor het laatste stuk van de wandeling had men een mooi bosparcours voorzien.
En zo arriveerden we in het stadje Chalus waar Richard Leeuwenhart geblesseerd en gestorven is in 1199.
Onze gastheer is ons daar met de auto
komen oppikken.
We zijn weer heel confortabel gelogeerd bij zeer aangename mensen. Je moet het toch maar doen elke dag wildvreemde mensen in je huis nemen. Bedankt lieve mensen.
