Stewart speelde veel westernrollen en ook tal van komische rollen maar is op zijn sterks in Hitchcock trillers
HET VERHAAL: ---------------------- L.B. "Jeff" Jeffries (gespeeld door Jimmy Stewart) is een professioneel fotograaf die door een gebroken been gebonden is aan een rolstoel, en zijn kleine, snikhete appartement niet kan verlaten. Regelmatig krijgt hij bezoek van zijn vriendin Lisa Fremont (Grace Kelly), een model, en zijn verpleegster Stella (Thelma Ritter), maar hij is vaak alleen. Om de verveling te voorkomen, vervalt hij in voyeurisme: hij bespioneert door zijn achterraam ("rear window") met een verrekijker en zijn fotocamera de appartementen aan de overkant van de binnenplaats. Volgens Lisa en Stella is hij verslaafd geraakt aan het bespieden van de overburen. Hij raakt zo geobsedeerd, dat hij zijn eigen vriendin bijna vergeet.
Hij geeft de meest opvallende buren namen, als "Miss Torso" (Georgine Darcy), een professionele danseres die veel aandacht krijgt van mannen, en "Miss Lonelyhearts" (Judith Evelyn), een middelbare vrouw die gesprekken voert met nietbestaande mannen. Andere buren zijn de componist die soms gefrustreerd op zijn piano slaat, het pasgetrouwde koppel die het scherm omlaag houden zodat niemand naar binnen kan kijken en het paar van middelbare leeftijd met een klein blaffend hondje. Op een gegeven moment krijgt Jeffries het vermoeden dat een van zijn buren, de handelsreiziger Lars Thorwald (Raymond Burr), zijn zeurderige invalide vrouw heeft vermoord. Lisa gelooft hem eerst niet en denkt dat de overbuurvrouw op vakantie is, totdat ze ziet dat de vrouw haar trouwring niet heeft meegenomen. Ze wordt nieuwsgierig en besluit in te breken in het appartement van de Thorwalds.
GEBOREN: ------------------ James Stewart werd in 1908 geboren in Indiana, Pennsylvania
OVERLEDEN: ------------------ 2 juli 1997
OSCARS: ------------- The Philadelphia Story van George Cukor. In 1984 kreeg hij de ere-Oscar voor zijn gehele oeuvre
GETROUWD: ----------------- Gloria Hatrick McLean. Ze kregen een tweeling, Judy en Kelly, op 7 mei 1951.
James Stewart werd in 1908 geboren in Indiana Pennsylvania. Hij studeerde in 1932 af aan de Universiteit van Princeton, waarna hij lid werd van Joshua Logans University Players, een toneelgezelschap waar behalve hij en Logan ook onder andere Henry Fonda lid van waren. In 1932 verhuisde hij met Fonda naar New York, waar ze kleine rolletjes kregen in Broadway-producties, waaronder Page Miss Glory en Yellow Jack.
Hiermee trok hij de aandacht bij filmstudio MGM, die hem een contract aanbood. Zijn eerste filmrol was in The Murder Man met Spence Tracy, gevolgd door het succesvollere Rose-Marie. Zijn eerste belangrijke rol was naast ex-University Player Margaret Sullavan in Next Time We Love uit 1936, gevolgd door de rol van psychotische moordenaar in After the Thin Man.
In 1938 begon Stewart een succesvolle samenwerking met regisseur Frank Capra met de film You Can't Take it With You. De film kreeg in 1939 de Oscar voor Beste Film. In 1939 werkte hij weer samen met Capra in Mr. Smith Goes to Washington, wat zijn doorbraak bij het grote publiek betekende. De film was zeer succesvol, zowel bij het publiek als bij de critici, en leverde Stewart zijn eerste Oscarnominatie voor BesteActeur. Datzelfde jaar speelde Stewart in zijn eerste western Destry Rides Again.
In 1940 speelde hij naast Margaret Sullavan in de succesvolle romantische komedie The Shop Around the Corner van Ernst Lubitsch en in de anti-Nazifilm The Mortal Storm. Ook was hij datzelfde jaar te zien naast Katharine Hepburn en Cary Grant in The Philadelphia Story van George Cukor. Voor deze rol kreeg hij zijn enige Oscar.
In 1941 ging hij bij het leger om te dienen in de Tweede Wereldoorlog, de eerste acteur die dit deed. Eerst zou hij geweigerd worden door de US Air Force omdat hij een paar pond te licht zou zijn, maar hij wist de recruteringofficier over te halen om dit te negeren. James Stewart werd piloot van een bommenwerper, en voerde veel missies uit boven Duitsland. Voor zijn daden in het leger is hij vele malen onderscheiden, waaronder met de Distinguished Flying Cross, de Croix de guerre en zeven sterren. In 1959 diende hij nog bij de Air Force Reserve. Pas in 1968 trok hij zich terug uit het leger. In zijn laatste missie vloog hij een B-52 Stratofortress over Noord-Vietnam. Hij was toen Brigadegeneraal.
In 1946 werkte hij voor de derde en laatste keer samen met Frank Capra in de kerstmisklassieker It's a Wonderful Life. Stewart speelde hierin een vooraanstaande bankier, die teleurgesteld in het leven gedreven wordt tot zelfmoord, maar met behulp van een engel zijn leven moet evalueren en de waarde van het leven leert inzien. Tegenwoordig wordt deze rol gezien als zijn populairste en meeste geliefde rol, maar ten tijde van zijn release was het een flop. Pas in zijn tweede leven als jaarlijks terugkerende kerstfilm op de Amerikaanse televisie kreeg deze film zijn klassiekerstatus.
In 1948 werkte Stewart voor het eerst samen met de Britse filmregisseur Alfred Hitchcock in Rope. In 1950 speelde hij ook de hoofdrol in de komedie Harvey, over een eccentriekeling en zijn bijzondere vriendschap met een groot, onzichtbaar konijn. Deze rol had hij daarvoor al met succes vertolkt in de toneelversie van het stuk, van 1947 tot 1950.
In de jaren vijftig werkte hij vaak samen met westernregisseur Anthony Mann waaronder in Winchester '73 (1950), Bend the River (1952), The Naked Spur (1953), The Far Country (1954) en The Man from Laramie (1955). Ook maakte hij drie films met Hitchcock, te beginnen met Rear Window uit 1954. Hierin speelde hij een fotograaf die met een gebroken been aan zijn kamer gebonden is, en gaat spioneren bij de buren. In 1956 speelde hij in The Man Who Knew Too Much en in 1958 in Vertigo, volgens velen Hitchcocks meest persoonlijke film.
Ook in films van andere grootheden was hij te zien. In 1952 was hij te zien in The Greatest Show on Earth van Cecil B. DeMille. De film won dat jaar de Oscar voor Beste Film. In 1957 speelde hij Charles Lindbergh in The Spirit of St. Louis van Billy Wilder. In 1959 was hij te zien in Anatomy of a Murder van Otto Preminger, waarvoor hij zijn vijfde en laatste Oscarnominatie kreeg. Met regisseur John Ford en populaire westernacteurs John Wayne en Lee Marvin maakte hij The Man Who Shot Liberty Valance uit 1962. Datzelfde jaar had hij ook een hit met de komedie Mr. Hobbs Takes a Vacation van Henry Koster.
In de jaren zeventig stopte hij met films, alhoewel hij nog te zien was in The Shootist, John Waynes laatste film, en de 1978 remake van The Big Sleep. Zijn laatste jaren schreef hij vooral veel poëzie. In 1984 kreeg hij de ere-Oscar voor zijn gehele oeuvre, en in 1995 werd het Jimmy Stewart Museum geopend in zijn geboorteplaats.
FILMOGRAFIE: ----------------------
"Goof Troop"... Chief Rocket-Science Professor (1 episode, 1992) ... aka Disney's Goof Troop (USA: complete title) - E=MC Goof (1992) TV Episode (voice) .... Chief Rocket-Science Professor
An American Tail: Fievel Goes West(1991) (voice) .... Wylie Burp
"My Secret Identity" (1 episode, 1991) - The Invisible Dr. J (1991) TV Episode
"North and South, Book II" (1986) (mini) TV Series .... Miles Colbert
Right of Way (1983) (TV) .... Teddy Dwyer
Mr. Krueger's Christmas (1980) (TV) .... Mr. Krueger
Afurika monogatari (1980) .... Old man ... aka A Tale of Africa ... aka The Green Horizon
The Magic of Lassie (1978) .... Clovis Mitchell
The Big Sleep (1978) .... General Sternwood
Airport '77 (1977) .... Philip Stevens ... aka Airport 1977 (International: English title: informal title)
The Shootist (1976) .... Dr. E.W. Hostetler
"Hawkins" .... Billy Jim Hawkins / ... (5 episodes, 1973-1974) - Murder on the Thirteenth Floor (1974) TV Episode .... Jim Hawkins - A Life for a Life(1973) TV Episode .... Billy Jim Hawkins - Die Die, Darling(1973) TV Episode .... Billy Jim Hawkins - Murder in Movieland(1973) TV Episode .... Billy Jim Hawkins - Death and the Maiden (1973) TV Episode .... Billy Jim Hawkins
Hawkins on Murder (1973) (TV) .... Billy Jim Hawkins ... aka Death and the Maiden
Harvey (1972) (TV) .... Elwood P. Dowd
"The Jimmy Stewart Show" .... Prof. James K. Howard / ... (6 episodes, 1971-1972) - Luther's Last Love (1971) TV Episode .... Prof. James K. Howard - A Bunk for Unc (1971) TV Episode .... Prof. James K. Howard - Pro Bono Publico(1971) TV Episode .... Prof. James K. Howard - Another Day, Another Scholar (1971) TV Episode .... Prof. James K. Howard - The Price of Plumbing Is Numbing(1971) TV Episode .... Prof. James K. Howard (1 more)
Fools' Parade (1971) .... Mattie Appleyard ... aka Dynamite Man from Glory Jail (UK)
The Cheyenne Social Club (1970) .... John O'Hanlan
Bandolero! (1968) .... Mace Bishop
Firecreek (1968) .... Johnny Cobb
The Rare Breed(1966) .... Sam Burnett
The Flight of the Phoenix (1965) .... Capt. Frank Towns
"General Electric Theater" .... Bart / ... (3 episodes, 1955-1957) ... aka G.E. Theater (USA: informal short title) - The Trail to Christmas (1957) TV Episode .... Bart - The Town with a Past (1957) TV Episode .... Britt - The Windmill (1955) TV Episode .... Joe Newman
Night Passage (1957) .... Grant McLaine
The Spirit of St. Louis (1957) .... Charles Augustus 'Slim' Lindbergh
The Man Who Knew Too Much (1956) .... Dr. Ben McKenna
The Man from Laramie (1955) .... Will Lockhart
"Arthur Godfrey and His Friends" (1 episode, 1955) - Episode dated 20 April 1955 (1955) TV Episode
Strategic Air Command (1955) .... Lt. Col. Robert 'Dutch' Holland
The Far Country (1954) .... Jeff Webster
Rear Window(1954) .... L. B. Jefferies ... aka Alfred Hitchcock's Rear Window (USA: complete title)
Tomorrow's Drivers (1954) .... The Story Teller
The Glenn Miller Story (1953) .... Glenn Miller
Thunder Bay (1953) .... Steve Martin
The Naked Spur (1953) .... Howard Kemp
Carbine Williams (1952) .... David Marshall 'Marsh' Williams
Bend of the River (1952) .... Glyn McLyntock, Wagon train guide ... aka Where the River Bends (UK)
The Greatest Show on Earth (1952) .... 'Buttons' A Clown ... aka Cecil B. DeMille's The Greatest Show on Earth (USA: complete title)
No Highway (1951) .... Theodore Honey ... aka No Highway in the Sky (USA)
The Jackpot (1950) .... Bill Lawrence
Harvey (1950) .... Elwood P. Dowd
Broken Arrow (1950) .... Tom Jeffords
Winchester '73 (1950) .... Lin McAdam
Malaya (1949) .... John Royer ... aka East of the Rising Sun (UK)
Eddie
Murphy zou zijn rol als politieagent Axel Foley terug opnemen. Dertien
jaar na de laatste Beverly Hills Cop-film vindt regisseur Lorenzo di
Bonaventura dat de tijd rijp is voor een vervolg. Dat schrijft Daily
Star.
De zoveelste edities van films doen het prima in de
Amerikaanse bioscoopzalen. Dat blijkt uit de box office-lijst waarin
'Spiderman 3', 'Shrek The Third', 'Evan Almighty', 'Die Hard 4.0',
'Pirates of the Caribbean 3', 'Ocean's Thirteen' en 'Fantastic Four'
goed scoren.
Dertien jaar na de derde Beverly Hills Cop begint
het ook terug te kriebelen bij regisseur di Bonaventura. Voor zijn
nieuwe film zou hij Eddie Murphy er erg graag weer bij hebben. De
eerste Beverly Hills Cop kwam uit in 1984 en katapulteerde Murphy in
het sterrendom. De eerste drie films brachten wereldwijd meer dan 700
miljoen dollar op. (belga/hln)
Winona Ryder (echte naam: Winona Laura Horowitz) (Winona, Minnesota, 29 oktober 1971) is een Amerikaanse actrice.
Ze speelde onder meer in de films Beetlejuice, Bram Stoker's Dracula en Edward Scissorhands. Op 12 december 2001 werd ze opgepakt door de politie na een vermeende diefstal in Beverly Hills, waar ze uit een kledingzaak een waarde van $20.000 dollar aan kleding had gestolen. Diezelfde avond kon ze op borg weer vrijkomen van ook $20.000 dollar.
Ze had relaties met acteurs Johnny Depp (1990) en Matt Damon (1996). Ryder werd tweemaal genomineerd voor een Academy Award. Tevens is zij in het bezit van een Golden Globe.
Land: Verenigde Staten | Kinderen toegelaten Première: 01 Augustus 2007 Regie: Nimród Antal Met: Kate Beckinsale, Luke Wilson Genre: Thriller Als David (Luke Wilson) en Amy Fox (Kate Beckinsale) in een godvergeten gat autopech hebben, zit er niets anders op dan de nacht door te brengen in het enige motel in de buurt. Als ontspanning hebben ze alleen de tv... tot ze ontdekken dat de slasherfilms die ze bekijken, allemaal gedraaid werden in de kamer waarin ze nu zitten. Verborgen camera's zijn nu op hen gericht en volgen hen in kamers, kruipruimten, ondergrondse tunnels terwijl ze al hun bewegingen filmen. David en Amy moeten proberen levend uit de val te raken voor degenen die hen observeren, hun laatste meesterwerk kunnen afmaken.
geregisseerd door Russell Mulcahy met Milla Jovovich, Mike Epps en Ali Larter
Resident Evil Extinction is het derde en waarschijnlijk laatste deel van de Resident evils films die gebasseerd zijn op de gelijknamige games. Overlevenden van Raccoon City reizen door de Nevada woestijn, hopende dat ze Alaska kunnen bereiken. Alice (Jovovich) sluit zich bij deze karavaan aan, en bindt tezamen de strijd aan tegen de kwaadaardige Umbrella Corporation.
John Joseph Travolta (Englewood, New Jersey, 18 februari 1954) is een Amerikaans acteur.
Hij werd bekend door zijn rollen in Saturday Night Fever en Grease, op het hoogtepunt van het disco-tijdperk. Daarna ging het minder goed met zijn carrière. In 1989 kreeg hij opnieuw succes met de film Look Who's Talking, maar de twee opvolgers hiervan werden grote flops. Zijn grote comeback kwam toen hij de rol van Vincent Vega kreeg in de film Pulp Fiction van Quentin Tarantino. Voor die rol kreeg hij een Oscar-nominatie.
Daarna speelde hij in succesvolle films als Get Shorty en Face/Off, maar ook flopte een aantal van zijn films.
Hij speelde in 2000 de hoofdrol in de film Battlefield Earth, die ook door hem zelf geregisseerd werd. Dit is een verfilming van een sciencefiction-boek van L. Ron Hubbard, de stichter van Scientology. Travolta is lid van Scientology. De film geldt als een van de grootste flops aller tijden.
John Travolta is getrouwd met de actrice Kelly Preston en heeft twee kinderen.
FILMBESPREKING:DIE HARD 4.0(LIVE FREE OR DIE HARD)
HET VERHAAL: ---------------------- We ontmoeten John McClane twaalf jaar na het einde van de derde film. Er is goed nieuws en slecht nieuws: de alcohol heeft hij inmiddels afgezworen, maar alle perikelen hebben hem ook zijn huwelijk gekost. Zijn job bij Homeland Security is niet de spannendste ooit. Midden in de nacht mag McClane op pad om de jonge hacker Matt Farrell (Justin Long) van Camden, New Jersey, naar Washington D.C. te transporteren. McClane heeft nog maar net bij de Red Bull verslaafde Farrell aangeklopt, of enkele terroristen legen hun geweren op de flat. Blijkt dat Farrell zonder het zelf te weten een pion is in een internationale terroristische bende die Amerika door middel van een virtuele bom plat wil leggen. En dus is John McClane nog maar eens in the wrong place at the wrong time.
BESPREKING: --------------------- Bruce Willis had na de aanslagen van 11 september gezworen dat hij nooit meer zou acteren in een zware actiefilm, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Willis' beslissing om nog een keertje in de huid van John McClane te kruipen verdeelde de filmliefhebbers in twee kampen: cool, zo dachten de optimisten; niet doen, zo oordeelden de pessimisten. Dat laatste standpunt was meer dan begrijpelijk, zeker toen duidelijk werd dat niet John McTiernan regisseur van deel 1 en 3 - maar wel Len Wiseman de regieteugels in handen zou nemen. Wiseman is de hippe, springerige beeldengymnast die knappe commercials maakte voor PlayStation en Oracle, maar afgaande op zijn twee Underworld-films ook gek is op trendy computereffecten, en dat kan de serie missen als kiespijn. Wiseman deed wat niemand van hem verwacht had: hij verenigde water en vuur. Wie had ooit gedacht dat een moderne, flitsende, nieuwerwetse regisseur zo nauwgezet de vinger kon leggen op de polsslag van een bijna prehistorische, ouderwetse actiefranchise? Vanaf het moment dat John McClane zijn eerste optreden maakt, voel je gewoon dat het goed zit. De toon, de sfeer, de dialogen: dit is een film uit de Die Hard stal. Tijdens het bekijken van Die Hard 4.0 besef je plotseling dat het genre van de pure actiefilm de voorbije jaren volledig verdwenen is. Actie staat tegenwoordig ten dienste van een ander genre, maar Die Hard 4.0 bewijst dat de actiefilm taaier is dan gedacht. De grote verdienste van Wiseman is dat hij tegen alle verwachtingen in de sfeer en de strekking van de vorige films heeft weten te bewaren. Het mooiste compliment dat je de film kan geven, is dat je gedurende een dikke twee uur gelooft dat de fantastische jaren tachtig even terug zijn. En die zitten als jarenlang ingelopen sportschoenen: zalig.
Regisseur: Len Wiseman Acteurs: Bruce Willis Justin Long Timothy Olyphant Maggie Q
Cris Johnson (Nicolas Cage) heeft een geheim dat zowel een geschenk is als een vloek: hij kan enkele minuten in de toekomst kijken. Moe van de onderzoeken die hij als kind moest ondergaan en van de interesse van de overheid en de medische wereld, duikt hij onder in Las Vegas onder een valse naam waar hij leeft van goocheltrucs en kleine winsten bij het gokken. Maar wanneer een terroristische groepering ermee dreigt om een nucleair wapen te laten ontploffen in LA, gaat overheidsagente Callie Ferris (Julianne Moore) tot het uiterste om Cris gevangen te nemen en hem te overtuigen haar te helpen om de terroristen tegen te houden.
WERELDPREMIERE VAN DE NIEUWE FANTASTIC FOUR IN LONDEN
Op 12 juni stond Londen weer in de spotlights ter gelegenheid van de wereldpremière van "Fantastic Four 2 : Rise of the Silver Surfer". Op de 'blauwe' loper, konden we onder andere niemand minder ontmoeten dan Jessica Alba (Sin City, Into the Blue), Ioan Gruffudd (The Gathering), Chris Evans (Cellular) en Michael Chiklis (The Shield). Regisseur Tim Story was uiteraard ook aanwezig om het vervolg van de Fantastic Four's avonturen voor te stellen. In deze nieuwe episode krijgen ze namelijk het bezoek van de de Silver Surfer. http://www.cinenews.be/News.Detail.Video.cfm?ContentsID=6593&VideoID=50&lang=nl beelden van de wereldpremiere
geregisseerd door Mikael Håfström met John Cusack, Samuel L. Jackson en Mary McCormack
Mike Enslin is een niet al te succesvolle schrijver van boeken over bovennatuurlijke fenomenen. Als research voor zijn nieuwe boek gaat hij op zoek naar de beruchte kamer 1408 in een New Yorks hotel. Vastbesloten te bewijzen dat de verhalen rondom de kamer een mythe zijn, schrijft hij zich in als gast, ondanks waarschuwingen van Mr. Olin, de hotel-eigenaar.
De Amerikaanse acteur Morgan Freeman kruipt in de huid van de voormalige Zuid-Afrikaanse president Nelson Mandela in de film 'The Human Factor'. De film is gebaseerd op het te verwachten boek 'The Human Factor: Nelson Mandela and the Game That Changed the World'.
WK rugby Volgens het Amerikaanse vakblad Variety zal Freeman de Mandela-film samen met Lori McCreary en Mace Neufeld draaien. De Zuid-Afrikaanse schrijver Anthony Peckman schrijft het script. De film speelt zich af na de val van het apartheidsregime, op het ogenblik dat Zuid-Afrika gastland is voor het wereldkampioenschap rugby in 1995. Mandela was de eerste Zuid-Afrikaanse president na de apartheid en gebruikte dit evenement om decennia van haat tussen blank en zwart te beëindigen. (dpa/hln)
Alfredo James "Al" Pacino (Harlem (New York), 25 april 1940), is een Amerikaans toneel- en filmacteur. Pacino is vooral bekend van zijn rollen als Michael Corleone uit The Godfather-trilogie en als de Cubaanse drugsbaron Tony Montana uit Scarface. Hij wordt beschouwd als een van de beste acteurs van zijn generatie.
Biografie
Al Pacino is de zoon van Salvatore Pacino en Rose Gerard. Pacino's ouders waren beiden van Italiaanse afkomst. Zij scheidden toen hij twee jaar oud was. Pacino en zijn moeder trokken daarna in bij zijn grootouders, die woonden in The Bronx.
De interesse voor films kwam al op jonge leeftijd. Pacino deed niets liever dan stemmen van filmacteurs te imiteren en de verhalen uit de films na te bootsen voor zijn grootouders. Op school werd hij aangespoord om zijn talent bij te schaven door aan schooltoneel mee te doen.
Carrière
Hij besloot om naar de High School of Performing Arts in Manhattan te gaan. Omdat er ook gewone vakken werden gegeven, waar hij weinig belangstelling voor toonde, besloot hij om op zeventienjarige leeftijd van school te gaan. Een periode van armoede volgde. Hij nam allerhande baantjes aan, zoals portier en concierge, om toch maar een beetje geld te verdienen. Uiteindelijk had hij voldoende bij elkaar gespaard om acteerlessen te volgen bij de acteerschool van Herbert Berghof, en begon hij te spelen in kleine theaterproducties. In 1966 werd Pacino toegelaten tot de legendarische Actors Studio van Lee Strasberg, waar hij onderwezen werd in method acting.
Aan het einde van de jaren zestig was zijn naam gevestigd, onder andere door het winnen van een Obie Award voor beste acteur in het off-Broadway drama The Indian Wants the Bronx (1967) en een Tony voor beste mannelijke bijrol in het Broadwaystuk Does the Tiger Wear a Necktie?.
Daarna stortte Pacino zich op de filmwereld. In 1969 maakte hij zijn filmdebuut in een kleine rol in de flop Me, Nathalie. Na een heroïneverslaafde te hebben gespeeld in The Panic in Needle Park (1971) kreeg hij de rol van Michael Corleone aangeboden door Francis Ford Coppola in de gangsterfilm The Godfather, tegen de wensen van de productiemaatschappij in, die een bekende ster voor de rol wilde. Het betekende Pacino's grote doorbraak. Hij werd voor deze rol genomineerd voor de Academy Award voor Beste Mannelijke Bijrol. Verscheidene rollen zouden volgen.
Na The Godfather was hij in de daaropvolgende jaren onder andere te zien in succesvolle films als het politiedrama Serpico (1973), The Godfather Part II (1974), het tweede deel uit de trilogie, en in het op een waargebeurd verhaal gebaseerde Dog Day Afternoon (1975), waarin hij een bankovervaller speelde die de geslachtsverandering van zijn partner wilde bekostigen met het gestolen geld. Hij werd voor alledrie de films genomineerd voor Academy Awards, maar won ze niet.
Nadat de autoracefilm Bobby Deerfield uit 1977 een grote flop bleek te zijn, keerde Pacino terug naar Broadway, waar hij de titelrol speelde in The Basic Training of Pavlo Hummel, waarvoor hij zijn tweede Tony won. Terug in Hollywood speelde hij in de advocatenfilm ...And Justice for All., waarvoor hij ondanks slechte recensies een vijfde Oscarnominatie keeg.
De jaren tachtig begonnen slecht voor Pacino. De eerste films waarin hij speelde, William Friedkins Cruising (1980) en de komedie Author! Author! (1982), werden slecht ontvangen bij critici en wisten geen publiek te trekken. Ook Scarface, de extreem gewelddadige gangsterfilm van Brian De Palma, werd in eerste instantie slecht ontvangen bij critici, maar was een redelijk succes in de bioscopen en wist later een cultstatus op te bouwen. Voor zijn rol als de Cubaanse drugsbaron Tony Montana kreeg Pacino een Golden Globenominatie.
Pacino was van 1984 tot 1986 samen met Ellen Burstyn artistiek regisseur van de Actors Studio. Na Scarface speelde hij in de grote flop Revolution. Dit historische epos over de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog kende een zeer moeizaam productieproces, geteisterd door ziekten, slecht weer en constante veranderingen in het script, en het resultaat werd zeer slecht ontvangen bij critici, die vernietigende recensies schreven. De kostbare film bracht nog geen $1 miljoen op in de bioscoop. Hierna zou Pacino vier jaar lang niet meer in films te zien zijn.
Pacino keerde weer terug naar het theater, waar hij in verscheidene stukken zou spelen. Ook regisseerde hij in 1989 een korte film, The Local Stigmatic, die echter nog niet aan het grote publiek is vertoond. In 1989 keerde hij terug naar de film met de thriller Sea of Love (1989), die een hit werd en Pacino's filmcarrière nieuw leven inblies. Voor zijn komische rol als gangster Big Boy Caprice in Dick Tracy (1990) kreeg hij een zesde Oscarnominatie. Verborgen onder een laag makeup was hij haast onherkenbaar. Hij keerde datzelfde jaar terug naar de rol die van hem een ster had gemaakt in The Godfather Part III, het derde en laatste deel uit de The Godfather-trilogie. Een jaar later speelde hij in het romantische Frankie and Johnny, dat eveneens een hit werd.
In 1992 speelde Pacino de rol van de blinde luitenant-kolonel Frank Slade in Scent of a Woman. Voor die rol won hij in 1993 uiteindelijk de Academy Award voor Beste Acteur. Datzelfde jaar was hij genomineerd voor de Academy Award voor Beste Mannelijke Bijrol in Glengarry Glenn Ross. In 1993 werd hij eveneens herenigd met De Palma in Carlito's Way. In 1995 speelde hij in Heat van Michael Mann, waarin hij voor het eerst samen met collega-acteur Robert De Niro het scherm deelde (Alhoewel beide acteurs in The Godfather Part II speelden, deelden ze geen scènes aangezien De Niro's scènes in een andere tijd afspeelden). De samenwerking tussen de twee acteurs trok veel aandacht, aangezien beide acteurs in hoog aanzien staan, van dezelfde generatie zijn en vaak met elkaar worden vergeleken.
In 1996 was Pacino te zien in het door hemzelf geregisseerde Looking for Richard, een documentaire waarin Pacino onderzoek doet naar William Shakespeares Richard III, bijgestaan door verscheidene acteurs en Shakespearekenners. In 1997 was hij te zien naast Johnny Depp in Donnie Brasco en als Satan naast Keanu Reeves in The Devil's Advocate. In 1999 werd hij herenigd met Mann in The Insider en speelde hij in Oliver Stones Any Given Sunday. In 2000 verscheen er een derde, door hem geregisseerde film, Chinese Coffee, die enkel op een aantal filmfestivals te zien was en (nog) niet in bioscopen of op DVD is verschenen.
Na een afwezigheid van twee jaar keerde hij in 2002 en 2003 terug met een viertal films, S1m0ne, Insomnia, People I Know (alledrie uit 2002) en The Recruit (2003). Van deze vier was vooral Insomnia een succes. De film, een remake door Christopher Nolan van een Noorse thriller over een rechercheur die een moord onderzoekt in het deel van Alaska waar zomers de zon niet ondergaat, was zowel bij critici als bij het publiek een succes. In 2003 was hij tevens te zien in de miniserie Angels in America. In 2004 speelde hij de slechte Shylock in de Shakespeareverfilming The Merchant of Venice.
In 2007 zal Pacino onder andere te zien zijn in Steven Soderberghs Ocean's Thirteen, naast acteurs als George Clooney, Brad Pitt, Andy Garcia en Matt Damon. Ook zal hij te zien zijn in een remake van Jules Dassins Rififi uit 1955 en zal hij in de huid kruipen van de surrealistische schilder Salvador Dalí in Dali & I: The Surreal Story.
Privé
Pacino is zijn gehele leven lang al vrijgezel. Wel heeft hij drie kinderen: een dochter, Julie Marie (1989), met acteerdocent Jan Tarrant, en een tweeling, Anton en Olivia (2001), met actrice Beverly D'Angelo.
Prijzen en nominaties
Tony Awards
1969 - Beste Acteur in een Toneelstuk - Does a Tiger Wear a Necktie? (gewonnen)
1977 - Beste Acteur in een Toneelstuk - The Basic Training of Pavlo Hummel (gewonnen)
Academy Awards
1973 - Beste Mannelijke Bijrol - The Godfather (genomineerd)
1974 - Beste Acteur - Serpico (genomineerd)
1975 - Beste Acteur - The Godfather: Part II (genomineerd)
1976 - Beste Acteur - Dog Day Afternoon (genomineerd)
1980 - Beste Acteur - ...And Justice for All. (genomineerd)
1991 - Beste Mannelijke Bijrol - Dick Tracy (genomineerd)
1993 - Beste Acteur - Scent of a Woman (gewonnen)
1993 - Beste Mannelijke Bijrol - Glengarry Glen Ross (genomineerd)
BAFTA's
1973 - Beste Nieuwkomer - The Godfather (genomineerd)
1975 - Beste Acteur - Serpico (genomineerd)
1976 - Beste Acteur - Dog Day Afternoon (gewonnen)
1976 - Beste Acteur - The Godfather: Part II (gewonnen)
1991 - Beste Mannelijke Bijrol - Dick Tracy (genomineerd)
Golden Globes
1973 - Beste Filmacteur, Drama - The Godfather (genomineerd)
1974 - Beste Filmacteur, Drama - Serpico (gewonnen)
1975 - Beste Filmacteur, Drama - The Godfather: Part II(genomineerd)
1976 - Beste Filmacteur, Drama - Dog Day Afternoon (genomineerd)
1978 - Beste Filmacteur, Drama - Bobby Deerfield (genomineerd)
1980 - Beste Filmacteur, Drama - ...And Justice for All. (genomineerd)
1983 - Beste Filmacteur, Komedie/Musical - Author! Author! (genomineerd)
1984 - Beste Filmacteur, Drama - Scarface (genomineerd)
1990 - Beste Filmacteur, Drama - Sea of Love (genomineerd)
1991 - Beste Filmacteur, Drama - The Godfather: Part III (genomineerd)
1991 - Beste Mannelijke Bijrol in een Film - Dick Tracy (genomineerd)
1993 - Beste Filmacteur, Drama - Scent of a Woman (gewonnen)
1993 - Beste Mannelijke Bijrol in een Film - Glengarry Glen Ross (genomineerd)
2001 - Cecil B. DeMille Award (gewonnen)
2004 - Beste Acteur in een Miniserie of een Televisiefilm - "Angels in America" (gewonnen)
Errol Flynn, een van de grootse sterren die het witte doek ooit gesierd heeft in zijn bekenste film "the adventures of Robin Hood".
HET VERHAAL: ---------------------- Koning Richard the Lionheart is vertrokken op kruistocht naar het heilige land. In Engeland blijft een regent achter die echter al snel aan de kant gezet wordt door Richard's broer Prince John (Claude Rains). Binnen de kortste keren begint deze, in samenwerking met de Normandische lords, de Saksische bevolking te onderdrukken uit te melken. Slecht weinig lords durven tegen de prins in opstand komen, aangezien ze vrezen hun landgoed en eigendommen kwijt te raken. Gelukkige zijn er ook lords die openlijk tegen de prins durven ingaan, een van hen is sir Robin of Locksley (Errol Flynn), een Saksische lord.
regie: Michael Curtiz
cast: Errol Flynn Olivia de Havilland Basil Rathbone Claude Rains
Errol Leslie Thomson Flynn was een Amerikaans acteur die vooral bekend is geworden door zijn rollen in piratenfilms en zijn spraakmakende privé-leven.
GEBOREN: ------------------ 20 juni 1909 OVERLEDEN: ------------------ 14 oktober 1959
Errol Flynn is geboren in Hobart maar verhuisde naar Sydney als kind. Hij werd daar van school gestuurd omdat hij een affaire had met de schoolzuster. Daarna verhuisde hij naar New Guinea en in de begin jaren 30 naar Engeland om acteur te worden. In 1933 kreeg hij zijn eerste rol. De held der helden was die jaren 30 en 40 zonder twijfel Errol Flynn.Piraat,musketier of kapitein,Flynn was de geschikte persoon om in mantel-en degenfilms te spelen.neem daarbij dat hij een geweldige aantekkingskracht had en je hebt één van de grootste filmsterren van het witte doek voor de jaren '50Aan het begin van de jaren dertig maakte Errol Flynn, die toen reeds onder contract stond bij Warner Brothers, in korte tijd carrière. Door een samenloop van omstandigheden kreeg hij als vrijwel onbekend acteur de hoofdrol in Captain Blood, tevens zijn eerste film met tegenspeler Olivia de Havilland. De film werd een hit en Errol Flynn groeide uit tot een megaster. Vanaf dat moment was Errol Flynn niet meer weg te slaan van het witte doek en speelde hij de ene succesvolle rol na de andere. Zijn charme sloeg aan en hij werd het prototype van 'the likebale rogue' die alles vergeven wordt. Tussen 1936 en 1942 rees de ster van Flynn tot ongekende hoogten. In deze jaren maakte hij zijn beste films waaronder The Adventures of Robin Hood (1938), The Sea Hawk (1940), Dive Bomber (1941) en They Died With Their Boots On (1941). Door zijn alcoholisme verouderde hij snel en de rollen werden schaarser voor Flynn. Toch kreeg hij nog een aantal mooie rollen te spelen - bijvoorbeeld in 1957 in The Sun Also Rises gebaseerd op de roman van Ernest Hemingway met als tegenspelers Ava Gardner, Tyrone Power en Mel Ferrer. Net toen hij eind jaren '50 naam begon te maken als serieus acteur, overleed hij. Errol Flynn stierf in 1959 in Vancouver aan een hartaanval.
Flynn trouwde drie keer en was vader van vier kinderen.
EXTRA -------------- Errol Flynn's privéleven is minstens even interessant als zijn filmloopbaan. Zodra hij een ster was in Hollywood, kreeg hij ook de reputatie van een grootgeschapen playboy. Hij zou een langdurige relatie met tegenspeelster Olivia de Havilland gehad hebben, als wel een vluchtige affaire met de schrijver Truman Capote. Flynn stond erom bekend erg wilde feesten te geven in zijn gigantische huis in Hollywood
HET VERHAAL: ---------------------- Shrek (Mike Myers) woont na zijn vorige avonturen samen met Fiona (Cameron Diaz) in het paleis van Far Far Away. Nooit had hij eraan gedacht koning te worden en elke dag hunkert hij naar zijn teergeliefde moeras, waar de modder nog nat is en het gras groener. Op een dag gebeurt het ergste: de huidige koning van Far Far Away sterft en Shrek wordt genoemd als opvolger. Daar is de groene reus natuurlijk niet blij mee en na lang aandringen krijgt hij te horen dat er nog een andere erfgenaam is die geschikt is om koning te worden: Artie (Justin Timberlake). Vastberaden gaat Shrek op zoek naar deze jonge knaap. Het wordt een avontuur vol plezier maar ook met moeilijke momenten. Net na het vertrek van Shrek grijpen enkele snoodaards hun kans en vallen het kasteel aan. Het is de taak van om Shrek zichzelf, zijn geliefde, Artie en het hele koninkrijk te redden
BESPREKING: --------------------- In tegenstelling tot de eerste twee Shreks films is het verhaal gewoon niet sterk genoeg. Shrek 1 en 2 gebruikten sprookjes en legendes om er grappige verhalen rond te wikkelen, maar Shrek 3 zoekt het zo ver met de hele King Arthur-saga dat het verhaal voorspelbaar en rechtlijnig wordt. Of dit een gebrek aan inspiratie is, of het feit dat deze film enkel geld moet opbrengen is onduidelijk. Buiten het teleurstellende verhaal loopt het ook qua humor verkeerd. Elke grap lijkt zijn eigen doelgroep te hebben. Een goede komiek weet wanneer een grap moet komen en die timing maakt het zo zalig. De eerste twee Shrek filmen deden dit perfect, Shrek The Third ontgoochelt. Niet alles aan Shrek The Third is slecht natuurlijk. De film blijft te genieten voor wie wil vergeten hoeveel beter de eerste twee prenten waren. Buiten alles wat fout gelopen is, kan je wel nog steeds genieten van een prima voice cast, de immer prachtige CGI-animatie en erg genietbare muziek. Shrek The Third is helaas wel de zoveelste film die ten onder gaat aan zijn eigen commercieel succes. Het ergste eraan is dat niemand dit verwacht had en stil bleef hopen op een dijk van een prent over een dijk van een vent.
Regie:
Chris Miller
Stemmen OV:
Mike Myers, Eddie Murphy, Cameron Diaz, Antonio Banderas, Rupert Everett, Julie Andrews, John Cleese
Stemmen NV:
Lucas Van Den Eynde, Vera Mann, Gene Bervoets, Axel Daeseleire, Jelle Cleymans
Filmmaker
Michael Apted gaat 'The Chronicles of Narnia: the Voyage of the Dawn
Treader' regisseren, het derde deel in de reeks verfilmingen van één
van de zeven avonturenboeken van C.S. Lewis. Dat heeft Disney Pictures
bekendgemaakt. De productie moet in 2009 in de bioscoop te zien zijn.
De
66-jarige Britse regisseur maakte eerder de James Bond-film 'The World
is Not Enough', maar is vooral bekend van de documentairereeks '...
Up', waarin dezelfde groep mensen vanaf hun zevende levensjaar elke
zeven jaar een tijdje worden gevolgd. De laatste variant van de serie,
'49 Up', kwam vorig jaar uit.
Het tweede deel in de filmreeks
'The Chronicles of Narnia: Prince Caspian' komt volgend jaar uit en is
het vervolg op het succesvolle 'The Chronocles of Narnia: the Lion, the
Witch and the Wardrobe' uit 2005. Die bracht wereldwijd ruim
zevenhonderd miljoen euro op. Het is niet duidelijk of alle zeven
boeken van Lewis worden verfilmd. (novum/hln)
Jim
Broadbent heeft een rol bemachtigd in de vierde 'Indiana Jones'-film,
waarvan de opnames eergisteren zijn begonnen. De film wordt 22 mei 2008
in de bioscopen verwacht, meldt producent Lucasfilm Ltd..
Indiana
Jones werd bedacht door George Lucas en Steven Spielberg, die
respectievelijk de productie en de regie van de films voor hun rekening
nemen. Harrison Ford en Cate Blanchett hebben ook een rol in de
opvolger van 'Indiana Jones and the Last Crusade' uit 1989. Onlangs
werd bekendgemaakt dat Sean Connery, die in het derde deel nog de vader
van Indiana Jones speelde, niet meedoet in het vierde deel van de
reeks.
De 57-jarige Broadbent won in 2001 een Oscar voor zijn
rol in 'Iris'. Hij vertolkte rollen in films als 'Moulin Rouge', 'The
crying game' en 'Bridget Jones's Diary'. (novum/hln)
'Citizen
Kane', de filmklassieker uit 1941 van Orson Welles, is door het
American Film Institute opnieuw uitgeroepen tot de beste film in de
geschiedenis. Het filminstituut stelt sinds 1998 jaarlijks een lijst
samen van de honderd beste films ooit gemaakt. 'Citizen Kane' prijkt
sindsdien elk jaar bovenaan.
Ook in de rest van de lijst
was weinig variatie te vindenin vergelijking met vorige jaren. Alleen
'Raging Bull' (1980) van Martin Scorsese steeg van de 24ste naar de 4de
plaats en 'Vertigo' (1958) van Alfred Hitchcock ging van 61 naar 9. De
grootste stijger was dit jaar 'The Searchers' (1956), de western met
John Wayne, die eerst op 96 stond en nu op 12.
Topdrie ongewijzigd De
topdrie bleef ongewijzigd. 'The Godfather' (1972), de epische film over
een maffiafamilie van Francis Ford Coppola, staat tweede en
'Casablanca' (1942), van Michael Curtiz, staat op drie.
Spielberg rules Films
die uit de lijst zijn verdwenen, zijn onder meer 'Amadeus' (1984),
'Close Encounters of the Third Kind' (1977) en 'Dances with Wolves'
(1990). De regisseur met de meeste films in de lijst is Steven
Spielberg met vijf films. Hitchcock, Stanley Kubrick en Billy Wilder
staan ieder met vier films in de lijst. James Stewart en Robert De Niro
zijn de meest voorkomende acteurs.
'Citizen Kane', over de val
van een steenrijke krantenmagnaat, was in 1941 zijn tijd ver vooruit
door de zeer vernieuwende toepassing van verhaalstructuur, montage en
het gebruik van grime en make-up. De film heeft volgens kenners cinema
voorgoed veranderd. (novum/hln)