' T is vrijdag en vandaag verwacht ik het vriendinnetje van de zee, ze komt een weekendje logeren, de bedoeling was om dit weekend naar de Ardennen te gaan en daar samen met nog anderen een vrouwenweekend te houden maar dat is gecanceld en dus hebben we besloten om het niet aan ons hart te laten komen en in Herentals leuke dingen gaan te doen.

De afspraak was 14u hier in Herentals, als ik om 13u thuis kom van mijn werk neem ik een bad en trek een mooi kleedje aan, ooit zei een vriend van me als je de kans en de tijd hebt om je mooi te maken dan moet je dat doen gewoon maar omdat je de kans hebt om je mooi te voelen. En met dat idee in mijn hoofd doe ik ook nog oorbelletjes in en neem mijn schoenen met redelijke hakjes van het schoenrekje. Het zijn juist geen naaldhakken maar ze gaan toch in die richting. Ik loop wat rond in mijn appartement en verbaas me dat het stappen me zo goed lukt.

Dan belt mijn vriendinnetje van de zee dat er file is naar Antwerpen toe en dat ze dan maar liever wat later vertrekt want file is niet leuk en dan met dit weer helemaal al niet. Geen probleem ik begrijp dat en terwijl ze verder babbelt bedenk ik dat wat ik samen met haar wou doen vandaag dat ik dat ook alleen kan doen.

Ik doe nog even een testronde door mijn appartement op mijn hakjes en dan besluit ik op mijn hakjes het stad in te gaan. De winkel waar ik naartoe wil is maar een km ver en dat is best te doen volgens mij. Rustig op mijn gemakske loop ik mijn straat uit, er op lettend dat ik niet te snel stap, goed uitkijk dat ik niet op straatstenen stap waar ik mijn voeten kan omslaan en dat ik normaal stap en niet zo raar door mijn knieën buig zoals sommige vrouwen die op hakken lopen.  Dat lukt aardig en dan komt het...de stoepstenen die best wel te doen zijn als je een beetje oplet veranderen in kasseien, daar had ik niet op gerekend en ik balanceer van stap naar stap terwijl ik mijn gezicht in een plooi trek alsof op kasseien stappen voor mij een eitje is. 

Doch doet een kleedje met hakken wonderen want als ik de straat wil oversteken stopt de bus die er aankomt onmiddellijk en wacht de chauffeur geduldig terwijl ik op mijn dooie gemak de straat oversteek. Als ik een man passeer die staaltjes koffiecups uitdeelt stopt die goedmoedig een doosje met koffiecups in mijn handen.

Ik wil een nieuw glaasje op mijn gsm en stap de winkel van telenet binnen waarbij een man al direct plaats maakt en mij de laatste stoel aanbied om de wachttijd uit te zitten maar ik bedank vriendelijk, toen ik de winkel binnenkwam zag ik dat het niet de winkel was waar ik vorige keer een glaasje liet steken dus wandel ik terug naar buiten en ga bij orange binnen. Hier moet ik zijn, en ik word al direct geholpen door een jonge man die me zegt dat hij voor mij gratis dat glaasje er wel opzet. Ik kijk eens rond of hier geen stoelen staan want mijn tenen voelen ondertussen of ze tussen een knijptang zitten maar er staan enkel hoge krukken en daar zie ik me nu niet direct opklimmen in mijn kleedje.  Terwijl ik doe of ik geconcentreerd toekijk leun ik onopvallend zwaar op de toog en verlicht mijn voeten door van de ene voet op de andere te staan.  

Terug buiten ga ik nog even in't kruidvat binnen waar ik weer normaal kan stappen en vandaar naar huis, van mij mogen ze gerust overal asfalt leggen ook op de stoep daar zouden veel vrouwen dankbaar voor zijn volgens mij.

Thuis installeer ik mij op mijn terraske en terwijl ik van het zonneke geniet lak ik mijn nagels en lees een tijdschrift, ik heb een zee van tijd voel me vrouw en mag de rest van het weekend gewoon maar genieten...