Ik ben Frank Suys
Ik ben een man en woon in Bornem - Hingene (België) en mijn beroep is Trainer Aseptic mfg. bij Pfizer-Puurs.
Ik ben geboren op 11/11/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wielrennen.
Dit blog is een overzicht van 33 jaar in de wielersport.De zwarte tekst gaat terug van 1977 tot 2008, groen= 2009/2010
Het is goed om een doel te hebben, maar het is de reis, die uiteindelijk telt
02-05-2010
21 en 22 mei 2005: Herselt en Waterlandkerkje (WAOD)
Met de WAOD naar Herselt. Volledig uit de richting van waar
normaal de WAOD-koersen plaatshebben. Dat betekent minder de gewone renners,
meer met een dagvergunning. Het parcours was er eentje tussen de bossen en, wat
ik niet direct in deze streek verwacht had, vrij zwaar. Aan de aankomst ging
het goed bergop en dat hielt toch een 4 à 500m aan. In de derde ronde
verbrokkelde de groep. Dat was duidelijk de moment en als laatste kon ik
aansluiten bij de kopgroep van 7 renners. Enkele ronden later splitste het nog
eens in 2, vooral onder druk van ene Jef Biermans. Ik was mee. Jef probeerde
elke ronde aan de aankomst weg te raken, maar lukte daar nooit volledig in.
Naar het einde toe was de verstandhouding door deze aanvallen compleet zoek
zodat een achtervolgend groepje nog terug kon aansluiten.
En dan de sprint, nou ja sprint ?. Arie De Moor probeerde
het nog en nam een kleine voorsprong. Op 400m van de meet reden 3 renners één
voor één voor de rest, met telkens een 10m tussen. Wachten kon niet meer.
Gelukkig kreeg ik een aankomst zoals ik die graag heb. Op de grote versnelling
ging ik aan en reed van de een naar de andere. Op 100m van de meet had ik al
gewonnen spel. De 4e zege was een feit .
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Martin Proost 3.Arie De Moor 4.Jef Biermans 5.Daniel Van Der
Mieren 6.Dirk De Pauw 7.Marc Borghgraef 8.Philippe Lacquet 9.Geert De
Buck 10.Stefan Motmans 11.Geert Hoefman 12.Erwin Engelen 13.Herman
Proost 14.Wim Heyndrickx 15.Danny Van Hoof 16.Stefan Counette 17.Wim
Haspeslagh 18.Dirk Van Den Wijngaert 19.Dirk Onghena 20.Rudy Verheyen
21.Kris De Moor Cat D: 1.Bert Ter Harmsel
(Meer) 2.Eric D'Haene 3.Rob Ocraft 4.Chris Geerts 5.Rene Urhens 6.Marc
Docx
Eén dag later trokken we naar Waterlandkerkje. Waar ? Ja,
Waterlandkerkje, een klein dorpje in de polders. Op hun website kan je volgende
verklaring vinden naar de naam: Dit dorpje is ontstaan uit een kerk, waar in
de loop der tijd wat gebouwen omheen zijn gebouwd. Op oude kaarten werd het
gehucht aangeduid als Klein Kerkje, in de volksmond werd (en is) dit 't Kerkje.
In 1796 werd de officiele naam Waterland en rond 1820 kreeg het dorpje zijn
huidige naam. Dit was voornamelijk om verwarring met Waterland-Oudeman, een
Belgische gemeente die 5 kilometer verderop ligt, tegen te gaan.
Ik had een zeer goeie dag en halfkoers trok ik zelf in de
aanval. 3 renners gingen mee: Marc Borghgraef, Luc Callant en Peter Kerckaert.
De verstandhouding waas niet optimaal. Alle 3 wisten ze dan ook dat, wanneer ze
met mij naar de meet gingen, ze gingen geklopt worden. En dus smeden ze een
plannetje: Om beurt demarreren. De voorlaatste ronde begonnen ze eraan, maar ik
was sterk genoeg vandaag. Op elke aanval reageerde ik direct waarna er weer
iemand vanachter mn rug sprong. Maar ik hield stand. In de laatste kilometer
ging Luc Callant nog weg. Ik gaf hem 10m om een springplank te hebben. Dan ging
ik aan en net voor de laatste bocht nam ik de leiding om die niet meer af te
staan. Het was 3 tegen één vandaag maar het werd fair gespeeld. Nummer 5 (en we
zijn nog maar in mei).
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Luc Callant 3.Marc Borghgraef 4.Peter Kerckaert 5.Pascal Van
De Velde 6.Etienne Claus 7.Georges Vergauwe 8.Freddy Vlerick 9.Arie De
Moor 10.Kris De Moor 11.Frank Gommers 12.Patrick Watteny 13.Patrick Joos
14.Dennis Kerckhaert 15.Henri De Decker 16.Erwin Van Hoecke 17.Stefan
Motmans 18.Patrick Van Peteghem 19.Jean-Pierre Delthijn 20.Paul Geerinck
21.Wim Heyndrickx 22.Frank De Block 23.Danny Van Oyen 24.Gerrit
Vermassen 25.Daniel Denis Cat D: 1.Wim De Waal
(Axel,
Ned) 2.Helmuth Tas 3.Patrick Van Hulle 4.Marc Steenberghe 5.Rob Ocraft
6.Tony Baudonck 7.Willy De Sutter
Waterlandkerkje: Overwinning op de Hollandse klinkertjes
Met organisator Rudi Lammens (ook winnaar in de F-reeks) en voorzitter Neyts.
In Kortemark had ik het jaar voordien voor het eerst een
wedstrijd in West-Vlaanderen gewonnen, dus ging ik terug naar daar. Eigenlijk
moest ik op een feestje zijn. Mn kleinzoon London werd die dag één jaar. Maar
ik kreeg een paar uur vrijstelling als ik beloofde om de bloemen mee te
brengen.
Enorm veel wind die dag, en al vrij vlug lag de wedstrijd in
een beslissende plooi. Met 6 konden we wegrijden. Ook hardrijder en D-renner Patrick
Van Renterghem zat mee voorop. Met zon brommerke in de buurt weet je dat het
gebeurt is.
Vandaag wou ik echter proberen om alleen aan te komen om een
speciaal zegegebaar te maken. In de voorlaatste ronde lukte het mij om me los
te rukken van de andere Cs (Van Renterghem en Van Hulle) de Ds, waren toen al
van ons weggereden. Met één vinger in de hoogte kwam ik over de meet. De
belofte was nagekomen. Dacht ik, wat voor de winnaar waren er geen bloemen,
maar een fles wijn
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Freddy Vlerick 3.Patrick Verresen 4.Arie De Moor 5.Dirk De
Pauw 6.Michel Van Wijnsberghe 7.Patrick Watteny 8.Georges Vergauwe
9.Gerrit Vermassen 10.Patrick De Bruyn 11.Luc Callant 12.Kris De Moor
13.Roland Verhoeven 14.Davy Watteny 15.Carl Crabtree Cat D: 1.Patrick Van Hulle
(Aalter - Bellem) 2.Patrick Van Renterghem 3.Helmuth Tas 4.Gildo Van
Parijs 5.Rob Ocraft 6.Hilair Heye 7.Tony Baudonck 8.Alain Messager
9.Willy De Sutter 10.Wim Heggerick 11.Frans Sarazijn
Nee, niet de eerste van het seizoen, maar kleinzoon London die die dag 1 jaar werd.
In Ertvelde-Rieme leerde ik een nieuwe crack leren
kennen:Stefaan Kerkhof. Al vrij vroeg
had ik door dat hij iemand nieuw was op koersgebied, maar zelden had ik iemand nieuw
gezien die zo snel kon rijden. Achteraf bleek dat Stefaan uit de Triathlon
kwam. Meteen de verklaring waarom hij zo hard met de fiets kon rijden, maar
weinig koersdoorzicht had. Het leek wel alsof hij alleen op de weg was en snel
thuis moest zijn. Rond halfkoers raakten we met 4 weg: D-renner Wim De Wael en
de Cs Marc Borghgraef, Stefaan Kerkhof en ikzelf. Een beter gezelschap om mee
op stap te gaan, bestaat er niet. Wim naar een zekere overwinning bij de Ds,
Marc die je nooit moet aansporen om te koersen en Stefaan, die reden heb ik al
verteld.
We gingen dan ook met 4 op de eindstreep af. Wim sprong nog
weg en verwachtte natuurlijk niet dat
iemand zou reageren, hij was dan ook geen concurrent van ons. Maar Kerkhof had
het zo niet begrepen, en begon op kop te rijden met Marc en mezelf in het wiel.
Zo mooi heeft nog nooit iemand de spurt voor me aangetrokken. Ik won makkelijk
voor Borghgraef en Kerkhof.
Intussen kan Stefaan Kerkhof nog steeds enorm
hard fietsen, maar weet hij ook wat koersen is. Iedereen die al met hem
gereden heeft zal dat al wel ondervonden hebben.
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Marc Borghgraef 3.Stefaan Kerkhof 4.Walter De Veerman
5.Danny Van Oyen 6.Patrick Watteny 7.Keny Wille 8.Paul Geerinck
9.Patrick Joos 10.Philippe Lacquet 11.Erwin Van Hoecke 12.Stefan Motmans
13.Patrick Van Peteghem 14.Henri De Decker 15.Wim Heyndrickx 16.Luc
Callant 17.Peter Kerckaert 18.Roland Verhoeven 19.Mario Geirnaert Cat D: 1.Wim De Waal
(Axel (NL)) 2.Hilair Heye 3.Patrick Van Hulle 4.Robert Standaert
5.Patrick De Smet 6.Rob Ocraft 7.Helmuth Tas 8.Louis Moens 9.Gabriel Van
Meenen 10.Willy De Sutter
2005 kwam voor mij zoals
gewoonlijk traag van start. Buiten een paar verre ereplaatsen was het nog niet
veel soeps geweest. Ook in Doorselaer zag het er niet goed uit. Veel
vertrekkers, een nerveuze koers en de ABs die ons kort op de wielen zaten.
Met nog 2 ronden te gaan was het zover. De ABs liepen ons
in net in de aankomstzone. De speaker was duidelijk: CDs NIET aansluiten !.
Maar probeer zon groot peloton op 2 ronden van het einde maar eens tegen te
houden. Ik was het, eerlijk gezegd, ook niet van plan om me te laten afzakken,
maar in de chaos was ik toch mee achtergebleven. Een 15-tal renners reden mee
met de ABs. Na enig overleg in de groep (weet niet meer wie de voortrekker
was) werd beslist om aan de aankomst halt te houden. Zo gezegd, zo gedaan, bij
het ingaan van de laatste ronde stonden wij allemaal stil aan de meet. De
afgevaardigden , die nog meer chaos vreesden, waren snel met een beslissing: Doorrijden,
de vorige groep wordt volledig gedeclasseerd ! Dat was wat we wilden horen,
dus reden we verder.
Er zaten nog wel wat snelle mannen in de groep, maar toch
haalde ik het vrij gemakkelijk voor oa Ackermans,
Michiels en Vlerick.
Toen ik terug naar de aankomstlijn reed stonden daar de
renners uit de eerste groep luid te protesteren en hun mening te geven over het
gebeuren. Ik kon het niet laten om nog wat olie op het vuur te doen. Sorry
jongens, mag ik even door, ik kom mijn bloemen halen
Het was niet de eerste keer dat er discussies zijn wanneer
twee aparte reeksen mekaar inhalen, en het zal zeker ook niet de laatste keer
zijn. Waarom niet ? Omdat er geen duidelijk reglement bestaat. Nochtans is het
simpel: Laat de sterkste reeks eerst starten. Als de 2e reeks de
eerste inhaalt, wordt er samen verder gereden. Als de 2e groep
teveel achterstand oploopt, worden ze vroegtijdig uit koers genomen. Simpel
toch ?
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Alex Ackermans 3.Peter Michiels 4.Freddy Vlerick 5.Martin
Proost 6.Patrick De Hauwer 7.Gerrit Van Roosendael 8.Henri De Decker
9.Patrik Verrijckt 10.Daniel Van Der Mieren 11.Patrick Joos 12.Ludwig
Gladines 13.Hedwig Aelbrecht 14.Denis Lust 15.Keny Wille 16.Danny Smet
17.Frank De Wilde 18.Paul Geerinck 19.Danny Van Hoof 20.Hugo Verhoeven
21.Paul Van Puyenbroeck 22.Geert Smet 23.Serge De Wever 24.Henri Hermans
25.Dirk Onghena Cat D: 1.Marc Heulens
(Nijlen) 2.Rob Ocraft 3.Hilair Heye 4.Chris Geerts 5.Tony Baudonck
6.Eddy Vanderschueren 7.Marc Docx 8.Willy De Sutter 9.Jean Blommaert
10.Wim De Waal 11.Marc Steenberghe
De spurt v an de tweede groep ... voor de overwinning.
De ultieme zoektocht naar de 100e overwinning heeft niet lang geduurd. Eén dag na Kruishoutem was het bingo in Burst. Mooi parcours, brede wegen, lichthellend. Alleen aan de aankomst ging het serieus bergop. Na een haakse bocht begon het direct te klimmen. Ik was bij de aankomst van de vorige reeksen in die bocht gaan staan. Bij de 4 sprinten die ik gezien had, was telkens de eerste die draaide ook de eerste aan de meet. Ik wist dus wat doen, als het tot een sprint kwam. Voor de wedstrijd had ik al ondervonden dat de benen niet volledig gerecupereerd waren van de dag voordien. En zodra de wedstrijd startte voelde de benen nog slechter aan. Er zat dus niets anders op dan enkele rondjes rustig in de groep mee te draaien. Al snel had ik gezien dat wegraken op dit parcours niet makkelijk zou zijn. Geen enkele ontsnapping droeg ver. Enkel Rudy Van De Velde, die ook de dag voordien had gewonnen, slaagde er enkele malen in om een tijdje voorop te rijden. Ik nam dus de beslissing: alles op de sprint vandaag. De voorlaatste ronde ging Rudy opnieuw. De voorsprong werd nooit groot maar hij bleef voorop rijden. Even later kreeg hij nog het gezelschap van een 2e renner en op het eind waren er nog 3 naartoe gesprongen. Op een kleine kilometer van de meet was de voorsprong nog slecht 20m. Ik reed de laatste meters toe zodat ik al als 4e de voorlaatste bocht nam. Om dan, net voor de laatste bocht, naar de kop te gaan. Eens door de bocht was het vol naar de meet, maar het ging moeizamer dan ik dacht. En blik naar m'n tandwiel gaf de reden: ik stond verdorie op de 11, een tand groter dan ik gedacht had. Er zat niets anders op dan door te gaan, nu nog schakelen was geen optie. Gelukkig viel ik niet stil, en met een lengte voorsprong haalde ik het op VWF-wereldkampioen Joseph Devits. De 100e is een feit. De vraagtekens in de titel mogen weg !
D
-reeks 1 Frank Suys; 2 Joseph Devits; 3 Roger Schouppe; 4 Dirk De Meyer; 5 Piet De Vos;
6 Mark Vertommen; 7 André Praet; 8 Rudy Van De Velde; 9 Joseph Claessens; 10 Philippe Breuls.
De spurt bergop. (foto: Rita Thienpondt (bedankt Rita !))
De 2e overwinning in evenveel dagen. De 100e over de hele carrière. (foto: Rita Thienpondt (bedankt Rita !))
D
-reeks 1 Frank Suys 2 Joseph Devits
3 Roger Schouppe
4 Dirk De Meyer
5 Piet De Vos
6 Mark Vertommen
7 André Praet
8 Rudy Van De Velde
9 Joseph Claessens
10 Philippe Breuls
De LFT-wedstrijd in Kruishoutem is geen gemakkelijke
wedstrijd. Rondjes van2,9 km door de velden. Eerst een afdaling van een dikke
kilometer. Een kort vlak stuk. Dan meer dan een km omhoog , een bocht naar
rechts en 50m verder: de aankomstlijn.
De groep bleef enkele ronden samen, maar door een valpartij
in de klim lag plots alles uit mekaar. Met 13 vormden we de kopgroep: 9 B
renners en ikzelf met nog 3 concurrenten uit de C-reeks.
Halfkoers kwamen we tot op 100m van de 2e groep
uit de A-reeks. Ik had deze week op mijn blog mijn overwinning in Zingem nog
beschreven waar ik alleen naar de jongere reeks was gesprongen, dus ik dacht:
waarom nog eens niet proberen? Bergop trok ik op de grote molen in de aanval.
Direct kreeg ik één B-renner (Patrick Van Maeckelbergh) mee. Even later sloten
nog 3 B-renners aan. Ik zat dus in een zetel. Elke afdaling nam ik volledig
voor mijn rekening. Op de 52x11 en met de wind tegen, haalde ik daar elke ronde
53km/uur ! De klimmetjes liet ik grotendeels aan mijn vluchtpartners over.
We liepen ronde na ronde uit en hadden al een 20 toen er
plots een vrachtwagen het parcours opdraaide. Deze had juist de breedte van de
weg zodat we geen kant meer uit konden. Weg voorsprong, weg zekere zege. We
waren terug met 13. Maar ik wou niet bij de pakken blijven zitten. Met nog 4
ronden te gaan trok ik weer alleen in de aanval. Weer een afdaling tegen 53/u.
Toen ik beneden omkeek zag ik één renner op komst. Het was een B-renner. Wat
moest ik doen ? Hem laten bijkomen was een goeie hulp voor de resterende 10 km.
Maar langs de andere kant zouden dan ook de B-renners uit de kopgroep beginnen
rijden. Ik koos voor het eerste. Met
100m voorsprong reden we verder. Toen we dachten nog 2 ronden te moeten rijden
zagen we plots het bordje van de laatste ronde staan. Alles geven dus. De
achtervolgers hingen op 50m, maar met korte aflossingen konden we ze nog net
afhouden. Toen we beide klaar waren om het zegegebaar te maken hing daar terug
hetzelfde bordje: Laatste ronde ! Nu was de veer gebroken. Een tweede maal dat
ik dacht gewonnen spel te hebben. Weer mis !
6 renners sloten nog aan. Daarbij nog slechts één C-renner:
Belgisch kampioen Geert Roobroeck. Dan maar de spurt afwachten. Ik zette me als
laatste van de kopgroep in zijn wiel en toen hij even langs rechts inschoof zette ik
op links de spurt in. Ik zag hem niet meer terug. 3e keer goeie
keer, nu kon ik eindelijk het zegegebaar maken.
Als ik even terug kijk hoelang het geleden is dat ik nog zon
wedstrijd gedomineerd heb, moet ik ver terug gaan. De laatste 3 jaar heb ik dat
niet meer gekund, door de gekende gezondheidsproblemen. Als alles blijft
meezitten, kan dit nog een mooi seizoen worden. Hout vasthouden !!
Met B-renner Hans Kyndt de bij het ingaan van de voorlaatste ronde.
Negende en laatste zege in 2004 kwam er in Lochristi-Hyfte.
Zoals gewoonlijk daar regende het aanvallen. De wedstrijd kon er op elk moment
weer anders uitzien. Enkele malen was ik mee geweest, bij een andere aanval
moest ik mee werken om een scheve situatie recht te zetten. Ook zo in de
laatste ronde. Een achttal renners met nogal wat kleppers reden weg. Het was nu
alles of niets. Wachten kon niet meer. Ik reed naar de leiders toe, maar kort
na mij sloot nog een grote groep aan. Massaspurt dus. De laatste 500m gaan
eerst (zeer) lichtjes bergop en daarna in lichtdalende lijn tot de aankomst.
Een impuls, anders
kan je het niet noemen. Op 400m voor de meet begon ik de spurt. Direct spookte
het door mijn hoofd: wat doe ik nu ? Dit hou je niet vol ! Maar ik voelde nog
de power in de benen, reed op de 11 het lichthellende stuk op om dan verder
door te trekken. Waar bleven ze ? Hoeveel gingen er me voorbij rijden ? Niemand
? Nee niemand !Kenny De Marteleire,
Walter De Veerman, Danny Van Oyen, Georges Vergauwe allemaal had ik ze los
uit de wielen gespurt om met enkele lengten voorsprong te zegevieren.
Ik heb al zeer veel sprinten gewonnen, maar dit
zal altijd de mooiste blijven ! Spijtig dat ik hier nooit een foto van heb gehad.
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Danny Van Oyen 3.Walter De Veerman 4.Kenny De
Maerteleire 5.Georges Vergauwe
6.Fabien Hanssens 7.Theo Schlijper 8.Marc Borghgraef 9.Paul
Geerinck 10.Frank De Wilde
11.Patrick Joos 12.Luc Callant 13.Patrick Convents 14.Luc De
Bruyne 15.Patrick De Smet
16.Dirk Mathijs 17.Jan Vlegels 18.Marc Vleminck 19.Danny Van
Hoof 20.Idesbald Nevejans
21.Luc Rottiers 22.Denis Lust 23.Philippe Lacquet 24.Marc Van
Bruysel 25.Marc Goossens Cat D: 1.Wim De Waal
(Axel,
NL) 2.Patrick Van Renterghem 3.Helmuth Tas 4.Gustaaf Meirte
5.Bert Ter Harmsel 6.Daniel
Noens 7.Patrick Van Hulle 8.Rob Deroet 9.Marc Steenberghe
10.Alfons Feremans 11.José
Hoebeke 12.Rik Vanpoucke 13.Ronny De Scheemaeker 14.Hilair Heye
15.William Vyncke 16.Johan
Martens 17.Lucien Van Goethem 18.Willy De Sutter 19.Patrick
Plasschaert
Na de dubbelslag in Zingem en Wichelen, volgde de
overwinningen mekaar in sneltempo op.In
augustus bracht ik mn aantal op 8 door 3x na mekaar te winnen in Oosteeklo.
De eerste kwam er aan cafe De Pluim,waar ik in 2000 nog de overwinning haalde in
de trui van Belgisch kampioen.De
aankomst ligt me dan ook als gegoten. Een haakse bocht naar links, dan een doordraaier
naar rechts en 200m verder de meet.En als je er dan voor kan zorgen om als
tweede uit die bocht te komen, is de winst al half binnen. Ik draaide er in het
wiel van Georges Vergauween ging hem
direct voorbij. Gewonnen spel, normaal gezien, maar toch was ik er niet gerust
in want naast mij tekende zich een schaduw af op de grond. Kwam hij nog zo kort
? Nee dus. De reden was de ondergaande zon die net in het verlengde van de
aankomst in de rug zat. Dit geeft enorm lange schaduwvlakken maar Georges zelf
lag al op enkele lengten.
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Georges Vergauwe 3.Marc Borghgraef 4.Paul Geerinck
5.Luc Callant 6.Patrick
Convents 7.Arie De Moor 8.Henri De Decker 9.Jan Vermaercke
10.Luc Verheyen 11.Franky
Vertongen 12.Philippe Lacquet 13.Wim Oosse 14.Carl Crabtree
15.Fabien Hanssens 16.Frank
Jacobs 17.Patrick Joos 18.Marc Vleminck 19.Hugo Verhoeven
20.Patrick Van Hulle 21.Kurt
Laureys 22.Alex Wauters 23.Dirk Onghena 24.Peter Bleyaert
25.Rudi Beyens Cat D: 1.Jan Vervecken
(Herentals) 2.Patrick Van Renterghem 3.Gustaaf Meirte 4.Marc
Steenberghe 5.Ronny De
Scheemaeker 6.Martin Clauwaert 7.Bert Ter Harmsel 8.Hilair Heye
9.Walter Matthys 10.Marc
Docx 11.Luc Van Waes 12.Willy De Sutter 13.Ko Block 14.Louis
Moens 15.Donald De Vlieger
Een goeie week later was er een tweedaagse aan De Braeme
waar ik het jaar voordien nog had gewonnen. Zaterdag startte ik zoals gewoonlijk
in de C-reeks (de + 40ers). Ook hier kregen we weer een massaspurten moesten twee andere spurtkanonnen Walter
De Veerman en Danny Van Oyen er aan geloven.
Cat C: 1.Frank
Suys (Hingene) 2.Walter De Veerman 3.Danny van Oyen
4.Geert Seye 5.Hans Sonck
6.Eric D'Haene 7.Luc De Bruyne 8.Patrick Watteny 9.Peter
Kerckaert 10.Fabien Hanssens
11.Ludwig Gladines 12.Keny Wille 13.Marc Borghgraef 14.Henri De
Decker 15.Marc Couckuyt
16.Luc De Poorter 17.Frank De Wilde 18.Philippe Lacquet
19.Franky De Fijn 20.Danny Denis
21.Patrick Joos 22.Paul Geerinck 23.Filip Vereecke 24.Gunther
Van Den Bosch 25.Wim
Heyndrickx Cat D: 1.Patrick
Van Renterghem
(Bellem) 2.Patrick Versluys 3.Helmuth Tas 4.Hilair Heye 5.Marc
Steenberghe 6.Gustaaf
Meirte 7.Alfons Van Raemdonck 8.Freddy Luyckx 9.Ronny De
Scheemaeker 10.Ronny Van Herck
11.Tony Baudonck 12.Patrick Van Hulle 13.Etienne Van de Velde
14.Louis Moens 15.Rob Ocraft
16.Johan Martens
Zondag had ik een specialleke in petto. Aangezien mijn zoon Roeland ook
meereed, besloot ik om eens bij de jonge gasten van de AB-reeks te starten. En ik
had zon dag zoals je er maar een paar per jaar kan meemaken (ik in elk geval
toch). Elke aanval was ik mee, zonder dat het me echt moeite kostte. Ik denk
niet dat ik ooit zo sterk gereden had.
Halfkoers waren we weer weg met een achttal renners. Toen ik
omkeek zag ik Roeland halfweg tussen ons en de groep hangen. Ik ging direct in
de remmen en liet me afzakken. Maar toen Roeland bij mij kwam, sloten ook de
eersten uit de groep weer aan. Poging mislukt, en de 7 reden al 100m voorop.
Maar zoals ik al zei, die dag kon alles. Ik demarreerde opnieuw en reed in een
ruk weer naar de leiders toe !
Met 8 gingen we de laatste ronde in. Zou ik de spurt
afwachten ? Nee, niet nodig, ik kon hier alleen aankomen. Dus trok ik weer in
de aanval. 50m, 100m, de voorsprong groeide, ook al viel achter mij het groepje
in 3 stukken. Maar ze zouden me niet inhalen vandaag ! Met 100m voorsprong won
ik op gasten die ook bij de Elite ZC nog wedstrijden wonnen.De stunt was binnen !!
Cat AB: 1.Frank
Suys (Hingene, winnaar cat B) 2.Kristof Muys (Eine,
winnaar cat A) 3.Bart
Verleyen 4.Gunter Sterck 5.Koen De Graeve 6.Filip Timbreur
7.Mario Bolssens 8.Luc Puimege
9.Maurice Minnaar 10.Willem Hooreweghe 11.Fonny Kint 12.Peter
Flach 13.Johan De
Maesschalck 14.Benjamin Van De Velde 15.Jan Meeus 16.Hans
Verlinden 17.Bjorn De Vriese
18.Geert Van Speybroeck 19.Didier Couchez 20.Rudi Rabout
21.Johan Vervaecke 22.Pepijn De
Coninck 23.Hendrik Buyck 24.Christophe Van Den Broeck 25.Roeland
Suys 26.Patrick De Jonghe
27.Steven Thys 28.Gino Hoskens 29.Kurt Vervaet 30.Chris Van
Maele Cat C: 1.Etienne Claus
(Waasmunster) 2.Wim Heyndrickx 3.Marc Borghgraef 4.Paul Geerinck
5.Frank De Wilde 6.Fabien
Hanssens 7.Danny Van Oyen 8.Geert Seye 9.Ghislain Vanbruane
10.Rik Van Wassenhove 11.Jan
Samaey 12.Keny Wille 13.Hans Sonck 14.Idesbald Nevejans 15.Luc
De Poorter 16.Patrick Van
Peteghem 17.Walter Deschroodere 18.Kurt Laureys 19.Roland
Verhoeven 20.Frank De Block Cat D: 1.Gustaaf Meirte
(Verrebroek) 2.Helmuth Tas 3.Hilair Heye 4.Marc Steenberghe
5.Patrick Van Hulle 6.Etienne
Van de Velde 7.Rik Vanpoucke 8.Ivan Wulffaert 9.Tony Baudonck
10.Willy De Sutter
11.William Vyncke
Weer een overwinning met ruime voorsprong.
De voorzitters Neyts en Bloem kwamen er bij staan.
Na mn derde zege in Wachtebeke was het weer eventjes
wachten tot de volgende eraan kwam. 6 weken om precies te zijn.Maar het werd wel een eerste dubbel !
Op vrijdag was er een wedstrijd in Zingem waar ik in het
begin van het seizoen al een mooie zege behaalde. Al in de eerste ronde konden
we ons met 12 loswerken. De Moor, Van Oyen, Watteny, Borghgraef, concurrentie
genoeg dus. Er werd mooi rondgedraaid waardoor we na enkele ronden de ABs al voor
ons zagen rijden die nochtans anderhalve minuut voor ons gestart waren. En toen
al begon een plannetje te rijpen. Ik voelde dat de benen zeer goed waren en besloot
om, zodra de kloof met de ABs nog wat kleiner werd, de sprong te wagen. En zo
gebeurde. Halfkoers kwamen we tot op een 200m van de grote groep ABs. Ik
sprong weg. Waarschijnlijk groot ongeloof in onze groep. Wat doet die nu, zo
vroeg alleen ? Niemand reageerde, en daar had ik op gehoopt. In één ruk dichte
ik het gat. Maar dat was niet genoeg, want straks zouden waarschijnlijk ook de
anderen komen aansluiten. Dus reed ik de ganse groep voorbij en trok meteen
weer in de aanval. Niemand pikte aan. Op mn eentje ging ik door. In de verte
zag ik nog 5 koplopers rijden van de ABs. Dat was een mooi mikpunt. 2 ronden
verder zat ik ook in hun wiel en draaide mooi mee rond. De laatste ronde wou ik
me niet bemoeien met hun koers en bleef rustig achteraan hangen. Te rustig zo
bleek, want toen ik de laatste kilometer omkeek, zag ik plots de groep sterk
naderen. Ik ging terug aan kop en trok zo de spurt voor de ABs aan, om me dan
nog even te kunnen laten uitzakkenen
mooi alleen over de meet te komen. Want vlak achter mij waren ze al aant
spurten voor de tweede plaats.
Zaterdag, één dag nadien, trokken we naar Wichelen, weer WAOD. De inspanning
van de dag voordien zat duidelijk nog in de benen want ik draaide echt
vierkant. Tot 3x toe kwam er een ontsnapping tot stand waar ik niet bijwas.
Gelukkig liep het allemaal terug samen. Pas in de laatste ronde viel de
beslissing. Marc Borghgraef, Wilfried Lenssens, Eric Dhaene en Patrick Joos en
Walter De Veerman namen 100m. Gelukkig ging het op dat moment terug beter. Op
ongeveer 1 km van de meet sloot ik aan,
maar intussen was Marc Borghgraef er alleen vandoor gegaan. Erop en erover was
de enige optie. Ik trok mijn inspanning door en reed naar Marc toe. Toen ik
aansloot was ik er al gerust in. Ik bleef nog even zitten om dan van ver de
sprint in te zetten. Marc reageerde niet meer, waardoor ik weer met een kleine
voorsprong over de meet reed. Een mooie dubbel was een feit !
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Marc Borghgraef 3.Walter De Veerman 4.Wilfried
Lenssens 5.Erik DHaene
6.Patrick Joos 7.Fabien Hanssens 8.Ghislain Vanbruane 9.Luc
Callant 10.Paul Geerinck
11.Mark Rens 12.Etienne Claus 13.Geert V D Broeck 14.Patrick De
Smet 15.Jack Goense
16.Philippe Lacquet 17.Serge De Wever 18.Gildo Van Parijs
19.Patrick Heuninck 20.Rudy Van
De Velde 22.Jos Winters Cat D: 1.Helmuth Tas
(Maldegem) 2.Robert Standaert 3.Alfons Van Raemdonck 4.Ivan
Coopman 5.Tony Baudonck
6.Patrick Versluys 7.Hilair Heye 8.Gustaaf Meirte 9.Patrick
Uytendaele 10.Willy De Sutter
11.Gustaaf Lievens
Tweede solozege in Zingem. Al moest ik me op het einde nog reppen.
Zingem: Even ons hondje (Branko) vasthouden zouden m'n vrouw de foto kan nemen.
Wichelen: 2e boeket op 2 dagen. De seizoensteller staat op 5
De goede resultaten bleven mekaar opvolgen. Maar het waren
vooral tweede plaatsen: Oordegem, Massemen, Prosperpolder, Ertvelde. Altijd net
niet.
We zaten intussen al bijna een maand na de overwinning in
Kortemark. Op een vrijdagavond had er een wedstrijd plaats in Wachtebeke. Een
mooie wedstrijd met brede wegen en een mooie aankomst. Voor de start had ik
gezien dat aan de binnenkant van de laatste flauwe bocht het wegdek wat
beschadigd was. Daar moest ik op letten als het tot een sprint kwam.
Op enkele ronden van het einde reden we met 13 man weg. In
de laatste ronde trok locomotief Patrick Van Renterghem nog eens keihard door.
Patrick was geen concurrent, want D-renner, maar als ik daar kon naartoe
rijden, zat ik in een zetel. Het koste me enig moeite, maar slaagde er toch in
naar het wiel van Patrick te rijden. Toen ik omkeek zat ook Walter De Veerman
in mn wiel, de rest was verloren.
De laatste kilometer lieten we Patrick wegrijden om het
onder mekaar te kunnen uitvechten. En toen dacht ik aan het beschadigde wegdek.
Op kop begon ik de spurt, maar nog niet op volle kracht. Ik liet een gat vrij
aan de rechter kant in de hoop dat Walter daar zou proberen in te duiken. En
hij deed het, waarna ik op volle kracht en op het propere stuk doorging. Of die
truc er voor iets tussenzat, weet ik niet, maar Walter kwam er niet meer aan te
pas. 3e overwinning !
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Walter De Veerman 3.Geert Seye 4.Carlo Steel 5.Paul
Geerinck 6.Eric D'Haene
7.Dirk Verresen 8.Rudi Maes 9.Danny Denis 10.Philippe Lacquet
11.Patrick Verresen 12.Ronny
Lenie 13.Danny Van Oyen 14.Gildo Van Parijs 15.Marc Goossens
16.Peter Wydooghe 17.Freddy
Vlerick 18.Luc Rottiers 19.Frank De Block 20.Dirk De Pauw
21.Frank De Wilde 22.Patrick De
Smet 23.Henri De Decker 24.Martin Clauwaert 25.Eric Van
Steerteghem Cat D: 1.Patrick Van
Renterghem
(Bellem) 2.Eddy Vijverman 3.Patrick Versluys 4.Gustaaf Meirte
5.Marc Steenberghe 6.Chris
Geerts 7.Rik Vanpoucke 8.Louis Moens 9.Willy De Sutter
Mooie spurtzege tegen een andere snelle man: Walter De Veerman
D Met délége Gilbert De Paepe
Mooie bloemen, al zal mijn vrouw dat niet bevestigen ;-). Ze heeft liever échte.
Na de eerste seizoenszege in Zingem, reed ik constant op een
hoog niveau. Ik reed dan ook zelden uit de top 5. In het kampioenschap van
Vlaanderen te Destelbergen moesten 2 ex-profs zelfs een pact sluiten om van me
af te raken. Dat hen dat op den duur nog lukte ook, is niet moeilijk. Mn 2e
plaats toen is één van de grootste ontgoochelingen. Ik was toen de beste, ik verdiende
toen die titel.
Een week later ik Kortemark reed ik zeker geen goeie
wedstrijd. Een beetje doelloos zat ik de ganse wedstrijd in de buik van het
peloton. Ik was ook alleen naar die koers gegaan, dus voor supporters moest ik
geen koers laten zien. Misschien had ik me de vorige koersen zo goed gevoeld,
en had ik wat veel hooi op de vork genomen waardoor het telkens net niet
werd. Vandaag was het anders. De voorlaatste ronde was alles nog zo goed als
samen. 3 renners reden met 50m voorsprong en in de groep viel het stil. Ik reed
van helemaal achteraan naar voor en reed op mijn eentje naar de 3 toe. Maar ook
daar viel het stil. Ik trok nog eens door en slechts één renner kon nog reageren:
Dirk De Pauw. Met zn tweeën hielden we de groep op afstand, waarna ik in de
spurt geen enkel probleem had met mn medevluchter. Een gemakkelijke
overwinning, dat kan dus ook. Het was mijn eerste overwinning op West-Vlaamse
grond !
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Dirk De Pauw 3.Johan Depuydt 4.Fabien Hanssens
5.Freddy Vlerick 6.Michel
Wijnsberghe 7.Hans Sonck 8.Georges Vergauwe 9.Gildo Van Parijs
10.Patrick Joos 11.Jan
Samaey 12.Rik Werbrouck 13.Geert Seye 14.Marc Borghgraef 15.Luc
Rottiers 16.Paul Geerinck
17.Philippe Lacquet 18.Frank De Wilde 19.Idesbald Nevejans
20.Geert Loeters 21.Patrick
Martens 22.Dominique Bruneel 23.Patrick Werbrouck 24.Kurt
Verhaeghe 25.Danny Van Oyen
26.Franky Van Oyen 27.Geoffrey Luyssen Cat D: 1.Patrick Versluys
(Knesselare) 2.Helmuth Tas 3.Marc Steenberghe 4.Robert Standaert
5.Eric De Meyer 6.Hilair
Heye 7.Gerrit De Vriese 8.Patrick Van Renterghem
2004 zou een topjaar worden. Dat voelde ik al van de eerste
wedstrijden. Nooit een voorjaarsrenner geweest, nooit een wedstrijd gewonnen in
maart, maar je voelt dan al of je een goede winter hebt gehad en waar het de
rest van het seizoen naar toe zal gaan.
En de eerste overwinning kwam er ook vrij snel. Half april
al. En wat voor eentje !
Wedstrijd in Zingem. Koud, nat, veel wind, geen
weer om een hond door te jagen. Toch nog veel vertrekkers aan de start bij deze
WAOD-wedstrijd. Na ongeveer één kilometer trok D-renner Chris Geerts in de
aanval. Niemand reageerde en Chris nam 100m. Ik ging dan maar zelf in de
tegenaanval en de manier waarop ik naar Chris reed, gaf me direct een kick. Dat
ging zo vlot dat ik direct de kop nam. Ik bleef nog een kilometer doorgaan en
toen ik omkeek hadden we al een mooie voorsprong. Na één ronde hadden we al 30
en het gat werd elke ronde groter. Chris Geerts deed zijn best en het doet
enorm deugd als je, al is het maar eventjes, in de wielen kan zitten. Maar 80%
van de tijd deed ik de kop. Ik had werkelijk een superdag. Bij het ingaan van
de laatste ronde hadden we al meer dan 2. Ik wachtte tot in de laatste
kilometer om ook van Chris weg te rijden. Ik vond dat ik vandaag verdiende om
alleen aan te komen. En Chris vond dat ook, hij reageerde niet. Tenslotte werd
hij ook winnaar, in de D-reeks. Nat, doorweekt maar warm vanbinnen: Dat is het
gevoel wanneer je als sprinter een ganse dag voorop rijd en alleen over de meet
kan bollen. Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Fabien Hanssens 3.Joost Pieters 4.Benny Dupont
5.Eric Dhaene 6.Patrick Joos
7.Rik Werbrouck 8.Luc Callant 9.Paul Geerinck 10.Patrick Watteny
11.Roland Verhoeven
12.Martin Van Oostende 13.Marc Docx 14.Henny De Bouver Cat D: 1.Chris Geerts
(Hoogstraten) 2.Helmuth Tas 3.Franky Wielandt 4.Patrick Versluys
5.Roland Mersseman 6.Rik
Vanpoucke 7.Marc Steenberghe
Alleen over de meet. Als sprinter altijd iets speciaals.
Koud en nat. Dus weinig volk aan de kant van de weg. De café's echter ... ;-)
Bijna 2 jaar had ik niet meer gekoerst. En bij mij is niet
koersen wil zeggen: geen fiets meer aanraken.2 maanden had ik getraind toen ik eind juni terug aan de start stond. En
het viel mee. Meer dan volgen zat er natuurlijk niet in, maar ze reden me er ook
niet af. Ik had het erger verwacht. Enige doel dat jaar was om toch nog één
overwinning binnen te halen.
Eind augustus begon ik terug onder de mensen te komen. Bij de VWF werd ik 2e in
Serskamp, de volgende 3 wedstrijden werden evenveel 4e plaatsen. En
in het WK te Gooik kon ik me na een lastige wedstrijd als 13e
plaatsen in de massaspurt.
De eerste wedstrijd van september was in Oosteeklo. Het
gekende parcours aancafé De Braeme in
de Rijkestraat. Mooi parcours maar niets dan smalle baantjes. De ABs waren 2
voor ons vertrokken. Meestal is dat de goeie volgorde, maar vandaag waren wij
de snelste reeks. Toen we de laatste ronde ingingen zag ik de bui al hangen.
200m voor ons: een 60-tal ABs. En ook bij ons was alles samengebleven. Kan je
je voorstellen wat er gebeurt als deze 2 groepen samenkomen aan een aankomst waar 2
autos elkaar amper kunnen kruisen ? Deze samensmelting kwam er net in de
laatste bocht op 500m van de meet. In een gewone sprint met 100 wordt vooraan
gespurt en achteraan uitgebold. Hier zaten dus uitbollers van de ABs en spurters
van de CDs elkaar lelijk in de weg.
Hoe het me lukte weet ik niet. Je moet in ieder geval
verstand op 0 kunnen zetten en veel (héél veel) geluk hebben. Ik heb die
laatste 500m vol kunnen doorgaan, slingerend tussen de ABs. Links voorbij,
rechts voorbij, maar niet één waarvoor ik moest afremmen.Toen ik over de meet reed zag ik zelfs al
enkele meter voor mij een AB de armen in de hoogte steken. Op een 10-tal
renners na was ik ze dus allemaal voorbijgereden. Het was even wachten op het
verdikt van de camera, maar ik was er gerust in. Zon kamikazespurt: dat kon
niemand me hebben nagedaan.
De comeback was geslaagd, de 1e overwinning was
binnen. Het zou ook bij deze ene blijven.
Met de bloemen. Bekijk de smalle aankomststrook waar we met meer dan 100 op de meet afvlogen.
2000 werd uiteindelijk afgesloten met 9 overwinningen.
De 6e volgde 2 dagen na Gent. In een wedstrijd te
Beveren was de beslissing al snel gevallen. Met 9 in de aanval, en ik was de
enige in mijn reeks. Tof, zal je zeggen, maar dat was nu niet direct wat ik van
een koers verwachtte. 60 km rustig rondrijden, zonder verder doel want de
overwinning was toch al binnen. Ik kon alleen nog proberen de ABs te kloppen,
maar ook daar weet je niet of dat een verdienste is. Je bent immers geen
tegenstander en het kan dat men je gewoon laat rijden. Dat gebeurde ook toen ik
halfweg de laatste ronde in de aanval ging. Ik nam 100m en leek weg te zijn.
Tot ook de sterke Nederlander Wim De Wael zich loswerkte en naar me toe reed. Toen hij op 500m van de meet bij mij kwam zat
ik a bloc. Wim ging nogmaals door en ik moest hem laten gaan. 2e
over de meet, maar eerste in mijn reeks.
In Burcht, 14 dagen later was het weer prijs. 5 leiders, enkel
As. Toen de laatste ronde Wim Veris in de tegenaanval ging, ging ik mee. We
raakten nog tot op 100m van de 5, maar wonnen allebei in onze eigen reeks.
10 augustus ging ik in Opstal nog eens bij de VWB rijden.
Weer meer dan 100 renners aan de start en een gemiddelde van bij de 45/u. En
dan weet je dat ontsnappen niet makkelijk is. Het kwam dan ook tot een massaspurt.
Een levensgevaarlijke, maar als spurter besef je dat pas als je over de meet
bent. Met 4 à 5 reden we naast mekaar op de meet af. Het leek tussen mij en
Daniel Van Der Mieren te gaan. Een stevige jump, en mijn hand ging de hoogte in. Maar ook
die van Daniël. En geen van beide durfden we met zekerheid te zeggen dat we
gewonnen waren. We moesten dan ook de fotofinish afwachten. En ook deze bracht
geen uitsluitsel. Voor het eerst won ik ex-aequo een wedstrijd. We waren daar
allebei gelukkig mee.
Een laatste overwinning dat jaar kwam er in Oosteeklo. Mijn
wedstrijd, aan De Pluim. Een spurt die me perfect lag. Zorgen dat je 2e
door de bocht kwam, en dan keihard doortrekken.Weer een Oostvlaams provinciaal
kampioenschap ( het 3e al) dat ik won, als Antwerpenaar J.
Wat ik toen nog niet wist was dat ik nu 3 jaar zou moeten
wachten op een volgende overwinning. 2001 startte ik nog wel het seizoen, maar
het hoofd stond er niet meer naar. Geen enkele overwinning werd behaald. Ik nam
dan ook de beslissing om van het Belgisch kampioenschap in Vrasene, waar ik 3
jaar voordien de titel haalde, mijn laatste wedstrijd te maken. Ik werd er nog 5e, maar mijn beslissing lag vast.
Het was genoeg geweest.
Maar ja, koersen blijkt een verslaving, en in 2003 begon ik
er opnieuw aan.
7 juli: Beveren Spurtzege aan Café "De Pluim" te Oosteeklo
Op 5 juli 2000 reed ik mijn 1000e wedstrijd. Een
lastig criterium in het centrum van Gent. Ik had zeker geen topdag, maar voor
deze jubileumwedstrijd wou ik eens extra diep gaan. 5 renners reden al snel
weg, maar gelukkig enkel As en Bs. Geen concurrenten dus. Maar ook in de
groep bleef het niet stil. De ene uitval volgde op de andere en meestal moest
ik een scheve situatie proberen recht te trekken. Met alles wat ik had lukte me
dat, al was het soms zeer nipt. Gelukkig ging de storm de laatste 2 ronden wat
liggen zodat ik even op adem kon komen voor de spurt. Met 5 waren we nog in onze
reeks. Ik moest alles geven. Met 3 op een rij gingen we naar de finish toe. En
pas in de laatste meters kon ik remonteren om met een kleine voorsprong de
bloemen naar me toe te halen. Het was gelukt. De 1000é wedstrijd, de 51e
overwinning !
Mijn 50e overwinning kwam er in Schelderode. Een
vrij lastige koers met een lang stuk valsplat en een krachtige wind die meestal
in de zij waaide. De wedstrijd veranderde voordurend. Een kopgroep van 10, die
ik gemist had reed vrij vroeg een halve minuut voorop. Gebeurt, zou je denken.
Maar blijkbaar was de verstandhouding vooraan niet goed en kwam alles terug
samen. Daarna weer 5 renners die ontsnapten, en weer was ik niet mee. Maar toen
voelde ik me in mn ritme komen. Op de helling trok ik in de tegenaanval. 3
renners konden mee, en in een mum van tijd reden we naar de 5 leiders toe. Maar
weer was de verstandhouding niet wat ze moest zijn. Toen we op het punt stonden
om weer bijgehaald te worden, herhaalde ik mn aanval op de helling. Eén renner
(weet zijn naam niet meer) ging mee. En het was een goeie vluchtpartner. We
verstonden mekaar goed en bleken mekaar meer dan waard te zijn. En dat was
nodig, want we kregen nooit meer dan 20. In de laatste ronde zagen we een
groep korter en korter komen. En ik was ook niet gerust in een spurt. Wie was mn
vluchtgenoot ? Het zag er in ieder geval een sprinterstype uit. Wat moest ik
doen? Doorgaan, met het risico geklopt
te worden in de spurt ? Of gokken ? Ik koos voor het laatste en zette me de
laatste 500 m in het wiel. En het lukte. Mn collega zag de groep steeds korter
komen en koos het zekere voor het onzekere door te blijven doorgaan. Na de
laatste bocht, op 250m van de meet, ging ik hem dan ook gemakkelijk voorbij om
met 20m voorsprong te winnen op mn vluchtmakker. Voorbij de meet feliciteerden
we mekaar met de prachtige wedstrijd die we gereden hadden.
Mooie zege, na een ontsnapping met 2 en een groep die nooit veraf was.
Begin juni hadden te Buggenhout, bij Louis Hot Dog, 3
wedstrijden na mekaar plaats. Op dat moment had ik echt te topvorm te pakken.
Van bij start in de aanval gaan, blijven beuken tot we met een groepje weg geraken
en dan in de spurt proberen af te maken. En alle 3 dagen zou me dit lukken.
Aangezien ook de ploegmaats van het Centea Verlinden Breendonk-Team in goede
vorm zaten, hebben we er onze 3-daagse van gemaakt. Met als uitvalsbasis en kleedkamer
de keuken van Herwig Aelbrecht ,waar de Leffes na de koers rijkelijk vloeiden.
De eerste dag was er ééntje voor mij. Na een ontsnapping met
16, splitste deze kopgroep de voorlaatste ronde in 2, waardoor we met 8 voor de
zege gingen sprinten. En dat bleek geen probleem te zijn. Met enkele lengten
voor werd de 3e seizoenszege binnengehaald.
De 2e dag was het ploegmaat Dirk Van Hove die op
het laatste kon wegrijden. Zelf kon ik het succes volledig maken door naar een
2e plaats te spurten.
En de 3e dag zat de overwinning er weer in. Maar
toen maakte ik de fout door van te ver aan te gaan. Patrick Sergooris zat mooi
in het wiel en kon me voorbijgaan. Gelukkig lukte Dirk Van Hove daar ook nog in
zodat het Centea-Team een 3 op 3 kon voorleggen.
Met zelf een 1e, 2e en 3e
plaats had ik het eindklassement ook nog gewonnen . had er één geweest Niet
dus.
Sprintzege te Buggenhout
Met de ploegmaats: Jan Verlinden (sponsor), Dirk Van Hove, Hedwig Aelbrecht, Francis Tierens en ikzelf.
24 april 2000: Beervelde (WAOD) en 28 mei Lembeke (VWF)
2000 moest een goed seizoen worden. Tegen mijn gewoonte in
speelde ik vanaf de eerste wedstrijden mee voor de prijzen. De eerste 8
wedstrijden werd 5x de 4e plaats behaald. Toch duurde het weer tot
eind april voor ik mn eerste zege kon binnenhalen.In Beervelde profiteerde ik weer van mijn
sterke spurt om met de bloemen naar huis te gaan.
En nog eens een maand was het wachten op een 2e
seizoenszege. Op 28 mei was er een VWF-wedstrijd in Lembeke. Deze telde als
provinciaal kampioenschap voor de Oost-Vlamingen. En met wat gelukt kan je dan
als Antwerpenaar van de onderlinge rivaliteit gebruik maken.
Het was een stormachtige dag toen. In Dendermonde zou de
befaamde Ros Beiaardommegang moeten doorgaan, maar deze werd uit
veiligheidsredenen afgelast. De wind was te fel om het reuze paard recht te
houden.
De wedstrijd viel snel in een vaste plooi. Met zeven konden
we ons in een waaierke losmaken van de rest: 4 As en 3 Bs. In de voorlaatste
ronde kon ik me alleen losmaken om even later het gezelschap te krijgen van 2 As
waaronder Franky Verhulst. De kloof was geslagen en toen ik op één kilometer
voor het einde terug aanviel bleven de As braaf zitten. Zo konden ze onder hun
tweeën uitmaken wie de winnaar en kampioen in hun reeks ging worden. Ik kon
dus, als één van de weinige keren, alleen over de eindmeet rijden.
Lembeke: Koud, nat, stormachtig. Ideaal als je in vorm bent.
Na de 2 VWB-overwinningen in Buggenhout-Opstal en Kalfort kende
een rotseizoen toch nog een mooi slot. In de laatste wedstrijd van het seizoen
slaagde ik er nog in om mn totaal op 5 te krijgen. Nochtans een trieste
wedstrijd. Koud, nat veel wind en weinig toeschouwers. En dan kleine rondjes, volledig
door de velden en tussen de afgevallen bladeren. Vandaar ook een klein aantal
deelnemers. Hoop en al 30 in de 3 reeksen samen. Toen we halfweg met 6 voorop
raakten was ik de enige van mijn reeks. Rustig mee rondrijden en rondjes
aftellen. Op het einde deed ik zelfs niet meer de moeite om me nog te meten met
de ABs. Ik liet me de laatste kilometer afzakken, stak eventjes de hand omhoog
bij het overschrijden van de aankomst en ging gauw de bloemen afhalen. Het
seizoen zat er op, en ik had daar geen spijt van.
Kalender & Uitslagen 2010: 16/10: Oosteeklo: 2e 10/10: Lochristi: 4e 09/10: Lotenhulle: 6e 03/10: Merelbeke: 5e 26/09: Outer (EK): 5e 23/09: Landegem: 5e 19/09: Boom (PK): 5e (2e) 18/09: Stasegem: 1e 13/09: Schriek: 11e 11/09: Kruishoutem: 1e 10/09: Nieuwkerken-Ws: / 05/09: Wielsbeke: 1e 2/009: Kalfort: 5e 01/09: Kalfort: 6e 29/08: Ooigem: 2e 28/08: Asbeek (BK): / 22/08: Aalst: 1e 21/08: Izegem: 2e 19/08: St. Lievens Esse: 8e 14/08: Kap.odB (BNL): 19e 13/08: Evergem (BK): 2e 08/08: Buggenhout: 8e 07/08: Ertvelde: 9e 05/08: Beveren: 6e 02/08: Destelbergen: /
31/07: Semmerzake: 3e 28/07: Aalst: 14e 26/07: Bazel: 10e 25/07: Merelbeke: 8e 23/07: Beveren: 2e 21/07: Aalst: 16e 18/07: Temse: 12e 17/07: Poeke: 3e 11/07: Destelbergen: 5e 07/07: St. Gillis Waas: 2e 04/07: Dikkelvenne: 3e 27/06: O-nieuwk.(BK):4e 26/06:
Wingene: 1e 25/06: Wachtebeke: / 20/06: Wichelen: 3e 19/06: Ertvelde: 3e 17/06: Beveren: / 13/06: Halle: 12e 12/06: Eksaarde: / 09/06: Lochristi: / 06/06: Mater: 3e 05/06: Wintam:1e 02/06: Beveren: / 29/05: Kruishoutem: val 25/05: Ijzendijke: 5e 23/05: Affligem: 4e 22/05: Wolvertem: 7e 15/05: Aalst: / 14/05: Boekhoute: 10e 09/05: Zaffelare: 10e 08/05: Slypskapelle: 1e 06/05: Beveren: 3e 02/05: Moerzeke:/ (plat) 01/05: Mol-Wezel 5e 25/04: Boom: 4e 24/04: Buggenhout: / 18/04: Burst: 1e 17/04: Kruishoutem: 1e 11/04: Balegem: / 10/04: Lotenhulle: 3e 05/04: Oostakker: 9e 03/04: Malderen: 10e 28/03: St. Lievens Esse 7e 27/03: Meigem: 8e 21/03: Hamme: 6e 20/03: St. Amands: 20e 14/03: Haaltert: / (plat) 13/03: Oordegem: 7e 07/03: Iddergem: 15e 06/03: Essene: 17e 28/02: Oordegem: /