1984 werd weer zon jaar met een trage start. Eind mei was ik er nog niet in geslaagd om één maal bij de eerste 5 te rijden ! En toen begon juni: Vrijdagavond, koers op St. Rita in Kontich. 42 renners aan de start. En ik had het weer niet gemakkelijk. Het leek wel of ik gans de wedstrijd achter de feiten aanliep. Ik herinner me niet tijdens de wedstrijd helemaal vooraan te hebben gezeten. Maar, waarschijnlijk met wat geluk, was ik toch mee toen de groep halfkoers in 2 splitste. Met 23 bleven we over. En ook daarna regende het aanvallen. Bij het ingaan van de laatste ronde was deze groep zelfs in 4 gesplitst en zat ik in de derde ! Maar gelukkig kwam alles toch nog bij mekaar. Op 3 km van de meet moesten we nog over een viaduct over de autostrade. En blijkbaar had ik op dat moment toch wat betere benen, want ik plande daar een alles-of-niets aanval. Net op het moment dat ik aanzette, deed ook Eddy Vaes dit aan de andere kant. We vonden mekaar direct en deden een tussensprint tot boven. Genoeg om 100m voorsprong te nemen zo bleek. Nu was het zaak niet meer te treuzelen. Ik kende Eddy op dat moment niet, maar één of twee was altijd beter dan terug worden bijgehaald. En zo dacht ook mn medevluchter erover. We slaagden erin onze voorsprong te behouden, en aangezien Vaes zich geen sprinter wist, had ik geen enkele moeite om hem te verslaan.
Na een slechte seizoenstart zonder Top 5-plaatsen dan toch onverwacht een eerste zege !!

Geen problemen in de spurt

De eerste zege na een zwakke seizoenstart.
02-05-2009 om 14:52
geschreven door Mister 100 
|