14 overwinningen had ik al. 15 leek me een mooi getal, maar het was al oktober. Nog 3 wedstrijden had ik de kans. Maar de vorm was wat weg, ik had me er dan ook eigenlijk al in berust dat het bij 14 zou blijven.

In Sint-Gillis was er traditioneel een einde seizoenswedstrijd waarin alle veteranen-reeksen samen van start gingen. Met 135 waren we, en er werd gevlogen van de eerste tot de laatste meter. Zoals ik al zei, de vorm was niet meer je dat. Ik zat dan ook nier echt in de wedstrijd en hield me de ganse wedstrijd schuil in de buik van het peloton.

Bij een hoge snelheid en met zo’n groot peloton, is het ook niet altijd makkelijk op weg te raken. De wedstrijd leek dan ook op een massaspurt af te stevenen. Op 1 km van de meet was ik langs rechts naar voor gereden. En net op het moment dat ik vooraan kwam, sprong iemand langs links weg. In een flits (dit zijn momenten waar je niet kan bij nadenken. Je doet iets in het impuls van het moment) ging ik er achteraan. In het peloton werd getwijfeld. Dat was mijn kans. Ik kon niet zien wie de eerste aanvaller was, maar besloot het zekere voor het onzekere te nemen. Constant achteromkijkend bleef ik op 10m van m’n voorganger hangen. De groep zat al op een kleine 100m. Dat zag er goed uit. Op een 400m voor de meet reed ik er naartoe. Hij (weet nog steeds niet wie het was) viel compleet stil, zodat  ik, eens in het wiel, vol doorging. De zege was binnen, zoveel was zeker. De laatste 100m reed ik met de armen in de hoogte, meet een sprintend peloton van meer dan 100 renners achter me aan. Dit is één van de overwinningen die me het meeste plezier heeft gedaan. Onverwacht, maar op zo’n mooie manier. Spijtig dat ik van deze aankomst nooit geen foto heb gezien.

De laatste 2 wedstrijden werd ik nog 2^e en 4^e. Mijn totaal voor 2005 was dus 15 overwinningen. Nog steeds een persoonlijk record. Neem daarbij nog 8x een tweede plaats en 9x derde, plus een titel van kampioen van Vlaanderen, dan mag je van een superseizoen spreken.

20-06-2010 om 17:39 geschreven door Mister 100  

Een 3-daagse in Opwijk, wedstrijden op woensdag, zaterdag en zondag.  Hier had ik mijn zinnen op gezet. De eerste rit startte voorbeeldig. Met een 10-tal renners konden we ons afscheiden.  Er zaten enkele snelle mannen in de kopgroep. Patrick Sergooris was er één van maar ook dorpsgenoot Gino Robberecht is in een sprint niet te onderschatten. Ik had het goede wiel, dat van Sergooris. Op het moment dat hij aanging remonteerde ik direct. Patrick hield goed stand, maar moest tovh met een halve fietslengte de duimen leggen.

Ook in de 2^e rit had de overwinning erin gezeten, maar ik zat al teveel met het eindklassement in gedachte. Toen in de laatste ronde 2 renners wegsprongen heb ik even te lang getwijfeld. De vogels waren gaan vliegen. Maar met een derde plaats nog ik toch een grote optie op de eindwinst.

Voor de start van de derde rit had ik het klassement eens bekeken. Als ik geen totale offday had, moest ik maar 2 renners in’t vizier houden. Eén van hen waas een renner van het Rudyco-team. Nog maar pas was de start gegeven of hij trok er met enkele ploegmaats vanonder. 7 renners reden direct met 100m voorsprong op de groep. Ik moest iets doen, en veel hulp zou ik niet krijgen. Op kop van de groep sleurde ik de rest terug bij, maar dat had veel van m’n krachten gekost. Toen kort nadien weer een ontsnapping werd gevormd van 10 renners was ik weer niet mee. Mijn twee concurrenten gelukkig ook niet, maar misschien zat er wel iemand anders bij die nog vrij kort in het klassement stond ? Zover had ik niet gezien. De 10 waren definitief weg, er zat dus niets anders op dan niemand meer te laten rijden en me zo kort mogelijk te plaatsen in de spurt. Dat lukte. Uiteindelijk werd ik 12^e. Het was nog even bang afwachten, maar al vrij snel viel het verdict. Ik had inderdaad de 3-daagse gewonnen !

20-06-2010 om 17:34 geschreven door Mister 100  

Niet alleen was de vorm goed in die periode, vooral mijn vertrouwen in een spurt was niet stuk te krijgen. En dan is het makkelijk rijden.  Je zorgt dat je mee bent in de ontsnapping, of, als niemand wegraakt, haal je je sterkste wapen boven. Zo gebeurde het ook in Ertvelde. Elke ontsnapping waas ik mee, maar een echte afscheiding kwam er niet. Een massaspurt was het resultaat. Ik ging van ver aan en haalde het aan “Het Biermuseum”met enkele lengten voorsprong op oa Wulffaert en Goossens.

Cat C: 1.Frank Suys (Hingene) 2.Ivan Wulffaert 3.Marc Goossens 4.Arie De Moor 5.Peter Kerckaert 6.Patrik Verrijckt 7.Françus Van Gorp 8.Freddy Vlerick 9.Patrick Watteny 10.Marc Vleminck 11.Geert De Buck 12.Luc Callant 13.Marc Couckuyt 14.Denis Lust 15.Rik Van Wassenhove 16.Georges Vergauwe 17.Gerrit Vermassen 18.Stefan Motmans 19.Franky Taelman 20.Philippe Lacquet 21.Bob Wouters 22.Dirk Goossens 23.Danny Van Oyen
Cat D: 1.Marc Steenberghe (Lotenhulle) 2.Frank De Wilde 3.Helmuth Tas 4.Roland Coupille 5.Pascal Verlez 6.Hilair Heye 7.Etienne Van de Velde 8.Patrick De Smet 9.Rob Ocraft 10.Patrick Van Hulle 11.Andy Van der Plaetsen 12.Louis Moens

4 dagen later, hetzelfde scenario in Oosteeklo. Daar gebeurde het wel  meer dat de wedstrijd op een spurt uitdraaide en eentje die op m’n lijf geschreven was. Ik had niet voor niet als 3x gewonnen aan “ De Braeme” en ook al 3x honderd meter verder aan “De Pluim”.  Ik zat nog vrij ver toen de spurt opgang getrokken werd, maar slaagde erin iedereen te remonteren. M’n 7^e zege in Oosteeklo was een feit.

Cat C: 1. Frank Suys (Hingene) 2.Georges Vergauwe 3.Jean-Paul Maveau 4.Etienne Claus 5.Freddy Vlerick 6.Patrick Watteny 7.Ivan Wulffaert 8.Dirk De pauw 9.Erwin Van Hoecke 10.Arie de Moor 11.Paul Geerinck 12.Peter Kerckaert 13.Serge De Wever 14.Luc Callant 15.Damien Bracke 16.Walter De Schroodere 17.Patrick Van Peteghem 18.Luc Timbreur 19.Frank Van Haecke 20.Erik Cardon 21.Ringo Van Den Ende
Cat D: 1.Twan De Braber (Hoeven, NLl) 2.Helmuth Tas 3.Frank De Wilde 4.Marc Steenberghe 5.Rob Ocraft 6.Tony Baudonck 7.Daniel Noens 8.Patrick de Smet 9.Johan Martens 10.Gabriel Van Meenen 11.Roland Coupille

16-06-2010 om 20:10 geschreven door Mister 100