Levensweg over mij, het sporten en vooral het fietsen
30-04-2011
Week 12: zaterdag
Deze keer heb ik getraind om in het peleton te blijven. Achter de auto aan een goed tempo enkele kilometers afleggen, mijn top was 50km/u, mijn minste 30km/u. De afgelegde kilometers waren 15km zodat ik me niet teveel zou vermoeien voor morgen. Laten we hopen op een goede uitslag.
Vandaag was er koers in Waarschoot, 15 km van mijn huis. Dit mag ik toch wel als een thuiswedstrijd zien. Maar als dit gaat helpen weet ik niet. Ik heb praktisch nooit in waarschoot dorp specifiek getraind. De wedstrijd verliep voor de helft vlot. Ik kon goed mee in de start maar ik moest als nel aan de helft van de 1ste ronde met iemand achtervolgen. En deze keer was het een achtervolging die ik niet veel wil meemaken. Mijn collega moest zonodig mij niet overnemen. Op moment dat ik moe werd wou hij zelfs niet overnemen. Toenhij wel overnam gingen we 2 keer zo traag. Wannneer ik overnam kon ik maar niet ontsnappen. Bij de sprint tussen ons twee heeft hij dan uiteindelijk gewonnen. Zijn verklaring tegen mij was dat hij niet meekon. Maar was hij mij toch niet aan het uitputten voor toch niet laatste te zijn en mij te verschalken in de sprint?
Opmerking: Morgen heb ik een koers, het zou eigenlijk niet mogen maar toch heb ik meer dan een uur gereden. Praktisch om kilometers te winnen van mijn trainingen te winnen. Naar mijn goesting heb ik deze week veel te weinig gereden, vandaag heb ik dit dus goed gemaakt. Vandaag heb ik ook nog met spanning naar Luik-bastenaken-Luik gekeken. Gilbert, klasse man! Vandaag mag ik mij ook nog eens een hamsterkweker noemen, maar dat is dan weer een ander stuk van mijn leven.
Opmerking: Gisteren was ik een wandeling gaan maken in de ardennen. We konden er niks beter op vinden om in de bossen op heuvels te klauteren, met alle gevolgen nadien. Het was heel laat maar ik ontdekte omtrent 11u 's avonds dat ik een teek in mijn pols had. Ik had hoofdpijn en was hondemoe maar die teek meost er wel degelijk uit. We zijn dan maar naar de spoed gegaan en mocht aanhoren dat ik een behandeling van antibiotica kreeg. Niet heel leuk als je weet dat je met die antibiotica jou prestaties verminderen en je niet in de zon mag lopen. Vandaag was het dus zeer warm weer en scheen de zon zeer fel. net de dag waarop ik ging trainen. Ik moest dit dus heel de dag uitstellen tot de avond viel. Toen begon het wel te stormen en kwamen weerlichten te voorschijn maar hier liet ik me niet door inpalmen. Ik wou en zal trainen, wat ik dan ook heb gedaan.
Deze keer mocht ik een bezoekje brengen bij de sportdokter. Ik moest enkele tests afnemen hoe ver ik nu zat met het koersen. De resultaten waren toch wel positief vond ik. Er is aanleg voor het koersen, maar niet voor de koersen die ik nu rij. Bij de juegd zijn dit net F1-parcours en met je steeds afremmen, optrekken, afremmen, optrekken,... Dat is niet geheel goed voor mijn lichaam. Ik ben eerder een conditierijder waardoor ik het beter zou vinden in één lang stuk rijden. Zoals de professionals rijden dus. Nuja, door te oefenen zal ik ook wel meekunnen in die "F1-parcours"
Opmerking: Vandaag was het een erg rustige training. De hartslag moest onder 150 blijven. Ondanks de hartslagfrequentie heb ik nog een mooi tempo aangenomen.
Vandaag hebben we een tweede maal in de vlaamse ardennen gereden. Maar deze keer zaten er stukken van de ronde van Vlaanderen in. Zo heb ik de 2.5 keer de muur, 2 keer de bosberg en 1 keer de congoberg beklommen. De halve op de muur komt door een auto die me plots blokkeerde. Het was een fantastische ervaring op de muur. Na gisteren heb ik ook erg veel zelfvertrouwen gekregen en ik kon maar niet stoppen om die bergen te beklimmen. In totaal hebben we ongeveer 60km gereden.
Koers 3, Beernem, hier zou ik wel eens een slag kunnen slaan. Nu ja, alleszins geen overwinning. Maar gewoon meegaan met het peleton. En dat lukte dankzij de 145km van afgeloepn zaterdag ging ik als een kanonskogel vooruit. Maar op de weg waren erg veel wegversmallingen. En wees maar zeker dat dit in de weg stond. Iedereen was erg nerveus aan het koersen en in de eerste 3 km waren al drie valpartijen gesignaleerd. Zelf heb ik nog net kunnen ontsnappen aan een valpartij maar daardoor ben ik wel moeten afremmen. Het peleton verbrokkelde in één grote groep van 90-100 renners die het peleton bleef. Maar dan ook in erg kleine groepjes achtevolgers waar ik mij in bevond. Maar deze keer kon ik vlot mee met het peleton waardoor ik niet een achtervolgend groepje moest volgen. Neen, er waren twee renners die de rest achter hun had achter gelaten en mij meenam naar voor. Met ons drie hebben we nog andere 3 à 4 renners opgepikt om zo het eerste echte achtervolgend groepje te vormen. Zelf was ik in topvorm en reed ik een prachtige koers. De renners naast mij bleken minder enthousiast. Achja, het kan niet elke dag meezitten. Voor mij is het belangrijkst dat er vordering is gemaakt. En die zal blijven komen. Zelf sta ik niet in de uitslag omdat we te vroeg werden afgevlagt (blijkbaar). Maar toch toon ik met trots de uitslag. Aangezien dat ik een persoonlijk goede koers gereden heb.
Opmerking: Fantastisch, vandaag heb ik alweer eens mijn eigen verwachtingen overtroffen. Blijkbaar ken ik mijn eigen krachten nog niet helemaal. Maar het is een prachtig resultaat, een persoonlijke overwinning. Maar toch wil ik meer, en zal ik naar de 260km gaan. Want een renner moet dat kunnen. Als dat nu op een traag tempo is, of een heel snel tempo. De 260km moet in mijn benen zitten. Ik ben benieuwd welke invloed deze training op mijn volgende koers, zondag, zal hebben.
Vandaag gingen we de vlaamse ardennen ontdekken, en onveilig maken met de fiets.Ondanks er redelijk wat beklimmingen waren, vond ik het niet zo erg lastig. Ik zie het eerder als een voorbereiding voor maandag. Want dan pas ga ik zweten. We gaan dan een tour maken met de muur, bosberg en congoberg in. Dat is niet niks. Maar dat is voor maandag, vandaag heb ik op het gemak gereden en 48.54km afgelegd. Morgen wordt het al wat anders.
Een zeer mooie dag, een dag waarin ik mezelf heb bewezen. Mijn allereerste tijdrit, en voor de allereerste was dit wel een groot succes. Ca. 12 km lang alles geven, zoveel je kan. Dit heb ik niet helemaal gedaan, uit angst om wat te krijgen. Maar na wat ik vandaag gedaan heb, is die angst er niet meer. Ik heb ng onder de grens gegaan van het uiterste, maar veel beter zou het waarschijnlijk niet geweest zijn. Het blijft een kwestie van trainen, trainen en nog eens trainen. Ik heb natuurlijk na deze dag een nog positievere kijk op mijn koersen. Ik zie het terug meer en meer zitten. Vandaag deed ik het dus helemaal niet slecht, ik reed de 12km in een tijdspanenn van 19'29''. Een gemiddelde van 36km/u. Niet slecht voor een beginner, daarbij ben ik ook niet laatste maar voorlaatste. Dat is toch al ook iets!
Opmerking: Na de koers heb ik een nieuwe tip opgevat om voortaan enkel te oefenen op de weg. Omdat ik nu een trainignschema volg waar ook trainingen op rollen in staan, heb ik besloten voor deze om te zetten als wegtrainingen. Aangezien de krachttrainingen op rollen ongeveer overeen komen met de duurtrainingen met tempowissels is de omzetting niet zo heel moeilijk. Zo heb ik vandaag dus mijn training gehad, zonder op rollen te rijden en de weg meer gewoon te worden en beter te worden op de weg. Hopelijk zal dit me helpen om mee te kunnen met het peleton.
Vrijdag 8 april: Vandaag was mijn dij en andere spieren volledig genezen. Dat komt goed uit want morgen is het zover. Een tweede koers staat te wachten op mij. De spanning is er ook, want ik moet het nu beter doen dan de vorige keer. De stress is deze keer wel veel hoger dan de vorige keer. Ik kan mij op erg weinig focussen of concentreren. Ik heb geen speciefieke training gepland voor vandaag, maar vanaf dit jaar ben ik van mijn fietstochten naar school ook een soort training aan het maken. Zo doe ik ongeveer elke dag bijna 20km. En dat begint te tellen. Op het eind van deze maand zou ik hoog boven de 1000km moeten gereden hebben. En dat geeft mij al een goed gevoel voor het eind van dit jaar. Daar zal ik kunnen bewonderen hoeveel kilometers ik dan jaarlijks afleg, en hopelijk zal dit toch een dik pak zijn. Mijn kilometerteller van de koersfiets telt bijna 3000km (daar horen ook kilometers bij van vorig jaar) en dan zullen de kilometers op rollen ook nog er bijkomen. Maar vandaag heb ik een beetje geoefend voor de koers van morgen en duik ik liever wat vroeger in mijn bed.
Zaterdag 9 april: Vandaag is het de dag van de waarheid,een dag waar ik mijn allerbeste kant zal moeten laten zien. Maar enkel als mij dit gegunt wordt. Ik ga bijna dood van de stress, het is nu niet normaal meer. Ik heb deze ochtend zeer veel gevreten en daabij heb ik nog tussendoortjes genomen. Op weg naar de koers heb ik even de ipod aangezet en mij gefocust op de koers. Ik was erg benieuwd hoe ik het nu zou doen maar zag er alleszins niet veel goeds in. Toen de start eraan kwam werd ik nog meer overspoeld van stress. Mijn handen kwamen steeds in gebedstoestand. En ik maakte kleine schietgebedjes. Het leek alsof ik plots gelovig was en dat God mij na al die jaren ongeloof even wilde helpen. Daar moest ik zeker niet op hopen. En dat was ook zeer duidelijk. Ik maakte een zeer slechte start. Mijn schoen wou er maar steeds niet inklikken en daardoor maakte ik al kleine seconden achterstand ie voor mij erg fataal werden. Ik moecht het toen al vergeten maar dat wou ik niet. Even leek het dat ik er nog kon bijgeraken, maar dat was enkel een illusie. Ik moest opnieuw als eerste afgevlagt worden en mocht deze keer niet in het eindklassement staan. Dit was allemaal te voorspellen, maar meer trainen is de boodschap.
Na de koers: Toen we thuiskwamen was mijn zin in koersen niet over, integendeel. Ik wou al meteen opnieuw trainen. En dat deed ik ook. De mentale tik die ik de vorige keer kreeg, zou deze keer mij niet te pakken krijgen. Ik wil en zal doorvechten. Fietsen is eenmaal een passie, ookal heb ik geen talent, iedereen kan wel eens een wonder verrichten. Hieronder vind je enkele gegevens van de training:
7x3 minuten hoge weerstand, 40-60 rpm, rec. 2 minuten los
176-180
13.1
24km/u
20 minuten souplesse
147-150
13.2
40km/u
Totaal: 73 minuten
/
40.2
33km/u
Opmerking: Ik voelde me vandaag, zeker niet met mijn dijen, optimaal. Maar ik wou en moest toch trainen. Ik sprong dus maar, willen of niet, op de fiets. In het begin van de training ging alles blijkbaar nog zeer goed. Ik ging veel sneller dan anders en dit maakte mijn gemoedstoestand ook veel beter. Maar de rest van de training, het was dan ook weer 5 minuten zwaarder, ging veel minder en trager. Dat is te zien aan de gemiddelde snelheid van mijn hoge weerstand. Normaal gezien zit ik aan 25km/u nu aan 24km/u. En dat maakt soms grote verschillen. Maarja, met een pijnlijke dij kan je niet alles verwachten.
Deze week word er minder gereden, toch deze eerste dagen niet. De LO-les van maandag heeft bijna elke spier van mijnj lichaam belast en in mijn dij krijg ik bij het rijden steeds krampen, niet goed dus. Zeker niet leuk voor de koers dit weekend. Maar om dus toch in conditie te blijven en mijn spieren die ik nodig heb voor te koersen te laten rusten heb ik besloten om te gaan fitnessen met twee vrienden. Het was een mooie dag, en ik heb toch kunnen genieten van mijn portie beweging. Als mijn dijen wat beter zijn, zal ik morgen mss terug trainen op de fiets.
Opmerking: Ondanks ik een avondje uit ben geweest, was ik toch redelijk in conditie. Jammer, dat ik vandaag niet boven de 152 slagen per minuut mocht gaan. Nu ja, zo erg vond ik het nu ook weer niet want ik wou natuurlijk de koers volgen. De ronde van Vlaanderen, wie wil dat nu missen? Ik heb weer mooi kunnen genieten. Boonen en Leukenmans, mijn favorieten, hebben voor een mooie koers gezorgd om steeds bij de smaakmakers en favorieten van alle mensen te blijven rijden. Opnieuw jammer vandaag, dat er geen podiumplaats was neergelegd voor mijn twee favorieten. Maar ik blijf erin geloven dat Leukemans het ook eens zal kunnen, zeker nu Nick Nuyens gewonnen heeft.
Opmerking: Het was vandaag een stralende dag, ongelooflijk warm voor de tijd van het jaar en een geschikt moment om weer de banden te laten rollen over de banen van het meetjesland. Maar buiten het feit dat ik niet helemaal in conditie was, moest de wind mij weer lekker pesten. Erkwamen steeds rukwinden opzetten van alle kanten zodanig dat ik haast geen meewind had. Ik heb nogal gevloekt tegen de wind! Maar toch heb ik goed gereden, dat vind ik toch van mezelf. Weer wat beter, dus sneller, gereden en dat geeft me weer zelfvetrouwen. Morgen ga ik nog even losrijden en dan kan een nieuwe week beginnen met een nieuwe koers.
Ik ben Arjen Grootaert
Ik ben een man en woon in (België) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 16/12/1993 en ben nu dus 30 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Sport.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
