Vandaag scheen de zon. We zagen de koers allemaal volledig zitten. Stiekem hoopte ik op een 1ste plaats. We gingen van start, zaten (zoals altijd) enkele rondenachter de auto en toen begon het in volle tempo. De eerste ronde leek wel de laatste te zijn. We reden bijzonder snel. Iedereen reed elkaar leeg. Ik voelde wel steeds nog enkele krachten naar boven komen. Dit heb ik te danken aan het goede recuperatievermogen die ik in twee jaar kweekte. In de koers deed er een renner mee die constant van zijn tak aan het maken was. Op dat moment wist ik dat hij een stuk van de koers zal bepalen en dat ik een tactiek op zal moeten uitvoeren. En het gebeurde, hij ging in de aanval en ik sprong direct in zijn wiel. Ik was zo gefocust op de renner dat ik het peloton vergat. Tot ik Djordy naast mij zag rijden. Ik keek even achter me en zag dat het peloton achter zat. Jammer genoeg hielden we geen stand. Ze kwamen terug in de sprintbaan en in de volgende ronde moest ik een deel het tempo bepalen. Ik miste door en door de premies in de wedstijd. Tot er nog maar één ronde was voor een premie. Daarvoor wou ik nog eens vechten. Ik voelde me nog goed, niet te leeg en het peloton reed zenuwachtig door. Dit voelde aan als het moment. Ik sprong weg, zette meteen een aanval in en ontdekte dat er 3 à 4 man mee zijn. Het peloton zit erg ver achter. Dit heb ik mooi gedaan. Eerst reed ik in het wiel tot de laatste kilometer van de ronde. Ik ging verder, met een hoge snelheid. Reed mij kapot. En zag even, toen ik door de benen keek dat er een afstand was. Maar tot de 200 meter kraakte ik en gaf ik uiteindelijk een wielafstand cadeau. Daar gaat mijn premie. Ik heb me leeggereden. Ik was kapot. Ik besefte dat de eerste plaats er niet meer zal in zitten. In de eindsprint reed ik mijn laatste spierkrachten weg en werd derde.
Opmerking: Vandaag ben ik nogmaals gaan fitnessen. De unieke gelegenheid om op rollen te rijden. Hierboven zie je mijn bekomen resultaat. Nadien heb ik nog even wat grondige krachtoefeningen gedaan voor het bovenlichaam en heb ik even op de loopband gestaan.
Opmerking: Vandaag zijn we gaan rijden met een grote groep. Het was wel maar een simpel tochtje die je een goede training kon noemen. Eerst zijn we op ons gemak naar de koers in Maldegem gaan kijken. Tijdens de koers heb ik eens achter de koers gezet om te kijken als ik meekon. Dat was dus niet het geval, maar ik bleef boven de 30km/u. Na de koers reden we op ons gemak verder naar de kampel om daar evenwat harder te rijden en zo hadden we nog zo'n momenten. Bij zo een training is de gemeten tijd en gemiddelde snelheid erg relatief tot zelfs een foutieve meting. Maar dit hoort nu eenmaal bij.
De volkskoers in Sint-Margriete was een niet zo simpele, maar een geweldige koers. Deze keer in Bentille begon de koers zwaar. Vijf minuten voor de start, ging er een regenbui over het parcours. Zo werd onze opwarming een afkoeling en begonnen we met kou. Gelukkig zouden we ons opwarmen in de koers zelf. In het algemeen verliep de koers rustig. Ik hd me even in een aanval gesmeten voor een premie, maar ik vertrok te laat. Daarna bleef ik maar in het peleton, liet de aanval gaan en wachte op de eindsprint. In die sprint leidde ik en Djordy het tempo. Ik en Djordy sprongen samen weg maar ik voelde mijn benen even niet meer en had moeite om extra energie te vinden. Ik moest hem dus laten gaan en hopen op een podium plaats. Daarvoor vond ik uiteindelijk nog genoeg energie. Ik werd tweede, hoera!
Opmerking: Voor de wedstrijd van morgen had ik nog even zin om te gaan zwemmen. Alhoewel ik de dag zelf geen tijd had, zocht ik me dan een avondzwembad. Die ik dus vond. Ik kon er op mijn gemak zwemmen en een goed tempo aannemen. Als ik mij niet vergis is dit één van mijn snelste tijden. Daarvoor zou ik toch moeten nachecken. Maar het wordt steeds meer en meer duidelijk dat ik weer meer en meer in vorm kom. Aleen wil ik toch weer dat beetje meer aankunnen, wat moeilijk zal zijn, zoals altijd.
Opmerking: Vandaag zijn we met vijven gaan rijden. Enkele keren deden er een versnelling, maar zelf ben ik niet meegegaan. Één, ik was niet in vorm. En twee, ik wou enkel losrijden. Deze training staat ook in het teken van de volkskoers deze zondag. Daar zou ik graag terug kunnen scoren...
Vandaag was het mijn laaste koers (in clubverband) en ik zat deze ochtend in volle spanning. De stress werd zo erg dat ik plots het even niet zag zitten. Maar ik heb mijn gedachten toch naar de start kunnen zetten. Wat ook een goede keuze was: De start begon al moeizaam, door een foutje in de organisatie. Er was een seingever te weinig dus vertrokken we met een kwartier vertraging. Het bracht mijn stresstoestand in een hoogpunt en laagtepunten, deze was dus steeds aan het veranderen. Toen de start eraan kwam begon ik goed. Ik zat in het midden van het peloton en dat wisselde wel eens af tot vanachter het peloton. Tot op het midden van de 1ste ronde. Er was al steeds aanvallen aan het gebeuren, die steeds mislukten. Tot er twee voor een kleine tijd stand wisten te houden, ik bevond me op dat moment aan de kant van het peloton. Ik had al eent tijdje de smaak gekregen van aan te vallen. En dat toonde ik nogmaals... Ik sprong recht op mijn pedalen, en demareerde bvan het peloton weg, ik verschoot zelf van mijn krachten! Ik was dus samen met een ploeggenoot weggereden naar de vluchters, weg van het peloton, toen we aankwamen reden we redelijk goed verder, we konden het uiteindelijk maar een minuutje volhouden. Toch was ik erg tevreden van mijzelf. En zo ging het nog wat verder, de 2de ronde was intussen ebzig en ik had nog steeds niet gelost, dit is ook nog nooit gebeurd. De 3de ronde ging in, en ik ging nog steeds goed mee, mijn uithouding was nog steeds niet verzwakt, mijn benen nog steeds niet verzuurd. Ik reed wel steeds vanachter het peloton, maar er ik voelde me goed en demareerde even naar het midden. Ik zag dat ik kon aanvallen. Intussen is de race in een verbrokkeling gekomen, we hadden één kopgroep en het peleton uit ongeveer evenveel man (we waren in totaal met 35 wielrenners). Ik reed dus naar het midden om aan te vallen en te zien wie met mij de poging wou wagen om bij de eerste groep zou komen. Na mijn demarage zat ik volledig in de wind, ik wou dus even in het peloton uitrusten en zette mij in een gaatje vn het peloton. Totdat een andere renner uit het peloton vloog voor te aanvallen en mijn voorwiel raakte! Ik slipte en zocht evenwicht! een andere renner reed tegen mijn achter wiel en viel! Ik wist even niet waarheen maar besefte dat ik beter voortdeed. Ik was zo goed bezig, het zou een zonde zijn nu meteen op te geven. Maar het as duidelijk, ik kreeg een mentale tik en ik kon de achterstand die ik deed niet verkleinen, enkel vergroten en moest dan toch opgeven. Het leek zo goed te gaan maar het eindigde in een helse rit. Ik werd een oorzaak van een valpartij. Ik was betrokken bij een valpartij. Daar kon ik niet goed mee overweg, maar ik bleef het toch positief bekijken. De drie mannen, waaronder ik waren dus de eerste die uit de wedstrijd gereden werden. Ik zal voor eeuwig met een dubbelgevoel, i.p.v een zeer goed gevoel kunnen terugkijken naar mijn laaste juniorenkoers. Tijd voor nieuwe sportplannen....
Na een erg flauwe maand moet ik terug goed trainen. Nu zaterdag is het mijn laatste wedstrijd in clubverband, mijn laatste grote test voor dit jaar. Na zo een flauwe maand kan ik niet veel verwachten, nu zal ik enkel de ervarign die ik geleerd heb kunnen gebruiken om mij in de wedstrijd te kunnen tonen. Maar vandaag was er weer wat anders. Ik ben opnieuw gaan fitnessen. Dat houdt in dat ik op rollen heb gereden. Ik heb goed getraind maar geen gegevens bijgehouden. Daarna heb ik mijn bovenlichaam wat bijgewerkt...wat misschien handig kan zijn om mijn sportervaring uit te breiden. Ik hoop en zal er alles aan doen dat september een goed sportmaand wordt.
Ik ben Arjen Grootaert
Ik ben een man en woon in (België) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 16/12/1993 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Sport.
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
