Sinds april 2012 ben ik ( eindelijk ) de fiere bezitter van een moto. Mijne moto, mijnen Bandit, mijne Soes. Op deze blog hou ik bij wat er zoal mee doe : georganiseerde ritten, met vrienden wat toeren, ... Niks voor jou ? No problem, er zijn andere blogs genoeg.
Over mijzelf
Ik ben Bart M
Ik ben een man en woon in Cackingeheim (Belgie) en mijn beroep is niet van belang.
Ik ben geboren op 14/05/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijne moto, wat fietsen, familie & vrienden, skien..
We zijn nu al maart, het weer is redelijk tot goed de laatste tijd en ik heb nog geen meter gereden. Eigenlijk kan dit dus niet.
In het begin van het seizoen staan er weinig ritten op de kalender, tenzij je het niet erg vindt je te verplaatsen naar de Kempen, Brussel of nog verder. In de buurt niks, dus.
Deze namiddag heeft Camille een match in Brugge. Ik vertrek behoorlijk wat vroeger dan normaal en met de Soes. Eigenlijk heb ik geen plan ; ik rij zomaar wat van dorp naar dorp, genietend van het mooie weer, de landschappen en het getril van het beest onder mijn dikke kont. Dit is wel fameus in tegenstelling met de bepijlde of gps-ritten die ik normaal doe, maar het is ook plezant.
Vraag me niet waar ik gezeten heb, ik weet het niet. Ik weet wel dat ik om 14 uur in Brugge was bij de celkelladies en dat die van ons met 2 - 4 gewonnen hebben. Camille lag aan de basis van 2 van de 4 doelpunten en maakte zelf het laatste. Ze heeft een dijk van een wedstrijd gespeeld, ik kan weer fier zijn.
Na de match is Camille achterop gekropen en zijn we naar huis gereden. Mieke en Sibe waren al een tijdje weg met de auto. Dankzij al die klojo's die absoluut op het linkervak willen rijden op de E403 gaat het daar dus helemaal niet vooruit. Camille wilde as usual als eerste thuiskomen, en dat was dus niet evident. Pas in onze straat hebben we Mieke ingehaald en kunnen voorbijgaan, zodat we met 5 meter voorsprong zijn aangekomen thuis.
Vandaag is een beetje een vreemde dag geweest. Vandaag ging
de 6° Smoefel motorrondrit van d4szoenriedrs door. Het weer was prachtig en ik
had zondagmorgen eigenlijk niks te doen. Bovendien ligt Ardooie op nog geen 10 kilometer van mijn deur. Vorig jaar heb ik die rit wel gedaan, in de dikke mist.
Toch heb ik hem niet gereden. Blijkbaar staat mijn kopke nog
niet op zondagmorgen = motorrijden. Rond een uur of 8 ben ik wakker geworden van het geluid
van Marios moto die de straat uit stoof. Dan heb ik een uur of 2 lopen
twijfelen en piekeren of ik wel of niet zou rijden, en dan was het te laat !
Achteraf gezien heb ik dik spijt dat ik hem niet gedaan heb
: het waren maar 100 kilometers, ideaal om het seizoen mee te starten. Volgens Mario was het de moeite, jammer jammer jammer.
Vorig jaar heb ik hem gereden, en het was steenkoud.
Dit jaar wordt moeilijker : zaterdagavond zijn mijn maatje
Fred en ik in Andorra met de bus vertrokken na een shortski van 4 dagen.
Zondagmorgen rond een uur of 8 stonden we in Ingelmunster waar Mieke ons kwam
oppikken.
Ik ga het onmogelijk verkocht krijgen om vandaag met de moto
te rijden. No way, ik probeer het zelfs niet.
Eigenlijk jammer, want het weer is voor de tijd van het jaar
schitterend.
Dat is het aantal kilometer dat ik dit jaar gereden heb. Samen met de 3.647 van vorig jaar zijn dat er 10.220 in de twee jaar dat ik hem heb.
Daarnet ben ik Sibe's fiets in het tuinhuis gaan zetten. Ik had de sleutels van Soes meegenomen om de kilometerstand te noteren : 17.997.
Volgens Benny van Den Engel moet er elke 6.000 kilometer verse olie in. Dat komt goed uit, ik heb er maar 500 meer.
Voor dit jaar zal het nu echt wel genoeg zijn. Als er zich nog iets zou aanbieden dan neem ik dat wel mee, maar ik zou niet weten wat.
Zaterdag 14.12 is er het jaarlijks feest van mtc Doeveren , maar dat is eten en drinken, niet rijden. Het thema is : fout gekleed. Zal wat worden, ik heb geen idee wat ik moet aandoen. Dit kregen we mee als hint : Kenji Minogue.
Ik had mijne moto eigenlijk al mentaal in zijn winterslaap gezet : druppellader er aan, mooi onder hoesje in tuinhuis.
Vrijdagvond was voorleesavond op Sint Vincentius. Daar heb ik, gelukkig in het begin van de avond, Mario gezien die me vroeg of ik zondag mee Tsjamp wilde rijden. Voor mij OK, maar niet in de gietende regen. Het voorlezen was gedaan om 20 uur, ik ben samen met Sibe thuis geland om 23u30. De dag erna heb ik ze gevoeld, die Omers !!!
Zaterdagmorgen dikke mist. Gans de zaterdag dikke mist.
Zondagmorgen bewolkt, droog, geen mist. Zoals afgesproken rijden dus. Eerst nog de wintervoeringen in vest en broek steken en de baan op om te gaan tanken. Na een paar SMS-jes heen en weer verschijnt Mario ook aan het tankstation en om 8u30 kunnen we 'aanzetten' en rond een uur of 9 zijn we in Wevelgem. Aan het kerkje is behoorlijk wat volk bijeengekomen voor deze waarschijnlijk laatste rit van het jaar.
Aangezien Mario weer hier en daar een babbelke moet doen vertrekken we rond 9u30.
Eerste stop = Dadiplant in Menen. Tijd om te stoppen : koude handjes. We krijgen er een hete tas tomatensoep en die smaakt !
Tweede stop = Warcoing.
Derde stop = Gullegem.
Telkens een taske koffie om op te warmen.
Al bij al is het een mooie rit, niet teveel door wijken of dorpskernen. Mario houdt er een goed tempo op na, maar niet overdreven snel. Ik kan hem met gemak volgen. Maar modder, modder !!! Soms heb ik de indruk dat de boeren hun best doe om de wegen zo smerig mogelijk te maken, alleen maar om te laten zien dat ze hard werken. Op een bepaalde plaats lag het ganse wegdek onder een smurrie van zeker 1 à 2 cm dik. Daar met een moto doorrijden is echt een plezier.
Rond 12u30 ben ik thuis. Boterhammeke eten, even tot rust komen en dan naar de voetbal : Camille speelt.
DVK Egem - R Knokke FC is een spannende match, die ze na hard knokken en zwoegen op een slecht veld toch nog winnen met 3 - 2. Bravo aan de beloften van DVK Egem !
Ik heb echt geen goesting om de moto in het halfduister nog te kuisen. Hij gaat dan voorlopig maar ongewassen onder zijn zeiltje. Als het weer eens wat beter is, dan zet ik hem wel eens onder de spuit ...
De Noordzeetoerrit. Eén van de laatste, of misschien wel dé laatste, ritten van het jaar. De voorspellingen zijn slecht : wind en regen.
Naar goede gewoonte vroeg opgestaan. De lucht was grijs, maar alles ligt droog. Douche, onbijttafel, koffie. Mieke heeft een volley-match dus staat ze mee op. Na het ontbijt, zo rond 8u45 : de eerste druppels. Beetje gewacht : het regent steeds meer. Na een half uur besluit ik niet te rijden, steeds meer regen en wind. Jammer.
Achteraf gezien was dat een goede beslissing. Het heeft de hele dag water gegoten en flink gewaaid. Camille heeft deze namiddag een voetbalmatch gespeeld. Soms had het meer van een zwempartij dan van voetbal.
We zijn begin oktober. In de lente en de zomer liggen de ritten dik gezaaid en is er keuze genoeg. Nu begint de keuze schaars te worden, je mag al blij zijn dat je nog iets vindt. Volgende zondag : de NoorzeeToerrit in Oostende. Ik ga proberen hem te rijden. Heb al een post op het forum van Doeveren gezet, maar nog geen reaktie.
Zondag 20 oktober het Schelde Dender Leietreffen in Buggenhout. Da's 95 kilometer bollen om daar te geraken ( 1 1/2 uur astemblieft ), 170 kilometer ter plaatse en nog eens 95 terug. Ver !
Vorigjaar heb ik in oktober nog Foeke's vrienden in Blankenberge en de HRA Paxtoer gereden, maar daar is dit jaar geen spoor van. En dan ? Dan zal 't ver gedaan zijn vrees ik. Dan rust de moto, rust de blog, rust het ventje.
Eind februari of begin maart, dat hangt af van het weer, halen we onze vriend dan weer van stal, waarschijnlijk voor een ritje naar Den Engel. Jaarlijks onderhoud, versnellings-schakelaar aan de linkervoet vervangen, waarschijnlijk een nieuwe achterband laten leggen en de bedrading aan het achterlicht en de pinkers ( door de vorige eigenaar wat verprutst wegens niet standaard ) eens goed laten vastzetten.
Skud'n en Beev'n. Zoek dat maar een op op tinternet. Je zal niet veel vinden. En toch organiseren ze elk jaar in oktober een plezant ritje in de buurt van Izegem. En toch blijken ze dan met redelijk veel te zijn en zie je ze overal rondlopen met hun S&B-thirts. Mijn collega Peter is niet te zien. Ik zal hem daar volgende keer wel eens naar vragen.
Dit jaar was de afspraak op 6 oktober, naar goede gewoonte aan de petanquebaan in de Mariastraat in Izegem. Ik had weer eens niet afgesproken met buurman Mario. Hij vertrok vroeg ( ik heb hem rond 8u15 horen wegscheuren ), ik had een afspraak met oude vriend en motard Frank. Frank is geen ochtendmens, je moet hem 's morgens wat tijd geven.
Zoals afgesproken was ik om 9u30 aan De Rotse. Koko de moto stond nog maar juist aan de kant of Frank kwam aangereden op zijnen Honda CBR 1100 Super Blackbird PGM-F1 ( da's een heel bakkes vol ). Klapke doen, inschrijven en weg zijn we. De weersvoorspellingen waren goed, maar daar is op dit moment niet veel van te zien. Mist gelijk erwtensoep. Elke kilometer moet ik mijn vizier proper vegen, anders zie ik niks. Nu en dan doet de zon wel een poging, maar spijtig genoeg blijft het bij pogingen.
De eerste stop is in Wingene, een cafeetje op de hoek van het marktplein. Blijkbaar hadden ze niet op zoveel volk gerekend, het hele plein staat vol met moto's. Binnen is het al blauw en zwart wat de klok slaat, daar zou ik niet met een paars-wit sjaaltje durven binnenkomen.
Verder maar. Het zonnetje komt er nu toch door. Onderweg passeren we café Den Bolzak. Je ziet dit liggen langs de E40 in Beernem. Ik had het al een paar keer gezien vanop de E40, maar de laatste weken ben ik er regelmatig langsgereden met de moto.
Tweede stop is in Ardooie, Café 't Hoekske of Kroegske of zoiets. De uitbater ken ik in alle geval. Dat is Steve, de man die vorig jaar nieuwe sloffen op mijne moto heeft gelegd. Het is markt in Ardooie, dus we moeten een beetje verder parkeren voor een cultureel centrum, of zoiets.
We hebben er al 100 kilometer op zitten, nog 50 en 't is gedaan. Onderweg halen we een vreemde eend in de bijt in : een zandkleurige Vespa met meneer en madame, vollen damp tussen de moto's. Na een kort tuutje kom ik ineens op bekend terrein : Roeselare, Kachtem, we passeren op een paar 100 meter van mijn deur. Met de tripteller op 119 kilometer is 't ineens gedaan. Bij het inrijden van de Mariastraat kruis ik Mario, handje omhoog, tot straks ( we zien mekaar binnen een uurke op een drink bij een andere buurman ). Van mij had dit nog wat langer mogen duren.
Wanneer ik aan de dame die de rittenbladen in ontvangst neemt vraag hoeveel rijders er waren vandaag is het antwoord '307'. Da's een hele boel voor zo'n klein clubje op 1 dag. Ze zullen content zijn.
Daar komt ook de Vespa aan. Meneer stapt af, doet zijn helm af en ik ken hem. 't Is Tillo, de kok van het wzc De Plataan.
Ik moet zeggen dat ik een beetje met loden schoenen uitkeek naar vandaag. Op ditzelfde treffen, één jaar geleden, ben ik voor de eerste keer onderuit gegaan met een geschaafde moto en gedeukt ego als resultaat.
De weersvoorspellingen zijn niet schitterend : het is al de ganse week goed geweest, maar voor zondagmorgen geeft men bewolkt met af en toe een lokale bui. In de namiddag zou de zon er door komen.
Als ik om 7u30 uit bed rol schijnt de zon flauwtjes : YES. De zondagmorgen-routine : stilletjes de douche in, koffie zetten en tafel dekken, naar bakker broodjes halen, broodjes voor het vrouwtje afzetten ( koffie + broodjes = zoenoffer ), tank volgooien zodat ik onderweg niet naar een benzinestation moet zoeken en weg wezen, richting Loppem.
Als ik daar aankom krijg ik de indruk dat iedereen van één van de laatste mooie dagen van het weer wilt genieten en zijn tweewieler nog eens buitenhalen. Volk !!! Maar niemand van Doeveren, ik had ook niet afgesproken.
De rit begint prima. In de buurt van Loppem rijden we door oude bossen. Ergens in die bossen een kasteel, op de door de ochtendzon verlichte oprijlaan een ganse stoet old-timers, allemaal outo's op het eerste zicht daterend van het begin van de 20° eeuw. Een beetje verder een bijeenkomst van paardenmenners, zo van die gasten die met een koetsje een hindernissenparcours afleggen. Dit is echt genieten.
Al rijdend pik ik eens in bij dit groepje, ga ze voorbij, sluit aan bij een ander groepje, stop een beetje minder lang of juist wat langer bij een controlepost zodat ik weer bij anderen kan aansluiten. Het is echt ontspannen rijden.
De wegen liggen er droog bij en de rit is echt prachtig. De eerste stop is in 'De oude smisse' in Nieuwmunster. Ik heb hier de laatste maanden al regelmatig een koffie gedronken. Blijkbaar is dit een populaire stopplaats voor moto-ritten. Het tweede deel brengt me langs Zuienkerke. Hier ergens ben ik vorig jaar plat op mijn linkerzij gegaan. Tweede stop is 'Freds Café' in Moerkerke. De huisgemaakte soep is prima : verse tomatensoep met balletjes, vermicelli en soepvlees. Voor de drie (3) Euro die ze kost had er wel een sneetje brood bij gemogen. Derde stop in cafe 'Torenhof' in Egem. Het is inmiddels al na 12 uur zodat ik hier alleen een stempeltje vraag en direkt verder rij. Rond 13 uur zit de rit er op.
Omdat ik onderweg niet stop om te noteren en mijn geheugen me regelmatig in de steek laat ook nu geen verslag, maar een samenvatting : de rit was MAG-NI-FIEK. Gelukkig was het droog, wat anders hadden we dankzij de boeren behoorlijk wat schuifwerk kunnen doen.
Nog iets over de bewegwijzering. Zoals meestal kon de rit op GPS geladen worden, en dat is prima, maar deze keer was dat niet nodig. Niet alleen waren de pijltjes heel goed aangebracht en duidelijk zichtbaar ( geel en rood ). De organisatoren hadden aan elk pijltje een reepje rood-en-wit plastieklint van ongeveer 30 cm gehangen. Met dank aan de redelijk stevige wind wapperde dit plastieklint, waardoor zelfs een blinde de pijltjes vanop een redelijke afstand kon zien. Ik had deze plastieklintjes aan pijlen nog nooit gezien tijdens een rondrit, maar het was wel een heel goed idee. Een dikke pluim voor de organisatoren.
Rond 13u30 ben ik thuis, net op tijd om met mijn voetjes onder tafel te schuiven. Stoofvlees met gebakken patatjes. Lekker ...
Ik heb zonet een mail van Jeroen van Doeveren gekregen : tijdens de laatste bestuursvergadering heeft 'men' beslist dat ik de geknipte persoon ben om op het web wat reklame te maken voor ons jaarlijks treffen. Dit gaat traditiegetrouw door op 1 mei ( was vorige jaren zo, zal in de toekomst zo blijven ).
Ik zal maar al beginnen met een lijst aan te leggen van clubs en verenigingen die op de hoogte gebracht moeten worden van dit evenement, zekers ?
Dus, aan allen die dit lezen : hou 1 mei 2014 en 2015 en 2016 en ... maar al vrij voor dit prachtige treffen. Ter info : vorig jaar meer dan 800 tevreden deelnemers op 1 dag. Wat sfeerfoto's kan je hier vinden.
Als ik dit typ is het Kasseileggerstreffen van MTC Windhoos weer al een tijdje achter de rug. Ik heb het gereden op 8 september, we zijn nu 2 weken later.
Wat ik me nog herinner : zaterdag was het prachtig weer en heeft Mario hem gereden. zondagvoormiddag was het zus en zo en heb ik hem gereden ben onderweg de Witt'n en zijn madam tegengekomen en we hebben het tweede deel samen gereden. zondagnamiddg scheen de zon en heb ik een vuile moto mogen kuisen.
Vrijdag 30.08 , zaterdag 31.08 en zondag 01.09 : 20 jaar café De Vetpompe in Wingene. Mijn weekend zit al behoorlijk vol maar ik heb al 3 weken niet meer op de Soes gezeten, dus gaan we iets forceren. Zondag rijdt de club een sneukeltocht maar ik heb verplichtingen thuis. Op de website van Vrijbos, die een heel volledige toerkalender hebben, vind ik een 3-daags evenement van De Vetpompe. Vrijdagavond kan ik niet, zondag ook niet, maar zaterdagmorgen moet lukken. Op tijd de nest uit, nog getankt en op weg naar Wingene. Rond 9u15 ben ik daar, maar aan De Vetpompe is niks te zien. Een grote tent achteraan op de parking, maar dat is ook alles. Een beetje rond gereden in de buurt, wat croissants gekocht en opgegeten, en dan nog eens gaan kijken. Nu is het 10 uur en er is wel volk. Niet veel, maar volk. Ik heb inschrijvingsnummer 8. De rit wordt op GPS geladen en ik kan vertrekken. Volgens de GPS zou ik rond 13 uur kunnen terug zijn. Dat is te laat, ik word om 12 thuis verwacht. Het eerste stuk, tot in 't Jaar 30 in Moorsele, is echt mooi. Jammer dat het begint te regenen. Met het mais dat bijna 3 meter hoog staat en het gladde wegdek door de regen is het echt op eieren rijden. Daarna doe ik nog een eindje mee, maar moet dan stoppen omdat het tijd wordt om naar huis te gaan. Van Aalbeke tot Roeselare nog eens goed over de E403 knallen is toch zo plezant. Rond 12 ben ik thuis, zoals gepland. De moto is stinkend smerig, maar tijd om hem te kuisen is er niet meer. Dat zal voor binnen een paar dagen zijn. Conclusie : onder normale omstandigheden zou ik deze rit niet gereden hebben wegens te weinig tijd, maar na 3 weken zonder moto was het toch best plezant om nog eens op 2 wielen rond te rijden.
Ik weet niet of ik dit reeds vermeld heb, maar ik heb een aantal maanden geleden van Mieke voor mijn verjaardag een moto-weekend cadeau gekregen. Met Fred & Pascale en het vrouwtje !!! Zij die tot op heden steeds geweigerd heeft op mijne Soes te kruipen, zelfs als hij stil stond, gaat nu samen met mij een weekend bollen. We zijn echt benieuwd. Het was blijkbaar niet gemakkelijk om een datum vast te prikken, want sinds Fred bij Ergomot werkt is hij een zeer druk bezet man met aanwezigheden op beurzen en treffens in binnen- en buitenland.
Op voorhand hebben we Mieke's uitrusting al eens getest : doordat ze ongeveer even groot is als Camille passen helm, broek en handschoenen als gegoten. De vest is een beetje een probleem : ze is niet alleen te groot, het ik ook een wintervest en het KMI voorspelt temperaturen van boven de 30 ° voor vrijdag.
Woensdag 30 juli zijn Fred & Pascale onze bagage komen oppikken. Tot Mieke's grote blijdschap hebben we twee ( 2 !!! ) reistasjes gekregen die we mochten opvullen. Fred en ik houden ons bezig met het zoeken van een mooi ritje ergens in de Limburg. Na meer dan een uur zoeken ( met de laptop op de schoot onder een parasol ) hebben we er dan toch 1 gevonden : downloaden en importeren op de Garmin, die handel ! Het weer was goed, dus hebben we er ineens een avondje van gemaakt : BBQ in de tuin, een paar flesjes rosé. Het was na 23 uur als onze vrienden mét onze bagage terug naar Gent reden.
Vrijdag 2 augustus : vertrek bij ons thuis, om 17 uur bij Fredje in Gent om dan koers te zetten naar Casa Roman in het verre Zonhoven. Enig minpuntje, vandaag is de warmste dag van het jaar, de thermometer geeft meer dan 32° aan. Omdat ik niet graag te laat kom vertrekken we een beetje na 16 uur. Mieke heeft de warme wintervest na veel zagen dan toch vervangen door een dun lederen zomervestje. Met haar fluo hesje van MTC Doeveren en spannende moto-broek ziet ze er ongelooflijk sexy uit. We nemen de baan naar Ardooie en zo via Tielt, Ruiselede en Aalter naar Gent. In Tielt slaat het noodlot ( een beetje ) toe. Ik heb aan de lichten problemen om Bandit in eerste versnelling te krijgen, hij blijft altijd in neutraal staan. Wanneer ik naar beneden kijk zie ik dat het kleine stangetje dat gebruikt wordt om met de voet te schakelen, ontbreekt. Het pedaal is er nog, maar het horizontale staafje waarop getikt wordt om van versnelling te veranderen is weg. Voorlopig kan ik mijn plan trekken door mijn voet op en onder het pedaal te steken, maar zo een gans weekend rijden wordt moeilijk.
Eenmaal in Gent toon ik mijn probleem aan Fred. Gelukkig is hij een superhandige Harry met veel gereedschap. Op een kwartier is het probleem opgelost : gaatje geboord in het pedaal op de plaats waar het staafje zat, boutje erdoor, boutje met moer vastgezet, plastic krimpfolie rond het boutje en Klaar is Kees !!! Mijn enige vrees is dat het zamak waaruit het pedaal gemaakt is niet zo stevig is en zou kunnen afbreken, maar daar is nu niet aan te doen. Het zal voorzichtig schakelen worden dit weekend.
Na een rit van ongeveer 2 uur over Brussel en Leuven komen we kort na 19 uur aan in Casa Roman. Voor de dames heeft de rit lang genoeg geduurd, nog een half uurke langer en we zouden zowiezo moeten stoppen. Casa Roman heeft een zwembadje achteraan in de tuin, en het is nog altijd 30+ graden. Kamer in, kleren uit, zwembroek aan, handdoek meenenemen en zwembad induikelen : dat kan in 3 minuten. Na ongeveer een half uurke dobberen krijgen we honger. We kruipen het zwembad uit, nemen een douche, doen propere kleren aan, moto-vest en helm er over en de baan op naar Zonhoven-city. Na even rondbollen valt ons oog op het Sjiek café, dat voor de gelegenheid een mooi open terras heeft met nog 1 tafel vrij. We zetten de moto's aan de kant, Pascale doet een Pascalleke ( inside joke ) en we vlijen ons neer in de stoeltjes. Als aperitief nemen de dames een apéro maison en de heren 2 pinten per kop ( 1 voor de dorst en 1 voor de smaak ), daarna een heerlijke hoofdschotel met spuitwater voor de heren en wijn voor de dames, en voor de gulzigen onder ons nog een dessert. Koffie om af te sluiten. Wanneer we terug in de Casa zijn zetten we ons nog even op het terras, het is nog steeds warm, en nuttigen nog een paar pintjes. Het leven kan soms heel mooi zijn ...
Zaterdag3 augustus
Over het ontbijt in Casa Roman valt zeker niet te klagen : verschillende soorten vlees en kaas, kakelverse eieren van kippen uit eigen tuin, zelfbereide confituur en choco, verse fruitsalade, pistolets in alle kleuren en vormen, fruitsap, melk, koffie, thee ... Om 9 uur zitten we aan tafel en laten het ons smaken, zo goed zelfs dat we er om 10 uur nog zitten.
Op het gemakske naar de kamer, motokleren aan en starten die machines. De zon is weer van de partij, maar minder fanatiek dan gisteren. Ondanks dat zullen we vandaag toch ook 27° halen. Aangezien de gedownloade trip alleen op mijn Garmin staat, rijden Mie en ik op kop. De rit start in Geleen, niet ver over de Hollands grens. Omdat we tijd genoeg hebben en het goed weer is en we ons niet willen haasten en het ten slotte een beetje vakantie is stoppen we na een paar kilometer op de rit al aan een eerste terrasje in de schaduw voor een Cola en wat rondkijken. Na een half uurtje terug de bikes op en bollen maar. Na nog eens 15 minuten staan we terug in Geleen. Vreemd. De trip was verondersteld 130 kilometer en 3 uur rijden te zijn, en na nog geen 30 minuten bollen zijn we terug. Ik heb misschien iets verkeerd gedaan. We besluiten het opnieuw te proberen. Na ongeveer 20 minuten rijden stuurt Garmin me ineens een baan op die er niet is, geraakt dan compleet de pedalen kwijt en zegt dat we aan het eindpunt zijn. Al die downloads zijn toch soms ook dikken brol !
Terug naar België dan maar en daar de rest van de dag wat rondgetoerd in Libmurg. Rond een uur of 7 zijn we terug in de Casa. Weer een zwemmeke gedaan en propere kleertjes aan. Mieke heeft voor vanavond een tafel geboekt in Fratelli's in Houthalen. Omdat dit een beetje verder is en iedereen graag een glaasje drinkt, nemen we een taxi. Het weer is nog steeds zeer mooi maar toch wat frisser dan gisteren : aperitief op het terras en eten binnen lijkt ons een goede combinatie. Een paar uur later zitten we terug op het terras van de Casa. Nog een pintje of 2 om de dag af te sluiten en dan naar bed.
Zondag 4 augustus
De laatste dag van onze trip, jammer. Na weer een uitgebreid ontbijt pakken we in, rekenen we af en zetten koers naar Gent. Het weer is nog altijd prachtig. Geen autostrades deze keer, maar rustig cruisen door het Vlaamse land : Tessenderlo - Averbode ( drankje ) - Heist op de Berg - Bonheide - Kapelle op de Bos ( eten ) - Buggenhout - Wichelen - Laarne ( glaasje ) - Gent. Ergens onderweg, ik ben vergeten waar, hebben we een watertje overgestoken met een veerpont, 0,90 Euro / moto. Rond een uur of 5 nemen we afscheid van Fred & Pascale en zetten we koers huiswaarts. We moeten nog een jongetje van 8 oppikken dat al de ganse weekend bij Oma & Opa zit. Eenmaal thuis leert een blik op de teller dat we dit weekend ongeveer 650 kilometer gereden hebben. Niet slecht voor een eerste keer. We nemen een douche en rijden naar de Kriekefeesten in Ingelmunster, waar Mieke's ouders momenteel zitten. We vinden als snel onze kleine rakker en Mieke's ouders. Een paar pintjes en dan naar Mieke's ouders om Sibe's kleren op te halen. Dan is het wel geweest en gaan we recht naar huis. Onderweg worden we door de mannen in het blauw aan de kant gezet. Papieren meneer ? OK. Gedronken meneer ? 1 pintje. Geen bezwaar om te blazen meneer ? Tuurlijk niet ( zweten !!! ). Een beetje harder blazen meneer. OK. Safe meneer, rijdt U verder. Dank U politieman ...
Dit was waarschijnlijk één van de mooiste verjaardagen die ik ooit gehad heb : twee dagen op de moto met mijn liefste schat en beste vrienden, schitterend weer en geen zorg aan het hoofd.
De Megatour van Vrijbos. Wie heeft hem nog niet gereden ? Vorig jaar heb ik hem met Fred & Pascale gereden, mijn Goldwing-vrienden uit Gent. Dit jaar heb ik een half-en-half afspraak via het Doeveren-forum met Neio ( = Mario ) en Baintje ( = Urbain ). Wanneer ik rond 9 uur aankom in Houthulst zitten zij al een koffie te slurpen.
Mega-tour op Garmin gesmeten, koffietje geslurpt en we zijn weg. Mario als eerste, ik nummer 2 en Urbain sluit de rij. Het weer is prima, de tour is dat ook. Baintje had rond de middag een verplichting ergens en verlaat ons dan ook bij de eerste stop in Nieurlet, een dorpje van nog geen 1000 inwoners. Tussen hier en de tweede stop in Wierre Effroy, nog zo'n mini-dorpje met minder dan 1000 bewoners, ligt de weg er wat minder goed bij. De zware regen van de laatste dagen heeft blijkbaar redelijk veel kiezelsteentjes de weg op gespoeld, wat goed doorrijden een beetje tricky maakt. Ondanks dat maken Mario en ik goed tempo, we halen regelmatig anderen in en worden zelden ingehaald. De laatste halte is in Watten. Rond een uur of 3 in de namiddag zijn we terug in Houthulst. We hebben de 330 kilometer aan een behoorlijk tempo afgelegd zonder risico's te nemen. Een mooie dag. Eigenlijk hadden we de GPS niet nodig, want de volledige 330 kilometer was nog eens bepijld, en echt goed bepijld. Mijn hoed af aan de organisatoren. Ik weet niet hoeveel man-uren of man-dagen hierin gekropen zijn, maar het was in alle geval de moeite. Volgend jaar sta ik hier opnieuw, met Fred & Pascale ( en misschien 't vrouwtje ).
Weer een mooie dag ! Na het kl....weer van de laatste maanden worden we nu plotseling verwend. Rond de middag is het BBQ en ik ben kok van dienst, het moet dus een beetje vooruitgaan.
Vroeg in Vladslo, inschrijven op een terrasje in de zon. Echt plezant. Op het moment dat ik wil vertrekken komen een paar Doeveren-mannen aan, waaronder Stef. Hij verontschuldigt zich uitgebreid voor het niet wachten op het Kikker-treffen. Dat is helemaal niet nodig.
Een heel mooie rit, echt heel mooi. De weggetjes zijn wel klein en smal, maar ze worden gevolgd zonder steeds te moeten afslaan. Daardoor kan je mooi je bochtjes pakken en genieten van het prachtige landschap en dito weer. Een eerste stop in Dranouter, de tweede is in Haringe ( nooit van gehoord ) bij Watou.
Om 13 uur ben ik thuis, juist op tijd om de BBQ in gang te trekken.
Volgende week Poperinge of Ezelstreffen in Bassevelde. Mieke speelt weer volley aan 't strand en ze geven weer schitterend weer. Het zal dus heel waarschijnlijk Poperinge worden.
Kikkerrit in Passendale. Prachtig weer. Tijdens de inschrijving ontmoet ik een aantal Doeveren-mannen, waaronder Stefaan. Ik besluit met hen mee te rijden.
Eigenlijk een ritje om snel te vergeten. Om te beginnen ben ik een beetje gevallen. Niet veel. Aan een stop-bord moeten we naar rechts. Ik kijk naar links, zie dat er niets afkomt en vertrek. Op het moment dat ik voor me kijk merk ik dat de moto voor me stil blijft staan. Remmen toe, maar het stuur stond al naar rechts gedraaid en Soes helde al wat over naar rechts, de bocht in. Ik heb hem niet meer kunnen houden en hij is domweg op zijn rechterkant gevallen. Weer een bolleke van de remhendel er af. Omdat ik laatste reed en me niet 'officieel' bij de groep had aangesloten heeft niemand me gemist en dus ook niet gewacht.
Verder, maar dat heeft niks met dit incidentje te maken, vond ik het echt geen mooie rit. Straatje in straatje uit, constant stoppen en weer vertrekken, ik was blij dat het gedaan was. Bovendien was er in het eerste stuk nog een triatlon bezig waardoor we 'onze' pijltjes niet meer konden volgen en hopeloos rond gestuurd werden. Dan maar op GPS naar het eindpunt van het eerste deel.
Stopplaatsen waren er in Alveringem en Amoegies.
Na de rit ben ik naar Blankenberge gereden, waar Mieke aan het beach-volleyballen is. Rap omgekleed in het tentje : moto-spullen uit en short en T-shirt aan, het was snikheet. De dag is dan toch nog mooi geëindigd.
Toeroettreffen , 2-Route, Torhout. Sommigen zijn toch wel heel origineel met hun namen ! Voor zaterdag waren de weersvoorspellingen 'droog met kans op een bui', voor zondag 'zonnig'. Aangezien het weekend al stampie-vol zit en we zondag rond 11u30 met vrienden op de Chiro verwacht worden voor apero en BBQ zal het dus zaterdag moeten gebeuren voor de middag, want zaterdagmiddag = biefstuk met friet, sla en mayo bij Mieke's ouders. Zaterdagmorgen zit er prima uit : droog en een waterzonnetje. Dit is België, dus toch maar regenkledij aangedaan. Café t Rozeveld ligt op een paar kilometers van de afrit van de E403, om 8 uur sta ik daar al om me in te schrijven. Inmiddels is het waterzonnetje verdwenen en de lucht vrij grijs, maar dat zal de pret niet drukken. Het routeblad is heel proper en duidelijk, de eerste stop zou na een 35-tal kilometer in Oostende moeten zijn. De route op GPS gezet en we zijn weg. Geen vriendjes deze keer : een groot deel van Doeveren zit dit weekend in Luxemburg voor een 4-daagse dus we rijden alleen. Eigenlijk feitelijk is de GPS niet nodig : de pijlen zijn super duidelijk ( wit met een rood uiteinde ) en heel goed aangebracht. Na ongeveer 33 kilometer vertraag ik een beetje omdat de eerste controlepost nadert. 34 kilometer, niks. 35 kilometer, niks. 36 kilometer, niks. Ik kan zo nog een tijdje doorgaan, maar nog eens 5 kilometer verder ben ik al een stuk uit Oostende en heb geen controlepost gezien. De volgende is na ongeveer 73 kilometer en zou in Loppem moeten zijn. Ergens in het Loppemse raas ik voorbij een garage waar een klein geel vlaggetje wappert met 'Controle'. Buiten voor de garage is er verder niks te zien. Afgestapt en moto geparkeerd. Achter de garage zijn ze druk in de weer om alles klaar te zetten en verschieten ze zich een floeren aap dat ik daar al sta. Het is 9u50 en ik ben hun eerste bezoeker. Volgens hen was de start pas vanaf 9 uur en kon ik er nog niet zijn ... Ik heb daar een babbelke gedaan, koffietje gedronken en de mensen een beetje van hun werk gehouden, het was gezellig. Kort na mijn aankomst is nummer twee aangekomen, een man van mijn leeftijd op een Yamaha onbekend model. Hij pauzeert heel kort vertrekt een minuutje of zo voor mij. Tussen de tweede stop ( Loppem ) en de derde ( Ardooie ) haal ik Yamaha in en blijf er achter rijden. Dit is geen wedstrijd en hij gaat snel genoeg naar mijn goesting. Nu en dan ben ik hem kwijt wegens autos of hier en daar een rood licht, dan haal ik hem weer in. Het stuk dat we nu doen is vrij lang, ongeveer 80 kilometer, en leidt ons door Oost Vlaanderen. Op een zeker moment passeren we langs Aalter en zitten we op enkele kilometers van mijn ex-schoonouders. Inmiddels is het ook beginnen regenen, eerst zachtjes en dan toch wel wat harder. Mijn compagnon en ik komen samen in Ardooie aan en drinken iets aan de derde stop. We babbelen wat en ik vraag hem naar die eerste stop in Oostende. Hij moet daar kort na mij gepasseerd zijn en is gestopt omdat hij ergens in Oostende langs de baan 2 motos zag staan voor een café, maar geen vlag of bordje met 'controle'. De laatste 20 kilometers doen we samen terug tot in Torhout in wat nu toch wel een stevige plensbui wordt. Dit was, denk ik, de eerste keer dat ik eens stuk door Oost Vlaanderen gebold ben. Na altijd de Westhoek, het Heuvelland en Noord-Frankrijk was dit een aangename afwisseling. Ik kom volgend jaar terug. Eén goede raad aan de organisatoren : zorg ervoor dat je controleposten gezien worden en op tijd open zijn. Bijna thuis kruis ik Mieke in de auto met de kinderen op weg naar haar ouders. Geen tijd meer om me te verkleden, met de moto naar Oma&Opa om die biefstuk binnen te werken.
Maandag heb ik op het werk Peter gezien, die dezelfde rit gedaan heeft zondagmorgen in een stralende zon. Je kan niet alles hebben ...
Ik heb zondag voor de verandering eens niet afgesproken met buurman Mario, maar wel met een andere Mario. Ik ken zijn achternaam niet, maar weet wel dat hij lid is van MTC Doeveren en op het forum gekend staat als 'Neio'. We hebben elkaar eerst ontmoet op de manoeuvres in Brugge, april van dit jaar. Daarna nog 1 keer op de eerste mei. Plaats van afspraak is Wervik voor het Gaperstreffen van The Blue Skulls. De Speiestraat zegt me niet direct iets, maar wanneer ik in de buurt kom weet ik het weer : hier heb ik een paar maanden geleden ferm gezocht om de start van het tabakstreffen te vinden. Inmiddels weet ik hoe het hier werkt en moet ik me niet meer kwaad maken in die GPS die me tracht enkelrichtingstraatjes in te sturen. Mario is er al en begroet me uitbundig. Hij heeft zich al ingeschreven, ik doe rap hetzelfde en we zijn weg. Het zonnetje schijnt, we moeten ervan profiteren. Hier is alles rechttoe rechtaan : niks te GPS-en. Pijlkens volgen zoals in de goeien ouwen tijd ( die ik per moto niet heb meegemaakt ). Gelukkig is de pijlenzetter van dienst iemand die het vroeger nog al gedaan heeft : alles staat keurig aangeduid, goed op tijd op de rappe stukken zodat we tijd hebben om af te remmen daar waar nodig. De rit voert ons door het Heuvelland en Noord-Frankrijk. De eerste stop is de Irish Pub in Loker. Een paar maanden geleden heb ik hier met andere Mario en fast Roger versteven van de kou warme soep zitten slurpen. Nu schijnt het zonnetje en zitten we op het terras. Na een paar minuten komt Peter toe, een rappe collega van het werk en lid van Skud'n & Beev'n. De tweede stop is in Roesbruggen ( nooit van gehoord ) en de derde in het clublokaal van de Skulls. Dat laatste was de moeite waard. Het deed me wat denken aan dat van de betonstuivers, maar dan properder. Als we rond de middag terug aan het vertrekpunt zijn, blijken de Skulls daar inmiddels ook voltallig aanwezig te zijn. Sommigen nog niet nuchter of weer dronken, maar dat is een andere zaak. Buiten staan hun moto's : de obligate Harleys met apenhanger-stuur, maar hier en daar ook onherkenbare dingen die zo uit een Mad Max film lijken te komen en die hier en daar met plakband aan elkaar hangen. 't Was een fijne voormiddag. Mario en ik nemen afscheid ; we rijden nog wel eens samen.
Zoals gezegd, maandagavond band laten repareren. Mieke volleybalt met Divo 1 tegen Divo 2 om 20 uur. Ik zou nog graag iets van de match zien dus vertrek op tijd. Ik weet niet waar Joeri woont, maar we hebben een afspraak aan een oude champignon-kwekerij in Sint Eloois Winkel. Ik ben er een beetje voor 20 uur, Joeri 5 minuten later. Wanneer hij de garagepoort opent kan ik mijn ogen niet geloven : een echte garage met alles wat een mens nodig heeft om aan moto's te sleutelen. Op 15 minuten is de klus geklaard. Ik heb mijn ogen goed de kost gegeven en weet nu ook hoe zo'n tapje te steken. Ik vertrek rechtstreeks naar Ingelmunster om nog zoveel mogelijk van de match te zien. Rond 20u30 ben ik daar, voldoende om de helft van de 2° set en de volledige laatste mee te maken. Achteraf in de kantine en Billiard Palace is het water, cola en soep ipv. bier bier en bier.
Die avond heeft Stef van Doeveren een post op het forum van de site gezet waarop duidelijk uitgelegd wordt hoe je zelf een band kan herstellen. Hier is het filmpje, kan misschien nog handig zijn.
