Sinds april 2012 ben ik ( eindelijk ) de fiere bezitter van een moto. Mijne moto, mijnen Bandit, mijne Soes. Op deze blog hou ik bij wat er zoal mee doe : georganiseerde ritten, met vrienden wat toeren, ... Niks voor jou ? No problem, er zijn andere blogs genoeg.
Over mijzelf
Ik ben Bart M
Ik ben een man en woon in Cackingeheim (Belgie) en mijn beroep is niet van belang.
Ik ben geboren op 14/05/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijne moto, wat fietsen, familie & vrienden, skien..
Zondag wordt een drukke dag. In de voormiddag wil ik het tabakstreffen in Wervik rijden, een organisatie van AMSC Leieland Wervik. Deze namiddag wandelen Mieke en ik een sneukeltocht van DIVO. Tussendoor moet er gegeten worden.
De wekker staat op 6u45, stillekes bed uit en douche nemen, koffie zetten en tafel dekken voor diegenen die na mij gaan opstaan ( = iedereen ), Soes uit zijn hok halen, nog eens rap gaan tanken ( er staan veel kilometers op het menu ) en richting Wervik.
Wervik vinden is geen probleem, de inschrijving daarentegen ... De Speiestraat ligt blijkbaar in een deel van Wervik dat door een ijverige ambtenaar is omgetoverd tot een wirwar van éénrichtingsverkeer, waardoor ik 5 minuten nodig heb om de inschrijving te vinden. Soit. Inschrijven, route op GPS laten zetten en we zijn weg.
Het weer is goed en het belooft een prettige tocht te worden. De eerste 2 stukken ( tot stop 2 ) leiden me door Noord-Frankrijk en zijn prima. Mooie wegen, je kan hier en daar eens vlot doortrekken. Ergens tussen de eerste en tweede stop sluit ik me aan bij een groepje van een 5-tal zware motos die er een pittig tempo op na houden. Dit is plezant. De tweede stop hou ik maar heel kort halt en vertrek daardoor voor mijn compagnons. Ik gebruik de GPS weineig en rij op de pijltjes, tot er op een zeker moment geen pijltjes meer zijn ... Na wat rondgereden te hebben in één of ander Noordfrans stadje kijk ik toch eens op de GPS en volg hem dan maar. Hij leidt me terug van waar ik kom. Na een 5-tal kilometer zie ik de pijltjes terug en ben ik vertrokken. Temidden de velden word ik voorbij gestoken door een KTM Duke die er een hels tempo op nahoudt : driften door de bochten, wheelies, ... Na een paar minuten is hij niet meer te zien. De laatste stop is terug op Belgische bodem, in Bikschote. Daar zie ik ook mijn groepje van daarstraks terug, maar ze vertrekken als ik aankom. Na een koffietje terug vertrokken, alleen. Ongeveer 10 kilometer verder komt de KTM me opnieuw voorbij in dezelfde stijl, vlammen dat die doet ! Nog wat kilometers verde pik ik aan bij een ander groepje van 3 moto's, en samen rijden we terug tot in Wervik.
Raprap een Colaatje en naar huis. Ik ben er rond 12u30 en heb al mijn punten, Mieke is zelfs nog niet thuis. We eten samen met z'n 4-en een spaghetti en om 13u40 vertrekken Mie en ik naar de sneukeltocht. Camille zal Sibe wel naar de chiro brengen.
Als we uiteindelijk thuis landen id het 20 uur, ben ik verbrand als een kreeftje en heb ik de nodige pintjes binnen. Het is goed geweest, tijd om in de zetel te zakken.
Zondag 21 april. Betonstuivers in Wingene of Kickstart in Handzame. Ik wil vandaag niet te laat thuis zijn dus worden het de Betonstuivers. Handzame is 230 kilometers en dat krijg ik er in een voormiddag nooit door. Wegens nogal druk schrijf ik deze blog 2 weken en 3 treffens later. Veel detail is er niet blijven hangen. Mario heeft zaterdag gereden, dus ik alleen op zondag. Het weer was mooi, de rit OK, het clublokaal van de stuivers zoals je dat soms in oude films ziet : Harley Shakinston in het lokaal, camouflagenetten tegen plafond en muren, sigarettenrook, donker, harde ruige muziek.
Dit jaar heb ik nog geen enkel startprobleem gehad. Soes hangt constant aan de druppellader en start vlotjes. Soms niet van de eerste keer, maar hij start wel. De eerste keer dit jaar was in februari, hij had toen 3 maanden stilgestaan en het was -4 of -5 graden in het tuinhuis.
Hiermee is het startprobleem wat mij betreft definitief afgesloten en ik kom er niet meer op terug : er is waarschijnlijk nooit een probleem geweest, ik startte hem gewoon fout.
Maandag 08/04 verlof en de zon schijnt nog altijd. Soes afgespoten en wat gekuist, die rit van 350 kilometer van gisteren heeft toch het nodige vuil achter gelaten. Daarna idem voor auto, maar dan de binnen- én buitenkant. Auto was zeker 6 maanden geleden dus zeker dringend nodig. Ik heb een hekel aan het kuisen van moto en auto, maar ben achteraf toch telkens tevreden met het resultaat.
's Avonds even naar de weersverwachtingen gekeken : heel de week regen. Heb mijn auto dus voor niks gewassen.
The Dopolo's of verkenning treffen MTC Doeveren 01/05 ?
Zondag 07/04 is een moeilijke dag : er is keuze tussen de eerste rit van MTC the Dopolo's en een verkenningsrit van 'het' treffen op 01/05. Ik heb van Mieke de toestemming gekregen om de ganse dag weg te blijven. Wel zou ik moeten trachten om 15 uur in DVK Egem te zijn omdat ons Camille dan voetbalt met de beloften. De weersvoorspellingen voor zondag zijn heel goed en ik zal de rit op 01/05 niet kunnen rijden omdat ik me als vrijwilliger heb opgegeven om te helpen bij de organizatie, dus ik ga voor de verkenningsrit van 280 km.
Vroeg uit de veren, om 8 uur zit ik al op de Soes. Het is nog heel koud en mistig, maar de voorspellingen zijn goed ! Wanneer ik de mist van mijn vizier veeg merk ik dat die 'mist' eigenlijk een soort sneeuw is. Ideaal weer om te bollen : niet alleen zie ik geen 100 meter maar bovendien zou het nog wel eens goed glad kunnen zijn. Ik neem de afrit in Torhout dan ook stapvoets.
Om 8u45 ben ik in Den Oever in Koekelare. Ik had gedacht hier bijna alleen te zijn, maar niets is minder waar. Als we om 9 uur vertrekken zijn we met 11 motos waarvan 4 duo-rijders. Jeroen rijdt op kop, Koen sluit de rij. Daartussen hebben we min of meer vaste plaatsen en er wordt niet voorbijgestoken. Het eerste uur / uur en een half is het nog mistig en koud, maar tussen 10 en 11 komt de zon er finaal door en zal ze ons de rest van de dag niet meer verlaten.
Een samenvatting geven van een rit van 280 kilometer zonder dat je regelmatig even stopt om iets op te schrijven is waanzin, ik ga het dus niet proberen. Onthou dat we een 4 ( of 5 ? )-tal keer gestopt zijn, we verder naar mijn mening stevig hebben doorgereden, dat het een PRACHTIG parcours is dat grotendeels door Noord-Frankrijk loopt, dat 1 persoon een ongelukje heeft gehad dat zich gelukkig heeft beperkt tot materiële schade en dat ik 2 uur later dan gepland thuis was en dus geen voetbal meer gezien heb.
Aan het einde van de dag had ik net geen 350 kilometer op de teller staan, het was een blij weerzien met mijn zetel !!!
Op maandag 31.03 zijn we met Doeveren op manoeuvres geweest. Een ganse dag rondbollen op een privé-circuitje, eigendom van VOC Willemyns ( zie foto in bijlage ), in de buurt van Brugge. Om te beginnen werden we in 2 groepen ingedeeld, ik heb me maar rap bij de 'basis' gezet. Verder kregen we ( basis en gevorderden ) de rest van de dag dezelfde oefeningen, alleen lag het niveau bij de éne groep wat hoger dan bij de andere... Eerste oefening : manoeuvreren. Eigenlijk kwam het neer op moto-beheersing bij lage snelheid. Een afstand tussen twee paaltjes, ik schat niet meer dan een meter of 7, afleggen in minimum 12 seconden, langer mag natuurlijk ook. Dan een slalom waarbij de 5 paaltjes uit de as staan, waardoor er heel scherp gedraaid moet worden. Vervolgens een paar cirkels rijden binnen een bepaalde diameter. Dan een 'gewone' slalom van een paaltje of 8, waarbij de afstand tussen de paaltjes varieert, dan nog eens langzaam tussen 2 paaltjes op ongeveer 7 meter van elkaar en vervolgens nog een slalom-parcourtje. Na 45 minuten is er koffie. Tweede oefening : in een treintje achter Jeroen het parcours afrijden in tegenwijzerzin. Elke ronde laat diegene die achter Jeroen rijdt zich afzakken naar de laatste plaats, zodat iedereen eens achter hem kan gaan. Het parcours is redelijk bochtig, bevat een rondpunt en een nijdig bergje. Best wel leuk. Als iedereen een achter het opperhoofd gereden heeft mogen we vrij rondbollen, ieder aan zijn tempo. Voorsteken mag omwille van de veiligheid alleen op het rechte stuk. Na 45 minuten : koffie. Derde oefening : noodstop. De instructeur legt ons uit hoe we een noodstop moeten maken. Na de theorie komt de praktijk. Om beurt moeten we minimum 45km./uur halen en dan aan een afgesproken punt remmen. Frederick, de instructeur, kijkt toe en geeft individueel aanwijzingen. Na 45 minuten : weer koffie. Vierde oefening : idem aan de tweede, maar dan in wijzerzin. Jammer dat Dieter bij zijn eerste oefening ( gevorderden : parcours in tegenwijzerzin ) al van de weg gaat en daarna met de nodige schade terug richting Aalter moet keren. Tussendoor, tijdens de koffiepauzes, toont Frederick ons zijn kunstjes : het hele parcours met gespreide armen als een Christus-op-de-moto, zitten op de benzinetank, ... Aan het einde van de dag had ik, en niet ik alleen, toch wel het gevoel dat we heel wat bijgeleerd hadden. Dit is zeker voor herhaling vatbaar.
