Sinds april 2012 ben ik ( eindelijk ) de fiere bezitter van een moto. Mijne moto, mijnen Bandit, mijne Soes. Op deze blog hou ik bij wat er zoal mee doe : georganiseerde ritten, met vrienden wat toeren, ... Niks voor jou ? No problem, er zijn andere blogs genoeg.
Over mijzelf
Ik ben Bart M
Ik ben een man en woon in Cackingeheim (Belgie) en mijn beroep is niet van belang.
Ik ben geboren op 14/05/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijne moto, wat fietsen, familie & vrienden, skien..
Wat me is bijgebleven van de eerste keer dat ik leden van MTC Drago zag, is dat ze allemaal een groot rond embleem van hun club op hun rug hebben staan, met daarbij hun roepnaam. Die naam kan vanalles zijn, maar ééntje is me bijgebleven : vettigen. Ik heb vettigen inmiddels al een paar keer gezien op treffens en herken hem nu al van ver.
Zondagmorgen had ik met Frank afgesproken in de Bellevue-school in Izegem voor de rondrit van MTC Drago. Raad maar wie aan de inkom van het inschrijvingslokaal stond. Juist, ja. Vettigen. Terwijl Frank en ik een klapken stonden te doen zag ik 4 Doeveren-mannen toekomen : Stefaan, Kurt, Witn en nog één die ik ken van zien maar niet van naam. Koffietje gedronken, ingeschreven en de baan op. Tegen 9u15 zaten we op de moto. De Doeveren-mannen zitten nog binnen.
Zaterdag was het de ganse dag mooi weer geweest, vandaag een tikkeltje minder. Grijs en bewolkt, nu en dan een spatje regen ( maar echt niet veel ). Het eerste stuk is rijden zoals ik dat niet graag doe : stoppen , vertrekken, stoppen, straat in, straat uit. Leuk is dit niet. Onderweg passeren we langs het huis van Rik ( ik herken zijn auto ), een collega van me, op De Mol.
Rond een uur of 10 komen we aan in de eerste stop : Dottenijs. Ik was daar nog nooit geweest. Een mooi, ruim café met een heel vriendelijke dame die de bediening deed. Het was alsof van hier af iemand anders de rit had gemaakt : veel minder draaien en keren, veel meer de kronkelende baantjes volgen in plaats van steeds van straat te veranderen, nu en dan eens een stuk van een kilometer of 2 waar je eens goed kan gassen.
Tweede stop : Ostiches. Een heel charmant dorpje met een mooi pleintje naast de kerk. Vandaag stoppen hier niet alleen de mannen die de ronde van Drago rijden maar ook een old-timers rit. Het pleintje staat dan ook goed vol met oude autos en nieuwe motos. Veel ken ik er niet van, maar ik herken toch Citroën traction avants, een paar MGs en Spitfires, een oude 2 PK, een oude Meredes, een Peugeot 404.Mooi om zien. Aan de toog raak ik kort in gesprek met een oude man die me op het hart drukt toch geen bier te drinken. Doe ik ook niet : een Cola voor Frank en een koffie voor mezelf. Tegen dat we vertrekken is het 11u30.
Laatste stop is Oudenaarde ongeveer een uur later. Inmiddels is de regen verdwenen en komt de zon er een beetje door. We genieten van onze laatste halte op een terrasje en doen nog een jlapke. Heerlijk is dit.
In het laatste stuk mis ik ergens ter hoogte van Zulte een pijltje. Inmiddels is het al dik na 13 uur en besluiten we recta naar huis te rijden zonder de pijltjes te volgen, Sibe moet om 14u30 naar de Chiro en ik weet dat Mieke graag samen 'en famille' eet. In Meulebeke scheiden onze wegen : Frank gaat naar Ingelmunster en ik naar Izegem om mijn controleblad af te geven.
Tegen dat ik thuis ben is het bijna 14 uur en is het eten bijna klaar ( had een SMS naar Mieke gestuurd vanop de aankomst ).
Wat doen we verdere deze namiddag ? Geen Chiro, die was uitzonderlijk om 13 ipv. 14u30 en dat wisten we niet ...
In alle geval niet veel. Camille moet nog studeren en Mieke, Sibe en ik fietsen naar de Patersmarkt. We lopen daar een uur of 2 rond, Sibe en Mieke kloppen wat geld uit mijn zakken om iets te kopen, we babbelen met mensen die we al lang niet meer gezien hebben en daar ook rondlopen. Tegen 18 uur zijn we thuis.
Bandietje afspoelen en stallen. Aperitiefje op het terras in de ondergaande zon.
TV , eten, TV en bedje in. Morgen maandag, dus werken.
Maandag 20.05 is het d Pompeschitters-rit. Omdat ik min of meer samen met Mario wilde rijden en die vroeg moest thuis zijn, ben ik om 6u30 uit bed gestapt. De straat ligt er nat bij maar het regent niet. Om 7u15 sta ik buiten klaar om te vertrekken onder een grijze hemel. Mario is net voortgereden, hij moet nog tanken. Helm op, handschoentjes aan, nog even langs DAT om vol te gieten en dan op weg naar Geluwe. Na heel wat zoeken, de vertrekplaats is echt niet gemakkelijk te vinden, vind ik Mario en Roger aan de inschrijving rond 8 uur. Het is duidelijk dat dit een natte rit gaat worden, ik laat duidelijk verstaan dat ze alleen mogen vertrekken, ik ga geen risico nemen met dat nat weer. Mario en Roger 'zetten aan', ik volg een minuutje later. Het eerste stuk, tot in Loker, leidt ons langs kleine weggetjes die de boeren duidelijk vergeten zijn proper te maken. Op sommige plaatsen is het echt glibberen en schuiven over modderige smalle baantjes. Bovendien regent het bij momenten flink. De eerste halte is in café ik ben de naam vergeten in Loker aan de kerk. Een Irish pub. Mario en Roger zitten een warme soep te drinken, ik schuif bij. We doen samen ons beklag over die vuile boeren die de wegen herscheppen in levensgevaarlijke glijbanen. De soep is lekker en warm. Het tweede stuk brengt ons door het noorden van Frankrijk, de banen liggen daar een beetje beter maar het regent nog altijd. Onderweg verlies ik twee keer de weg wegens pijltje gemist, maar telkens vind ik ze terug. De tweede stop is in Poelvoorde. Aan de 'stempel'-tafel zitten 3 jonge deernes die duidelijk blij zijn om eindelijk eens iemand te zien. Het feit dat ik met een Soes rij vinden ze schitterend, het zijn alle 3 Gladius-dames. Een koffie om een beetje op te warmen doet me deugd, ik begin doornat en stinkend vuil te worden en Bandit ziet er uit alsof hij net een modderbad heeft gehad. Tijdens ons gesprekje blijkt dat Roger en Mario daar al een tijdje geleden zijn gepasseerd en niets hebben gedronken. Het laatste stukje is snel afgehaspeld, nog een 15-tal kilometer en de rit is gedaan. Jammer van het weer en de boeren. Onder een zonnetje en met propere wegen was dit zeker een heel aangenaam ritje ( 140 km ) geweest.
Rond de middag ben ik thuis, Mieke is al met het eten bezig.
In de vroege namiddag maak ik van een opklaring gebruik om Bandit rap af te spuiten, te drogen en te stallen. Ik ben nog geen 5 minuten klaar of de hemelsluizen gaan terug open. Mijn pak, en vooral mijn broek, hebben dezelfde aardekleur als Bandit. Beschermlappen er uit, binnenbekleding er uit en de wasmachine in. Binnen een uur is al het slijk vergeten.
Zo heb ik toch nog een ritje gedaan dit weekend, zij het dan in de gietende regen in plaats van onder een lentezonnetje.
Hier had ik weken naar uitgekeken. Iedereen beveelt deze rit aan. Bovendien is Vrijbos met een grote delegatie naar het Doeveren-treffen gekomen op 1 mei, dus een kleine tegenprestatie kon zeker geen kwaad. Zaterdagnamiddag kan ik niet rijden wegens familiale verplichtingen, zondag worden we om 13 uur bij Fred in Gent verwacht. Ik weet niet wat er in mijn hoofd gespeeld heeft, maar ik ben vrijdagavond gaan slapen in de overtuiging dat het zaterdag de ganse dag ging regenen. Geen wekker gezet, dus. Even wakker geworden om 7u50 toen Mario het gas opendraaide om naar Houthulst te vertrekken. Rond een uur of 9 opgestaan, naar buiten gekeken en de zon gezien. No problem, straks regent het toch ... De hele zaterdag is het mooi weer geweest, ik heb de hele tijd op regen zitten wachten ( die er in mijn hoofd ook ging vallen ) en die nooit gekomen is. Zo kwaad op mezelf zaterdagavond. Zondag had men vanaf de late voormiddag regen voorspeld, ik heb dus geen poging ondernomen om te rijden. Toen we rond de middag naar Gent vertrokken scheen de zon en dat heeft ze in Gent bijna de ganse dag gedaan. Ik had, als ik vroeg was opgestaan, zondagmorgen vrijbos kunnen rijden. Niet gedaan, weer kwaad op mezelf.
Mijn Mie spreekt altijd van Miènde, maar eigenlijk feitelijk moet het Menen zijn. Is van geen belang. Menen is de plaats waar de Ronde van West-Vlaanderen start, georganiseerd door KMAC Menen op donderdag 9 mei. Op het forum van MTC Doeveren lees ik dat er wel heel wat van mijn mede-clubleden gaan rijden. Vriend en buurman Mario ook, maar met iemand anders. Donderdagmorgen vroeg opgestaan, het gebruikelijke eten douchen tanken en dan naar Menen. De inschrijving is in de stadsbibliotheek, dat is eens wat anders dan de gebruikelijke clublokalen of parochiezalen. Daar zie ik Kurt, ook een Doeveren-man. We schudden handjes en ik vertrek. Op het moment dat ik de wil gaan zie ik Mario en zijnen copain. Nog een babbeltje en ik vertrek echt. Na een 20-tal kilometertjes bollen, hoofdzakelijk door Noord-Frankrijk, haal ik Kurt en zijn mederijders in. Even later komen Mario en compagnie ons voorbijgescheurd. Nog even later lost één van de drie voor mij de rol, ik pik aan bij Kurt en zijne maat op een zwarte Kawa. De eerste stop is na 40 kilometer ergens in Noord-Frankrijk. Kurt's maat blijkt Peter te heden en is ook lid van Doeveren. We drinken samen iets, doen een klapke met Mario en zijn weer weg. Dit is motor-rijden zoals het zou moeten zijn. Een ronduit SCHITTERENDE rit ( iedereen die ik erna over spreek is het daarmee eens ), de zon en een stevig tempo zonder risico's te moeten nemen. Onderweg worden we weer voorbijgescheurd door Mario + friend. Tweede stop is Wijtschate. Op het marktplein zijn ze iets aan het opblazen en op het moment dat wij daar zitten te genieten van het zonneke, ergens rond 10 uur, begint de jeugd toe te stromen. Een koffietje en weer verder. Derde stop is Ieper. Hier drinken we niets. Juist afstempelen en verder, Kurt moet op tijd thuis zijn. Het laatste stuk worden we weer eens voorbijgezoefd door Mario, maar dat worden we inmiddels gewend. Rond 12 uur zit de rit er op, we hebben 160 kilometer afgehaspeld in 3 1/2 uur, zonder ons te forceren. Het was één van de mooiste ritten die ik gedaan heb. Rustige wegen, en toch kunnen doorrijden wegens niet constant 'straat in straat uit'. Mario, zijne maat en ik rijden samen naar huis. Op de oprit van de E403 zie ik waarom MArio goed met die kerel overeenkomt : op de oprit aan 120 km/uur trekt hij een wheelie van enkele 100-den meters. Sensatie verzekerd, zeker voor de automobilisten op de autostrade. Nu zal het eventjes rustig worden, vrees ik. Zondag is Moederdag dus blijven we thuis. Volgende zondag bezoek aan Fred & Pascale. Dat weekend is het wel de Vrijbos-rit die ik graag zou doen, maar dat wordt moeilijk. Tenzij ik zaterdag zou rijden ipv zondag ... Hier valt nog iets te onderhandelen.
Zondag 05 mei heb ik de keuze tussen het Fleterna-treffen in West-Vleteren ( 160 km bepijld ) en de Ronde Bandenrit in Roeselare ( 200 km en ook bepijld ). Omdat Camille vandaag weer een toernooi speelt en ik dat van de eerste mei al gemist heb, ga ik voor Roeselare omdat dat vlak bij de deur is. Als ik rond 8 uur kan vertrekken zou ik tussen 12 en 13 uur moeten kunnen afronden, wat me nog een paar uur geeft om naar het toernooi in Harelbeke te gaan kijken. Op hun site wordt de rit als volgt omschreven : Bepijlde rit van 200 kilometer met rotondes, op- en afritten, vlak asfalt en véél bochten. Het resultaat: een ronde band! Dat klinkt goed. Zoals gepland ben ik rond 8 uur aan de startplaats, schrijf me in en ben weg. Er zijn 2 stops voorzien : één in Waregem en één in Kanegem. De eerste 60 kilometer tussen Roeselare en Waregem had misschien beter 'Goede remmen'-rit geheten. Veel kans om ronde banden te krijgen was er in alle geval niet. Het gaat constant straatje in straatje uit en als er als eens door de velden gereden wordt dan zijn de weggetjes zo klein dat er in elke bocht ofwel zand ofwel kiezelsteentjes liggen. Het cafeetje waar de stop georganisserd wordt, is er één van over 50 jaar. Een klein ding op een vergeten hoek een stuk buiten het centrum van Waregem. Ondanks het geldende rookverbod wordt er deftig op los gepaft door de aanwezige kaarters en biljarters. Het stuk van Waregem naar Kanegem is een replica van het eerste : zoveel kleine straatjes en bochtjes dat het op de duur niet meer leuk is. Onderweg haal ik een groepje van een 3-tal motards in die net langzamer rijden dan ik. Ik sluit achteraan aan. Voor mij is dit ferm gemakkelijk : ik moet niet meer naar de pijltjes kijken en de rijder met lange paardenstaart voor mij duidt elke fietser, wandelaar, wielertoeristenbende of auto heel duidelijk aan. Dit is rijden in een luie zetel. De stop in Kanegem is prima. Een proper cafeetje aan de voet van de kerk, stoeltjes en tafeltjes buiten en veel parkeerplaats voor de tweewielers. Het laatste stuk doe ik in het gezelschap van één van het groepje, een 50-er met een knalrode Pan. Ergens onderweg slaat hij een verkeerd straatje in, ik rij door en zie hem niet meer terug. Het laatste stuk is beter. Hier en daar wordt er al eens een deftige weg genomen waardoor en toch een beetje kan gereden worden. Wanneer ik aan de stopplaats aankom zie ik de rode Pan net vertrekken. Waarschijnlijk heeft hij het laatste stukje een kortere weg genomen. Voilà, 't is 13 uur en ik kan naar Harelbeke. De meisjes daar doen hun best maar kunnen hun stunt ( eerste plaats ) van 1 mei niet herhalen. Ze eindigen 4° op een totaal van 8 deelnemende ploegen : twee wedstrijden gewonnen en 2 verloren. Niet slecht als je bedenkt dat ze de eerste match met 8 waren ( tegen 11 ) en de volgende 4 met 9 ( opnieuw tegen 11 ). De baan terug naar huis vanuit HArelbeke heb ik een passagier : Camille zit achterop en aan het getik op mijn schouder te oordelen vindt ze het prima : hoe sneller hoe beter.
Eén mei is traditioneel het Doeverentreffen. Vorig jaar 672 deelnemers, en dit jaar willen we beter doen. De laatste 2 dagen hebben Mario en ik het weer aandachtig in de gaten gehouden, eieren naar de Arme Klaren gedragen, veel gehoopt en er heel veel over gebabbeld. Het heeft geholpen, wanneer ik om 6 uur opsta is er geen wolkje aan de lucht. Om 6u30 pik ik Mario met de auto op en om 7 uur zijn we in ons clublokaal Den Oever in Koekelare. Er loopt al heel wat volk rond, de tafels voor de inschrijvingen staan klaar, sommigen zijn al vertrokken richting controleposten. Mario, Patje en ik trekken onze fluo-hesjes aan, zetten hier en daar wat nadars klaar om ingangen vrij te houden, nemen ons verkeersbordje C3 en gaan buiten staan wachten op de eerste rijders. Wij moeten er voor zorgen dat iedereen een plaatsje krijgt, dat er niemand voor de garagepoorten staat en dat alles op straat zo ordelijk mogelijk verloopt. Alhoewel de rit officieel pas start om 8 uur, zijn de eersten daar al om 7u30 en 10 minuten later zijn ze al weg. Het weer is prachtig en de mensen stromen toe. Tussen 9 en 10 is er in de ganse straat, die over een lengte van ongeveer 100 meter aan beide kanten verkeersvrij was gemaakt, geen enkel plaatsje meer vrij. Vanaf 10 mindert het een beetje. de laatste inschrijver komt om 13u30 toe. Even na 11 is de eerste al terug. Een man met paardenstaart op ( ik denk ) een Triumph Triple R. Die moet gevlogen hebben om die 185 kilometer in 2 à 3 uur te doen. Een beetje na 11 is het paniek omdat de 750 gedrukte inschrijvingsformulieren op zijn. Iemand gaat er snel nog thuis wat bijdrukken. Ik zou de dag met veel superlatieven kunnen beschrijven, maar ga dat niet doen. Volgens de laatste berichten hadden we de ganse dag zon, 888 deelnemers, heel wat mensen die ons spontaan kwamen zeggen dat de beide ritten ( 185 en 285 kilometer ) prachtig waren, een volle tuin + terras, veel verkochte drankjes, braadworsten en frieten. Rond 18 uur had men mij buiten niet meer nodig, ik ben bekaf. Nog rap een pintje besteld aan de bar, nog even nagekaart met een paar clubleden die al terug waren ( oa. zij die de eerste stop bemanden ) en dan naar huis. Eén minpuntje, maar dat heeft niks met de rit te maken. Camille en de andere meisjes van de DU16 ( kadetten ) van DVK Egem hebben diezelfde dag het voetbaltoernooi van Kortrijk gewonnen. Ik ga al jaren mee naar toernooien en nooit hadden ze er 1 gewonnen. Nu, de eerste keer dat ik er niet bij ben, eindigen ze op de eerste plaats na een winst in de finale tegen Harelbeke met 3-2. Proficiat ladies !!!
Maandag 20.05 is het d Pompeschitters-rit. Omdat ik min of meer samen met Mario wilde rijden en die vroeg moest thuis zijn, ben ik om 6u30 uit bed gestapt. De straat ligt er nat bij maar het regent niet.
