Sinds april 2012 ben ik ( eindelijk ) de fiere bezitter van een moto. Mijne moto, mijnen Bandit, mijne Soes. Op deze blog hou ik bij wat er zoal mee doe : georganiseerde ritten, met vrienden wat toeren, ... Niks voor jou ? No problem, er zijn andere blogs genoeg.
Over mijzelf
Ik ben Bart M
Ik ben een man en woon in Cackingeheim (Belgie) en mijn beroep is niet van belang.
Ik ben geboren op 14/05/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijne moto, wat fietsen, familie & vrienden, skien..
Ik weet dat de chronologie van mijn laatste blogs niet klopt, maar ik heb het een beetje moeilijk voor 't moment. Problemen, weet je wel.
Vandaag heb ik het Gaperstreffen van de Blues Skulls gedaan met vertrek in Wervik, zoals gewoonlijk. Tussen de autostrade en Wervik ligt er een flitspaal plat, achteruit, en verbrand. Waarschijnlijk heeft iemand zich hier heel kwaad gemaakt en hem met een camion achterwaarts tegen de grond gereden en daarna in de fik gestoken.
Eigenlijk is dit een 3-daags evenement, zondag is de laatste dag, en dat is er aan te zien. De hall waar je je moet inschrijven ruikt naar het verschraald bier en de grond plakt aan je voeten, wat ook wel iets met het bier van de avond ervoor zal te maken hebben. Hier en daar hangt er nog een Skull rond die zijn bed niet gezien heeft, bierbekertje in de hand en zijn best aan het doen om door en niet tegen een deur te lopen. De muziek staat luid. Zo rap mogelijk wegwezen is de boodschap.
Wat de rit zelf betreft : het eerste stuk is echt van kerktoren naar kerktoren rijden. Na de eerste stop gaat het beter en kan er nu en dan al eens gereden worden. Op die eerste stop in Passendale kom ik de Wit'n, Kurt en zijn vrouw tegen. Ik vertrek een minuutje of zo na hen en na een kwartier rijden we samen, ik als laatste zoals ik het liefst heb. Onderweg worden we voorbij gestoken door een groepje semi-hardrijders. Aan de tweede stop in Stavele herken ik hen : één van de kerels is diegene die Mario twee weken geleden bijna van de weg gekegeld heeft. De derde stop is eigenlijk geen stop te noemen. Even halt houden in het clublokaal van de Skulls op 3 km. van het eindpunt ; dat is zuiver om hun kas te spijzen. Buiten herken ik iemand die ik vorige week ook al eens gezien heb : een 60-er met witte baard, getatoeerde kale schedel en John Lennon bril. Hij regelt het verkeer voor het lokaal.
Terug aan het vertrekpunt maken we de balans op : 12 flitspalen op een stuk van 148 kilometer, dat moet je kunnen ! Volgens Kurt en Wit'n werd de rit gemaakt op papier, zonder ze ooit te rijden. Zou best kunnen, anders mijdt je toch die flitspalen. De vloer plakt wat minder, gekuist of opgedroogd, en de Skulls die er rondlopen zien er al wat beter uit. Nog een cocaatje en dan naar huis.
BBQ.
Camille is fantastisch (moest ik van haar zeggen).
Dit lang weekend, 1 juni, met vrienden naar Molenheide in Helchteren Houthalen. De vrienden en mijn madam en de kleinste met de auto, ik met de moto, Camille (de grootste) gaat niet mee. Doordat we alle 3 apart rijden heb ik een beetje vrijheid. GPS ingesteld op snelste route, maar zonder autostrades. Tot een stukje voorbij Brussen gaat alles goed.
Dan.
Ergens in de buurt van Haacht, de N..., een stuk weg dat je kilometers en kilometers kaarsrecht voor je uit zit lopen. Maximumsnelheid 70. Het weer is goed, de zon schijnt, je bent op weg naar een vakantiepark met 4 dagen niks doen in het verschiet, je bent verstrooid. Opeens zie ik een flitspaal naast me. Ik rem nog wel een beetje, maar zie toch de flits in mijn spiegel. Dit gaat me geld kosten, volgens mij doe ik iets tussen de 110 en de 120.
De rest van het verblijf was prima, dank je wel. Veel gegeten, hele frigo's bier leeggedronken, naar Bokrijk geweest, blotevoetenpad in Zutendaal gedaan, gezwommen en van glijbanen naar beneden gekomen.
Het weer was fantastisch, het gezelschap prima, maar het idee aan die flits heeft het toch wel wat verknald.
De meimaand van 2014 zal voor mij niet echt een maand zijn waarop ik veel gereden heb, vrees ik.
Alle zondagen zitten zodanig vol dat er gewoon geen tijd is om mijnen Soes buiten te halen. En zaterdag gaat echt niet : rond de middag (= 12 uur !!!) moet ik bij Mieke's ouders zijn om te eten.
01.06 : MTE Klerken : no : weg op lang weekend naar Limburg.
Wanhopig wordt een mens hiervan.
Gelukkig heb ik me 's avonds een paar keer moeten verplaatsen en was het weer droog ; wat rondtoeren langs de kleine weggetjes in plaats van de snelste weg te pakken kan ook heel plezant zijn.
En om mezelf wat moet te geven : ik heb op 'Treffens' gezien dat er in de loop van de maand enkele avondritten zijn op vrijdagavond, misschien kan ik er daar eentje meepikken als ze in de buurt gereden worden.
Op 1 mei heb ik niet kunnen bollen wegens Doeverentreffen. 's Morgens om 6u30 met Mario en Dieter naar Moere vertrokken. Om 7u30 van Moere naar Haringe (laatste stop) om alles klaar te zetten en te wachten op de eerste motards. Van 10u30 tot 17u30 met een salamietje staan zwaaien (eerst in een stralende zon en op het einde dag in de gutsende regen) om de motorrijders wat ordelijk op de parking te krijgen, daarna De Levaard opgekuist en terug naar Moere. Tijd voor een pintje (meer dan 1) en een avondmaal met de andere clubleden, dan met Evy (aan het stuur), Mario, Romy en Laure naar huis. Dankzij de inspanningen van het promo-team (spandoeken, affiches, flyers, mailings, mond aan mond reklame) en de goeie reputatie die ons treffen doorheen de jaren heeft opgebouwd konden we 623 inschrijvingen noteren. Als je weet dat men al de hele week slecht weer voorspelde voor 1 mei en dat het ook daadwerkelijk flink geregend heeft, dan is dat een zeer goed resultaat. Wij, de Doeverenmannen, zijn er in alle geval content mee.
Vorig jaar was 1 mei een schitterende dag ( bekijk de foto's maar op de site) en hadden we 200 inschrijvingen meer.
Volgend jaar ga ik eens proberen Patrick De Smet van Motoren & Toerisme en De Motorsite naar Doeveren te krijgen op 1 mei voor hun rubriek 'Clubblad'. Dat zou schitterend zijn, een betere reklame kan men zich niet inbeelden.
Efkens rap naar Pruvoost in Izegem gereden om een tapje te laten steken in die achterband. Na 5 minuten was dat gepiept : nagel er uit getrokken, gat wat vergroot, tapje warm gemaakt en met lijm bestreken, tapje door band gestoken, de rest afgesneden, wat druk bijgestoken en klaar is Kees. Toen ik wilde betalen ben ik Siska en Nico tegengekomen. Siska zit met mij in het oudercomité van Camille's school. Ze hadden voor de 16° verjaardag van hun oudste zoon een motor gekocht en kwamen hem net ophalen.
Paasmandag en de zon schijnt. Rap het tuinhuis in om de bandendruk te controleren. Volgens mij is die nog niks of bijna niks gelost, ik kan dus rijden ! Om 9 uur ben ik in Oostende en na wat zoeken vind ik het clublokaal van MTVO. Een duister lokaaltje met wat mannen aan de toog die klappen over moto-rijden en heel veel bier drinken. Een slechte combinatie als je 't mij vraagt, maar niemand vraagt me iets. Voor 6 Euro mag je starten. Geen rittenblad, geen controlepost, geen rit op GPS, geen nummer in geval van problemen, niks. 'k Vertrek dan maar. Na een 15-tal kilometers, ik ben dan ergens Oudenburg gepasseerd, ik al 2 keer mogen terugkeren omdat ik een pijl gemist heb. Dit is niet plezant, als ik zo 120 kilometer moet zoeken ... Na nog eens een 5-tal kilometer geef ik het op. Ik stel mijn GPS in op 'Naar huis' en 'Kortste route'. Zo vermijd ik autostrades en kan nog een half uurke bollen langs Vlaanderen's wegen. Om 10u30 ben ik thuis. Jammer van de zon, ze heeft voor niks geschenen vandaag. Gisteren op de Kickstart zou ze veel meer welkom geweest zijn, maar ja ... Maar er is iets dat me zorgen baart. Ik heb het de eerste keer gehoord toen in op zoek was naar het clublokaal van MTVO. Bij het vertrekken hoor ik een klappend geluid, alsof er enkele keren iets metaal op metaal geklopt wordt, of alsof mijn staander die tegen de grond klapt. Een maal wat snelheid hoor ik niks abnormaals meer. Verder rijdt Soes zoals anders. Heel vreemd. Ik hou niet van dit soort dingen. Als dit blijft duren, en dat zal wel, dan moet ik eens naar Benny bellen voor een afspraak.
Zaterdagavond het jaarlijks etentje met de volleybal. Met ongeveer 30 man in Ter Maerel in Izegem. Tot onze verbazing werden we verwelkomd en later ook bediend door Thomas, de middenste zoon van onze buren Rik en Isabelle. Hij is er maar 14, maar doet dat prima. Zowel het eten als de drank zijn dik in orde en meer dan voldoende. Rond een uur of 2 liggen we in onze nest. Zondag is het dan de Kickstart in Handzame. Mario buurman rijdt niet mee, dit zit met vrouw en kinderen in Dardennen. Op het forum blijken er wel wat anderen te rijden, en 9 uur is OK voor iedereen. Wanneer ik een beetje voor 9 uur aankom staan er al wat bekenden : Mario, nieuwe Mario en zijn vrouw, Chris en Gerta, Kurt, ene die ik niet ken, Noel en zijne vaste maat. Vijf moto's rijden de grote toer van 270 km., 3 (de 2 Mario's en ik) de kleine van 165. Het eerste stuk is gemeenschappelijk, dus rijden we samen. Chris naar gewoonte op kop en ik naar gewoonte als laatste. Naar goede gewoonte houdt Chris er een stevig tempo op na, zonder echt te vliegen. Noel en vriend houden ons tempo 20 kilometer vol en vliegen er dan van door. Nog efkens vermelden : de 'Doeverentreffen-affiche' hangt heel prominent aan de nadar die de zaal scheidt van de parkink : ge kunt er niet naast kijken. Het begin is prima : langs kleine maar vlot berijdbare wegen gaan we richting Frankrijk. Hoe dichter Frankrijk komt, hoe donkerder de lucht. Net voor de grens begint het te regenen, en het zal niet meer stoppen zolang we in het land van de Camembert rondrijden. Onderweg worden we ingehaald door een duo dat zich bij ons aansluit. Na een 60-tal kilometer worden we voorbijgestoken door een ander duo, waarvan onze 2 nieuwe gezellen gebruik maken om bij hen aan te sluiten en ons voorbij te razen. Ze hadden dat beter niet gedaan. Nog geen 10 kilometer staan ze aan de kant naast een anonieme auto van de gendarmerie en een vent met een kepie. Eerste stop na 75 kilometer : Café "La Bistade in St-Marie-Kerque. Inmiddels doen we de originele naam van MTC Doeveren eer aan ; nu zijn we echte'Sliekduvels'. De mannen die de grote rit gaan doen besluiten, wijselijk, die in te korten en er ook de korte van te maken. Ik ben altijd van mening geweest dat de Franse wegen een stuk properder waren dan de Belgische, dat is dus niet waar. De wegen zijn niet alleen heel glad, er ligt op verschillende plaatsen behoorlijk wat modder op de weg. De twee Mario's en ik vertrekken vrij snel, de drie anderen blijven nog even hangen. Het tweede stuk rijdt minder vlot dan het eerste ; meer links-rechts, minder baantjes die door het landschap kronkelen en wat beter bochtenwerk toelaten. Maar ja, niks aan te doen. De tweede stop is 10 meter over de Frans-Belgische grens is juist over de grens, in een café met de toepasselijke naam "Café à la frontière Belge". in Watou. Het derde stuk is dan weer een stuk beter dan het tweede, naar mijn mening. Pluspuntje : het weer klaart op en de laatste 40 kilometer kunnen we op droge wegen rijden. Een deel van dit stuk is hetzelfde als datgene dat ik vrijdagavond heb gereden : de abdij van Sixtus en omgeving. Rond 12u30 zijn we terug. Nog twee koffie's en dan naar huis. Thuisgekomen heb ik nog 20 minuten voor het eten klaar is ; net genoeg om Soes nog eens wat af te spuiten en sponsen. Ik ga er geen foto bij steken (later van gedacht veranderd), maar hij was vuiler dan vrijdagavond. En dan te bedenken dat er thuis geen druppeltje gevallen is. Bij het kuisen zie ik dat er een nageltje door de achterband zit. Vanavond eens checken of hij leegloopt en zo ja hoeveel. Ik zou graag morgenvroeg de paasrit in Oostende rijden, maar als de band leegloopt zal dat niet gaan. Deze namiddag gaan we naar Mieke's ouders voor taart - de Amstel Gold race - wat zwarte pieten en avondeten. En nu maar duimen dat die band heel heel heel heel traag leegloopt zodat ik morgenvroeg dat toerke van 120 km. kan doen ... Dinsdag bel ik naar Pruvoost om te vragen of hij woensdag een tapke in die band kan steken.
Als ik dit weekend 3 treffens wil rijden, dan moet ik niet te lang wachten met het één en ander op te schrijven, anders weet ik helemaal niks meer.
Voor ik op het werk vertrok, rond een uur of 17, nog even naar de buienradar gekeken. Er waren wel hier en daar wat buitjes voorzien, maar niet in West-Vlaanderen, eerder naar Oost-Vlaanderen en Brabant toe.
Rond 18 uur ben ik klaar om te vertrekken naar Poperinge voor de avondrit van AMC Hoppeland, en het begint te regenen. Niet veel, maar toch.
De ganse weg naar Poperinge (45 minuten bollen) regent het zachtjes, maar als ik in café 'De Ster' ergens tussen Watou en Poperinge aankom dan stopt het. De Ster is een volkscafé waar ze duidelijk niet veel motard gewoon zijn. Aan de inschrijving zitten 2 oudjes. Geen rittenblad, juist een drankbon, suikerwafel en een pakje papieren zakdoekjes ... Ik hang nog rap een affiche van ons Doeverentreffen uit en ga de baan op.
Na een paar kilometer haal ik een groepje van 3 in : 1 scooter en 2 choppers. Ter hoogte van de brouwerij van Sixtus gaat het verkeerd : we vinden geen pijltjes meer. Voor ons keren een aantal moto's terug. Na een 10-tal minuten zoeken en rondrijden (de rit is alleen bepijld, niet op gps) hebben we het door : ter hoogte van de brouwerij heeft een flauwe plezante het pijltje dat rechtdoor moet wijzen naar rechts gedraaid. Echt heel leuk. Ik maak van de gelegenheid gebruik om het 'tragere' groepje te verlaten en sluit aan bij een ander 6-tal : 2 Ducati's, 2 Honda's, een Triumph en een Suzuki v-strom. Dit gaat veel beter. Het regent niet meer, maar de wegen zijn wel behoorlijk nat. Ik weet dat ik in herhaling val, maar het slijk op de weg is gewoon niet te doen. Te oordelen aan het aantal mestkarren op de weg vraag ik me trouwens af of we altijd wel door slijk rijden en soms niet door iets anders ...
In Zonnebeke is er een facultatieve stop ingelast. Er zit wel niemand om iets af te stempelen, maar een tasje warme koffie doet deugd. Wanneer ik terug vertrek is mijn groepje weg, het tweede deel doe ik dus alleen. Onderweg, langs een lang recht stuk hou ik een klein wedstrijdje met een trein. Wanneer de kilomerteller 175 aangeeft ben ik er voorbij.
Als het niet was geweest voor de vuiligheid op de weg, dan zou dit een mooi ritje geweest zijn. Nu denk ik vooral aan het vuil dat aan Soes hangt.
Terug in Café De Ster doe ik in het toilet (aan de rokerstafel) een klapje met een koppel uit Eeklo. Zij hebben meer dan 100 km gedaan om hier te geraken. We vertrekken samen richting huis, maar voor ik ze laat gaan duw ik hen nog rap een flyer voor ons treffen in de hand. Je weet maar nooit.
Thuisgekomen is er niemand : Camille naar de voetbal en daarna slapen bij wat vriendinnen. Mieke aan 't aperitieven (om 22 uur !) bij Jeannique en Dirk, de ouders van Sibe's beste maatje. Ik bol dan maar naar daar, op de moto. Twee uur, twee pintjes en een pizza later ben ik thuis.
Morgen moet er gekuist worden, maar nu is het tijd om te slapen...
Ik heb eens in de kalender gekeken : Vrijdagavond avondrit AMC Hoppeland Zondag Houtlandtreffen in Torhout of Kickstart in Handzame Maandag Paasrit MTVO. Voor Mieke is dit geen probleem, vrijdagavond kan ze dan eens rustig naar wat series kijken die al veel te lang op onze digicorder staan en zondag- en maandagmorgen slaapt ze uit. Yes !
Maandag ga ik Sibe halen bij de kinderopvang. Het eerste, maar dan echt het eerste wat hij zegt is 'Gaan we dan nu met de moto rijden ?'. Wat kan ik daar op antwoorden. Thuisgekomen haal ik Soes uit het tuinhuis, doe ik de kleine een helm en handschoenen aan, hijs me in mijn vest, zet helm op, doe handschoenen aan en weg zijn we. Van thuis rijden we naar Izegem, dan naar Ingelmunster, Hulste, de rijksweg op, naar Top-interieur om bij Dats te tanken en dan terug naar huis. Al voor we in Izegem zijn tikt hij op mijn schouder : 'Auto's voorbij steken !'. Ik doe wat ik kan, maar op die kleine baantjes is dit niet altijd evident. Hier en daar kan ik er toch eentje in de pocket steken en de kleine is content. Sibe kennende wordt dit een traditie, let op mijn woorden !
Op zondag 13 april is het het Zomertreffen van Tsamp. Mario buurman heeft hem zaterdag gereden, waarvan de eerste 50 kilometer in de dikke mist. Buurman Kevin was van plan hem te doen maar is na een paar kilometers kruipen in de mist teruggekeerd.
Gisteren met de buren gaan eten in Het Traiteurke of Lot 56 en redelijk in de drank gezeten, maar toch verstandig geweest en niet té veel gedronken. Vanmorgen heb ik een afspraak om 8 uur (je leest het goed, 8 uur) in de Theresiazaal in Wevelgem. Als ik daar rond 8u10 aankom zit Baintje al op me te wachten. Mijn andere co-rijders en Doeverenmannen Mario W en de Witn zijn er nog niet. Rond 8u20 wapperen ze binnen en als we 10 minuten later willen vertrekken komt er nog een Doeveren-man binnen. Ik ken zijn gezicht, maar kan er geen naam op plakken. Soit.
Rond een uur of 9 vertrekken we dan : Witn eerst, dan Baintje, dan ikke, dan Mario en de onbekende sluit de rij. De zon komt af en toe eens piepen, het is droog en er hangt geen mist. Witn houdt er een prima tempo op na : vlot en snel, maar dan weer niet té snel. Voor mij is het perfekt zo.
De eerste stop is in de Irish Pub in Loker. Ik weet niet hoe dikwijls ik hier al gezeten heb de laatste jaren, maar het is veel. We leggen pot, drinken een koffietje om de frisse handjes wat op te warmen en zijn weer weg. Kort na Loker gaan we Frankrijk binnen. Omdat we niet graag zouden geflitst worden (de gendarmerie doet dat graag vanuit verdekt opgestelde plaatsen met een speed-gun) houden we ons redelijk aan de reglementaire snelheid. 't Is toch schoon en goed rijden in het noorden van Frankrijk !
De tweede stop is in café Geheimspoor in Beveren. Ik stap dapper het café binnen, maar dat is blijkbaar niet de bedoeling : motards moeten naast het café zijn in een soort loods. Ook goed. Baintje hangt nog een affiche voor ons treffen, we drinken nog een koffie of Cola en bollen verder.
De wegen liggen er vrij goed bij, maar kiezelsteentjes in de bochten en al dan niet opgedroogde modder zijn echt wel een probleem. Dit is de derde zondag achter elkaar dat ik dit merk.
Blijkbaar moeten we allemaal op een redelijk uur thuis zijn en ben ik diegene die het dichtst woont, dus we besluiten om voor de 3° stop, De Swingkapelle in Poelkapelle, juist binnen en buiten te springen om onze blaadje te laten afstempelen.
De 4° stop is er één pro-forma in het clublokaal van Tsjamp, Café NDuvel in Gullegem, want nog geen 10 kilometer verder is het gedaan. We stoppen daar dan ook niet.
Rond 12u30 zijn we terug in Wevelgem, waar we nog een koffietje drinken en het spandoek voor het Doeverentreffen, dat Mario buurman gisteren gehangen heeft terug wegnemen en opplooien. Mieke smst me goed nieuws, haar volleybal-ploeg heeft met 3-0 gewonnen tegen Tielt.
Hurry hurry naar huis want Camille voetbalt deze namiddag, we moeten nog eten en ten laatste om 14u20 vertrekken naar Oudenburg om haar match te zien. De match, tegen één van de laatste ploegen van het klassement, is er een om snel te vergeten. We winnen wel met 0-3, maar een aangename match was het zeker niet. Binnen 14 dagen tegen Torhout, de tweede in de rangschikking met 2 puntjes meer dan wij, zal het beter moeten als ze nog 2° willen eindigen.
s Avonds, als we na de voetbal thuiskomen, vraagt Sibe of ik met hem zoals vorige week beloofd nog een toerke wil maken. Mijn kop staat daar echt niet naar en ik beloof hem dat ik dat morgen maandag zal doen. Ik zie dat hij niet tevreden is, maar hij begrijpt het wel.
Nu een Ricardje of 2, wat eten en dan de zetel in. t Is goed geweest vandaag.
Een fris lentezonnetje op zondagmorgen. Geen afspraken op het forum. Mieke volleybalt maar mijn aanwezigheid is niet echt vereist. Dus : The Dopolo's in Tielt. Mario heeft hem vorig jaar gereden en hij was heel enthousiast.
Voor ik vertrek nog rap wat flyers voor ons treffen in mijn vest steken, het beest starten en wegwezen. Het clublokaal is een soort snookerhal, ergens wat achterin weggestoken. Veel volk is er niet, maar da's niet belangrijk. Ik leg op de tafeltjes dichtst bij de ingang wat flyers, zeg goeiendag aan een andere Doeveren-man (hij is van Ursel, maar ik ken zijn naam niet) en ben weg.
Ik ben vergeten de stops te noteren, maar weet het nog wel in grote lijnen. Van Tielt ging het via Damme (de golf met mensen in golfkarretjes en grote paraplu's) richting Cadzand en Sluis in Zeeuws Vlaanderen (da's Holland), dan een hele tijd in Oost-Vlaanderen rondgereden, oa. in de buurt van Aalter, Bellem, Maldegem en dan terug naar Tielt. Op elke stop laat ik wat flyers achter.
Aan diegenen die vorige week moesten klagen over kiezelsteentjes op de weg : vandaag was vééél erger. En aangezien het 3/4 van de tijd geregend heeft was het behoorlijk slijkerig hier en daar.
Maar wat me wel is opgevallen : eenmaal je de Nederlandse grens over bent liggen er geen kiezelsteentjes meer op de weg. En geen slijk of modder. En daar wonen en werken ook boeren. En die rijden ook rond met zwaar materieel. Waarom is het daar dan wel proper en bij ons niet ?
Na 4 uur oftewel 180 kilometer bollen waarvan zeker 120 in de regen ben ik terug, Soes helemaal onder het slijk. Al bij al was het een mooie rit, volgend jaar kom ik terug. Thuisgekomen is het tijd om te eten. Camille heeft gedaan met de examens en is ergens bij een vriendin. Mieke weet me doodleuk te vertellen dat er hier geen druppel regen is gevallen. Nice !
Na het eten Bandietje afgespoten, een beetje met een spons afgewreven en laten aflekken. Dat was nodig. Dan de zetel in om naar de laatste 50 km. van de Ronde van Vlaanderen te bekijken. Cancellara droogt in de sprint zijn 3 Belgische medevluchters af. Net als ik Bandit binnen wil zetten herinnert Sibe me eraan dat ik BELOOFD had vanaf nu na elke rit met hem een toerke te doen. Wat ik beloof doe ik ook (meestal), dus terug in motorpak, de kleine een helm en handschoenen aangedaan en nog 15 minuten gaan gassen in de buurt. Voor de kleine mag het duidelijk wat rapper gaan, dat heeft hij gemeen met zijn zuster. Onderweg nog de tank volgegooid zodat hij klaar staat voor volgende week (Tsjamp) en dan naar huis.
Je hebt er
maandenlang naar uitgekeken
De koude winter wou maar eerst niet om
Traag en langzaam kropen langs de weken
Maar eindelijk, daar was ie toch: de zon.
Zo voelde ik me de laatste tijd. Het was echt uitkijken naar de Lenterit van MTC Zedelgem.
Dagen van tevoren heb ik het weerbericht gecontroleerd : zon zon zon. Als
ik het forum van Doeveren bekijk zie ik dat er wel wat gasten gaan rijden die
dag.
Het was de
bedoeling vroeg te starten, maar omdat de rit vertrekt en aankomt aan de
sporthal van Pittem en Camille daar deze namiddag om 15 uur voetbalt kan ik wat
later vertrekken. Rond 10u30 ben ik in
Pittem. De parking, en hij is behoorlijk groot, staat stampievol met motos.
Binnen in de sporthal waar ingeschreven moet worden is het een drukte van
jewelste bij de inschrijvingen en GPS downloads. Rond een uur of 11 kan ik
vertrekken. De zon schijnt wel niet zoveel als voorspeld, maar het is warm
genoeg en lekker droog. Net aan de ingang van de sporthal heeft Mario gisteren een groot spandoek gehangen voor ons Doeverentreffen, prima !
Eigenlijk heb je
met een rit als deze geen GPS nodig. Je zou hem zelfs bijna zonder de pijlen kunnen rijden. Je bent nooit
alleen op de baan, je ziet altijd wel één of meerdere motos voor je rijden.
Omdat ik alleen
ben rij ik zo wat van het éne groepje naar het andere. Soms blijf ik wat hangen
achter een 5-tal motards, dan schiet ik weer eens mee met een groep die de
mijne voorbij gaat. Het is echt plezant rijden. Nu en dan kom je eens een slak
tegen die aan 50 km/uur en in het midden van een landweg de hele bende ophoudt
(nietwaar meneer met de gloednieuwe KTM, gekleed in KTM kostuum), maar dat is
niet erg ; het is zondag en we kunnen bollen.
De rit zelf valt,
wat mij betreft althans, goed in de smaak. Later hoor ik anderen klagen over
teveel grind in de bochten en wat modder of zand op de weg, maar wat doe je
daaraan ? Boeren moeten ook werken.
Voor een keer is
het eens niet de ganse tijd West-Vlaanderen boven. De eerste en tweede stop
zijn in Oost-Vlaanderen : Café Den Tijl in Poeke en El Gringo in
Sint-Laureins. Op een zeker moment denk ik zelfs dat we de 'Ronde van Aalter' aan het rijden zijn : we komen dat bord zeker 10 keer tegen in 1/2 uur tijd. De derde stop is waarschijnlijk bij een lid van MTC Zedelgem ergens
in Oostkamp.
Onderweg kan je
geen terras, café, restaurant of frietkot passeren of er staan een paar motos
voor de deur. Ongelofelijk hoeveel motards er vandaag op de baan zijn. Op de laatste stop kom ik de Wit'n, Stefaan, Linda en nog een ander Doeveren-koppel tegen. Ze vertrekken net als ik aan een braadworst (mét mosterd, zonder ajuin) begin.
Tegen 14u45 ben
ik terug in Pittem, mooi op tijd om nog een braadworst met mosterd te eten en
naar Camilles match te kijken. Ik denk dat het tijd wordt dat het
voetbalseizoen gedaan is. Onze meisjes zijn moe. Daar waar ze in december nog
herfstkampioen waren, hebben ze de laatste 2 matchen niet meer kunnen winnen
(een keer verlies, een keer gelijkspel). Gelukkig volgende week bye en de week
daarna tegen een degradatiekandidaat (Oudenburg). De week daarna de
laatste match van de competitie tegen Torhout, de tweede in de rangschikking en twee puntjes boven ons.
Na Camilles
match ga ik nog eens kijken in de sporthal. Ik heb blijkbaar net de
prijsuitreiking gemist. Doeveren is 8° en er was niemand om de trofee in
ontvangst te nemen. Ik pak hem dan maar mee en zal hem op 1 mei aan de 'prez' overhandigen.
Eenmaal thuis doe
ik wat ik eerder op de dag beloofd had : Sibe mee achterop de moto voor een
toerke. Ik rij langzaam omdat ik bang ben het ventje te verliezen, hij is nog
maar 9, maar onderweg roept hij dat het rapper moet en dat we autos moeten
voorbijsteken. Zo gezegd zo gedaan ! Het dorp uit, Kachtem brug (= Sasbrug) over tot aan het rondpunt van TOP-interieur, langs het Frunpark, links de Roeselaarsestraat in, voorbij'De Multi' naar links, terug Kachtem brug over, het dorp door en naar huis.
Thuis rond 18u30.
Nog een fris pintje met de buren, aperootje thuis, eten, de zetel in, TV kijken en niksen ...
Het moet niet altijd hetzelfde zijn, moeten die van Redbone gedacht hebben. In plaats van het een rondrit te noemen, noemen we het 'motorzegening', we zoeken een wat geschifte pastoor en klaar is Kees. Het blijkt nog te werken, ook. Toen ik rond 9u30 in Zwevezele aankwam was er al veel bedrijvigheid op de marktplaats. Blijkbaar kandidaten genoeg voor een ritje van 100 ,kilometer, zeker als de zon een handje toesteekt. Ik ben daar aangesproken door iemand die ik op de algemene vergadering van Doeveren gezien had. Schoonvader van Jeroen, ik denk dat hij Frans heet. Hij kende mijn naam nog, sterk. Blijkbaar is hij de man die de Mega-toer de France van Vrijbos uittekent, en ook de grote (285 km ) van ons eigen treffen. Klapke gedaan, zeer aangename man. Bij het vertrek 2 Doeverenmannen gezien, ik ken ze niet bij naam. De oudste rijd een sportmodel BMW, van de andere weet ik het niet. Wat flyers voor ons Doeverentreffen neergelegd en de baan op. Het rijdt heel vlot en het weer is prachtig : zon en fris. In de buurt van Oostkamp (Hertsberge) rijden we door een bos met daarin magnifieke villa's en kleine kasteeltjes. Het doet me wat aan Sint Martens Latem of Deurle denken. Ik durf niet te bedenken wat een huis hier zou kosten. Onderweg aangehaakt aan een groepje van 4 die er een goed maar niet té goed tempo op nahoudt. Dit is plezant bollen. De eerste en enige stop na dikke 50 kilometer is in Torhout, ik vermoed bij één van de Redbone leden thuis. Wat tentjes in de tuin, warme koffie en tomatensoepsoep. Hier kom ik nog wat bekenden tegen : Baintje, Kurt en ik denk zijn vrouw en dochter. Vrouw zit achterop, dochter rijdt nog maar pas. Omdat ik (weer eens) niet zoveel tijd heb vertrek ik redelijk snel, samen met Baintje. Dat had ik misschien beter niet gedaan. Urbain is een sympathieke peer, maar rijdt toch een beetje te traag naar mijn goesting. Soit, op het gemak dan maar. Ik begin wel te begrijpen waarom hij 15.000 km. met een bandenset doet ... Terug in Zwevezele is de kerk open. Het rittenblaadje moet blijkbaar niet afgegeven worden, maar er zijn wel chips en een drankje in de kerk. Wat ik daar te zien krijg heb ik nog nooit gezien, kijk maar eens op de foto's. De zegening afwachten doe ik niet : ze is in colonne en pas om 14 uur, bovendien ben ik toch niet zo'n godvruchtig iemand. Het zal zonder die zegen ook wel gaan. 't Was goed : 100 kilometer in het zonnetje. En een beetje voor 12 thuis ; ik heb al mijn punten verdiend vandaag ....
We zijn nu al maart, het weer is redelijk tot goed de laatste tijd en ik heb nog geen meter gereden. Eigenlijk kan dit dus niet.
In het begin van het seizoen staan er weinig ritten op de kalender, tenzij je het niet erg vindt je te verplaatsen naar de Kempen, Brussel of nog verder. In de buurt niks, dus.
Deze namiddag heeft Camille een match in Brugge. Ik vertrek behoorlijk wat vroeger dan normaal en met de Soes. Eigenlijk heb ik geen plan ; ik rij zomaar wat van dorp naar dorp, genietend van het mooie weer, de landschappen en het getril van het beest onder mijn dikke kont. Dit is wel fameus in tegenstelling met de bepijlde of gps-ritten die ik normaal doe, maar het is ook plezant.
Vraag me niet waar ik gezeten heb, ik weet het niet. Ik weet wel dat ik om 14 uur in Brugge was bij de celkelladies en dat die van ons met 2 - 4 gewonnen hebben. Camille lag aan de basis van 2 van de 4 doelpunten en maakte zelf het laatste. Ze heeft een dijk van een wedstrijd gespeeld, ik kan weer fier zijn.
Na de match is Camille achterop gekropen en zijn we naar huis gereden. Mieke en Sibe waren al een tijdje weg met de auto. Dankzij al die klojo's die absoluut op het linkervak willen rijden op de E403 gaat het daar dus helemaal niet vooruit. Camille wilde as usual als eerste thuiskomen, en dat was dus niet evident. Pas in onze straat hebben we Mieke ingehaald en kunnen voorbijgaan, zodat we met 5 meter voorsprong zijn aangekomen thuis.
Vandaag is een beetje een vreemde dag geweest. Vandaag ging
de 6° Smoefel motorrondrit van d4szoenriedrs door. Het weer was prachtig en ik
had zondagmorgen eigenlijk niks te doen. Bovendien ligt Ardooie op nog geen 10 kilometer van mijn deur. Vorig jaar heb ik die rit wel gedaan, in de dikke mist.
Toch heb ik hem niet gereden. Blijkbaar staat mijn kopke nog
niet op zondagmorgen = motorrijden. Rond een uur of 8 ben ik wakker geworden van het geluid
van Marios moto die de straat uit stoof. Dan heb ik een uur of 2 lopen
twijfelen en piekeren of ik wel of niet zou rijden, en dan was het te laat !
Achteraf gezien heb ik dik spijt dat ik hem niet gedaan heb
: het waren maar 100 kilometers, ideaal om het seizoen mee te starten. Volgens Mario was het de moeite, jammer jammer jammer.
Vorig jaar heb ik hem gereden, en het was steenkoud.
Dit jaar wordt moeilijker : zaterdagavond zijn mijn maatje
Fred en ik in Andorra met de bus vertrokken na een shortski van 4 dagen.
Zondagmorgen rond een uur of 8 stonden we in Ingelmunster waar Mieke ons kwam
oppikken.
Ik ga het onmogelijk verkocht krijgen om vandaag met de moto
te rijden. No way, ik probeer het zelfs niet.
Eigenlijk jammer, want het weer is voor de tijd van het jaar
schitterend.
