Sinds april 2012 ben ik ( eindelijk ) de fiere bezitter van een moto. Mijne moto, mijnen Bandit, mijne Soes. Op deze blog hou ik bij wat er zoal mee doe : georganiseerde ritten, met vrienden wat toeren, ... Niks voor jou ? No problem, er zijn andere blogs genoeg.
Over mijzelf
Ik ben Bart M
Ik ben een man en woon in Cackingeheim (Belgie) en mijn beroep is niet van belang.
Ik ben geboren op 14/05/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: mijne moto, wat fietsen, familie & vrienden, skien..
Ik hoor je al denken : oeioei, nen 1200, als dat maar goed afloopt. Het is juist dat dit mijn eerste moto is en dat een 1200 van meer dan 100 pk al direkt redelijk veel is, maar anderzijds heb ik al wel wat ( = een beetje ) ervaring. Al jaren aan een stuk huurde ik regelmatig eens een moto links of rechts, de laatste jaren steeds bij Hautekiet in Ruddervoorde. In die tijd bolde ik al eens met een Honda Shadow en Transalp, BMW K75, Aprilia Mana en een Kawasaki Versys. Toegegeven, superzwaar zijn ze niet, maar het geeft toch al een beetje ervaring en heel veel goesting naar meer.
Ik heb er lang over gedaan, maar eindelijk is het zover. In het verleden was er altijd wel een reden om die moto niet te kopen, nog even te wachten, misschien volgende lente, ... Een aantal maanden geleden heb ik, na de goedkeuring van mijn lieve schat te hebben gekregen, de knoop doorgehakt en ben aktief beginnen zoeken naar een nieuwe of tweedehands moto. Eerst had ik aan een 650-achtig ding gedacht, maar zoals mijn lieve schat terecht opmerkte was de kans groot dat ik die binnen 1 of 2 jaar te licht zou vinden en dan toch overstappen naar iets zwaarders. Eind maart 2012 is mijn oog gevallen op een zoekertje dat me wat meer deed dan de rest. Het heette 'Suzuki Bandit 1200 antraciet met bordeaux kader'. Vanaf het moment dat ik de fotos zag wist ik het : dit wordt de mijne ... Als ik weet hoe dit ding werkt plaats ik er wel enkele foto's bij, maar dit kan ik er al over kwijt : 'Mijne Moto' is een zwarte Suzuki GSF 1200 S Bandit, 5 jaar oud, nog geen 8.000 km op de teller, perfekt onderhouden.
Mijn buurman Mario heeft met veel plezier toegestemd om mijn machine mee op te halen in Brugge. Kort na de middag stappen we in zijn auto ( hij heeft een aanhangwagen ). Enkele uren later staan we terug voor de deur, ditmaal met mijne moto.
Het is mooi weer, het zonnetje schjnt, een aantal andere buren staat buiten wat te keuvelen. Dit zorgt ervoor dat onze aankomst niet ongemerkt voorbij gaat.
Nu nog het lange paasweekend wachten tot ik een nummerplaat en verzekering heb en ik kan de baan op. Een weekend is niet lang, dat weet ik, maar als je wacht om je speeltje eindelijk eens mee te kunnen nemen voor een ritje dan lijkt dit wel een jaar te duren.
